Allereerst: voor degenen die zich afvragen waarom de laatste blogbijdragen zo van de hak op de tak springen, zonder indeling in alinea' s: dat komt door een nieuw, ' verbeterd' en verplicht bloggertool, waarbij je harde returns kunt ingeven zoveel je wilt, maar de tekst wordt helemaal in elkaar gedrukt. Lekker leesbaar zo! Wat dan wel weer grappig is, dat er nu blogstatistics zichtbaar zijn, waaruit bleek dat deze webstek in totaal al 10992 keer bekeken is, poe zeg...ik dacht altijd dat ik dit vooral voor mijn moeder en schoonmoeder schreef (en A te C.) maar blijkbaar word ik iets van 21 keer per dag gelezen, jawel!
De afgelopen weken hebben Noel' s ouders en broer hier vakantie gevierd, ze logeerden in de Bed & Breakfast van onze Cahuita-familie Alfred, Andrea en Samuel. Ze hebben zich opperbest geamuseerd en wij ook! Ze hebben van alles ondernomen, zoals paardrijden over het strand en door de jungle en een boottocht op zee, waarbij de motor afsloeg en ze omringd waren door krokodillen! En we zijn een dagje naar Panama geweest, de grensovergang daar is lopend over een stokoude bananenspoorbrug met allemaal gaten erin boven de woest kolkende Sixaola rivier (net iets uit Indiana Jones). Ze hebben zich er dapper doorheen geslagen (Noel' s ouders zijn 82 en 74 jaar oud en dit was trouwens hun tweede bezoek aan Costa Rica). Noel' s broer is een fanatieke sportman die vaak over de stranden ging hardlopen in de brandende zon en hij is vast van plan nog een keer terug te komen bij ons in dit wonderschone land in Midden Amerika. Wie trouwens al voor de vijfde (!) keer terugkomt bij ons is onze goede vriend T., dat bezoek staat gepland voor februari/ maart, daar kijken we naar uit. De afgelopen week was het hier vakantie van school en Ramona mocht een paar daagjes mee met Tygo en zijn familie, naar hotsprings-resort in La Fortuna, bij de Arenal-vulkaan. Ze hebben een canopy-tour gedaan, dat is een kilometerslange kabelbaan door de toppen van het oerwoud, erg indrukwekkend (zelf zou ik het niet durven, maar Ramona is nergens bang voor). Maandag begint voor haar het gewone leventje weer, met school en huiswerk maken. Nog een week of 6, dan heeft ze de lagere school af en dan staat ze in een speciaal pakje met hoed op het podium van het Centro Comunal hier in het dorp, om haar Graduacion te vieren! In februari begint ze dan aan het Colegio, de middelbare school. Kleine meisjes worden snel groot, ze zit in een enorme groeispurt de laatste tijd, waarbij ze hele broden naar binnen schrokt en inmiddels 1,64 m. meet (toen we Nederland verlieten in 2007, was ze 1,35 m. dus ze is hier bijna 30 cm de hoogte ingeschoten in 5 jaar tijd). Time flies!
