woensdag 9 januari 2008
Post!
Ramona was maandag jarig. Gisteren was ze nog steeds jarig en mocht ze naar een pretpark. Woedend was ze toen het ding om 5 uur eindelijk dicht ging... Vandaag was ze weer een beetje jarig want de postbode bezorgde een pakje van Renate. De postbode heeft het er maar wat druk mee. Als het goed is mag ie vrijdag weer met z´n moto de berg op om een pakje shag af te geven, als het pakje tenminste niet wordt ingepikt door een aan nicotine verslaafde douanier, of opgegeten door een niet zo goed opgeleide drugshond... De posterijen hier werken ook op hun geheel eigen niet-zo-heel-efficiënte manier. Je zou verwachten dat de post van overzee door de douane, na controle, in een bups naar het hoofdkantoor in SJ gaat. Nee dus. Geeft de douane een postpakket vrij, dan scheurt een mannetje ermee naar de post. Verzamelt de post dan alle post voor Alajuela voor die dag om het in 1 keer door te sturen? Ben je mal. De postauto´s uit SJ rijden af en aan. Komt er een pakje, dan stapt de postbode met dat ene pakje op z´n moto om het te bezorgen. Na de bezorging gaat ie buiten het postkantoor in het zonnetje zitten wachten op het volgende. Zien ze dan niet dat het efficiënter kan? Tuurlijk wel, ze kiezen er bewust voor om het zo te doen. Het bezorgt heel wat mensen een baantje bij de overheid, weliswaar niet best betaald, maar de eerste noden zijn gedekt. Waarom zou je pak ´m beet de helft van het personeel de laan uit sturen? Daar worden die mensen niet vrolijk van en je weet maar nooit wat er dan gaat gebeuren. Gewoon de postbode af en toe in het zonnetje laten zitten en het baliepersoneel niet al te moe maken. Ga je naar het postkantoor met een stapel kerstkaarten, dan wordt er niet gevraagd hoeveel postzegels je wil kopen, nee, de kaarten worden door een beambte zelf van de zegeltjes voorzien. De kaarten, allemaal gelijk op de afbeelding na, worden stuk voor stuk gewogen om te kijken hoeveel port erop moet. Je zou denken: eentje wegen, bepalen wat erop moet, aantal kaarten tellen en het aantal zegels afscheuren. Duh. Een voor een wordt een heel riteel afgewerkt. Er wordt nog wat vaags in een schriftje genoteerd en voila: kassabon. Gooit de beambte zelf de kaarten in de postzak? Tuurlijk niet. Dat wil zeggen, niet meteen. Je krijgt de kaarten toegeschoven met de mededeling dat je ze 5 meter verderop in een gleuf kan proppen. Heb je dat gedaan, dan loopt de beambte naar diezelfde gleuf om de kaarten uit een doos te halen en ze daarna in de zak te stoppen, een zak die de hele tijd al achter ´m stond bij de balie. Half uur was de meneer in de weer met de 10 kerstkaarten... Vier mens baliepersoneel om de vier klanten per uur te helpen. Dan werken er nog een stuk af wat lui bij de afdeling Poste Restante (waar nog minder klanten komen), lopen er wat sous-chefs en chefs rond, en hangen er een aantal bezorgers buiten de deur. Geen gebrek aan personeel voor die paar brieven en pakjes die bezorgd moeten worden want Tico´s sturen geen post en ontvangen ook (bijna) nooit post. Vandaar dat brievenbussen in dit land een zeldzaam fenomeen zijn. Notarissen en advocaten die beroepshalve wél af en toe wat officiële stukken bezorgd krijgen, die hebben er wel een. En wij natuurlijk. Stroomrekeningen, telefoonnota´s en dergelijke worden door de ICE zelf bezorgd, daar hoeft de post zich ook al niet druk om te maken. Ja, wij hebben dus een brievenbus. Een bus die overigens nog ontmaagd moet worden want de ICE propt de rekening gewoon tussen de spijlen van het hek en de postbode gaat eerst eens een paar keer Upe! (wat een afkorting is voor ¨In naam van de Heilige Maagd van Guadelupe, is er iemand?) staan roepen, reageert er niemand (doei, daar ga ik niet op reageren...), dan gooit ie z´n waar gewoon over het hek. Ze KIJKEN niet eens of er een bus is... In het regenseizoen heb je gewoon pech gehad, had de verstuurder de boel maar in cellofaan moeten verpakken, want daar zijn ze hier dol op, op plastic en cellofaan. Ook bij Schildpadje. Ga je tien dingetjes halen bij de meid, worden die door een hulpje in ongeveer evenveel kleine plastic zakjes gepropt. Ongevraagd. Al zien ze dat je een boodschappentas bij je hebt, dat heeft er volkomen niets mee te maken... Met boodschappentassen is het hetzelfde als met brievenbussen. De doorsnee-Tico is niet in het bezit van die dingen, wat moet je er immers mee. Ze bestaan natuurlijk wel, voor die paar excentriekelingen zoals wij. Bij deze een oproep: hou de Tico-postbode aan het werk zodat ie tot z´n pensioen Upe kan blijven roepen door Snaak af en toe post te sturen (daar wordt ze heel blij van) en ons af en toe een pakje shag... Benieuwd wanneer de bode tot de ontdekking komt dat er een brievenbus naast het hek hangt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten