Sint Isidorus, nooit van gehoord!

Gisteren reed de fanfare al toeterend om 5.45 uur ´s ochtends in de achterbak van een pick-up truck door het dorp. We zaten meteen rechtop in onze bedjes! Uurtje later de kleine meid naar school gebracht, maar die bleek dicht vandaag; geen briefje van gezien, maar goed. Wat bleek: 15 mei is de feestdag van de heilige San Isidro, dan is er elk jaar een groot dorpsfeest met draaimolens en suikerspinnen, muziek, eten & drinken. Dat allemaal in het park bij Ramona´s school. Gek op feestjes zijn ze hier in Costa Rica wel. Allerlei heiligen waar je als atheïst nog nooit van gehoord hebt, hebben hun eigen feestdag of feestweek hier; dat doorbreekt mooi de sleur van alledag. Gisteravond reden we met Roy & Andrea naar de berg aan de overkant, om weer eens een gezellig bezoekje aan de karaokebar te brengen. Bleek die tot nader order gesloten te zijn! Eigenaar William kwam naar buiten om sipjes uit te leggen dattie wat probleempjes met de wet en vergunningen heeft. Nu moet hij 9 miljoen colones (€ 12.000) ophoesten om een nieuwe vergunning te kopen en dat geld heeft hij niet. Uiterst lullig voor deze sympathieke kroegbaas, we zullen de gezellige avondjes missen, het lekkere eten, de Baileys de Montaña (zelfgestookte koffielikeur) en de malle karaoke-ongein!
Moeten we op zoek naar een andere stamkroeg; gisteravond belandden we in café-restaurant Las Mulas (de muilezels) waar R & A de eigenaars van kennen...beetje boerse cowboytent waar het op zich ook prima vertoeven is, het eten is prima en elke zaterdagavond hebben ze daar ook karaoke, dus wie weet komen we daar nog wel eens terug. We moeten toch wat nieuwe plekken zoeken, want de Chinees waar we al vanaf de eerste dag komen en waar we kind aan huis zijn, gaat over 2 maanden ook dicht. Pand wordt binnenkort gesloopt en de familie vertrekt waarschijnlijk naar San José om daar een nieuw restaurant te openen. Jammer, we zullen ze missen, hun kinderen Cristián en Stefanie waren Ramona´s allereerste vriendjes in Costa Rica en ze mocht van Mama Chinees altijd achter de bar en in de keuken spelen. Nou ja, tot 1 juli zijn ze nog op hun oude stek en we zullen er tot die tijd nog wel een paar keertjes langsgaan...
Verder nog nieuws? Nou nee, behalve als je het nieuws noemt dat schandaalprinses Britney Spears hier in Costa Rica is neergestreken, om een beetje te feesten op de ranch van Mel Gibson in Sámara/ Guanacaste...daar staan de kranten hier nou mee vol, met dat soort flauwekul...
Eind mei/ begin juni gaan we weer een paar gezellige daagjes in Cahuita doorbrengen, om de sfeer te proeven, rond te kijken naar huurhuizen en wellicht ook een kijkje te nemen in het nabijgelegen Puerto Viejo de Talamanca. Echt vliegende haast hebben we daar trouwens niet mee, met dat vinden van een huis. Je moet je plekje met zorg uitkiezen en er is ook wat voor te zeggen om even het regenseizoen af te wachten, kijken of het daar erg overstroomd raakt. Het is laagland en vlak aan de kust, dus het zou kunnen dat je daar wat meer last hebt van stormen en dergelijke...goed om te weten wat je dan allemaal te wachten staat, dus voorlopig blijven we nog een poosje op ons stekkie in de bergen zitten, kan Ramona ook het schooljaar hier rustig afmaken.