Een dagje pret in het Parque de Diversiones: allereerst met z´n zevenen in Roy´s taxi naar San José gescheurd, waar we ergens in een buitenwijk op een parkeerplaats uitstapten om naar de kassa te lopen. Naar keuze kon je een dagkaart kopen voor 5000 colon (€ 6,80) of gratis naar binnen, om dan eventueel in het park losse kaartjes voor de attracties van je keuze te kopen.
Sympathiek pretpark, ook al omdat je gewoon je eigen eten & drinken mocht meebrengen en opeten. Herinner me van vergelijkbare parken in Nederland dat je in minstens 46 apparaten moest gaan om je verplichte entreekaartje eruit te halen (allemaal enge achtbanen en/of urenlange wachtrijen) maar hier was het bijna overal lekker rustig, ondanks dat het een prachtige zonovergoten dag was, en dat begin januari: hier geen koude, verregende kinderfeestjes! Ramona, die dus net acht is geworden, ging samen met Eduardo, die volgende week tien wordt, in de meest heftige apparaten. Waaronder zo´n veertig meter hoge paal waar je een minuutje of wat bovenin een rijtje stoelen hangt te bungelen om vervolgens in vrije val naar beneden te storten. Mijn hart stond zo ongeveer stil, maar haar droge commentaar was: ´als die stoelen naar beneden vallen gaan je billen omhoog´. Ongeveer hetzelfde bij de Disko, een enorme schommelende schijf (waar ik voor geen goud in zou gaan): ´lekker gevoel, maar ik moest bijna kotsen van de kriebels in m´n buik´. Toch mekkerde ze de rest van de middag dat ze persé weer in de Disko wou. Ze wou gewoon overal in, zelfs in dingen waar ze door het personeel werd tegengehouden, vanwege ondermaats (voor sommige apparaten en de kartbaan moet je minstens 1,40 meter zijn). Favoriet was ook de wildwaterbaan, het enige ding waar mama nog net indurfde (één keer, want erg heftig), de kids gingen er wel vier keer in, om vervolgens weer naar die grote schommelschijf terug te rennen.
Ook leuk was een waterfietsvijver die vol zat met koikarpers, die je kon voeren: een krioelende massa crowdsurfende vissen in een met beugels afgezet stukje vijver, zodat ze niet worden overvaren door de waterfietsen.
Al met al een leuke dag, zeker voor herhaling vatbaar: misschien alweer in februari als we bezoek uit Nederland hebben. Nu Ramona´s impressies:
Nou,: er was een trijn eén was out en eén was niew.
Er was ook een boot en een disco dat gieng zo het gieng om hoog maar de grulijke tijt gieng ie drijie. Er was een heele lueke oude auto. Er was ook een dieng wat om hoog gieng en heel hart naar benede.:)
ps. die kleine onderaan de schijf met de armen in de lucht is dus... Juist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten