Aan de zwerf

Simba de jonge kater is al ruim vier weken geleden weggelopen (tot verdriet van Ramona) maar zijn nakomelingen duiken door heel Cahuita en omstreken op: leuke grijsgestreepte kittens met spikkelbuikjes. Best mogelijk dat Simba zichzelf opnieuw uitgevonden heeft als boskat, levend van de jacht op vogels en muizen...of anders is hij misschien bij een buurvrouw gaan wonen, daar hebben katten ook nogal een neiging toe, als je ze los laat lopen. En Mambo is intussen bij de pandilla gegaan, dat is een meute straathonden uit het dorp...allemaal jonge mannetjes die met z'n allen zoeken naar eten en vriendinnetjes, intussen de dorpsbewoners ergerend met hun nachtelijk geblaf en constante geravot. Dat snoezige puppie Mambo is in de grote macho van Cahuita veranderd de laatste tijd en zwalkt het liefst alleen nog over straat...soms herinnert hij zich weer dat hij ook nog een huis en een voerbak heeft, dan komt ie thuis om te eten en lang te slapen...helemaal vuil, vermagerd en te moe om met het puppie te spelen (die trouwens ook weleens meeglipt om alvast van het straathondenleven te proeven).
Mambo en Simba zijn alletwee niet gecastreerd en de testosteron giert gewoon door ze heen de laatste tijd...spring is in the air ,ook hier. Ik wilde ze dan ook allebei maaaanden geleden al naar de veterinario brengen om ze te laten ‘helpen’ ,want ongecastreerde mannetjes gaan gewoon altijd aan de zwerf en maken veel te veel kindjes overal (die niemand wil hebben), maar toen begonnen Noel en Ramona de actiegroep ‘Laat Mambo en Simba hun ballen houden!’ want casteren is ‘zo zielig’ en ‘kijk maar wat Charlie Brown een slome vetzak is geworden’ en vooral ‘ja mama, twee tegen een, dusss wij onze zin’. Mijn stelling is dat dat soort (d)emocratie feitelijk tot belabberde besluitvorming voert, kijk maar…want misschien worden ze nu eerdaags wel door een auto overreden als ze een keer verdwaasd van de hormonen de snelweg oversteken, ja ja… of een nijdige buurman die genoeg heeft van hun nachtelijk hondengeblaf\ kattengejank en hakt ze met een machete de kop af of strooit vergiftigd vlees in de buurt rond, want dat is in Latijns-Amerika heel gewoon (niet dat ik het gewoon vind hoor). Dus Mambootje houdt nu Mayah gezelschap als kettinghond, al moet ik gauw een dikkere ketting gaan kopen bij de ijzerwinkel, want de standaard kettinghondenketting kan hem dus ook al niet tegenhouden. Puppie, die intussen opgegroeid is tot een soort coyote (ik zag daarvan een plaatje in een natuurgids en ze lijkt er echt precies op en Mambo lijkt trouwens net op een Australische dingo en Mayah op een Canadese wolf,maar dat terzijde) , die mag er dus wel aan geloven qua castratie, want da’s een vrouwtje en ik wil zeker geen nest Cahuita coyotes in huis, nee zeg…het idee alleen al.
Hengstveulen Eclipse van Brigitte heeft er ook een handje van om aan de zwerf te gaan, die springt gewoon pardoes over het hek van de wei, steekt de snelweg over en gaat op zoek naar zijn moeder en de rest van de kudde (als die aan het werk zijn en hij met een paar andere paarden in de wei moet achterblijven) dan kom je hem plotseling op Black Beach Road tegen, levensgevaarlijk! En die is trouwens wel onlangs gecastreerd, alleen is dat nog niet helemaal bij hem doorgedrongen blijkbaar, want nu springt hij vaker de wei uit om ook al aan de zwerf te gaan. En tot overmaat van ramp heeft hij ook nog vlak voor zijn castratie zijn halfzuster Sol bezwangerd…daar is Brigitte echt heel blij mee, straks nog een (overbodig) paard erbij dat gezellig lekker mee eet, haha.
Intussen hadden we ook nog een weekje bezoek hier van Sonia, die was hier ook al in februari met mijn familie meegekomen, en nu wilde ze graag nog een keertje Cahue aandoen. Ze heeft Ramona een heel leuke Semana Santa bezorgd en nu zijn de dames samen nepzusjes geworden…echt waar, in het dorp werd me ook al gevraagd of Sonia (19 jaar) mijn dochter of mijn nichtje was?! Nu is Sonia met een vriendin verder doorgereisd naar de eilandjes Bocas del Toro, voor de Caribische kust van Panama, maar zondag keren de dames alweer terug naar ons dorpje, om nog een dagje National Park te doen (en een avondje te stappen in de Cocosbar, die Wild West saloon hier in de dorpsstraat) alvorens ze terug zullen reizen naar Tamarindo, aan de andere kant van het land, in Guanacaste.