Alles kalm hier.

Nou, de oranjekoorts is ook hier weer afgekoeld...men hoopt op een finale waarin de Russen winnen van...de Duitsers. Dan is het gelukkig weer even rustig op het voetbalfront, tot augustus, wanneer Costa Rica het mag opnemen tegen El Salvador, Haiti en Suriname, om een plek in het WK 2010 (grote kans dat dat ze nog gaat lukken ook, volgens kenners is het een hele slappe poule).
Verder alles kalm hier, vrijdag begint Ramona´s zomervakantie...da´s hier maar drie weken, want de echte zomervakantie is hier in de winter, dan heeft ze twee maanden vrij. Begin juli gaan we weer eens voor een weekje naar Cahuita, om vakantie te vieren. Een paar dagen terug was op het nieuws dat de stad hier beneden aan de berg (Alajuela) overstroomd was. Deze stad ligt in de centrale vallei, wat een soort langgerekte badkuip is, maar wel op 1100 m. hoogte. Ik dacht dat alle overtollig water vanzelf via riviertjes afvloeide, naar de Pacífico, maar het water stond opeens drie meter hoger en stond in de straten en huizen! Volgens Noël hebben de Tico´s teveel koelkasten en andere troep in de rivieren gegooid, waardoor de afvoer van de badkuip verstopt raakte! De volgende dag gingen we polshoogte nemen (ramptoerisme) maar er was al niks meer van te zien. Voor de laatste keer bij de Chinees gegeten uit een al half ontmantelde keuken, deze week verkassen ze naar Restaurant Oriental in het centrum van San José. Jammer voor ons, maar wel goed voor hen, denk ik. Pandje is een bouwval namelijk en verandert nu in een parkeerplaats, tja. Ander nieuwsitem was dat er hier een nieuwe loterij gehouden wordt, waarmee je plastic borsten kunt winnen. Gek zijn ze hier allemaal! Journalist mensen ondervragen, 80-jarige mevrouw koopt lootjes, vraagt hij : ´doet u ook mee voor de nieuwe borsten, mevrouw?´ ´Nee, nee hoor, ik koop ze voor mijn vriendinnen!´ Je valt hier constant van de ene verbazing in de andere, maar lachen is het dan weer wel!
En eindelijk heeft onze motor echte nummerplaten, deze burocratische hobbel is succesvol genomen! Noël was naar het kenteken-registratiekantoor in San José gegaan en wilde al flink van leer trekken: hoezo moeten we hier een half jaar wachten op een stom papiertje (de tijdelijke nummerplaat)? Maar toen kwam een allervriendelijkste jongedame al aanzetten met de echte nummerplaat en een twee stickers, wegenbelasting en WA-verzekering, allemaal betaald en in orde gemaakt, dus ja dan ga je geen potje staan foeteren. Verbazingwekkend is het allemaal wel.
Omdat het de laatste week voor de zomervakantie is, heeft Ramona een soort feestweek op school. Maandag ging papa haar halen, in de stromende regen stond hij een half uur te wachten, maar de kinderen kwamen maar niet naar buiten. Bleek dat ze een theatervoorstelling hadden, alleen was Ramona dat ´vergeten´ tegen ons te zeggen. Mocht zij Sneeuwwitje spelen, hebben wij dat gemist! Volgens haarzelf moest ze vooral op een bankje- het glazen kistje- liggen en de prins was een lelijke jongen, dus veel hadden we er niet aan gemist, volgens haar. Toch hadden we het graag gezien, snif. De laatste tijd krijgt Ramona extra huiswerk, op haar eigen niveau, da´s wel even wennen voor haar, want nu moet ze opeens volop aan de bak: veldopdrachten voor het vak Ciencias (wetenschappen) maken, best wel pittig. Nou ja, hoeft ze zich in ieder geval niet te vervelen. Verder is ze de laatste maanden hard gegroeid en vooral ook sterk geworden! Jullie zouden wel opkijken als je haar nu zou zien, ze is niet meer zo dun als ze eerst was, maar heeft een krachtige, atletische body gekregen! En ze is vast 1,40 m. ofzo nu, hoewel we hier geen meetlat hebben dus ik doe maar een gok. In ieder geval gaat alles goed met haar, en met ons en de hondjes gelukkig ook.