WAT GA JE DAAR DOEN?

Goeie vraag, en menig maal gesteld. Ook lang over nagedacht, de afgelopen jaren. In dienstverband werken mag sowiso niet met een tijdelijke verblijfsvergunning, dus de eerste 4 - 5 jaar, en het uurloon ligt in Costa Rica op ongeveer anderhalve dollar. Van in dienstverband werken heb ik ondertussen meer dan genoeg, en bij een dergelijke salariëring al helemaal niet aanlokkelijk... Dan ga je dus rondkijken naar wat al die ex-pats en gelukszoekers zoal doen voor de kost. Een fiks aantal is actief als ladenlichter in de vastgoedsector. Nee, inderdaad niet echt mijn soort... Anderen zijn actief in de touristenbranche, en wel in dergelijke getalen dat daar nauwelijks nog iets mee valt te verdienen. Ze concurreren elkaar de tent uit, en ik wil helemaal niets te maken hebben met de vuile was van anderen... Nu schijnt een bepaald kruid daar heel goed te gedijen, en als cash crop helemaal niet verkeerd. Maar ja, niet echt legaal. En geen zin in een onvrijwillig verblijf in een Centraal-Amerikaanse gevangenis. En we gaan er niet heen om ons het land uit te laten zetten. Ergo: grasland kopen, beplanten met allerlei inheemse boomsoorten – en dus geen teak - , gecombineerd met een niet al te grote veestapel. Agroforestal, noemen ze het daar. Het afgelopen jaar mij dus bezig gehouden met verzamelen en doorspitten van allerlei info over boomsoorten. Leverde uiteindelijk een papierstapel op van een kleine 1200 paginas, als ik ze alemaal zou uitprinten... En allemaal in het Spaans. Maar goed, op die manier kun je het vastgeroeste Spaans dat nog ergens in je brein aanwezig is, ook weer bijspijkeren.
Wat te gaan doen, daar waren we dus uit. Maar waar? Nee, niet aan de Pacifico. Veel te veel Amerikanen in ommuurde gettos. En met 40 graden celsius gaan ploeteren in een bos, eh nee. De Caribische kant dan? Inderdaad geen Yanken, maar zo mogelijk nog heter... Resten eigenlijk alleen de hoger gelegen delen van het land, in de buurt van de Mesa Central. Maar ook weer niet te hoog, want daar gedijen alleen nog dennebomen en wordt het 's nachts dan wel weer erg koud. Komen we uit bij de gebieden tussen 500 meter en 2000 meter boven de zeespiegel. Overdag een graad of 25, 's avonds niet te koud. Een ziekenhuis niet al te ver uit de buurt, ook wel handig. ADSL, spreekt voor zich. Redelijk onderwijs, want Ramona zal er toch aan moeten geloven... Rest nog de prijs van de grond, ook niet onbelangrijk. Dan kom je uiteindelijk uit bij een vijftal gebieden die we gedurende het eerste half jaar gaan verkennen. In willekeurige volgorde: het gebied tussen San Ramon, Quesada en La Tigra, het gebied van de nevelwouden en menig reservaat. Dan de omgeving van Turrialba. Verder het gebied rond Tarrazu, dan nog het hoger gelegen deel van de provincie Limon, in de buurt van Guapiles. Rest nog het hoger gelegen deel van Guanacaste, in de buurt van de vulkanen Rincon de la Vieja en de Mirravalles. Zijn we dan over een maand of acht echt in het bezit van een verblijfsvergunning, zouden we tegen die tijd iets van onze gading hebben gevonden, en besluiten we dan ook definitief om te blijven, dan zeggen we de huur in het WKP op, gaan over tot de aanschaf van een heleboel stekjes, nee niet die dus, en planten maar...