Update uit Cahuita

En het leven kabbelt hier kalmpjes aan voort, met alle tijd om domino te spelen onder de mangoboom, want in dit huis is nog steeds geen kabel TV, telefoon of internet. Wel kunnen we 2 stations ontvangen via de FM radio, tussen de ruis door krijgen we Radio Limón (vooral religieus geneuzel)en Radio/2 in het Yankeedoodle met oudbakken hits, nieuws en weer. Maar door de TV antenne aan het raamkozijn vast te binden krijgen we nu eindelijk weer 2 nationale zenders, wel met een heleboel sneeuw. Dus president Oscar Arias zalft weer als vanouds de huiskamer in, tussen de sensatiejournaals en de Columbiaanse telenovelas door. En de reclames voor SteamGourmet pannen en afslankpillen met speed. Mij kan het allemaal niet zo boeien, maar Noël en Ramona zitten weer met hun oogjes aan de beeldbuis geplakt.
Intussen zijn we nog steeds heel druk met allerlei klussen in huis en tuin, wat veel meer werk is als vantevoren bedacht. De tuin zit vol stenen en oude koraalriffen, wat het omspitten van de toekomstige groentetuin tot een enorme klus maakt. Wel is de grond heel rijk aan mineralen, dankzij het verweren van die stenen en riffen in de loop van de millennia...zo rijk aan mineralen dat de bomen en planten nauwelijks hoeven te wortelen en dus al bij het zachtste zeebriesje omklappen. Een van de papayas had deze week bij het omvallen bijna de hoofdstroomkabel geraakt, die lopen hier allemaal bovengronds...het scheelde maar een haar.
Verderop in de straat hebben we een leuk, goedkoop restaurantje ontdekt, genaamd Bananas en gerund door de directrice van Ramona's school en haar familie. Daar hebben ze een leeshoek met boeken en tijdschriften, helaas allemaal in het Duits en maandenoud...maar zo blijf je toch een beetje op de hoogte van het wel en wee van Europa. We missen het Internet wel, da's toch soort van verslavend, maar het internetcafé, daar komen we maar een keer per week. Het is duur en vervelend, de verbinding is traag en slecht, je mag niks en de browser is standaard dat stomme Address Not Found Explorer. Tot overmaat van ramp hordes kwakende, ijsetende toeristen om je heen die je uit je concentratie halen...vooral die mekkerende Hollanders die ook nog eens over je schouder zitten mee te lezen. Zucht. Dus oprecht sorry voor de spaarzame berichtgeving van de laatste tijd....en vooral ook aan alle mensen die ons een mailtje hebben gestuurd en na weken of maanden nog steeds geen reply hebben gekregen....echt heel erg sorry, maar het komt goed, beloofd. In december of januari zijn we weer online. Die burocratische traagheid, da's normaal in Costa Rica. Wij zijn er intussen wel aan gewend, maar ergerlijk blijft het vaak
wel. Gelukkig staat daar veel leuks tegenover, zoals het hele jaar door warm weer en een prachtige woeste natuur.