Maar alla, we zijn weer thuis! Wel heb ik al wekenlang last van een onverklaarbare vermoeidheid en opgezwollen lymfeklieren, ik denk dat het een minder prettig soort souvenir van Nederland is. Een koorts-en-keelpijnvirusje waarmee ik tijdens de vakantie in Amsterdam stug heb doorgelopen onder het motto 'Ignore-it-and-it-will-go-away'. Onverstandig, want dan blijf je je dus maandenlang slap en ziekjes voelen, maar goed het ergste is wel weer voorbij, gelukkig maar.
Hier in huis gaat weer gewoon dagelijks de wekker om 6 AM, want school is alweer volop begonnen, alsook de leerlingendrumband die luiuid naast ons huis oefent drie x per week, dat is voor de Onafhankelijkheidsdag, het grote Costa Ricafeest op 15 september. Intussen proberen we op TV atletiek van de Olympics te volgen. Zondagmiddag was het genieten van de Jamaicanen Bolt en Blake die goud en zilver wonnen op de 100 m. voor mannen, dat op de vooravond van Jamaica's 50th Independence Day!
Verder gaat het ons allemaal goed! Druk met klussen in huis, de loodgieter moet langskomen voor de badkamer en het keukenblok en we zijn de boel opnieuw aan het schilderen, na 4 jaar is dat wel weer nodig hier in een tropisch klimaat. Ramona heeft een lichtblauwe kamer, net of je onderwater in een zwembad zwemt, maar dat wilde ze zelf zo, van die puberale pastels. Gelukkig is het geen zachtroze geworden....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten