Half jaar Cahuita

Tijd om even te melden hoe geweldig het leven is aan Caribe Sur & de Atlantische kust van Costa Rica, waar we alweer ruim een half jaar wonen, vanaf eind september vorig jaar. Om nou te zeggen dat de Reggaebar aan Playa Negra het centrum van de wereld is, zoals een dorpsgenoot van ons laatst deed, dat voert misschien wat ver....maar heel erg leuk en gezellig is het er zeker wel.
Als je eenmaal een tijdje in wonderschoon Cahuita oftewel Kawe (lokale bijnaam) gewoond hebt, dan wil je er nooit meer weg....en al helemaal niet meer naar de betonnen jungle van een grote stad.
Voor ons anytime de witte en zwarte palmenstranden aan de azuurblauwe Caribe, waar de temperatuur het hele jaar door zo ongeveer op 27 C. ligt, met een zacht briesje vanaf zee. Daarlangs de donkergroene tropische regenwouden van Talamanca met prachtige exotische bloemen en verrassende dierenwereld (van toekan tot luiaard, alle iconen van de neo-tropen zie je hier zo ongeveer dagelijks voorbijkomen en dat in je eigen achtertuin). Hier wonen is heel rustgevend en een waar kinderparadijs is het ook nog, allemaal redenen om hier nooit meer weg te gaan!
Dit stukje Jamaica in Midden-Amerika was en is voor de regering in San José eigenlijk altijd een verre uithoek van de armste provincie van het land (Limón)geweest...tegen Panama aangeplakt, moeilijk bereikbaar en daardoor goeddeels aan z´n eigen lot overgelaten....waardoor dit deel van het land wel z´n natuurlijke schoonheid en eigen karakter behouden heeft, in tegenstelling tot de grote delen van het land die al lang geleden in een soort Gringolandia-pretpark veranderd zijn. Vervuiling, overbevolking en te hoge toeristenprijzen zijn hier helemaal geen issues (zoals in de Centrale Vallei en vooral aan de Pacifico) want dit hoekje van de wereld is dun bevolkt, er is geen industrie, geen bananen- en ananas (gif) monoculturen en er zijn ook al geen all-inclusive resorts, geen hoogbouw condominium-complexen, zelfs geen blikken loodsen van de Walmart....hier zijn alleen wat huisjes in het bos en langs de stranden...laten we hopen dat dat altijd zo blijft, dat de Atlantische kust zijn toerisme duurzaam groen en kleinschalig weet te organiseren en men nooit zal zwichten voor het grote geld, zoals men elders al te vaak gedaan gedaan heeft. Gelukkig is 82% van Talamanca´s grondgebied officieel reservaat (voor drie Indianenstammen en voor de natuur) en dat is allemaal Not for Sale.
Wat er verder nog gebeurd is deze week:
-Ramona heeft haar eerste examens van dit jaar gehad en heel goede cijfers gehaald, waaronder een 100% voor Ciencias.
-We hebben nu drie luiaarden in onze tuin wonen, genaamd Droppie en Slapie (moeder en kind, in de mangoboom) en Dopey...een eenling van een andere soort, in een van de avocados.
-Tygo en Ramona zijn allebei in een zee-egel getrapt bij het spelen in zee, dat had gelukkig geen nare gevolgen. Ook hadden ze toevallig gezien hoe er een boel zeeschildpadjes uit het ei kwamen op het strand van Playa Blanca (hoef je niet voor naar Tortuguero Nationaal Park, wij hebben ze hier ook)...de kinderen hadden de schildpadjes nog even geholpen op hun tocht naar de vloedlijn, o.a. door een clan gemeen loerende zwarte gieren weg te jagen. Met succes! Ook hadden ze een babykrokodilletje gespot in Kelly Creek, bij de ingang van het Nationaal Park.
-Playa Negra & Playa Grande zijn eindelijk opgeruimd....net voor de jaarlijkse Semana Santa vakantie-uittocht...niet door de gemeente overigens, maar door een groep bezorgde burgers die bij alle horeca hier geld ingezameld hebben om een mannetje met een bulldozer in te huren. Nu zijn er overal enorme kampvuren, om de vele kuubs drijfhout e.d. dan maar te verbranden, gezellig wel.
-Ook gezellig is dat Playa Negra nu een soort van centrumpje heeft...Brigitte heeft naast Ricardo een infocentrum met koffie en bier geopend en daarnaast heeft restaurant Chao´s Paradise een nieuwe strandbar vlak aan de weg gebouwd, die vreemd genoeg Coffeeshop Natty Dread heet, eh we zitten hier toch niet Amsterdam? Geen idee of ze daar nu koffie, cocktails of Colombia Gold verkopen...of misschien wel alledrie, het zou me niet eens echt verbazen, want de echte eigenaar van het ding is een Hollander, weetjewel.
-Vanavond gaan we een CD-opname bijwonen van Kawe Vibration, het dorpsbandje wat we al minstens 17 keer gezien hebben...ze spelen Roots reggae, Rock Caribeña, Calypso, Merengue, Salsa en zelfs wat Dancehall/ Raggaton voor de jongeren onder ons...allemaal knap bij elkaar gejatte klassiekers, maar dat mag de pret niet drukken...binnenkort voor iedereen te downloaden via Soulseek, of hoe die muziek-uitwissel dingen op internet nu weer mogen heten.
-Minder vrolijk is dat sinds gisteren massale vissterfte optreedt aan de Pacifico Norte, aan het populaire schiereiland Nicoya...de stranden daar liggen bezaaid met dode aangespoelde vissen, wat bij een temperatuur van 38 C. al snel gaat stinken als de hel...en dat net voor Semana Santa, dat maakt wel een drastisch eind aan een toch al heel zorgelijk toeristenseizoen 2009. De oorzaak is niet een of andere toxic spill vanaf een schip of een fabriek, maar toxinen die door algen afgegeven worden...deze algen groeien zo uitbundig daar omdat alle zeep- en waspoederwater daar gewoon direct op zee geloosd wordt. Stomkoppen wel die Tico´s... hebben ze goud in handen met al hun natuurschoon, gaan ze er zo mee om (deze regering voert in feite alleen maar oorlog tegen de natuur) dat de toeries niet weten hoe snel ze weg moeten wezen!
Kunnen ze beter hier langskomen, hier wordt niets op zee geloosd (iedereen heeft betonnen septic tanks die 100 jaar meegaan) en het water is helder en schoon, vol met levende vissen, gelukkig wel.
-Tot slot blijkt Costa Rica door de G-20 top op een zwarte lijst van belastingparadijzen gezet te zijn, wel ironisch dat grote, machtige landen als de VS en Engeland (die zelf die mondiale kredietcrisis hebben veroorzaakt met hun bankschandalen en derivatenhandel) nu kleine ontwikkelingslandjes als Costa Rica (en Uruguay, Maleisië en de Filippijnen) wel even de les gaan lezen, hmmm. Ook heel bedenkelijk dat buur Panama en o.a. Curaçao (en nog een lange lijst van andere belastingparadijzen) daar niet opstaan, da´s dan zeker omdat de G-20 banken en multinationals daar hun eigen witwas- en tax evasion kantoren hebben staan? Maar goed, Oscar heeft beterschap beloofd door het bankgeheim hier op te doeken, da´s mooi want evasión fiscal, zoals dat hier heet, da´s natuurlijk niet zo best...al gaat het hier dan alleen maar om enkele tienduizenden particulieren (al dan niet crimineel) uit deVS en Canada, en niet om bedrijven. Nou ja, die mensen kunnen altijd nog terecht in Panama City of anders bij een hele reeks eilanden in de Caribbean, die al van de internationale belastingontduikerij leven sinds het einde van de dagen van de piraterij en de mahoniekap, de schildpaddenjacht en de rumsmokkel. Je moet toch wat...