Nou, de oranjekoorts is ook hier weer afgekoeld...men hoopt op een finale waarin de Russen winnen van...de Duitsers. Dan is het gelukkig weer even rustig op het voetbalfront, tot augustus, wanneer Costa Rica het mag opnemen tegen El Salvador, Haiti en Suriname, om een plek in het WK 2010 (grote kans dat dat ze nog gaat lukken ook, volgens kenners is het een hele slappe poule).
Verder alles kalm hier, vrijdag begint Ramona´s zomervakantie...da´s hier maar drie weken, want de echte zomervakantie is hier in de winter, dan heeft ze twee maanden vrij. Begin juli gaan we weer eens voor een weekje naar Cahuita, om vakantie te vieren. Een paar dagen terug was op het nieuws dat de stad hier beneden aan de berg (Alajuela) overstroomd was. Deze stad ligt in de centrale vallei, wat een soort langgerekte badkuip is, maar wel op 1100 m. hoogte. Ik dacht dat alle overtollig water vanzelf via riviertjes afvloeide, naar de Pacífico, maar het water stond opeens drie meter hoger en stond in de straten en huizen! Volgens Noël hebben de Tico´s teveel koelkasten en andere troep in de rivieren gegooid, waardoor de afvoer van de badkuip verstopt raakte! De volgende dag gingen we polshoogte nemen (ramptoerisme) maar er was al niks meer van te zien. Voor de laatste keer bij de Chinees gegeten uit een al half ontmantelde keuken, deze week verkassen ze naar Restaurant Oriental in het centrum van San José. Jammer voor ons, maar wel goed voor hen, denk ik. Pandje is een bouwval namelijk en verandert nu in een parkeerplaats, tja. Ander nieuwsitem was dat er hier een nieuwe loterij gehouden wordt, waarmee je plastic borsten kunt winnen. Gek zijn ze hier allemaal! Journalist mensen ondervragen, 80-jarige mevrouw koopt lootjes, vraagt hij : ´doet u ook mee voor de nieuwe borsten, mevrouw?´ ´Nee, nee hoor, ik koop ze voor mijn vriendinnen!´ Je valt hier constant van de ene verbazing in de andere, maar lachen is het dan weer wel!
En eindelijk heeft onze motor echte nummerplaten, deze burocratische hobbel is succesvol genomen! Noël was naar het kenteken-registratiekantoor in San José gegaan en wilde al flink van leer trekken: hoezo moeten we hier een half jaar wachten op een stom papiertje (de tijdelijke nummerplaat)? Maar toen kwam een allervriendelijkste jongedame al aanzetten met de echte nummerplaat en een twee stickers, wegenbelasting en WA-verzekering, allemaal betaald en in orde gemaakt, dus ja dan ga je geen potje staan foeteren. Verbazingwekkend is het allemaal wel.
Omdat het de laatste week voor de zomervakantie is, heeft Ramona een soort feestweek op school. Maandag ging papa haar halen, in de stromende regen stond hij een half uur te wachten, maar de kinderen kwamen maar niet naar buiten. Bleek dat ze een theatervoorstelling hadden, alleen was Ramona dat ´vergeten´ tegen ons te zeggen. Mocht zij Sneeuwwitje spelen, hebben wij dat gemist! Volgens haarzelf moest ze vooral op een bankje- het glazen kistje- liggen en de prins was een lelijke jongen, dus veel hadden we er niet aan gemist, volgens haar. Toch hadden we het graag gezien, snif. De laatste tijd krijgt Ramona extra huiswerk, op haar eigen niveau, da´s wel even wennen voor haar, want nu moet ze opeens volop aan de bak: veldopdrachten voor het vak Ciencias (wetenschappen) maken, best wel pittig. Nou ja, hoeft ze zich in ieder geval niet te vervelen. Verder is ze de laatste maanden hard gegroeid en vooral ook sterk geworden! Jullie zouden wel opkijken als je haar nu zou zien, ze is niet meer zo dun als ze eerst was, maar heeft een krachtige, atletische body gekregen! En ze is vast 1,40 m. ofzo nu, hoewel we hier geen meetlat hebben dus ik doe maar een gok. In ieder geval gaat alles goed met haar, en met ons en de hondjes gelukkig ook.
woensdag 25 juni 2008
zondag 22 juni 2008
Hoeveel plasmaschermen zijn er nou weer gesneuveld?
Dat hebben we dan ook weer gehad, die Oranjemanie. Vakkundig door de Russen uit het toernooi gekukeld. Petje af voor Guus!
Na de eerste wedstrijd van NL tegen Italië wisten de Tico-commentatoren het wel, de Naranja Mecanica wordt kampioen, geen twijfel over mogelijk. Die andere landen konden net zo goed de koffers pakken of zich gaan bekwamen in korfbal. Na de wedstrijd tegen Frankrijk werd ook Costa Rica bevangen door een soort Oranjekoorts. Die Olanders zouden die Russen wel eens even voetballes gaan geven. De Russen deden het dankzij die Koes Kiddink wel aardig, natuurlijk, want Koes is een briljante trainer want immers ook een Olander. Die Olanders speelden een nieuw soort voetbal, welhaast niet meer van deze wereld. Geen wonder dat die Ban Basten heilig werd verklaard. Nee, zei de commentator gisteren, we moesten nog wel eventjes 90 minuten kijken, maar de uitslag stond wel vast. De Naranja Mecanica zou zondag weten tegen wie ze de halve finale gingen spelen en Spanje en Italië deden het nu al in de broek. Dat Costa Rica dezelfde dag tegen Granada moest spelen, dat was nu volkomen bijzaak. We gingen nu eerst kijken naar een geweldig potje demonstratievoetbal.
Nu welgeteld vijf minuten vielen de doorgaans aan een stuk doorkakelende commentatoren stil. Wat was er nou aan de hand? Die Olanders bakten er niks van! Er volgden 85 minuten ongeloof. Toen Roet Ban Niestelrooik alsnog de gelijkmaker erin kopte kregen de commentatoren weer hoop. In de verlenging zouden die Olanders dan toch eindelijk de Russen van zich af schudden. Geen twijfel over mogelijk. Een half uur later waren de commentatoren zwaar gedeprimeerd. Onmogelijk, de Naranja Mecanica had verloren. VERLOREN! Hoe was het mogelijk?
De teleurstelling duurde welgeteld twee minuten. De Russen hadden briljant gespeeld. Totaalvoetbal van de volgende eeuw. Die worden kampioen, geen twijfel mogelijk. Spanje, Italië, Duitsland en Turkije kunnen wel naar huis. Rusland wint het EK, allemaal dankzij Koes Kiddink, de nieuwe tsaar.
Costa Rica won by the way met drie nul van Granada, maar dat interesseert verder niemand. Rusland, daar gaat het nu om. Donderdag krijgen de Italianen een ongenadig pak slaag van Koes en dan worden die Turken zondag van het veld geblazen. Dat weten ze hier wel zeker
Na de eerste wedstrijd van NL tegen Italië wisten de Tico-commentatoren het wel, de Naranja Mecanica wordt kampioen, geen twijfel over mogelijk. Die andere landen konden net zo goed de koffers pakken of zich gaan bekwamen in korfbal. Na de wedstrijd tegen Frankrijk werd ook Costa Rica bevangen door een soort Oranjekoorts. Die Olanders zouden die Russen wel eens even voetballes gaan geven. De Russen deden het dankzij die Koes Kiddink wel aardig, natuurlijk, want Koes is een briljante trainer want immers ook een Olander. Die Olanders speelden een nieuw soort voetbal, welhaast niet meer van deze wereld. Geen wonder dat die Ban Basten heilig werd verklaard. Nee, zei de commentator gisteren, we moesten nog wel eventjes 90 minuten kijken, maar de uitslag stond wel vast. De Naranja Mecanica zou zondag weten tegen wie ze de halve finale gingen spelen en Spanje en Italië deden het nu al in de broek. Dat Costa Rica dezelfde dag tegen Granada moest spelen, dat was nu volkomen bijzaak. We gingen nu eerst kijken naar een geweldig potje demonstratievoetbal.
Nu welgeteld vijf minuten vielen de doorgaans aan een stuk doorkakelende commentatoren stil. Wat was er nou aan de hand? Die Olanders bakten er niks van! Er volgden 85 minuten ongeloof. Toen Roet Ban Niestelrooik alsnog de gelijkmaker erin kopte kregen de commentatoren weer hoop. In de verlenging zouden die Olanders dan toch eindelijk de Russen van zich af schudden. Geen twijfel over mogelijk. Een half uur later waren de commentatoren zwaar gedeprimeerd. Onmogelijk, de Naranja Mecanica had verloren. VERLOREN! Hoe was het mogelijk?
De teleurstelling duurde welgeteld twee minuten. De Russen hadden briljant gespeeld. Totaalvoetbal van de volgende eeuw. Die worden kampioen, geen twijfel mogelijk. Spanje, Italië, Duitsland en Turkije kunnen wel naar huis. Rusland wint het EK, allemaal dankzij Koes Kiddink, de nieuwe tsaar.
Costa Rica won by the way met drie nul van Granada, maar dat interesseert verder niemand. Rusland, daar gaat het nu om. Donderdag krijgen de Italianen een ongenadig pak slaag van Koes en dan worden die Turken zondag van het veld geblazen. Dat weten ze hier wel zeker
zondag 15 juni 2008
Niet te geloven , weer balletjetrap!
Het is zondagmiddag en Noël zit in z´n vaderdagsokken, die hij van Ramona heeft gekregen, naar de Euro 2008 te kijken. Dat toernooi is hier mateloos populair en zelfs belangrijker dan de WK-kwalificatiewedstrijden die hier tegelijkertijd gespeeld worden (Costa Rica- Granada 2-2). Nederland, ofwel Los Tulipanes en ook wel La Naranja Mecánica, is onverwacht topfavoriet en wordt geacht ´kattenvoer te maken´van alle andere teams. Komen de Hollanders hier ook eens positief in het nieuws, op het schoolplein en overal worden we aangeklampt en bejubeld!
Op school krijgt Ramona sinds kort privelessen op haar eigen niveau, na dat rapport met allemaal negens en tienen zien ze daar ook in dat 1+ 2=3 te makkelijk voor haar is. Een speciale juf neemt haar apart, ook om intensief Spaans te oefenen; daar zijn we wel blij mee. Verder gaat alles z´n gangetje hier, alles rustig. Vorige week was ik lelijk door m´n rug gegaan (spit) toen ik probeerde onze hond Marcosito te weerhouden van een gevecht met een andere mannetjeshond. Andrea kwam op bezoek met een bakbeest van een Alaska Malamute, die van een ´tio´(oom) van haar is. Snel had ik die beesten van ons in de keuken opgesloten, maar toen was het al gebeurd: de hele week zware rugpijn door een paar verrekte spieren! Tot overmaat van ramp ging de wasmachine ook nog stuk, dus moesten we weer terug naar het ouderwetse schrobben met een borstel en superwaspoeder! Gelukkig is het ding weer gemaakt en gaat het met m´n rug ook weer wat beter. Er is een nieuwe aanvraag voor snel internet ingediend (daar wachten we al 9 maanden op) dus constant moet een van ons thuisblijven om op de monteur te wachten. Als dat geinstalleerd is (fingers crossed) dan kunnen we eindelijk aan internet-telefonie gaan doen en ook Nederlandse tv-programma´s kijken op de compu. Ook hebben we dan niet meer van die torenhoge telefoonrekeningen, want het is ´flat fee´. Alleen zal het mij benieuwen of dat er werkelijk van gaat komen, ICE is nou eenmaal een monopolist met een allerbelabberste service. En burocratisch en inefficiënt tot en met, zoals alles in dit land trouwens. Terwijl een van ons thuis moet zitten wachten (als ze langskomen terwijl je niet thuis bent wordt je aanvraag weggegooid, ze denken zeker dat hun klanten niks anders te doen hebben) moet de ander morgen ook naar een of ander kantoor in San José, om de tijdelijke nummerplaat van onze motor in ontvangst te nemen, waar we al 5 maanden op zitten te wachten. Zowat iedere week tot nu toe gingen we langs bij de motorzaak om hierover te zeuren en uiteindelijk met een advocaat te dreigen. Bleek dat zij de nummers verkeerd hadden doorgegeven aan de douane, of zoiets stoms. Niet onze schuld, maar ondertussen kunnen we eigenlijk niks met die motor omdat er geen nummerplaten opzitten. Nou ja, een beetje heen en weer scheuren naar de school en de winkel verderop, dat kan nog net want de veldwachter hier kent ons en groet altijd allervriendelijkst. Maar je wil er niet mee in een verkeerscontrole verzeilen, ze nemen het ding zonder pardon in beslag namelijk! Goed, ook wonen in een tropisch paradijs heeft z´n dagelijkse zorgen en beslommeringen! Overigens barst er net weer een wolkbreuk en onweersbui los waardoor het water hier over de trap golft (huisbaas moet dringend het dak eens repareren) EN de stroom net een paar seconden uitvalt omdat er weer eens ergens de bliksem in eren stroommast slaat. Dus je ziet: dat van dat tropisch paradijs is meestal ook maar relatief! Hier heb je dan weer heel andere kopzorgen dan in Nederland, da´s waar.
Binnenkort echt weer een lange lap politieke tekst van Noël, beloofd, als hij zich even kan losweken van het voetbal op de beeldbuis, tenminste!
Ja leuk, voetbal! Costa Rica heeft 2-2 gelijk gespeeld tegen 11 amateurs uit Granada. Verschrikkelijk, echt waar!
Op school krijgt Ramona sinds kort privelessen op haar eigen niveau, na dat rapport met allemaal negens en tienen zien ze daar ook in dat 1+ 2=3 te makkelijk voor haar is. Een speciale juf neemt haar apart, ook om intensief Spaans te oefenen; daar zijn we wel blij mee. Verder gaat alles z´n gangetje hier, alles rustig. Vorige week was ik lelijk door m´n rug gegaan (spit) toen ik probeerde onze hond Marcosito te weerhouden van een gevecht met een andere mannetjeshond. Andrea kwam op bezoek met een bakbeest van een Alaska Malamute, die van een ´tio´(oom) van haar is. Snel had ik die beesten van ons in de keuken opgesloten, maar toen was het al gebeurd: de hele week zware rugpijn door een paar verrekte spieren! Tot overmaat van ramp ging de wasmachine ook nog stuk, dus moesten we weer terug naar het ouderwetse schrobben met een borstel en superwaspoeder! Gelukkig is het ding weer gemaakt en gaat het met m´n rug ook weer wat beter. Er is een nieuwe aanvraag voor snel internet ingediend (daar wachten we al 9 maanden op) dus constant moet een van ons thuisblijven om op de monteur te wachten. Als dat geinstalleerd is (fingers crossed) dan kunnen we eindelijk aan internet-telefonie gaan doen en ook Nederlandse tv-programma´s kijken op de compu. Ook hebben we dan niet meer van die torenhoge telefoonrekeningen, want het is ´flat fee´. Alleen zal het mij benieuwen of dat er werkelijk van gaat komen, ICE is nou eenmaal een monopolist met een allerbelabberste service. En burocratisch en inefficiënt tot en met, zoals alles in dit land trouwens. Terwijl een van ons thuis moet zitten wachten (als ze langskomen terwijl je niet thuis bent wordt je aanvraag weggegooid, ze denken zeker dat hun klanten niks anders te doen hebben) moet de ander morgen ook naar een of ander kantoor in San José, om de tijdelijke nummerplaat van onze motor in ontvangst te nemen, waar we al 5 maanden op zitten te wachten. Zowat iedere week tot nu toe gingen we langs bij de motorzaak om hierover te zeuren en uiteindelijk met een advocaat te dreigen. Bleek dat zij de nummers verkeerd hadden doorgegeven aan de douane, of zoiets stoms. Niet onze schuld, maar ondertussen kunnen we eigenlijk niks met die motor omdat er geen nummerplaten opzitten. Nou ja, een beetje heen en weer scheuren naar de school en de winkel verderop, dat kan nog net want de veldwachter hier kent ons en groet altijd allervriendelijkst. Maar je wil er niet mee in een verkeerscontrole verzeilen, ze nemen het ding zonder pardon in beslag namelijk! Goed, ook wonen in een tropisch paradijs heeft z´n dagelijkse zorgen en beslommeringen! Overigens barst er net weer een wolkbreuk en onweersbui los waardoor het water hier over de trap golft (huisbaas moet dringend het dak eens repareren) EN de stroom net een paar seconden uitvalt omdat er weer eens ergens de bliksem in eren stroommast slaat. Dus je ziet: dat van dat tropisch paradijs is meestal ook maar relatief! Hier heb je dan weer heel andere kopzorgen dan in Nederland, da´s waar.
Binnenkort echt weer een lange lap politieke tekst van Noël, beloofd, als hij zich even kan losweken van het voetbal op de beeldbuis, tenminste!
Ja leuk, voetbal! Costa Rica heeft 2-2 gelijk gespeeld tegen 11 amateurs uit Granada. Verschrikkelijk, echt waar!
maandag 9 juni 2008
Foetsiebal
Woensdagmiddag sloeg de bliksem in de stroom/ telefoonmast voor ons huis...dat was wel even schrikken, want het computerscherm ging direct op zwart. Doorgebrand? Meteen met de kast onder de arm afgereisd naar de compu-werkplaats in de stad...bleek gelukkig dat slechts het modem was doorgebrand. Meteen maar zo´n PC-Guard aangeschaft, da´s een apparaat wat de nare gevolgen van blikseminslagen en stroomstoringen moet opvangen. Goed, thuisgekomen bleek het toetsenbord ook nog eens stuk, paar pinnetjes van de plug verbogen. Zucht, weer terug naar de stad om zo´n nieuw ding aan te schaffen. Al met al konden we een paar dagen niet internetten, blijkt dat je daar toch best wel soort van verslaafd aan raakt! Niet meer mailen, bloggen, posten op forums, nieuwssites checken..Noël was goed uit z´n humeur en ging dan maar een Amerikaanse roman van 700 pagina´s in een ruk zitten uitlezen. Maar OK, alles doet het weer en we schijnen nu dan echt binnenkort 256 KB internet te krijgen hier op de berg. Verder heeft Ramona haar rapport gekregen, vol met negens en tienen!!!We zijn heel trots op haar!!!
Daarnaast leven we ook hier in een soort van Europa-cupgekte, want het toernooi wordt hier integraal en live uitgezonden. Door het tijdsverschil beginnen de wedstrijden al om 10 uur ´s morgens en 1 uur ´s middags, wat betekent dat het ziekteverzuim hier de komende weken torenhoog zal oplopen! Voetbalgekken zijn het hier allemaal, de baas bekijkt het dus maar effetjes! Soms heb je er wel grappige gesprekken over, zeggen wij bijvoorbeeld:´Mwah, Nederland is over 2 weken weer thuis´ (wij zijn natuurlijk patriotten van niks) zeggen zij: ´Neeeeej, joh, Nederland is echt heel goed: Van Basten, Van der Sar, Cruuwieff!!!´ Die lui hebben niet in de gaten dat die successen toch al zo´n twintig, dertig jaar geleden zijn. Het zal me dan wel weer benieuwen wat het Tico-commentaar te melden heeft over de capriolen van de jongste lichting van Oranje. Als het grappig is, dan houden we jullie op de hoogte!
Goh, moet ik nou wat over balletjetrap gaan schrijven? Goed meid, kan mij dat schelen:
Helemaal jofel in de bovenkamer zijn de meeste nieuwe landgenoten niet. Het basisvoedsel, rijst, bonen en kip, is niet meer te betalen – voor hen – en zij hebben niks beters te doen dan naar de EK te koekeloeren. Zodra ze in de gaten hebben dat je over een Nederlands paspoort beschikt, bestoken ze je met vragen over ene San Marcos en een kerel die Roet Ban Niestelrooi schijnt te heten en willen ze dat je bij hun foetsiebal komt kijken. Duh. Nu hebben die Ollanders dus van Italië gewonnen. Volgens de Tico-commentator zijn de Ollanders al kampioen. Ik heb natuurlijk de ballen verstand van foetsiebal, maar die Italianen waren gewoon allerbelabberst slecht. Een verdediging van niks, middenveld heb ik niet gezien, en die spitsen struikelden constant over de eigen poten. Met dat soort tegenstanders wordt Costa Rica over twee jaar fluitend wereldkampioen. Maar goed, de straten waren vanmiddag uitgestorven, iedereen zat achter de buis te kijken naar een paar Ollanders waar ze nog nooit van gehoord hadden. Bleek die van Basten helemaal niet mee te spelen maar de coach te zijn. Die Krwief deed ook al niet mee, en niemand leek op Goelliet of Riekwaart. Het GOOOOOOOOOOOOOLLLLLLLLLLLL was drie keer niet van de lucht, en de commentator viel in katzwijm. Dat belooft nog wat, de komende week.
Morgen weer een ellenlang poltiek verhaal waar je niet goed van wordt, beloofd.
Daarnaast leven we ook hier in een soort van Europa-cupgekte, want het toernooi wordt hier integraal en live uitgezonden. Door het tijdsverschil beginnen de wedstrijden al om 10 uur ´s morgens en 1 uur ´s middags, wat betekent dat het ziekteverzuim hier de komende weken torenhoog zal oplopen! Voetbalgekken zijn het hier allemaal, de baas bekijkt het dus maar effetjes! Soms heb je er wel grappige gesprekken over, zeggen wij bijvoorbeeld:´Mwah, Nederland is over 2 weken weer thuis´ (wij zijn natuurlijk patriotten van niks) zeggen zij: ´Neeeeej, joh, Nederland is echt heel goed: Van Basten, Van der Sar, Cruuwieff!!!´ Die lui hebben niet in de gaten dat die successen toch al zo´n twintig, dertig jaar geleden zijn. Het zal me dan wel weer benieuwen wat het Tico-commentaar te melden heeft over de capriolen van de jongste lichting van Oranje. Als het grappig is, dan houden we jullie op de hoogte!
Goh, moet ik nou wat over balletjetrap gaan schrijven? Goed meid, kan mij dat schelen:
Helemaal jofel in de bovenkamer zijn de meeste nieuwe landgenoten niet. Het basisvoedsel, rijst, bonen en kip, is niet meer te betalen – voor hen – en zij hebben niks beters te doen dan naar de EK te koekeloeren. Zodra ze in de gaten hebben dat je over een Nederlands paspoort beschikt, bestoken ze je met vragen over ene San Marcos en een kerel die Roet Ban Niestelrooi schijnt te heten en willen ze dat je bij hun foetsiebal komt kijken. Duh. Nu hebben die Ollanders dus van Italië gewonnen. Volgens de Tico-commentator zijn de Ollanders al kampioen. Ik heb natuurlijk de ballen verstand van foetsiebal, maar die Italianen waren gewoon allerbelabberst slecht. Een verdediging van niks, middenveld heb ik niet gezien, en die spitsen struikelden constant over de eigen poten. Met dat soort tegenstanders wordt Costa Rica over twee jaar fluitend wereldkampioen. Maar goed, de straten waren vanmiddag uitgestorven, iedereen zat achter de buis te kijken naar een paar Ollanders waar ze nog nooit van gehoord hadden. Bleek die van Basten helemaal niet mee te spelen maar de coach te zijn. Die Krwief deed ook al niet mee, en niemand leek op Goelliet of Riekwaart. Het GOOOOOOOOOOOOOLLLLLLLLLLLL was drie keer niet van de lucht, en de commentator viel in katzwijm. Dat belooft nog wat, de komende week.
Morgen weer een ellenlang poltiek verhaal waar je niet goed van wordt, beloofd.
woensdag 4 juni 2008
¨Alma¨ doet van zich spreken.
We zijn weer terug uit tropisch paradijs Cahuita en het was weer legendarisch. Ter gelegenheid van ons 1-jarig huwelijk (en elf jaar gelukkig samenzijn) stonden we onszelf wat decadente uitspattingen toe als kreeft in kokossaus smullen in een restaurant dat boven de golven lag. Ook hebben we Noël overgehaald om mee te gaan met een strandrit te paard: voor het eerst in z´n leven; gelukkig zat hij op een luie goedzak van een paard, dat traag achter de anderen aansjokte. Noëls commentaar: ´wat zijn die zadels hard en wat duurt zo´n rit lang!´ Ondanks gebrek aan zitvlees vond hij het wel een leuke ervaring. Het was prachtig zonnig weer in de Caribe Sur; waar de andere kant van het land (de kustprovincies aan de Pacífico en delen van de centrale vallei) zwaar overstroomd waren van de eerste tropische storm van het seizoen, Alma. Miljoenenschade door weggespoelde bruggen, huizen en wegen. Overigens de eerste storm in de geschiedenis die voor de kust van Costa Rica, in de Pacífico, is ontstaan...ook hier hebben ze echt wel last van de gevolgen van de klimaatverandering. Maar goed, in de Caribe was het stralend mooi weer en volgens de locals stromen de dorpen, ook in de zwaarste regentijd van september tot november, hier niet over...alleen kreken en rivieren kunnen buiten hun oevers treden.
Daar zullen we rekening mee houden, als we ergens een huis gaan zoeken, tussen Tuba Creek en Hone Creek, ietsjes landinwaarts waar de prijzen veel lager liggen dan vlak aan de kust.
Verder is er nog nieuws; dat er een notificatie van Migración is binnengekomen, met het verzoek om wat paperassen voor Ramona. Volgens onze advocaat wijst dat erop dat onze verblijfsvergunningen binnenkort afgegeven gaan worden, joepie!
Da´s wel reden voor een feestje, net als het stoppen door de overheid hier van het mega-jachthavenplan, dat de koraalrifbanken van Puerto Viejo zou komen slopen. Het plan is van de baan, mede dankzij de online- handtekeningenactie! Nu is er wel een ander plan, om 113 hectare bij Moin vol te bouwen met villa´s en een jachthaven, maar dat plan heeft tenminste wel de instemming van de plaatselijke bevolking. Moin ligt ook aan de Caribische kust, maar vlak tegen de grote zeehaven van Puerto Limón aangeplakt, dus daar heerst al veel bedrijvigheid en is de milieu-impact van zo´n project veel minder groot. Dat is immers al grondig verkloot door jarenlange (olie)lozingen van oceaanstomers van Dole, Del Monte en Chiquita: dit is de plek waar de ananassen en bananen en de koffiebonen scheepgaan richting het rijke noorden. Kunnen er nog wel wat jachten en villaatjes bij...
Daar zullen we rekening mee houden, als we ergens een huis gaan zoeken, tussen Tuba Creek en Hone Creek, ietsjes landinwaarts waar de prijzen veel lager liggen dan vlak aan de kust.
Verder is er nog nieuws; dat er een notificatie van Migración is binnengekomen, met het verzoek om wat paperassen voor Ramona. Volgens onze advocaat wijst dat erop dat onze verblijfsvergunningen binnenkort afgegeven gaan worden, joepie!
Da´s wel reden voor een feestje, net als het stoppen door de overheid hier van het mega-jachthavenplan, dat de koraalrifbanken van Puerto Viejo zou komen slopen. Het plan is van de baan, mede dankzij de online- handtekeningenactie! Nu is er wel een ander plan, om 113 hectare bij Moin vol te bouwen met villa´s en een jachthaven, maar dat plan heeft tenminste wel de instemming van de plaatselijke bevolking. Moin ligt ook aan de Caribische kust, maar vlak tegen de grote zeehaven van Puerto Limón aangeplakt, dus daar heerst al veel bedrijvigheid en is de milieu-impact van zo´n project veel minder groot. Dat is immers al grondig verkloot door jarenlange (olie)lozingen van oceaanstomers van Dole, Del Monte en Chiquita: dit is de plek waar de ananassen en bananen en de koffiebonen scheepgaan richting het rijke noorden. Kunnen er nog wel wat jachten en villaatjes bij...
Abonneren op:
Posts (Atom)