School, kuikentjes en bananenwijn

Ramona mag vanaf maandag naar de derde klas en daarmee een heel schooljaar overslaan! Ze heeft de afgelopen week een viertal toetsen gemaakt (in Spaans, rekenen, wetenschap en wereldoriëntatie) en die allemaal excellent gemaakt! Dat betekent trouwens niet dat ze een soort wonderkind zou zijn, maar wel dat is haar (taal) achterstand nu helemaal heeft ingelopen en weer op hetzelfde niveau werkt als ze in Nederland zou doen (groep 5). Toen we Ramona vorig jaar in San Isidro de Alajuela voor het eerst naar de openbare school brachten, vond de directie daar het beter om haar opnieuw in de eerste te laten beginnen ´om Spaans te leren en kennis te maken met de Costaricaanse cultuur´. Daar waren wij het niet mee eens, maar er was in die streek geen alternatieve optie, behalve dan in de verre, drukke, gevaarlijke stad San José.
Goed, intussen spreekt ze vloeiend Spaans en weet ook het volkslied mee te zingen onder de Costaricaanse vlag, dat dan weer wel. Gelukkig mag ze op de (veel betere) Zwitserse privéschool van Cahuita weer verder werken op haar eigen niveau, in een groep met leeftijdsgenootjes....waaronder haar vriendjes Eve, Kylie en Tycho (dat is een Nederlands jongetje). Intussen moeten we gauw een nieuwe set boeken en schriften voor Ramona aanschaffen, alsook een atlas, kaart van Costa Rica en diverse woordenboeken...ze krijgt naast Spaans en Engels nu ook Frans, dat komt omdat de school door Franstalige Zwitsers is opgezet.
Financieel is het voor ons wel wéér een setback (we mogen wel een lening gaan afsluiten alleen om die school te kunnen betalen) maar aan de positieve kant: doordat ze nu een jaar mag overslaan, hoeven we op de lange termijn een jaar minder schoolgeld te betalen en da´s al gauw een besparing van $ 2000. De school heeft elke dag na de lessen nog allerlei sportactiviteiten en workshops voor de leerlingen en Ramona heeft bedacht dat ze graag op karate en gitaarles wil. Maandag begint ze in de karategroep en dat lijkt ons echt een leuke sport die goed bij Ramona past....de gitaarlessen moeten dan nog even wachten tot we weer wat geld hebben om een gitaar van te kunnen kopen.
Verder heeft Brigitte, een dorpsgenote van ons, een heleboel kuikentjes...veel te veel eigenlijk; vandaar dat wij er een stel kado krijgen! Noël en ik zijn dus fanatiek bezig om een kippenhok te timmeren voor onze gevederde vriendjes. Ze moeten wel in een hok, omdat de familie Woef en Simba ze anders opvreten...en ook een bonte verzameling wilde roofdieren als wasbeertjes, coati´s, opossums en slangen lusten graag een smakelijk kuikentje, dus dat hok moet goed stevig gemaakt worden, daar zijn we wel een paar weken mee zoet.
Nu zijn er ook een flink aantal bananentrossen tegelijk rijp (en ze krijgen hier heel snel bruine plekjes) wat de vragen wat je ermee aanmoet? Naast bananensap en bananenjam en trossen weggeven aan de buren hebben we bedacht om bananenwijn te gaan maken! Het is niet moeilijk; je maakt bananensap met water, suiker en een beetje kaneel, dat giet je in een superschone emmer met een beetje bakkersgist erbij....16 dagen laten fermenteren en klaar is de wijn! Nou ja, officieel heet het dan most en hoort dat nog minstens een half jaar te rusten en te rijpen op flessen, maar dat geduld kunnen wij maar moeilijk opbrengen, haha! Over een maandje ofzo zullen we jullie laten weten of NNR´s Homemade Banana & Cinnamon Wine een lekker drankje is....of dat we misselijk boven het sanitair gehangen hebben, da´s natuurlijk ook een mogelijkheid. Als het allemaal lukt, bedenken we ook gauw een recept met sinaasappels want daar hebben we er ook veels te veel van....we delen ze al met drie andere huishoudens en nog liggen er tientallen te rotten op de grond! En kokos met ananas, da´s natuurlijk ook een sublieme combi, het is een kwestie van uitproberen wat lekker is...in ieder geval heb je je alcoholica dan voor een minimaal bedrag zelf gemaakt (40 cent voor een kilo suiker, gratis gist van de bakker) zoals gezegd helpen alle kleine beetje in economisch zware tijden!
Overigens wonen we vandaag alweer precies anderhalf jaar in Costa Rica en willen hier eigenlijk nooit meer weg, zo´n paradijsje is het! Volgende keer meer!