De influenza-uitbraak in De VS en Mexico (we kennen mensen die daar wonen en dat leuke, jonge stel dat 4 weken geleden bij ons logeerde, reist nu door Yucatán, Mexico) dat is voor ons best wel schrikken. Waar 5-6 jaar geleden, bij de Aziatische vogelgriep, al voor gewaarschuwd werd: een nieuw, gemuteerd diergriep-virus dat plotseling ook van mens tot mens overdraagbaar is, dat lijkt nu werkelijkheid te gaan worden! Gevaarlijk, want griep is erg besmettelijk en deze variant is dodelijk, hopelijk krijgen we geen herhaling van de Spaanse griep pandemie van 1918...
Mexico ligt hier echt vlakbij (nou ja, een paar duizend kilometer noordelijker dan) en er dagelijks een intensief verkeer van mensen en goederen heen en weer over de smalle landbrug van Midden-Amerika. De autoriteiten hier controleren nu intensief aan de grenzen en op vliegvelden, ziekenhuizen hebben quarantaine-afdelingen ingericht en de bevolking wordt constant gewaarschuwd om (best extreme) hygiëne-maatregelen te treffen. Daar houden we ons dus maar braaf aan. En we volgen alle nieuwsberichten, waar het virus al overal op de wereld blijkt op te duiken. We hopen maar dat we hier in deze verre, landelijke uithoek van Costa Rica veilig zitten....al is het dan zo dichtbij Mexico.
Verder zit Ramona de laatste tijd te twijfelen of ze later juf zal worden, of leeuwentemmer (maar niet in een circus, mind you, want dat is zielig). Ze is gek op de grote roofdieren die hier elke dag op televisie voorbijkomen, op Discovery en National Geographic Channel. Maar leeuwentemmer worden?! ´Eh, waarom neem je later niet gewoon 4 katten, net als je oma en tante in Amsterdam hebben, dan kun je die temmen als je uit school komt?´ Want juf worden, dat is in dit land een briljante loopbaankeus. De Maestra staat hier ouderwets op een voetstuk (want ze heeft immers gestudeerd) en de Profesora, die aan pubers en volwassenen lesgeeft, zo mogelijk nog meer. Niet alleen dat, ze worden naar Costaricaanse begrippen ook zeer goed betaald en dat met een 25-urige werkweek (lessen zijn hier van 7 tot 12 uur, volgens tropenrooster), 4 maanden doorbetaalde vakantie en met 50 jaar mogen ze al met pensioen! Een prima leventje, met tijd genoeg om er nog allerlei dingen naast te doen.
Maar alla, eerst moet Ramona zelf nog 9 jaar lang elke dag naar school gaan en tegen de tijd datz daarmee klaar is wil ze waarschijnlijk iets heel anders worden: videogame-ontwerper misschien, of TV-presentatrice...of astronaut....
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten