Puppiepret en een waterfontein

Vandaag een prachtige foto op de voorpagina van La Nación, van Green Park in Londen, dat helemaal bedekt is met een dikke, witte laag sneeuw....vermoedelijk ziet Amsterdam er net zo sprookjesachtig winters uit...dat zullen we hier in de tropen nooit meemaken en da's (vind ik) toch best wel een beetje jammer! Wat we hier wel meegemaakt hebben, is een grote waterfontein in huis, de knop van de keukenkraan brak zomaar af en tja, dan heb je een waterval langs je keukenkastjes lopen....die alleen te stoppen viel door de hoofdkraan buiten dicht te draaien. Gelukkig kwam de loodgieter binnen een uur nadat we hem gebeld hadden, want zonder water zitten is bepaald onhandig, dat kan ik jullie wel vertellen.
Puppy Mambo groeit voorspoedig op en knaagt aan alles wat los en vast zit...hij heeft zelfs Noël in z'n edele delen gebeten met z'n scherpe puppytandjes! We noemen hem Mayah's Stoute Nepkindje, want die twee zijn onafscheidelijk. Met z'n allen vangen Mayah, Mezcla, Mambo en Simba vogels, hagedissen en opossums bij de vleet en vreten ze nog op ook!
Nu we alweer vier maanden in Cahuita wonen, leren we steeds meer mensen kennen, waaronder zowaar ook twee Nederlandse stellen. Het ene stel heeft in het dorp een Bed & Breakfast gekocht, Secret Garden genaamd, en probeert nu de kost te verdienen als hotelier (volgens mij kunnen ze nog geen pannenkoek bakken, net als die mensen in die Ik Vertrek shows) wat allemaal niet eenvoudig is, met de concurrentie van ongeveer honderd andere tenten en sterk teruglopende bezoekersaantallen. Het andere stel heeft een zoon van Ramona's leeftijd, Tycho, die ook op de Zwitserse privéschool zit. De familie heeft een winkel en een kringloopcentrum midden in het dorp. Vanuit Nederland komt er elke maand een zeecontainer aan met tweedehandsgoederen, die voor zachte prijsjes van de hand gaan. Daar kun je prima terecht voor meubels, huisraad, kleding en speelgoed...vaak met Nederlandse opdruk! Zo zijn we in het bezit gekomen van een Verkade koekblik en een assortiment koffiekopjes, o.a. met de opdruk Gratis Koffie van IKEA, toch lollig, nietwaar? Ook helpen de lage prijzen daar een beetje tegen de heersende economische crisis, waarvan ook wij hier de gevolgen danig voelen. Tot de zomer van 2008 ging het heel goed met ons, vooral omdat de euro zo hoog genoteerd stond, tot $ 1,59...maar nu doet hij slechts een magere $ 1,28 en dat terwijl Costa Rica in 2008 bijna 15% inflatie had (en 13% in 2007)...dat betekent dat de prijzen zo'n 28% zijn gestegen inmiddels, terwijl ons inkomen niet is meegestegen, integendeel...opgeteld zijn we er in een paar maanden tijd 48% op achteruit gegaan, puur door macro/economische oorzaken! Totdat de euro hopelijk weer gaat stijgen, moeten we enorm bezuinigen...maar gelukkig zijn we er wel steengoed in om met weinig middelen toch nog iets leuks van het leven te maken! Want een baantje zoeken, dat zit er niet echt in...het is ons officieel niet toegestaan om in loondienst te werken....daarbij zijn de verdiensten echt allerbelabbertst, zo'n $ 300 per maand verdient de gemiddelde Tico maar! En vele duizenden mensen zijn deze mini jobs ook nog eens kwijtgeraakt door de economische crisis...die zijn uiteraard nog veel beroerder af dan wij. Want met passen en meten komen wij nog wel net rond, maar zij vervallen direct in grote armoede, want dit land kent geen sociale zekerheids vangnet, het is immers een ontwikkelingsland.Een groot deel van de bevolking is van ellende allang naar de VS geemigreerd, om daar geld te verdienen. Maar wat blijkt, de laatste tijd emigreren heel wat van deze mensen noodgedwongen terug naar Costa Rica....want in de VS gaat het door de recessie NOG slechter dan hier. Mensen daar raken massaal hun baan en vervolgens hun huis kwijt en dan zit er voor de Tico's niets anders op dan terug te keren. Naar het ouderlijk huis wel te verstaan, waar altijd wel een pot rijst met bonen staat te pruttelen en waar het fruit gratis uit de bomen valt. In Costa Rica is nog geen recessie, maar een economische groei van 1 % (verwachting voor 2009) dat is natuurlijk ook geen vetpot.
Goed, wij gaan hier intussen rustig door met het aanleggen van de groentetuin en vanaf mei komen daar ook een aantal leghennetjes bij. Want wij zijn ervan overtuigd geraakt, dat degenen die in staat zijn hun eigen voedsel te produceren, straks het beste af zijn...met het oog op de almaar stijgende voedsel/ en brandstofprijzen. Hoe meer je zelf kunt produceren, hoe goedkoper het leven wordt, al blijft het maar beperkt tot wat groente, fruit en eieren. Vanuit de gedachte dat alle kleine beetjes helpen.