Geloei in de ochtend

Toeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeot hoor je hier tegenwoordig elke dag in huis vanaf 5:30 uur, dan wordt hier- door het tijdsverschil- de eerste wedstrijd van het Wereldbeker Sokkertoernooi (mooi taaltje dat Afrikaans) uitgezonden. Noel wil daar absoluut niks van missen, dus gaat de wekker hier de laatste tijd al om 5 uur af, dan zet hij koffie en start zijn PC op, waarna de livestream-beelden en geluiden door de huiskamer schallen. Zelf probeer ik dan nog een uurtje slaap te pakken, maar dankzij die vuvuzela's wil dat dus niet zo best lukken. Goh, wat zijn die Zuid-Afrikaanse fans enthousiast zeg! En de Tico's ook, want uit alle huizen en cafe's schalt tot een uurtje of half drie 's middags datzelfde getoeter, maar dan met een hysterisch Spaans commentaar eroverheen (thuis kijken we het in the Queen's English, toch wat rustiger). Morgen (zaterdag) staan we alledrie vroeg op om te kijken hoe de Naranja Mecanica (Oranje) het er vanaf brengt tegen Japan.

Afgezien van de voetbalgekte is het hier erg rustig...weinig toeristen momenteel, maar dat zou in juli/augustus weer aan moeten trekken omdat dan de zomervakanties beginnen in Europa en Amerika. Met ons gaat alles goed, behalve dat ons hondje Mezcla pasgeleden is bezweken aan die nare tekenbeetziekte. We hebben haar begraven aan het strand, waar ze zo graag speelde. Dat is dus dode hond nummer vijf, in nog geen drie jaar Costa Rica! Dacht altijd dat die beesten onverwoestbaar waren zo ongeveer, nou dat is hier dus niet zo! De tropen zijn een vijandige omgeving voor hondjes; als ze niet bezwijken aan parasieten, dan eten ze wel een gifkikker op of worden gebeten door een slang. Ja, het is leuk om in de fraaie tropische bossen te wonen, in een strandparadijs ook nog, maar niet altijd....