Vandaag is het de laatste dag van onze vakantie in Amsterdam, morgen nemen we het vliegtuig alweer terug naar Costa Rica. De weken zijn werkelijk omgevlogen, want helemaal gevuld met leuke afspraken en het weerzien met mensen na 5 jaar buitenland was intens en emotioneel, maar op een positieve manier. Onze Nederlandse familie & vrienden zijn zo leuk en ze hebben ons zoveel gegeven, waarvoor we enorm dankbaar zijn! Met iedereen pakten we ook zo de draad weer op, waar we in 2007 gebleven waren, dat vonden we ook erg bijzonder om te ervaren. We hebben teveel gezien en meegemaakt om het allemaal tot in detail op te schrijven hier, dan zou ik de hele dag zitten te typen, maar vandaag hebben we ook nog het een en ander te doen. Niet in de plaats het inpakken en wegen van de koffers, om te zorgen dat we niet boven de 21 kilo per stuk komen...wat nog moeilijk is, omdat we veel boeken willen meenemen (gelukkig mogen we nog 10 kilo p.p. handbagage meenemen, zodat we totaal 62 kilo mogen verstouwen). Maar goed dat papa Noel ons straks bij het vliegveld in San Jose staat op te wachten, want da's wel erg veel om te sjouwen! Vandaag gaan we voor de laatste x op bezoek in het VU MC (familie-omstandigheden, waarover ik met het oog op de privacy niet teveel mag uitweiden) en 's avonds hebben we nog een gezellig afscheidsetentje met de familie. Van enkelen van hen zie je hierboven wat fotootjes staan, gemaakt in de tuin van mijn moeder. Het is hoogzomer in Nederland, maar het is erg fris en bij vlagen ook zeer regenachtig geweest, op twee dagen na die we met onze jongste broer en zijn gezinnetje op de camping in Petten hebben doorgebracht; die dagen deden qua temperatuur en rustgevendheid niet onder voor Cahuita. Voor de rest is Nederland, zoals ik in de vorige blogbijdrage al aangaf, behoorlijk hi-tech geworden met werkelijk overal camera's die iedereen constant filmen...wat voor ons toch wat onwerkelijk en een beetje intimiderend overkomt. Maar gelukkig zijn de mensen daarachter dan wel weer heel vriendelijk, van de uniformen van het GVB (het Amsterdamse vervoerbedrijf)en de NS, waar we heel wat mee te stellen hebben gehad bij het rondreizen door Nederland de afgelopen weken; tot de bijzonder lieve medewerk(st)ers van het reusachtige maar werkelijk fantastische VU MC. Spijtig genoeg konden we niet iedereen bezoeken die we op het lijstje hadden staan, met name de mensen uit de regio Den Haag en Rotterdam, dat was helaas een reis te ver in de gelimiteerde tijd die we hadden deze vakantie. Maar we dragen jullie in het hart en we zullen elkaar zeker ooit weerzien. Rest het me om mijn lieve zus en zwager te bedanken, die ons 24 lange dagen supergastvrij en liefdevol in hun huis hebben gehad, terwijl dat hartstikke lang en intens is geweest. We houden van jullie en ook van iedereen waarmee we zo een ontzettend fijne tijd doorgebracht hebben. De volgende blogbijdrage komt weer gewoon uit de tropische bush van de de Costaricaanse Caribe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten