Nee dus. Kost duizenden euro's en dat is de inboedel in de huidige woning dus niet waard. Nou ja, wellicht wel maar de electronische spullen werken bijna allemaal op 220 en daar heb je in Costa Rica dus niet erg veel aan. Een auto hebben we niet, of beter: nog niet, en dan is er sowiso de Costaricaanse douane die overal een flink percentage invoerrechten bovenop gooit... Dus dat worden drie koffers van max. 20 kilo en als handbagage de laptop, de camera en nog zo het een en ander. Allerlei spullen die we t.z.t toch wel weer zouden willen hebben, stoppen we in een aantal verhuisdozen die vrienden en familieleden die op bezoek willen komen verplicht als handbagage mogen meezeulen. Dan is er nog Ninja, de boskat. Om het arme dier eerst weken van hotel naar hotel te gaan slepen, voordat we ergens wat gehuurd hebben, zou in de buurt komen van dierenmishandeling. En al loopt er in Costa Rica geen Marianne Thieme rond, juist die christenteef, toch maar niet... Ninja blijft de eerste maanden de onderhuurder en diens hond gezelschap houden. Dan splitsen we haar de eerste nieuwsgierige die die kant op gaat, in de maag. Sorry, Paul, Tabe of ma... kan niet anders. Vervolgens mag Ninja het dan in het bos gaan opnemen tegen de tijgerkat en de margay. Moet kunnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten