Vrijdag heeft Ramona een schoolfeest en daarna weer twee weken vakantie; Pasen staat ook hier weer voor de deur, intussen al de derde keer dat we dat in Costa Rica meemaken. Cahuita zal weer vollopen met allerlei toeristen, zowel Tico's als buitenlanders en er zal vooral weer ongelooflijk veel gezopen worden...da's traditie onder Tico's en ook de extranjeros doen er dapper aan mee, soms kotsend in de bosjes eindigend (die rum hier is straf), maar alla...daar doen Cahuitanen niet moeilijk over, toeristen brengen nu eenmaal geld binnen. Het weer is echt goddelijk lekker de laatste tijd, volop zomer is het en alle bomen zitten vol zoetgeurende bloemen...fantastisch is het dan ook om hier te wonen!
Maar ook in een tropisch paradijs gaat het gewone leven door, electriciteitsrekeningen moeten worden betaald en dat soort van alledaagse dingen meer. Zo zaten we deze week alledrie in de dorpskliniek bij de dokter, met uitslag en wondjes op onze benen die maar niet weggingen. Ramona kreeg naast medicijnen ook een bloed- en urine onderzoek, dat wordt gedaan bij het ziekenhuis/ laboratorium in Hone Creek. Eerste bloedprik van haar hele leven was dat en dat was wel even slikken want dat deed pijn (nou ja, een beetje dan). Uit de resultaten bleek dat ze een licht verlaagd ijzergehalte in het bloed heeft, daarom heeft ze ijzerpillen en vitamine B. meegekregen, drie maanden lang in te nemen om aan te sterken. Ook heeft ze van de dokter een wormenkuur gekregen, dat krijgen alle kinderen hier blijkbaar regelmatig bij de Ebais kliniek in het dorp (dat Ebais staat voor Equipo Basico para la Attencion Integral a la Salud -dat kunnen jullie vast wel ontcijferen, het is een uitgebreide huisartenpost; zoals aanwezig in elk dorp en elke stadswijk in heel Costa Rica).
Noel heeft jammer genoeg weer erg last van allergisch eczeem, mogelijk veroorzaakt door de uitbundig bloeiende vegetatie hier, met opgezwollen enkels en voeten erbij...daarom loopt hij nu dus sinds kort bij de dermatoloog in Limon. Hopelijk knapt het gauw op, want hij is door het eczeem onder zijn voetzolen niet erg goed ter been en heeft best veel pijn.
Zelf had ik een stomme muggenbult opengekrabt en dat was flink gaan ontsteken...huisarts stuurde me meteen door naar Hone Creek, om het door de afd. Microbiologie te laten onderzoeken op de hier veelvuldig voorkomende tropische parasieten...die bleken er gelukkig niet in te zitten, maar wel vervelende bacterien: stafylococcen...dus ik zit weer eens aan een antibioticakuur (nadat ze die bult op de eerste hulp met een scheermes hadden opengemaakt, auw). Goed, tot zover dan deze aflevering in de serie 'NNR bij de dokter'...alhoewel, woef moest de dag daarna ook nog naar de dierenarts in Bribri. Dat had nogal wat voeten in aarde want de taxi had panne en kwam daardoor niet opdagen...en honden mogen tegenwoordig niet meer mee in de bus,dus ik had de doodzieke Mezcla (sterk vermagerd en wou al tijdje niet meer eten en drinken) in een draagdoek verstopt als een soort baby en dat was wel gelukt, om zo langs de chauffeur te komen. Maar die hond stonk zo erg dat de Tico 's hoofdschuddend hun neus dichtknepen en niemand wou ook naast me zitten, raar maar waar. De hond bleek Ehrlichia canis te hebben, een door tekenbeten overgebrachte rotziekte...waar de mens trouwens ook vatbaar voor is. Dus ook woef heeft een antibioticakuur en vitaminespuiten en zal hopelijk met wat extra lekkere hapjes snel weer opknappen...50 % kans geeft de dierenarts haar. Bij de dierenarts kwam ik Elvi tegen, da's een Spaanse dame die in Cahuita een hotel heeft en haar hondje had dezelfde ziekte, dus dat heerst hier blijkbaar. Zij had haar hondje in een soort kattendraagkooi verpakt en mooi dus dat zij dus op de terugweg de bus niet in mocht!!! Zelf had ik Mezcla toen net alweer succesvol de bus ingesmokkeld, dus ik kon er niks meer aan doen...maar vond het bar lullig voor Elvi, die waarschijnlijk de taxi terug naar Cahuita moest nemen. Tja, life in paradise heeft ook zo z'n mindere momenten, denk ik dan. Ramona vraagt net 'wat we met Pasen gaan doen?' en hoopt op een chocolade eieren speurtocht. Zeker zullen we lekker naar het strand gaan, om een beetje aan onze tan te werken en lekker te genieten van Semana Santa...snoeiharde raggaton! stomdronken taferelen! vuilnishopen op het strand! maar dat hoort allemaal bij het Pura Fiesta wat we hier in Costa Rica beleven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten