Het is zondagmiddag en Noël zit in z´n vaderdagsokken, die hij van Ramona heeft gekregen, naar de Euro 2008 te kijken. Dat toernooi is hier mateloos populair en zelfs belangrijker dan de WK-kwalificatiewedstrijden die hier tegelijkertijd gespeeld worden (Costa Rica- Granada 2-2). Nederland, ofwel Los Tulipanes en ook wel La Naranja Mecánica, is onverwacht topfavoriet en wordt geacht ´kattenvoer te maken´van alle andere teams. Komen de Hollanders hier ook eens positief in het nieuws, op het schoolplein en overal worden we aangeklampt en bejubeld!
Op school krijgt Ramona sinds kort privelessen op haar eigen niveau, na dat rapport met allemaal negens en tienen zien ze daar ook in dat 1+ 2=3 te makkelijk voor haar is. Een speciale juf neemt haar apart, ook om intensief Spaans te oefenen; daar zijn we wel blij mee. Verder gaat alles z´n gangetje hier, alles rustig. Vorige week was ik lelijk door m´n rug gegaan (spit) toen ik probeerde onze hond Marcosito te weerhouden van een gevecht met een andere mannetjeshond. Andrea kwam op bezoek met een bakbeest van een Alaska Malamute, die van een ´tio´(oom) van haar is. Snel had ik die beesten van ons in de keuken opgesloten, maar toen was het al gebeurd: de hele week zware rugpijn door een paar verrekte spieren! Tot overmaat van ramp ging de wasmachine ook nog stuk, dus moesten we weer terug naar het ouderwetse schrobben met een borstel en superwaspoeder! Gelukkig is het ding weer gemaakt en gaat het met m´n rug ook weer wat beter. Er is een nieuwe aanvraag voor snel internet ingediend (daar wachten we al 9 maanden op) dus constant moet een van ons thuisblijven om op de monteur te wachten. Als dat geinstalleerd is (fingers crossed) dan kunnen we eindelijk aan internet-telefonie gaan doen en ook Nederlandse tv-programma´s kijken op de compu. Ook hebben we dan niet meer van die torenhoge telefoonrekeningen, want het is ´flat fee´. Alleen zal het mij benieuwen of dat er werkelijk van gaat komen, ICE is nou eenmaal een monopolist met een allerbelabberste service. En burocratisch en inefficiënt tot en met, zoals alles in dit land trouwens. Terwijl een van ons thuis moet zitten wachten (als ze langskomen terwijl je niet thuis bent wordt je aanvraag weggegooid, ze denken zeker dat hun klanten niks anders te doen hebben) moet de ander morgen ook naar een of ander kantoor in San José, om de tijdelijke nummerplaat van onze motor in ontvangst te nemen, waar we al 5 maanden op zitten te wachten. Zowat iedere week tot nu toe gingen we langs bij de motorzaak om hierover te zeuren en uiteindelijk met een advocaat te dreigen. Bleek dat zij de nummers verkeerd hadden doorgegeven aan de douane, of zoiets stoms. Niet onze schuld, maar ondertussen kunnen we eigenlijk niks met die motor omdat er geen nummerplaten opzitten. Nou ja, een beetje heen en weer scheuren naar de school en de winkel verderop, dat kan nog net want de veldwachter hier kent ons en groet altijd allervriendelijkst. Maar je wil er niet mee in een verkeerscontrole verzeilen, ze nemen het ding zonder pardon in beslag namelijk! Goed, ook wonen in een tropisch paradijs heeft z´n dagelijkse zorgen en beslommeringen! Overigens barst er net weer een wolkbreuk en onweersbui los waardoor het water hier over de trap golft (huisbaas moet dringend het dak eens repareren) EN de stroom net een paar seconden uitvalt omdat er weer eens ergens de bliksem in eren stroommast slaat. Dus je ziet: dat van dat tropisch paradijs is meestal ook maar relatief! Hier heb je dan weer heel andere kopzorgen dan in Nederland, da´s waar.
Binnenkort echt weer een lange lap politieke tekst van Noël, beloofd, als hij zich even kan losweken van het voetbal op de beeldbuis, tenminste!
Ja leuk, voetbal! Costa Rica heeft 2-2 gelijk gespeeld tegen 11 amateurs uit Granada. Verschrikkelijk, echt waar!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten