George II is een genie! Deel II

Gisteren schreef ik dat George II een economisch genie is. Ace is het daar geloof ik niet zo mee eens. In hoeverre de inflatie op de Antillen homemade is en derhalve los staat van Het Brein, geen idee. Costa Rica kent ook inflatiecijfers die allesbehalve misselijk zijn maar die worden voor de Tico/Tica met zijn/haar colones nog min of meer gecorrigeerd, iets wat voor de Antilliaan niet opgaat? Geen idee. Voor de Cariben, Midden en Zuid-Amerika mag het VS-beleid dan desastreus zijn geweest, de Yanks hebben er decennia goed van geleefd, van de roofbouw op de Latino-economiën... Mede dankzij Het Brein is de VS-economie nu door het ijs gezakt en dat hebben de Amerikanen helemaal aan zichzelf te danken. De VS hebben hun economisch imperium te danken aan het uitbuiten van anderen. Eerst de slaven in de Zuidelijke staten en toen dat niet meer ging hebben ze hun hebberige oog laten vallen op hun achtertuin. Het economisch motortje wil echter nu niet meer en Briljante George heeft daar iets op gevonden. Slavenhouden kan niet meer, da´s niet netjes, dus hoe kom je dan aan gratis arbeidskrachten? Daar hebben George en zijn segregrationistische vriendjes iets op bedacht. Je stopt zoveel mogelijk Afro-Amerikaanse jongeren tussen de 20 en 34 en zoveel mogelijk Latinos in de geprivatiseerde gevangenis waar je ze voor nop aan het werk zet. Briljant! Doen de Chinezen namelijk ook, en moet je eens zien wat een groeicijfers... Onder het mom van keiharde criminaliteitsbestrijding wordt via een achterdeur de moderne slavernij ingevoerd.... Een op de honderd Amerikanen zit nu achter de tralies, bij de zwarte jongeren is dat een op de negen. Wereldrecords!! Onze Oscar mag dan het een en ander van het Imperium willen kopiëren, DAAR begint ie niet aan. O.k., de Nica´s die hier het vuile werk opknappen zijn niet veel beter af dan slaven, in de gevangenis zitten ze niet, Oscar houdt namelijk niet van gevangenissen, da´s niet de Tico-stijl. De Tico´s hebben namelijk historisch de opvatting dat mensen uit de gevangenis moeten worden gehouden, niet erin. Nu staat Oscar onder druk om in ieder geval een bajes erbij te bouwen omdat de rechters ook de zwaarste criminelen moeten laten lopen omdat er achter de tralies geen plek is, zo cynisch als Het Brein is onze Oscar echter niet...
Een op de negen zwarte jongeren in de bak, een op de 36 latino´s. De gevangenispopulatie is vooral gekleurd want een blanke moet heel wat uit halen om achter de tralies te belanden. De grootste witteboordencriminelen (die de Amerikaanse pensioenfondsen hebben leeggeplunderd) lopen gewoon vrij rond of ze krijgen binnen de kortste keren gratie... Een andere crimineel die de hypotheekcrisis in de VS medeveroorzaakt heeft door mensen zonder inkomen een hypotheek te verstrekken die ze nooit van hun leven kunnen aflossen wordt door Het Brein benoemd tot ambassadeur in Nederland want een deel van het bijelkaar gejatte geld doneerde de boef in de verkiezingskas van Het Brein, en voor wat hoort wat, zo heeft George dat op Bussiness School geleerd... De moderne slaaf, of die nu in een Mexicaanse sweatshop werkt of in een VS-bajes, mag ervoor opdraaien. De VS-economie binnen acht jaar veranderd in een sputterende gevangeniseconomie, je moet er maar opkomen... Tja, dan kan je wel roepen dat George met z´n oorlogen EN z´n briljant economisch inzicht mag opzouten, het probleem zit dieper. Het VS-systeem is gebouwd op uitbuiting, ook de Democraten zien dat niet wezenlijk anders. Tuurlijk, de Amerikanen noemen het geen uitbuiting maar spreken liever van the American Way en Freedom. Het bijzondere aan Het Brein is dat ie op een extreem mensenverachtende en cynische manier het neo-liberale project op de extreemst mogelijke manier in praktijk heeft gebracht. Dat het ten koste gaat van miljoenen Iraki´s, Afghanen en noem maar op, en ten koste van het overgrote deel van de Amerikanen zelf, het kan Briljante George geen moer schelen. Hij is daar neergezet om neo-cons tot in lengte van dagen op de belangrijkste rechtersposten te zetten, wetten die tenminste nog een beetje natuur en mensen beschermden tegen de graaizucht van de grote conglomeraten naar de prullenbak te verwijzen en z´n rijke vriendjes miljarden in de reet te schuiven, en dat is precies wat George heeft gedaan. Als toetje heeft ie er dan ook maar eventjes een politiestaat van gemaakt. Een failliete, maar toch. Zoals gewoonlijk is Nederland weer eens het braafste jongetje van de klas en wordt het Amerikaanse voorbeeld gewoon gevolgd: privatiseren, cellen bouwen, meer bevoegdheden voor de politie. Traditioneel zitten de Europese economiën echter ietwat anders in elkaar dan dan de Amerikaanse en zijn politici en ondernemers niet zo roekeloos, ondernemers beseffen ook wel dat een minimumloon van 5 dollar de binnen-Europese afzet de nek om zou draaien en de zaak in het honderd zou laten lopen, reden waarom de Europese economie het nu beter doet. Vandaar de omhoogstuiterende euro, $1,52 as we speak...

Koppeling aan dollar = suïcidaal

Hola Ace,

Toen wij in 2002 voor het eerst deze contreien aandeden deed de Euro 86 dollarcent en was het hier voor ons relatief duur. Voor de Amerikanen was het hier spotgoedkoop en de VS-pensionados die op zoek waren naar hun plekje onder de zon waren niet te tellen. Links en rechts kochten ze grond op en betaalden wat de gek ervoor vroeg... Gigantische prijsstijgingen, onbetaalbaar voor de ¨starter¨ en een beperkt aantal lui die binnenliepen. De landen hier werden destijds zonder uitzondering geregeerd door aanhangers van de supply side-economie: het neo-liberale project. Van het gehoopte trickle down-effect is nooit iets terecht gekomen, integendeel, de onderkant van de samenleving is er alleen op achteruitgehold... Vanaf die tijd is de dollar echter continu aan het zakken en de landen die hun munteenheid eraan hebben gekoppeld zijn steeds meer de klos. Blijkbaar dus ook de Antillen. Costa Rica kent die koppeling niet, Nicaragua trouwens ook niet, en voor het afgelopen jaar geldt dat de koopkracht ongeveer gelijk is gebleven voor hen die in de plaatselijke munt krijgen uitbetaald. Dat het neo-liberale project niet werkt wordt steeds meer landen duidelijk en zij kiezen nu de andere richting. Landen die vasthouden aan de koppeling aan de dollar, steevast geregeerd door incompetente en corrupte politici, betalen de rekening. Dat heeft weinig met de briljante economische inzichten van George te maken, niemand die ze tegenhoudt om de dollar te laten varen... Houden ze eraan vast, blijven ze meebetalen aan George´s oorlogen en gaan ze samen met de Yankees koppie onder. Nu doet de Euro meer dan anderhalve dollar, tendens stijgend, en zitten wij voor de verandering aan de goeie kant. De losgekoppelde Tico´s en Nica´s hebben niet zo´n last van de VS-ellende al zal de toerie-industrie dit jaar wel een teruggang in Yankee-toeristen moeten zien op te vangen. Op de Antillen waait blijkbaar nog steeds wind uit de verkeerde richting en mogen de armeren ervoor opdraaien. Ga er even van uit dat de Antilliaanse politici voor het merendeel corrupt zijn en het hun een biet kan schelen... Voor de Antillen met hun eenzijdige economie en afhankelijkheid van de toerie-dollar zal het lastig zijn de boeg om te gooien en de dollar vaarwel te zeggen. Maar ook een tropisch paradijs waar de munt gekoppeld is aan de dollar zal voor de Amerikaan die uit z´n huis gezet wordt omdat ie de hypotheek niet meer kan opbrengen onbetaalbaar zijn, m.a.w.: ook aan de toerie-boom komt een eind. Loskoppelen, diversificatie van de economie, door de zure appel heenbijten, iets anders zit er niet op. Waar de Antillen dan hun geld mee moeten verdienen, afgezien van cocaine-doorvoer en geldwitwassen, geen idee... Hoop voor jou dat je inkomen in Euro´s hebt. Hoe egoistisch het ook moge zijn, ons inkomen is nu eenmaal in Euro´s en wij hebben for the time being de wind mee. Met de anti-Bush-Amerikanen heb ik te doen, zijn aanhangers en de landen in de regio die hem blijven volgen in zijn rampzalige koers hebben de ellende echter aan zichzelf te danken. De VS hebben de regio meer dan een eeuw in een wurggreep gehouden, ze uitgeknepen, ze ondergedompeld in burgeroorlogen, ze omgebouwd tot bananenplantages en hoerenkasten, ze hun economische wil opgelegd. Het briljante beleid van George heeft daar echter een eind aan gemaakt. De VS zijn economisch en militair niet meer in staat om op de ouderwetse manier de lakens uit te delen en te bepalen welke moordenaar of corrupte ´zaken´man de president wordt. Aan elk imperium komt vroeg of laat een eind. Hoe eerder de aan de dollar gekoppelde landen dat inzien, hoe beter. Tijd voor de Antillen om in te zien dat doorgaan met de huidige koers neerkomt op het eigen graf graven. Gooi die schep weg en schop de Bush-adepten en voodoo-economen eruit. Nu zeurt de bedelaar nog om een dollar, dat duurt niet meer lang:

"03:15 EUR GOVTS: Outlook -- Invest in Wheelbarrows...London, February 27. Investors are well advised to buy wheelbarrows and wheelbarrow manufacturers at the rate the dollar and by extension other fiat currencies are getting devalued. Some convenient way of carrying around increasingly worthless closets full of cash is going to be needed and backpacks just aren"t going to be big enough."

Nogmaals, hoop voor jou dat je geld op een euro-rekening binnenkomt!

Cheers,

NNR

George II is een genie!

We hadden het al aangekondigd: feestje als de Euro de $1,50 haalt. Gisteren was het dan zover, en de Euro blijft maar stijgen. Eigenlijk is het niet de Euro die stijgt maar de dollar die onderuitgaat dankzij het geniale financieel-economische beleid van George II. Voor de gemiddelde Amerikaan is een vakantietrip naar Costa Rica, een favoriete bestemming voor hen, inmiddels een rib uit hun lijf aan het worden. Lichtelijk bezorgd kijken ze naar de prijslijst in hun luxe vakantieresorts (de hoteliers hebben de prijzen in dollars flink omhooggegooid toen de dollar ook ten opzichte van de colon begon te dalen) en blikken jaloers naar de Europeanen: ¨Ja, jullie hebben het goed met jullie euro´s.¨ Dat ze het aan zichzelf te danken hebben door George II in het Witte Huis te laten bivakkeren terwijl ie de verkiezingen verloren had, dat komt niet bij hen op... Ze verkeren nog steeds in de veronderstelling dat de wereld niet zonder de VS kan en dat andere landen hun rekeningen wel zullen betalen, dat hebben ze immers altijd al gedaan, Nederland voorop. Dat de Europeanen en Aziaten hun economiën aan het loskoppelen zijn van de VS zodat ze niet worden meegesleurd in de Bush-recessie, ze zien het niet (of ze willen het niet zien). Het is sowiso wennen voor de VS-Amerikanen, schoten in vroegere tijden de Saudi´s hen nog te hulp door de oliekraan open te draaien, de tijden zijn voorbij dat de Saudi´s het alleen voor het zeggen hebben bij de OPEC. Venezuela, Iran en Lybië hebben er, om voor de hand liggende redenen geen enkel belang bij George II te hulp te schieten, integendeel, alles wijst erop dat die zullen pleiten voor een beperking van de olieproduktie om de prijs nog verder omhoog te duwen. Dat gaat de dollar alleen nog verder de put in duwen. Da´s geen goed nieuws voor de Amerikanen hier, en met sommigen van hen heb ik best te doen. Zoals de eigenaar van de tweedehandsboekenwinkel beneden in de stad. Die moet het doen van een pensioentje en doet z´n winkel er voor de lol bij, werk verschaffend voor een paar Ticameiden. Ik ga er regelmatig naar toe om mijn collectie anti-Bush literatuur aan te vullen. ¨Good choice¨, zei ie toen ik ¨The Bush-haters Handbook, a guide to the most appalling presidency of the last 100 years¨ ging afrekenen, ¨that guy¨, wijzend naar George II, ¨is an idiot¨. Kijk, dat zijn nou Amerikanen naar mijn hart. Zij kunnen er weinig aan doen dat ze zitten opgezadeld met een extremist die ze allerlei Heilige Oorlogen insleept die zij, en de volgende twee, drie generaties Amerikanen mogen betalen. Voor hen uitermate lullig allemaal, voor ons eigenlijk alleen maar gunstig. Grond en een lening wordt met de dag goedkoper en een stijging van de euro met 3 dollarcent in 24 uur en renteverlagingen van halve procenten, dat mag van mij wel vaker...
Lees net mailtje dat Martinair deel van de niet gebruikte retourtickets gaat terugbetalen. Martinair verplicht je namelijk een retourticket te kopen, ook als je dat – zoals in ons geval – helemaal niet nodig hebt. En zo´n ticket is ´unrefundable´, zoals gewoonlijk... We krijgen in ieder geval de niet gebruikte luchthaventax terug. Zijn toch 400$ bij de huidige stand, haha. Ik wordt nog eens een groot aanhanger van George II, niet van zijn oorlogen, maar zijn economisch beleid is ongekend briljant als het om onze portemonnee gaat. In een half jaar tijd 10 procent erbij, gecorrigeerd voor inflatiecijfers. Ook de Midden- en Zuid-Amerikapolitiek van GW is geniaal in zijn uitwerkingen. De Amerikanen hebben zich in deze contreien met hun politiek van openlijke inmenging en economisch imperialisme zo populair gemaakt dat de bevolking bij de verkiezingen steevast tegen de door de VS gesteunde kandidaat stemt. Het ene na het andere land kiest voor de weg naar links. Dikke kans dat El Salvador het volgende land is dat die kant op gaat. Het FMLN maakt in ieder geval grote kans te gaan winnen. De toekomst ziet er goed uit.

Half jaar Costa Rica

Nu we ruim een half jaar in Costa Rica wonen, beginnen we hier al aardig te wennen en ingeburgerd te raken. Op het schoolplein babbelen we met andere ouders over het weer en de prijzen van groente en fruit. Je raakt gewend aan de kleine dingen die anders zijn dan in Europa: bijvoorbeeld dat de kranen voor warm en koud water hier andersom zitten en dat de gootsteenkraan helemaal geen warm water heeft, om maar wat te noemen (Tico´s vinden het de gewoonste zaak van de wereld om hun poten in een bak met koud water te steken) en het blijkt dat al dat soort dingen gewoon wennen. Zelfs grote zaken als de afvalcrisis waarmee dit land te kampen heeft wennen op den duur: het plastic langs de kant van de weg valt je niet eens meer echt op (hoewel we af en toe zelf een kleine schoonmaakactie voor de deur houden). Het is een ontwikkelingsland, waar veel technologische vernieuwingen (milieu-techniek en telecommunicatie, bijvoorbeeld) nog maar in de kinderschoenen staan. In veel opzichten is Costa Rica een time-warp naar de jaren vijftig.....maar alla, in de buurlanden hier zie je toestanden die je aan verhalen uit de negentiende eeuw doen denken: puur Charles Dickens maar dan zonder de sneeuw & kou, dus de relatieve achterlijkheid van Costa Rica moet je allemaal wel in het juiste perspectief zien. Je moet je Europese attitude gewoon laten varen en het land niet langs een Nederlandse meetlat leggen, maar vergelijken met landen in de-Latijns-Amerikaanse- regio, dan valt het allemaal reuze mee.
Voor veel bezoekers is het Echte Costa Rica (dus buiten de aangeharkte toeristen-oorden en de heile Welt van de nationale natuurparken) een schok- en vaak ook een teleurstelling. Wat een armoede, wat een rommel: dat zie je niet in de documentaires van National Geographic! Nee, die filmen uiteraard secuur over het zwerfvuil heen en op momenten dat er geen hordes toeristen over de nature-trails heendenderen, logisch. Zelf hebben we ook zo ongeveer alle documentaires over tropische nevelwouden en -mariene ecosystemen gezien en moeten helaas concluderen dat die met een wel erg roze bril naar de werkelijkheid kijken. De hamerhaai: beest uit de pre-historie, levend in de Pacifische kustgebieden blijkt in werkelijkheid voor 99% uitgeroeid te zijn, de Golden Toad (uniek goudkleurig kikkertje) : uitgestorven, of althans al jaren niet meer in het wild waargenomen. Dat zijn feiten waar je wel treurig van wordt: de onethische kantjes van de ´vooruitgang´. Maar er is in dit land tenminste nog wel Grote Natuur en het besef begint door te dringen om deze te bewaren en het land niet helemaal met asfalt & beton vol te gooien, al was het maar om economische redenen: de toeristendollars die door de flora en fauna gegenereerd worden. En dat is inderdaad enorme business: de toeristen-touringcars en shuttle-busjes rijden hier af en aan, richting de Volcán Poás en andere nationale parken. Wijzelf zijn meteen ´go local´ tussen de Tico´s gaan wonen en hebben nog maar één natuurpark bezocht; ze zijn immers nogal prijzig en lastig te bereiken met het openbaar vervoer. Maar mensen die hier op een –al dan niet georganiseerde- natuurvakantie zijn voor een paar weken, die zien een heel ander Costa Rica dan het land waar wij in wonen. Ongeveer zoals in het volgende citaat van Peter Moore (die een verslag schreef van zijn lange rondreis door Centraal Amerika en het Caribisch gebied) :
´We arrived in Fortuna, a small town in the northern highlands of Costa Rica, to find it overrun by American DINKS (Double Income, No Kids) dressed in freshly pressed chambray shirts and designer cargo pants on two-week eco-tours. They wandered the neat and clean streets with fresh haircuts and earnest expressions, or drove by in shiny new Japanese four-wheel-drives they had hired for the duration of their stay (....)
American eco-tourists love Costa Rica….and the Costa Ricans were quick to discover the benefits of jumping on the conservation bandwagon. Twenty-seven percent of the country is protected, so there is ample opportunity for your North American urban professional to see a monkey or a sloth or a toucan in its natural environment. Offer security and a pristine rainforest and it seems affluent, conscientious tourists will beat a path to your door.(....) Personally I found the fact that you could choose a cloud forest- like choosing a new sofa from the IKEA catalogue- quite bizarre. It was very Costa Rica though. Landowners have discovered that it is more lucrative to fence off a couple of hectares of forest and charge eco-tourists over the odds to walk through it than to get the once-off windfall of letting in some Japanese lumber merchants´.
Inmiddels zijn de stromen Amerikanen drastisch uitgedund, sinds zij hun economisch Vietnam beleven en tripjes naar tropische bestemmingen even niet meer kunnen betalen. In hun plaats zijn vooral Duitsers, Italianen en Spanjaarden gekomen, maar de sfeer blijft hetzelfde. Het heeft allemaal bar weinig met het echte Costa Rica te maken. Tico´s willen over het algemeen helemaal niet in een bos wandelen: bah, da´s voor enge beesten en malle toeristen.
Ondanks dat dit land grote sociale en ecologische problemen kent, voelt het intussen wel als ´thuis´- meer dan Nederland in ieder geval. Moet er echt niet aan denken terug te keren naar die stress & kou daar en naar, zoals The Economist het ooit treffend omschreef: ´de zeurmentaliteit van 16 miljoen verwende krengen in hun drassig mini-staatje aan de Noordzee´. Nee, dank je wel en daarbij: wat is natuur nog in Nederland? Een paar hectaren productiebos waar je in stereo de snelweg hoort en waar constant vliegtuigen overheen bulderen. De oorspronkelijke fauna ( bruine beer, wolf, lynx, raaf, otter, bever etc.): allemaal rond 1850 al radicaal uitgeroeid bij het ontginnen van de woeste gronden. De grond, lucht en water: feitelijk de meest vervuilde ter wereld. Dus hou als Nederlanders maar op met kritiseren van derde wereld landjes die hun best doen zich uit de armoede en achterstelling te ontworstelen: kijk maar liever naar de balk in je eigen oog, haha.
Zo, nu hou ik het preken voor vandaag voor gezien en stap-zoef- op de motor om Ramona van school te halen....

Kerstpakket gearriveerd.

Ramona gaat naar school en dan resteert alleen het weekend om uitstapjes te gaan doen. Van mij hoeft dat niet elke week maar T. en H. zijn natuurlijk niet naar CR gekomen om hier 4 weken in de tuin te zitten. Afgelopen zaterdag naar Puntarenas. Dagje strand. Toen we er anderhalve week eerder met Tabe waren was het strand er zowat leeg. Deze keer lag het vol. Dit weekend waren de afsluitende dagen van het jaarlijks carnaval in Puntarenas en je kon er op de boulevard over de hoofden lopen. Bij de super stond buiten een rij mensen te wachten tot ze de zaak in mochten. Zowat alle klanten renden richting batterij koelkasten waar de schappenvullers het bier nauwelijks kregen aangesleept. Op de boulevard en het strand deden de Ticos en Nicas een wedstrijd ¨wie heeft z´n koelbox het eerste leeg¨. Ondanks de drukte verliep alles rustig. Overlast bezorgde alleen een helicopter van de Fuerza Publica die om de haverklap op 10 meter hoogte kwam overvliegen om de Ticos te laten zien waar hun belastingcentjes naar toe gaan, belastingcentjes in de zin van BTW dan want andere vormen van belasting, daar doen de meesten niet aan. Na zonsondergang nog een hapje gegeten in de stad, daarna met de bus weer de bergen in.
Gisteren voor de derde keer naar de Poas gegaan. Ik heb het nu wel gezien, maar het is begrijpelijk dat bezoek graag de kolos willen zien, we wonen immers op de flanken van het ding. Het bovenste deel van de berg, een nationaal park, is tropisch nevelwoud en gisteren was de top het grootste deel van de dag in nevelen gehuld. Heel eventjes trok de nevel weg en T. kon even de krater zien. Een minuut later was het weer een dikke grijze soep... Vanmorgen, na het bezoek van T. aan de barbier, maar weer eens naar het postkantoor, voor de zoveelste keer. En warempel, de beambte toverde een grote grijns op z´n smoel: pakje uit Nederland! Kerstpakket/verjaardagspakket van Oma Amsterdam heeft er, priority post of niet, tien weken over gedaan, maar is er dan uiteindelijk. Ik zag dat Ph. meer dan 50 euro portokosten voor het pakket heeft moeten betalen en hoewel ik het gebaar weet te waarderen, dat is te gek. Ik heb de pakjes voor Ramona niet geopend, dat mag ze zo zelf doen als ze terugkomt van ¨school¨, maar er eventjes van uitgaande dat het gewone cadeautjes betreft en geen waardevolle sieraden of iets van dien aard, 52 euro nog wat is veel te veel. Bij de TNT zijn ze gek geworden. Begrijpelijk dat oma kleinkind graag een cadeau stuurt voor de Kerst of verjaardag, maar doe dat maar niet meer. Nog helemaal afgezien van de vraag of zo´n pakket überhaupt wel aankomt... Goed, dit pakje wel en de shag die erbij zat is verbazingwekkend genoeg geen gruis geworden...
Natasha duwt me Ramona´s lesrooster onder de neus. Ziet er, op papier althans, indrukwekkend uit: wiskunde (goed, de tafel van 10...), Engels (hebben we het al over gehad), computerles (wat dat ook moge inhouden), Spaans, natuurwetenschappen, maatschappijleer, gym, muziek en iets wat ze agricultura noemen. Plus 80 minuten religión... Moeten zo meteen naar school voor een gesprek met de juf. Kunnen we het daar meteen over hebben. Ramona zegt dat 5 kinderen uit haar klas niet meedoen aan die ongein en dat ze op de gang mogen gaan spelen terwijl de rest wordt gehersenspoeld. Kijken of dat ook zo is. Anders heeft Ramona op maandagochtend vrij. De tafel van 10, engels en computerles kan ik haar zelf wel geven. Heeft ze een lekker lang weekend. Mocht de directrice zeggen dat dat niet kan vanwege de leerplichtwet, dan zal ik m´n best moeten doen om niet in lachen uit te barsten. De leerplichtwet in dit land is net als andere wetten, louter papier, nul komma nul naleving of afdwinging. En voor elke wet die zegt ¨mag niet¨ is er wel weer een wet te vinden die bepaalt dat het wel mag...

Doorgedraaid land, nee niet Costa Rica...

Ramona had vandaag weer eens Engelse les. Twee uitdrukkingen hebben ze geleerd: goeiemorgen en goeiemiddag. Ramona schreef dat als coot moornin en coot afder. Commentaar van de juf in de zijlijn: Exc. (excellent) :-? Als dat zo door gaat vrees ik dat jullie nog heel wat stukjes over het Costaricaans onderwijs voor de kiezen gaan krijgen... Wie denkt ¨ach, over een jaar of wat hebben ze het wel beter onder de knie¨ is abuis. Pubers van een jaar of 16 zitten qua Engels op exact hetzelfde nivo. Verder dan Coot Moornin en Wots Your Name komen ze niet... En dat ligt niet aan het bedroevend nivo van de leraar/lerares, al zouden ze Noam Chomsky voor de klas zetten, het resultaat blijft eender. De onvolprezen minister van Onderwijs bepaalt namelijk hoeveel Engels de kinderen onder de knie moeten krijgen om met een ¨Excellente¨ de school te verlaten... Economen e.d. pleiten om de haverklap bij de overheid voor een serieuze inspanning op onderwijsgebied. Als dit namelijk het nivo blijft, gaat Costa Rica het economisch verliezen van andere landen in de regio, Panama bijvoorbeeld, en zijn de call centers en high tech bedrijven sneller verdwenen dan ze gekomen zijn. De pleidooien hadden net zo goed, of wellicht zelfs beter, gericht kunnen zijn tegen een betonnen muur, Oscar en de zijnen interesseert het namelijk geen jota. Natuurlijk, onderwijs is zoals bekend prioriteit nummer 1, maar een Coot Moornin en Wots Your Name is natuurlijk ruim voldoende voor een kamermeisje in een toerie-resort waar Oscar het land mee vol wil plempen. Kamermeisje en ober zijn namelijk de droomberoepen die Oscar voor ogen heeft voor de Tico-jeugd. Gisteren stond er nog een paginagrote oproep in de krant van ene meneer Chang, Costa Rica´s eerste en enige astronaut en tegenwoordig eigenaar van een ruimtevaart bedrijf waar overigens bijna uitsluitend Amerikanen werken omdat Chang geen gekwalificeerd Tico-personeel kan vinden: de overheid moet meer doen aan Engels en daarnaast aan Mandarijn-Chinees. Waar is dat laatste nou goed voor, zal Oscar zich afvragen, om straks achter een naaimachine te zitten in een Chinese sweat shop, daar hoef je toch geen Mandarijn-Chinees voor te kunnen? Chang had zijn geld voor de advertentie net zo goed in de hens kunnen steken... Ach, over twee jaar zijn er weer verkiezingen en is Oscar verdwenen, hij mag zich namelijk niet meer verkiesbaar stellen. Hij zou natuurlijk een poging kunnen wagen om de grondwet kunnen veranderen á la Hugo, maar dat doet Oscar niet, niet omdat hij een groots democraat is maar omdat ie de daarvoor benodigde 2/3 meerderheid nooit voor elkaar krijgt... Wat we ervoor in de plaats gaan krijgen, geen idee, een verbetering is het bijna per definitie... Ook jullie mogen over dik 2 jaar weer eens naar de stemmachine. Dat is nog ver, maar als de uitslag in de buurt komt van de huidige peilingen die ik vanmorgen eens heb opgezocht, dan staat jullie het een en ander te wachten. Alleen onmogelijke of krankjoreme coalities zouden aan een Kamermeerderheid komen. CDA-PvdA-SP (plus evt. CU en/of GL): daar hadden Balk en Bos de vorige keer al geen zin in. Een Nationaal Kabinet van CDA, PvdA, VVD plus nog wat grut: voor zoiets is behalve Wiegel nog nooit iemand te vinden geweest. Een minderheidskabinet over links: daar begint Bos niet aan en al het er al van zou komen zou zo´n kabinet bij de eerste stemming naar huis worden gestuurd. Rest CDA-VVD-Wilders-Verdonk. Krappe meerderheid, maar het is er een. En Balk heeft bewezen niet vies te zijn van een kabinet over (extreem) rechts. De VVD zou dan wel Rutte uit de weg moeten ruimen maar er zijn er genoeg bij die club die daar allesbehalve rouwig om zouden zijn. Ziedaar mijn nachtmerriekabinet voor jullie om het tweede decennia van de eeuw mee in te gaan: Balkenende V of zijn we al bij VI, op het bordes bij Koning Willem IV. Balk als trotse premier, of (je moet er niet aan denken) Verhagen, Wilders, Verdonk en de nieuwe VVD-leider als vice-premiers... Onmogelijk? In Nederland zijn alle partijen, behalve die van de diertjes, sinds Fortuin zover naar rechts doorgeschoten dat niets meer onmogelijk is. Er is er geeneen waar ik met enigzins goed fatsoen op zou durven stemmen. Nee, Patries te Purmerend en Nol te Hoogezand-Sappemeer, ook de SP niet. Ik begrijp jullie enthousiasme voor Jan c.s., maar een partij die bij voorbaat een aantal kernpunten, om NAVO-lidmaatschap en koningshuis maar te noemen, in de wilgen hangt, is de mijne niet. Het PvdA-programma begin jaren ´70 was radicaler dan het SP-programma nu... En het hedendaags PvdA-programma, daar zou Wiegel en Bolk voor tekenen...
Zoals gezegd, een nachtmerriekabinet. Fijn dat er nog optimisten zijn, zoals in Grun, maar een verschuiving naar links, daar is geen enkele aanwijzing voor te vinden, integendeel. Niemand die Wilders of Verdonk de mond snoert... Niemand die een clou heeft hoe die twee de wind uit te zeilen te nemen, hun standpunten in afgezwakte vorm overnemen, daar blijft het bij.
Wij zijn weg, en in deze contreien waait een hele andere wind, eentje die mij een stuk beter bevalt, maar dat Nederland zich zo laat gaan, het blijft triest.
Heel wat anders nu. Opa en Oma Limburg zitten lekker in de tuin in de schommelstoel. Door de week kunnen we niet zo veel doen, Ramona moet immers naar school al weet ik dus niet waarom, ach ze leert er in ieder geval wel Spaans, maar morgen is het vroeg opstaan. H. en T. willen graag naar een vulkaan, vooral T., en de Poas is hier vlakbij, de krater van het ding is sowiso de makkelijkst bereikbare van het land. Wetenschappers houden ´m nu trouwens scherp in de gaten, er zijn namelijk aanwijzingen die ie wel eens zou kunnen ploffen. Als ie dat dan morgen maar niet doet... Vorige keer dat ie plofte, ik dacht in 1980 ofzo, stroomde de lava in westelijke richting. De zure asregen heeft toen wel de aardbeien en koffieoogst vernield, ook hier in de buurt, maar qua lava zouden we aan de goede kant moeten zitten. Daar gaan we dan maar van uit, al zouden H. en T. wel wat te vertellen hebben bij terugkomst als we midden in de nacht geëvacueerd zouden worden haha. Voorbij La Canada, La Suiza en Tuis zouden we op een kilometer of vijftig, zestig van de Turrialba zitten, die ook al onrustig is, maar die afstand zou ruim voldoende moeten zijn, het is de Krakatau niet... O, hoor net van mijn betere helft dat ze liever naar het strand willen, doen we dat toch. Zou de Poas dan morgen de lucht in vliegen, zitten we zeker ver genoeg...

Popi Oscar

Oscar zegt dat uit peilingen zou blijken dat maar liefst 65% van de Tico´s en Tica´s hem en zijn beleid zou steunen. Daarmee zou onze Oscar de geliefste president zijn sinds mensenheugenis. Of de peilingen zijn van eenzelfde eersteklas kaliber als het ¨onafhankelijk¨ milieuonderzoek van de burgemeester van Santa Cruz, tevens zelfbenoemd milieudeskundige, of de inwoners van dit land zijn in meerderheid het slachtoffer van een collectieve verstandsverbijstering. Het zou toch meer dan een derde van de bevolking moeten opvallen dat de beste man sinds zijn inauguratie alleen maar mooie praatjes rondstrooit en verder de boel de corrupte boel laat. Alles wat mensen hier belangrijk vinden (onderwijs, milieu, veiligheid, verdeling rijkdom) wordt tot Oscar tot eerste prioriteit uitgeroepen. Dat er maar een de eerste prioriteit kan zijn valt blijkbaar ook niemand op, maar dat terzijde, na het tot eerste prioriteit uitroepen van een bepaald probleem gebeurt er verder oorverdovend niets... Heeft ie het milieu tot prioriteit verklaard, blijkt de zaak van voor tot achter gebakken en stinkende lucht, Oscar komt in alle stilte met een decreet dat de zaak onder het kleed schuift... Beginnen de metropoolbewoners zich ongerust te maken over de toenemende straatcriminaliteit en zichzelf dan maar te voorzien van allerlei schiettuig, roept Oscar iets over ¨eerste prioriteit¨, benoemt een commissie die moet komen met voorstellen, en de voorstellen belanden vervolgens ergens in een diepe la... Tico´s zijn traditioneel gesteld op een solidaire verdeling van de welvaart, de inkomensverschillen zijn in de afgelopen 15 jaar echter alleen maar toegenomen. Eerste prioriteit, zegt Oscar. De verschillen nemen alleen maar verder toe... Trickle down effect komt later, zegt Oscar, een bewezen leugen herhalend uit de voodoo-economie doos van wijlen Reagan en George de Tweede... Onderwijs, zegt Oscar, is mijn eerste prioriteit, de kinderen zijn immers de toekomst van ons mooie land. Goed onderwijs zodat onze kinderen het straks beter hebben. Geef toe, mooi gesproken van Oscar en deze verkiezingsbelofte heeft hem op het nippertje zelfs de overwinning bezorgt bij de presidentsverkiezingen (1% meer stemmen dan rivaal Solis). Nu heeft Oscar inderdaad een muziekschooltje geopend in Pavas, de criminele voorstad van San Jose waar ie zelf vandaan komt, verder evenwel niets, nul komma nul. Hoe de scholen hun tekortschietende begrotingen aanvullen, dat zoeken ze zelf maar uit. Helemaal in lijn met het neo-liberale ¨eigen verantwoordelijkheid nemen¨ credo, dat wel, maar leidend tot om de haverklap een bedelbrief van de schoolleraren opdat ze papier kunnen kopen en de Amerikaanse Engels-¨juf die zelf terug moet naar school¨ kunnen betalen... Zoals jullie hebben gelezen gaat Ramona sinds vorige week naar school. De tweede dag had ze al meteen een dag vrij, er functioneerde namelijk nog maar een wc en er moest nog gewerkt worden aan de kantinekeuken. Kan gebeuren, denk je dan, foutje, zal wel een uitzondering wezen. Dikke l-l, drie bier... Niks uitzondering, staand (wan)beleid over de hele linie. Oscar mag dan onderwijs tot prioriteit hebben verklaard, zijn minister van Onderwijs krijgt het niet voor elkaar om voldoende leraren, schoolmeubels, klaslokalen en lesmateriaal te leveren. 4.000 klassen moeten het tot minstens juli doen zonder een juf of leraar voor de klas. Honderden scholen zijn nodig toe aan renovatie of nieuwbouw. ¨Ho maar, dan geef je maar les in het bijgebouw van de kerk¨. Een ¨klaslokaal¨ zonder ramen... Men wist dat er dit jaar duizenden leraren met pensioen zouden gaan, alleen zijn ze even vergeten op tijd voor afdoende vervanging te zorgen... Her en der in het land sturen de scholen de kinderen noodgedwongen maar weer naar huis omdat er toch geen leraar/lerares is, het sanitair niet functioneert, of het schoolgebouw het gewoon dreigt te begeven... Nu wisten ze natuurlijk allang bij het ministerie hoeveel kinderen zich dit jaar zouden melden, hoeveel leraren, klaslokalen, lesmateriaal, lestafels en wc´s men daarvoor nodig zou hebben. Ook in dit land lopen immers demografen rond. Ze wisten ook donders goed dat het allemaal niet gefinancierd kon worden met 6% van de totale begroting. De oppositie pleitte al 6 maanden geleden, toen we hier net aankwamen, voor een verhoging naar minimaal 8%. Kan niet, niet nu, misschien in 2009, 2010, zei Oscar ¨Onderwijs Is Mijn Eerste Prioriteit¨. ¨Het moet maar even hiermee, we hebben geen geld en geen mensen¨. Dat laatste is Oscar´s favoriete zinnetje als ie weer eens gewezen wordt op een probleem: Geen Geld, Geen Mensen. Zijn de critici daarvan niet onder de indruk, worden ze prompt door de Broer Van de President uitgemaakt voor onpatriottische landverraders die het mooie Costa Rica willen veranderen in een Castristisch-Chavistische commie-goelag... Dat er wel geld is (en bijgevolg op termijn ook de gekwalificeerde mensen), dat wordt even over het hoofd gezien want dat gebruiken de heren en dames liever voor hun ware prioriteiten. Een volstrekt overbodig vliegveld in een primair regenwoud, een nieuw Nationaal Stadion (waar de favoriete club van de Broertjes dan de thuiswedstrijden mag spelen), betonkolossen aan het strand met lozing direct op zee en wandelboulevards in de grote steden. Daar werd met geen woord over gerept voor de verkiezingen, tuurlijk niet. Er zijn drie mogelijkheden: of Oscar heeft echt geen benul wat er gaande is omdat ie tot z´n navel toe met z´n kop in het zand steekt, of Oscar weet het wel, weet alleen niet wat ie er mee aan moet en vertrouwt er maar op dat de Here Jezus en diens Heilige Moedermaagd het land voor de ergste rampen zullen behoeden, of Oscar is een cynische zichzelf en zijn kliek verrijkende heruitgave van Lodewijk de 14de. Wat bovengenoemde peilingen betreft zijn er maar liefst vijf mogelijkheden: de peilingen zijn volstrekt uit de duim gezogen, de resultaten zijn gewoon omgedraaid (65% tegen is opeens 65% voor), ze hebben een wel heel vreemde en volstrekt niet-representatieve doorsnee van de bevolkinging genomen, de Tico´s zijn inderdaad het slachtoffer geworden van een besmettelijke ziekte die waandenkbeelden genereert, of – en niet helemaal de onwaarschijnlijkste, de geïnterviewden hebben (helemaal Tico-stijl) gewoon aardige dingen over Oscar willen zeggen. Het is hier namelijk not done om publiekelijk over iemand kwaad te spreken. Je maakt iemand in het openbaar niet uit voor leugenaar en oplichter, je zoon – voor de twintigste keer opgepakt wegens overval met grof geweld – is een lieve jongen die nooit, echt waar nooit, iemand kwaad doet, de dronkelap die net iemand heeft doodgereden is een uiterst aimabele man, toegegeven met een zwakte, maar heel aimabel. De kluns van een electriciën die niet weet waar ie mee bezig is doet toch zijn uiterste best, en iemand die 10 woorden Engels, al dan niet foutloos, weet op te lepelen heeft die taal onder de knie en is daarmee bevoegd deze kennis aan de volgende generatie door te geven, betaald. En Oscar is zodoende de beste president die dit land ooit heeft gekend...


p.s. Las gisteren dat Joop den Uyl er persoonlijk voor heeft gezorgd dat jullie nog steeds opgezadeld zitten met een koningshuis. Dat die ouwe nazi zich ook door andere wapentuigfabrikanten had laten betalen hield Joop liever geheim, Juul zou anders aftreden en Trix zou de kroon weigeren als iemand aan die schat van een pa van haar zou komen. Einde monarchie. Joop Atoom zag dat niet zitten. Bah, een republiek. Raar soort socialisten daar in Nederland. Zelfs Marijnissen, behept met het waanidee dat de door zichzelf benoemde nazaten van een Franssprekende Duitser, Willem van Oranje, mateloos populair zijn bij de Jannen en Jannekes met de Pet, begint er maar niet over. Oké, bovenstaand verhaal over onze president – en een aantal andere verhalen op dit blog over het illustere duo – zijn niet bepaald de beste reclame voor een republiek, en President Balk of President Woutertje klinkt ook niet erg aanlokkelijk, maar je kan ze altijd na bewezen onkunde of wanbeleid weer vervangen. En je dan gaan ergeren aan hun opvolger... Of die zou Raul of Hugo moeten heten natuurlijk.

Presidentieel Decreet stinkt...

Gisterenavond een maanverduistering. Vandaar die foto Alle kinderen in Ramona´s klas mochten langer opblijven om het spektakel te aanschouwen. Resultaat: ze zaten de hele dag aan hun tafeltje te dutten... Maar daar gaat deze blogbijdrage verder niet over...


Het Gelukkige Papagaai-schandaal heeft nogal wat los gemaakt. Meer en meer mensen zijn zich gaan afvragen hoe het nou zit met het lozen van afvalwater/drek bij de betonkolos bij hun voor de deur. Zou de stank en de steeds weer opduikende buikloop na een duik in zee wellicht iets te maken kunnen hebben met de ontelbare darmbacteriën afkomstig uit die dikke toeriebuiken?
Het Papagaaiengedoe speelt al langer dan een jaar, maar de Spaanstalige Tico-pers heeft het al die tijd buiten het nieuws weten te houden. Pas nadat een Engelstalige Tico-krant met het verhaal naar buiten kwam vond La Nacion de zaak drukwaardig en zowaar, ze wisten een aantal lastige vragen te formuleren voor de heren en dames burgemeesters en ministers. Verontruste burgers, verenigd in comité´s, vroegen bij het Milieutribunaal om inzage in de documenten inzake de hotels in hun omgeving. De minister van Milieu beloofde ijllings een onderzoek. Dat bleek dusdanige bedroevende resultaten op te leveren (op een enkeling na houdt geen enkele hotelier zich aan de milieuvoorschriften) dat er een ¨oplossing¨ moest komen. De oplossing bestaat er niet in dat men de hoteliers dwingt om de regels na te komen, of anders sluiting van de lucratieve tent, natuurlijk niet, de oplossing kwam in de vorm van een decreet. Oscar en zijn minister van Milieu vaardigden twee weken geleden een Presidentieel Decreet uit dat publieke inzage in alle gerelateerde documenten onmogelijk maakt. Buren krijgen geen inzage meer in de milieuvergunningen (de pers evenmin) en kunnen nu geen gefundeerde klachten meer indienen bij de milieurechters. Volgens Oscar c.s. zijn buren van een hotel geen directe belanghebbenden en hoeven ze niet te weten wat zich voor hun deur afspeelt/wegspoelt. Dat het decreet werd uitgevaardigd vlak nadat het Gelukkige Papagaaienschandaal in de openbaarheid kwam, en documenten werden opgevraagd over het naburige Grote Papagaai-hotel, is volgens Oscar puur toeval. Dat het decreet ongrondwettelijk is, deert Oscar niet. Dat het decreet de reglementen van de milieurechtbank opzij schuift (1996: alle documenten worden openbaar geacht en iedere burger heeft inzage om zich te kunnen informeren), doet er vanzelfsprekend al helemaal niet toe... De Gelukkige Papagaai, dat de deuren formeel had moeten sluiten maar dat nooit heeft gedaan, mag van Oscar en zijn milieuminister de zaak ook officieel weer openen op 2 maart. Volgens hun is het probleem namelijk ¨opgelost¨. Hoe? Dat komen we, als het aan Oscar ligt, nooit te weten. De voorzitter van de Costaricaanse Journalistenassociatie en het Instituut voor de Persvrijheid, een voormalig hoofdredacteur van La Nacion, schreeuwt moord en brand (¨ongrondwettelijke aanval op de vrije toegang tot informatie¨), maar daar rept zijn voormalige krant niet over. Oscar verzekert immers dat de zaak is onderzocht en het allemaal is opgelost. Zand erover.

Je gelooft het niet?
Uit een onderzoek, uitgevoerd door het Nationaal Water en Rioleninstituut in augustus vorig jaar, bleek dat 12 van de 13 onderzochte plekken in Tamarindo een veel te hoog e-coli bacterie gehalte vertoonden. De burgemeester van Santa Cruz vond dat allemaal maar niks en gelastte onlangs een nieuw onderzoek. Warempel, nog maar 4 plekken vertoonden een iets te hoog gehalte. ¨Dat dacht ik al¨, zegt de burgemeester. ¨Zo´n onderzoek moet je niet in augustus doen, niet de goeie tijd¨. De Guanacasteeks Directeur Volksgezondheid vindt het onderzoek van de burgemeester maar suspect. De burgemeester gaf hem geen inzage in het onderzoek ¨en je moet er zeker van zijn dat dergelijke onderzoeken worden uitgevoerd door een gecertificeerd laboratorium¨ De burgemeester beweert dat zulks het geval was, weigert echter het onderzoek en de resultaten te delen met zijn gemeentelijk milieudirecteur die dat maar ¨raar¨ vindt. ¨De minister kent de resultaten en de zaak is opgelost, verder geen commentaar¨, aldus de gemeentewoordvoerder. Rioolbuizen op het strand (La Nacion publiceerde er vorige week een hele reeks foto´s van)? ¨Die zijn er niet, en als ze er wel zijn wil dat nog niet zeggen dat ze van dat hotel zijn!¨ Dat het zaakje recht voor de deur van zo´n hotel de zee in stroomt is vanzelfsprekend puur toeval. Kan natuurlijk net zo goed een rioolbuis zijn van een hotel 100 kilometer verderop... Waag het niet om te suggereren dat het zaakje stinkt en dat men met man en paard probeert de zaak te verdoezelen. Burgemeester en president liegen namelijk niet. Nooit.

De voorzitter van het Milieutribunaal, gevraagd naar zijn commentaar inzake het Presidentiële Decreet, verklaart opeens dat de documenten nooit openbaar zijn geweest (!), rara waarom kreeg de pers ze dan tot voor twee weken wel?, en dat ze er hard aan werken om de pers meer inzage te geven. Juist ja, natuurlijk, probeer het over een jaar of wat nog een keer, als Oscar met pensioen is.

Onze Oscar is een daadkrachtige en grootse democraat, altijd haantje de voorste als het erom gaat euvele dictators als Chavez te kapitellen en op hun plaats te wijzen, steeds paraat om voor de Vrijheid (van ondernemers) op te komen, altijd bereid noodlijdende hoteliers de helpende hand toe te steken, immer en altijd ¨oplossingen¨ bedenkend. Costa Rica kent sinds twee weken geen milieuproblematiek meer. Allemaal geregeld. Per decreet. Het nationaal toerisme-instituut, de milieurechtbank, de hoteliers, geen van allen voelde zich genoodzaakt om de zaak tegenover de pers te becommentariëren. Oscar heeft immers gesproken. De e-coli bacteriën zijn niet meer, die buikloop-dysenterie komt door niet goed doorbakken kip, die vermeende strontlucht zit tussen je oren...

Allemaal Klien en Daitie...

Ja hoor, Ramona krijgt Engelse les. Wordt gegeven door een Amerikaanse. Krijg net haar eerste les onder ogen. Die Amerikaanse heeft blijkbaar op een kapotbezuinigde public school haar Engels opgedaan. ¨If you want to do any question¨, ¨clean and dity¨…. Het zou natuurlijk kunnen dat GWB een rigoreuze taalhervorming heeft doorgevoerd a la de Nederlandse Pannenkoeken-Paardenbloemen-hervorming en dat ze er nu geen vragen stellen maar doen en schoon nu geschreven met een d. Ergens in mijn achterhoofd zegt echter een hardnekkig stemmetje dat de school een semi-geletterde Yanky-lady heeft aangenomen, waarschijnlijk uit de Bible Belt... Mag ik straks haar fouten gaan corrigeren en Ramona ervan zien te overtuigen dat die ¨Engelse¨ juf d´r eigen taal niet beheerst... Jaja, het Tico-onderwijs. Cijfers van hun eigen ministerie: maar 28% sluit vervolgonderwijs met succes af. 72% komt niet verder dan de belabberde lagere school en een paar jaar aanlummelen op de middelbare school waarna ze zich mogen voegen bij het leger volwasen semi-alfabeten... En 60% van de jongeren maar dromen van een goedbetaalde baan, dromen die door het niet volgen van lessen, het vroege schoolverlaten door vooral meisjes, en de noodzaak om op vroege leeftijd centjes aan te leveren voor de familie, de vernieling in worden geholpen... ¨48% van de jongeren tussen de 18 en 24 werkt, de meerderheid echter als slechtbetaalde huishoudhulp, pizzabezorger of winkelpersoneel. De Staat voorziet niet in een programma om daar verbetering in te brengen¨.... Tragisch, maar het lijkt niemand wat te kunnen schelen...

Fidel vindt het welletjes geweest en toch zijn de Broertjes niet blij...

Opa en Oma Limburg zijn eergisterenavond gearriveerd na een reis van maar liefst 21 uur. Vijf uur tussenstop in New York. Paranoïde homeland security piepeltjes. Vliegtuig was een uur te laat, vertraging in New York omdat deur niet open ging of zoiets, maar tegen half twaalf ´nachts waren we dan toch op de berg. Gisteren niets bijzonders gedaan. Ramona naar school brengen en afhalen. Dat laatste viel T. en H. nog niet mee, het is een flink eind bergop. Op de terugweg wat boodschappen gedaan bij Schildpadje. H. beaamde dat Schildpadje inderdaad een schildpadje is. Maar ga er maar aan staan, 14 uur per dag op je poten achter een kassa... Zouden gisteren in de stad gaan eten maar besloten uiteindelijk het rustig aan te doen, je moet toch even bijkomen van zo´n reis. Vooral de 6 uur pauze in NY en de aamsluitende 5 uur vliegen in een kist met veel te weinig beenruimte, hadden er toch wel ingehakt. T. en H. gingen vroeg naar bed gisteren, Natasha ook, Ramona lag er al in, en zo zat ik tegen tienen alleen naar een uiterst interessante film te kijken waarvan ik nu al niet meer weet waar ie over ging...
H. en Natasha zijn nu naar de winkel, T. zit in een schommelstoel in de tuin. Ramona zit op school, de zoveelste tekening in te kleuren... Vanmiddag is het de bedoeling om naar de stad af te dalen, geld halen, wat dingen kopen, restaurant. Wat geld betreft, T. en H. hebben nogal wat cash (dollars en euro´s) meegebracht. Dat was niet nodig geweest. Je kan hier in de stad overal colones pinnen. Dollars zijn lang niet meer zo gewild als weleer (krijg je ervan als George vrolijk de geldpers 24-7 laat draaien), en met je euro´s mag je anderhalf uur bij de bank in de rij gaan staan om ze tegen commissie in te ruilen voor colones. Euro´s zijn op zich wel gewild (er is een run op euro-spaarrekeningen), maar de Europese eenheidsmunt wordt hier nog niet aanvaard als alternatief betaalmiddel zoals dat tot voor kort nog wel het geval was voor de briefjes van het Imperium. Nu de dollar echter per dag minder colonnetjes oplevert en een verdere opwaardering van de colon ten opzichte van die dingen eraan zit te komen, is men die dingen liever zo snel mogelijk kwijt... Sowiso is men hier met de dag benauwder hoe het met de Amerikaanse economie uitpakt. En ook al roepen George c.s. dat er geen sprake is van een recessie, het ziet er niet al te best uit. Amerikaanse banken weigeren elkaar geld te lenen, voor 19 van de 20 huishoudens is het oversluiten van hun hypotheek onmogelijk en een rente die straks lager is dan de inflatie, dat houdt geen enkele economie uit, ook een voodoo-economie niet... Costaricaanse economen gaan er nu van uit dat de export naar het Imperium zal dalen en er dit jaar flink wat minder Amerikaanse toeristen zullen komen. Amerikaanse toeries klagen nu al steen en been over hoe duur het allemaal is, om over de prijzen in Europa nog maar te zwijgen... Amerikaanse toeristen, en zeker de jongere, wijken nu al massaal uit naar het land van Ortega. Veel goedkoper en wat George er van vindt zal ze worst wezen... Het zal de Broertjes niet bevallen, maar ook zij zullen op termijn hun economisch beleid (nu grotendeels gericht op de VS) moeten herzien. Het Vrijhandelsverdrag met de VS, waar de Broertjes zo tuk op zijn, is je reinste zelfmoordstrategie. Als dat wordt doorgezet doet over 10 jaar de laatste Tico-veeboer het kaarsje uit en mogen we allemaal gaan genieten van gekloond hormonenvlees uit de Staten. Nicaragua, waar een paar jaar geleden het vrijhandelsverdrag getekend werd, heeft onder leiding van Ortega het hele project begraven en vertrouwt nu op het economisch samenwerkingsalternatief dat is opgezet door Chavez. Miljoenen petro-dollars stromen het land in en Ortega heeft eindelijk de duiten om wat van zijn verkiezingsbeloftes in te lossen... Een dergelijke ommezwaai zal voor de Broertjes psychologies onmogelijk zijn. Zij slikken de VS-propaganda al jaren en zien Hugo dan ook als een reïncarnatie van Stalin... Zij kunnen en willen de zaak niet reëeler onder ogen zien en zolang zij hier de dienst uitmaken met hun vrije markt gezwatel en een terugtredende overheid volgt het land met een ongekende hondentrouw het ´voorbeeld´ uit het Noorden, op naar de economische woestenij...
Niet alleen economisch zijn de broertjes zo dociel als een schoothond, ook qua buitenlandse politiek in de regio. Wat hier in de meeste media ten slechste wordt gegeven over Fidel doet in niets onder voor het Amerikaanse Fox-´nieuws´: dictator, stalinist, Laatste Communist Oude Stempel. Nu heeft Fidel aangegeven het officieel voor gezien te houden maar teleurgesteld constateert men dat Fidel blijkbaar dan toch niet de allerlaatste oude stempel-commie blijkt te zijn. Raul wordt a.s. zondag, zo verwacht men hier, tot president gekozen en sip wordt geconcludeerd dat er waarschijnlijk weinig tot niets gaat veranderen. Raul Castro is gewoon een Castro en helaas geen Gorbatchov, schrijft La Nacion. De geniale Gorb, de doodgraver van de Sovjet-Unie, immens populair bij maar liefst 1% van zijn landgenoten...

Losse opmerkingen

O ja, heb na een aantal spam-reacties de instellingen voor reacties op deze blog gewijzigd. Reacties worden nu eerst beoordeeld voor eventuele publicatie. Mocht dat niet helpen, dan wordt reageren alleen nog mogelijk voor geregistreerde leden. Je kan, wat de meesten doen, ook gewoon per persoonlijke mail reageren.

Nog een paar losse opmerkingen terzijde:

-We hebben gisteren onze aandelen gecertificeerd.
-Het aantal e-coli bacteriën in Tamarindo bedraagt 3 miljoen stuks per 100 mililiter (en niet liter zoals eerder abusievelijk geblogd).
-Volgende week hopelijk meer foto´s van Grano de Oro/Baja La Mina. Die mijn is al lang verleden tijd, maar het blijft leuk klinken.
-Of we t.z.t. voorbij La Suiza nog bereikbaar zijn, tja, vrees het beste. Vaste telefonie moeten we hoogstwaarschijnlijk aanvragen bij de vrienden van de ICE, en dat gaat dus een jaar of wat duren. Mobiel schijn je er nog net bereikbaar te zijn maar voor een gsm-contract geldt bij ICE ook een wachtlijst... Post? Uhm, dat zou eventueel kunnen als ik eens per half jaar per tractor of paard de berg afdaal, de tractor of paard bij de bushalte stal en me per bus naar Turrialba begeef om daar tevergeefs naar post te vragen bij de Correos... Dat wordt een keer of twee per week naar het internetcafé in Tuis om de mail te checken en ongevraagd usb-stick in de pc te stoppen om deze blog bij te houden. En dan maar wachten tot de 20ste eeuw ook in die contreien is aangebroken (voor wat internet betreft dan) en we daar breedband via wifi hebben. Wet van de Versnellende Achterstand of zoiets...

Ergens in de bergen bij Grano de Oro

Het heeft er alle schijn van dat we onze voorlopig definitieve stek gevonden hebben. Gisteren zijn we dwars door de Gran Area Metropolitana gereden en na wat sightseeing (Cartago, Paraiso, Orosi) kwamen we uiteindelijk terecht in Tuis (Toewies), een kilometer of 7 voorbij La Suiza de bergen in, en ook bijna het eind van de verharde weg. Auto´s kom je er (bijna) niet meer tegen, en voor de kroeg geen motoren of 4WD maar een paar gezadelde knollen. In Paraiso en Orosi vroeg men nog tamelijk idiote prijzen voor een lap grond, voorbij La Suiza werd dat opeens anders. Abel, onze advocaat, remde bij elke voetganger of paardrijder die we tegenkwamen en vroeg promptverloren naar mensen die 2-3 hectares land te koop hadden. Mensen gingen daar ter plekke eens over palaveren en wisten zowaar nog ene Don Zus en Zo te noemen. Waar woont die Don? Arriba! Voorbij Tuis is er maar een weg richting Arriba, namelijk richting Talamanca. Er ligt nog een oord, Grano de Oro (Goudkorrel), en daar houdt de niet-geasfalteerde weg op. Iets voor Goudkorrel nog even naar Don Zus en Zo gevraagd. Aah, Don Z.e.Z, hier het pad naar links, geel huis. De ´rij´ je dus rechtstreeks het oerwoud in, alleen hier en daar wat koffiestruiken en suikerriet. Het karrepad loopt uiteindelijk dood: twee lappen grond (elk 3 hectares groot) in de selva. Alletwee te koop. Een lap ligt bovenop de berg, de ander er net iets onder. Hooglandkoffie en suikerriet. Nu schijnt suikerriet ´n eenjarig gewas te zijn en verandert de grond na de oogst gewoon in grasland. Mooi voor de knollen. Electriciteit is er wel, het water komt uit een bergbeek (agua propia). Wat moet dat land kosten, señor? Zoveel miljoen (colones). Waarom wil je dat verkopen? Nou, we hebben beneden nog een lap grond. Daarboven is veel werk en levert weinig op. Met het geld kunnen we dan koeien kopen! Het werd ondertussen al aardig donker, vuurvliegjes kwamen te voorschijn. Heeft u telefoon? Nee, ikke niet maar mijn moeder wel! Kunnen we dan een afspraak maken voor volgende week? Ja natuurlijk! Het heeft er dus alle schijn van dat we volgende week weer in Baja La Mina terecht komen om een bod uit te brengen op 3 hectares koffie en suikerriet. Zoals gezegd, het is een pad bergop alleen begaanbaar per paard, te voet, met de mountainbike, motor of tractor. Een tank kan natuurlijk ook, maar een tweedehands tractor blijkt toch goedkoper. Nu klinkt oerwoud en eind van de wereld wel heel ver weg maar dat valt mee. Tuis (inclusief basisschool, internetcafé, winkeltjes en her en der een kroeg) ligt op 3 kilometer gaans (half uur per paard, kwartier met een tractor), en vanaf Tuis is het nog een kilometer of 7 naar La Suiza (Zwitserland). Daar heb je middelbare scholen, een bank, supermarkten, restaurants en nog meer wereldse zaken). Vanaf La Suiza is het dan nog een kilometer of 11 naar Turrialba, een middelgrote stad in het dal met zo ongeveer alles wat je nodig en niet nodig hebt. Vlak voor Turrialba ligt trouwens het terrein van CATIE, het instituut bij uitstek voor tropische land- en bosbouw. Wereldberoemd. Nouja, wereldberoemd voor iemand die zich daarvoor interesseert... Tuis is bereikbaar per openbaar vervoer, zij het dat de bus niet al te vaak gaat, maar het kan. Binnenkort dus weer die kant op. Het is niet zo dat we daar dan binnen de kortste keren wonen, daar gaat nog wel een half jaartje overheen, of langer. W zullen eerst de financiering rond moeten krijgen en dan zal er ook nog gebouwd moeten worden boven op de berg. Komt wel goed uit, kan Ramona hier het semester afmaken en de schooltest doen. En dan zitten we daar dan, als het een beetje meezit, tweede helft 2008, boven op een berg, uitkijkend over de ¨beschaving¨. Af en toe een koffiestruik vervangend voor een boom. En mocht er een van jullie tegen die tijd deze kant op willen komen, tot La Suiza wil ik nog wel traktorren om iemand op te pikken, kan ik gelijk geld pinnen en boodschappen doen, maar geen meter verder... Dan neem je maar de bus of piratentaxi, en maar vragen naar de Don en Doña met dat lange kind en de Perros Blancos. Wie weet, sturen ze je wel meteen naar de goeie kroeg...

Ik = Wij

Alle vingerafdrukken van Nederlanders boven de 6 in een database voor de smeris... Lekker zeg, plant iedereen die een paspoort komt aanvragen meteen een ID en GPS chip in zijn of haar bil, nog makkelijker. En van de hielprik bij babies meteen een DNA-profiel... ¨Om verdachten te kunnen identificeren¨. Ja natuurlijk, Nederlandse kleuters van 6 massaal op het boevenpad... Moet zeggen dat ik met de dag blijer ben dat we naargeestig Nederland vaarwel hebben gezegd. Paranoïde controle en bewakingsstaat. Geen idee of Oscar daar van droomt, en al zou dat zo zijn, dat krijgen ze hier in geen honderd jaar voor elkaar ;-) De Costaricaanse grondwet verbiedt het trouwens uitdrukkelijk en hier hebben ze een constitutioneel hof dat daar met argusogen op let. Vrijheden schrijven ze hier nog steeds met een hoofdletter. En een wet wijzigen, daar doen de dames en heren politici al gauw tien jaar over om het eens te worden ;-)
O.k, de post belandt dan wellicht in het verkeerde San Isidro, of in het verkeerde Gele Huis Met De Zwarte Poort, maar het is ook wel weer een geruststellend idee dat Little Brother niet weet waar je uithangt. O.k., migracion weet dat je in het land bent, maar waar, geen idee. Geen hond die zich hier inschrijft bij het bevolkingsregister. Een kind wordt bij geboorte ingeschreven in dorp X. Zijn er twintig jaar later verkiezingen en wil groot geworden kind Y stemmen, dan gaat hij/zij, ondertussen wonend in stad Z, op de dag van de verkiezingen terug naar dorp X om zijn of haar stem uit te brengen. Zelfs Oscar, nu de hoofdbewoner van het Presidentieel Paleis in miljonairswijk Rohrmoser, bracht bij het referendum aangaande de vermaledijde TLC zijn stem uit in Pavas, de op een na beruchtste crimo-wijk van Costa Rica. LOL. Jawel, Costa Rica kent een identificatieplicht maar tot op heden heeft nog geen agent naar een paspoort gevraagd. Gisteren trouwens wel zo´n would-be nazi securityknorretje toen ik weer de vertrekhal van het SJO International in wou na het roken van een glasvezelsigaret... Moest Tabe naar de uitgang komen om afscheid te nemen... Mooi meisje dat ook naar binnen wilde maar ook geen paspoort had hoefde alleen maar drie seconden met haar borsten te waggelen, mocht ze doorlopen van zonnebril met snor... CSS heet het beveiligingsbedrijf waar ie voor werkt, laat die C maar weg... Trouwens, de meeste Tico´s hebben helemaal geen paspoort, alleen een plastic cedula-kaartje. Die zien er allemaal hetzelfde uit, volstrekt onleesbaar met een meer dan wazige foto... Zo´n ding mogen we, als alles goed gaat maar dat zal wel niet, volgende maand ook gaan ophalen bij migracion. Hoeven we niet meer verplicht naar Nicaragua. Doen we trouwens dan vrijwillig want Granada is een uiterst aangename stad om een paar dagen vakantie te vieren. 1 Mei in het land van Ortega, benieuwd hoe dat eraan toe gaat. Jawel, hier vieren ze de Dag van de Arbeid. Jullie moeten het doen met Trixendag die helemaal niet jarig is op die dag. Zot land, Nederland...
Morgen komt A, onze advocaat ons ophalen om een dagje de omgeving van Turrialba en La Suiza te verkennen. Doet ie voor de lol, hij vindt het namelijk zelf een prachtige streek waar ie zelf zou willen wonen, en natuurlijk hoopt ie dat hij van ons de opdracht krijgt om een door onszelf ontworpen huis te bouwen op de lap grond die we daar eventueel gaan kopen. Daar wordt hij dan voor betaald natuurlijk, maar de prijs per meter is dan toch nog maar een fractie van wat een Tico-aannemer van een Gringo-miljonair (en dat is iedere buitenlander in zijn ogen en al ben ik nu zo bruin als een koffieboon, als ik mijn mond open doe val ik subiet door de mand...) durft te vragen voor prutswerk. Wat A. voor zijn commissiegeld doet is een betrouwbare aannemer contracteren en de bouw in de gaten houden zodat de zaak op tijd wordt opgeleverd en de tegels in de badkamer enigzins recht op de muur worden geplakt. Het zullen meer dan waarschijnlijk Nica´s zijn die het huis gaan bouwen – en even meer dan waarschijnlijk afgescheept met een minder-dan-minimumloon door de Tico-chef – en daar zat ik wel mee. Moet je daar in meegaan, mensen zo min mogelijk betalen? Kun je niet maken. Aan de andere kant, als wij zelf als bouwheer optreden worden we uitgekleed en betalen we het viervoudige van wat normaal is terwijl de Nica geen cent meer verdient. Ook wij kunnen de pecunia maar een keer uitgeven, jammer genoeg (of jullie moeten ons een hoop ¨oud papier¨ sturen). Maar we hebben er iets op gevonden. A. mag bouwheer spelen (voor een commissie). Tico-aannemer krijgt de gangbare Tico-prijs. Nica-bouwvakker zijn minder-dan-minimumloon, op het eind aangevuld met een envelop die we persoonlijk zullen overhandigen zodat we weten dat ook hij krijgt waar hij recht op heeft. Zoiets, iedereen blij.
La Tigra dan?, zullen sommigen zich wellicht afvragen. Dat blijft een optie al zit ik liever wat hoger en ontwerp ik liever zelf ons huis. Ik zou goed in zo´n typisch Tico-huis kunnen wonen, de voorkeur gaat echter uit naar lichtere en grotere ruimtes. Slaapkamers waar je je kont wel kunt keren, bijvoorbeeld. Jullie zullen het wel zien want als het zover is zet ik het bouwplan online. Of jullie komen zelf kijken, als het huis er staat. Heb het al eens geschreven, terug naar Nederland is uitgesloten. Het wachten is slechts op drie plastic kaartjes, dan wordt de huur in P´rend opgezegd. Laatste brug verbrand. En nee Emily, we zullen jou (en alle anderen die we mogen) echt niet vergeten. Een stukje van ons zal wel altijd in Nederland blijven. Nou ja, altijd...

p.s. Natasha komt net binnen. Jullie mogen ¨wij¨ lezen waar ¨ik¨ staat

Slakkenpost

Omdat Renate´s Kerstkaart er bijna twee maanden over gedaan heeft om hier in het gras te belanden, ben ik gaan uitzoeken hoe het nu precies zit met brieven en pakjes van overzee. Brieven doen er in de regel 10-14 dagen over. Pakjes een maand. Uitzondering: brieven en pakjes die rond de Kerst en Oud en Nieuw verstuurd worden. Dan kan het wel tot Pasen duren voor iets aankomt ;-) Dat het zo lang duurt heeft te maken met het feit dat post richting Costa Rica via de VS gaat. Daar wordt alles besnuffeld door paranoïde agenten van de Home Land Security en pas als die ervan overtuigd zijn dat er geen sprake is van explosieven-gifgassen-biowapens of anti-Amerikaanse propaganda, wordt de zaak doorgestuurd naar Costa Rica waar pakjes meestal bij de douane belanden. De geadresseerde mag dan bij de douane gaan informeren of er iets is aangekomen, en mocht dat het geval zijn een idioot hoog bedrag aan invoerrechten betalen. De invoerrechten zijn vaak hoger dan de eigenlijke waarde van een pakje. Dat maakt geen zin, dus laat pakjes maar zitten. Via DHL met opschrift ¨Regalo¨ (geschenk) schijnt wel te werken, maar ik heb geen idee wat DHL in rekening brengt. Pakje aan iemand meegeven die deze kant opkomt, of zelf brengen werkt het best ;-).
Overigens, een waarschuwing terzijde. Mocht ooit een van jullie via de VS deze kant opkomen, laat je laptop liever thuis. De Home Land pipo´s eisen dat je de zaak opstart zodat zij door je bestanden kunnen snuffelen. Stuiten ze daarbij op in hun ogen verdacht materiaal, ben je de laptop kwijt... En ´verdacht´ vinden die lui eigenlijk alles. Mp 3´tjes van Amy Whitehouse, reggae: narco-propaganda... 20.000 laptops schijnen ze in een paar weken tijd geconfiseerd te hebben. Ze zeggen dat je de laptop terugkrijgt als weer terugvliegt, maar daar kun je natuurlijk naar fluiten...

p.s. Even op de DHL-site gekeken wat ze vragen. Mocht je een kilo goud (opschrift: oud ijzer) of een kilo eurobiljetten (opschrift: oud papier) willen sturen, gaarne. Laat alles andere maar zitten...

Waakhonden? Eentje doet d´r best!

Tabe, op het moment dat ik dit schrijf ergens boven de Atlantische Oceaan, vond Sabuh en Mayah maar waakhonden van niks. Klopt ook wel, het zijn uit de klauwen gewassen puppies, weliswaar nu al tegen de 30 kilo zwaar, maar speels als puppies maar kunnen zijn. Staat er iemand voor de poort, rent het vrolijke duo er kwispelend op af. Jammer dat Tabe er niet bij was, maar vanmiddag kwam een bode van de motorzaak langs om wat frame-nummers op te nemen, die waren ze namelijk een beetje kwijt bij de motorzaak, en zonder nummers geen kenteken. Kan mij niet schelen, halve land rijdt zonder. Of het nou particulieren zijn, vrachtwagens, taxi´s of politie-auto´s. Maar goed, bode had gebeld en ik had de poort geopend voor ´m. Mayah hoorde vanuit de achtertuin iemand aankomen, richting huis, en ze rende er grommend met ontblote tanden op af, gevolgd door haar nitwit van een broertje (die er wel eng uit ziet door een aantal littekens op z´n kop, hem bijgevoegd door zuslief). De knul wist niet hoe snel ie z´n armen in de lucht moest steken... ¨Rustig, doen niets¨. ¨Eh, zeker weten? Son grande!¨. Jongen ging de nummers noteren, achterdochtig in de gaten gehouden door Mayah, afgelebberd door het beest met de twee hersencellen.

Al met al weer een lange dag. Jammer dat Tabe weer weg is maar wie weet hoe snel ie weer terug is. Sjans genoeg van de dame in de kippentent die hem maar bleef aanspreken met ¨mi amor¨. Zal wel aan z´n blauwe ogen liggen (en het ontbreken van een trouwring....).... Heb ik nou nooit, mij spreken ze aan met compañero of muchacho. Hm. Maar ja, ik heb dan ook geen blauwe ogen, ben zo bruin als een koffieboon, inclusief trouwring. Jaja, some guys have all the luck.



Zo, nog een bijdrage van Ramona over Nica:


Nicaragua,

Ik heb een bort spagetti gegete, gedoke, maar dat zwemmen was in een vulkaan maar die vulkaan was al 20.000 jaar out. Maar wel 8 kilometer groot. En hele mooie palembomen en GEEN eten. Wel chocola en drinke. Maar he... links kwam wel rook uit de vulkaan. Wel een beetje raar, 20.000 jaar out en er komt nog steeds rook uit.


Ramona

Schoolpret ondanks bureaucratentuig

Ramona gaat dus naar school. En da´s maar goed ook. Acht maanden vrij was een beetje teveel van het goede. Ze begon zich op het eind lichtelijk te vervelen. Na de eerste paar dagen school zijn de eerste schoolkinderen hier al komen spelen. Goed voor haar, en ook goed voor het onder de knie krijgen van het Spaans, de Costaricaanse variant althans want die is toch een behoorlijke tik anders. Veel woorden die de Tico gebruikt klinken wel Spaans, staan echter in geen enkel Castilliaans-Spaans woordenboek... Om haar op de plaatselijke school te krijgen was weer eens een typische Tico-bureaucratische bedoening. Ergens in november vorig jaar vertelde de directrice dat Ramona in december kon worden ingeschreven. Ze had wel Ramona´s laatste Nederlandse rapport nodig. Natascha aan het vertalen geslagen omdat de directrice natuurlijk de Nederlandse taal niet machtig is. Ook niet de Engelse trouwens, maar dat geldt evengoed voor degene die op Ramona´s school Engels geeft want hoewel die taal wel op het schoolprogramma staat heb ik nog geen enkel kind in dit dorp begrijpelijk Engels horen praten... Midden december dus maar naar de school om Ramona in te laten schrijven. Niemand te bekennen en tot 8 februari jongstleden ook niemand die daar de telefoon opnam. Vrijdag 8 februari was er zowaar een juf op school. Inschrijven? Kom maandag als het schooljaar begint een half uurtje eerder. Geen probleem. Als een Tico/Tica ¨no hay problemas¨ zegt, dan ben je gewaarschuwd... Maandagmorgen brengt Natasha Ramona naar school. Ik ga Ramona inschrijven, zegt de directrice. Je moet alleen even naar de Dienst Buitenlandse Schoolkinderen in Alajuela. Nee, papieren etc. waren allemaal niet nodig. Alleen het rapport uit Nederland, dan zou die dienst wel bepalen in welke klas Ramona terecht zou komen. Bij de Dienst een hele rij Colombianen en Nica´s. Gewoon een kwestie van voordringen... Nou vanwege ¨geen papieren nodig¨. Rapport uit Nederland moest tig keer overge-authenticeerd worden. Door het Nederlands ministerie van Onderwijs, de CR-consul in Den Haag etc. etc. Dat kan helemaal niet, we zitten in nu in Ticoland, verdad? Ja maar, dat is de Wet! Ja, dat zal allemaal wel, maar we kunnen niet terug, wat denk je wel wat dat kost? Had die consul in Den Haag dat vorig jaar zomer maar moeten zeggen! Eh, er is een hardheidsclausule in de wet. Artikel 19 van wet nr. zoveel. Als je niet terug kan om de papieren te regelen, dan mag de directeur/directrice van school in kwestie de test afnemen. Ga maar weer terug en zeg dat maar tegen de directrice. Okay, zegt de juf. Dan gaat Ramona nu gewoon 6 maanden meedraaien om het Spaans onder de knie te krijgen en dan neem ik in juli een test af. Mooi zo, had je dat niet vanmorgen om 7 uur kunnen uitvogelen? Lang verhaal kort: Ramona gaat weliswaar naar school, maar ze zit er officieel-juridisch niet op. Ingeschreven wordt ze pas na de test. Kan ze gelijk door naar groep 9 of zo. Rekenen kan ze nu al beter dan de gemiddelde Tico-middelbare scholier... Vind het ook helemaal niet erg dat ze niet officieel is ingeschreven, scheelt weer wat matricula-geld. Natasha schreef een blog of 2 geleden dat nogal wat mensen uit de stad hun kroost de berg op sturen omdat de school zo goed zo zijn. Die bewering behoeft enige nuancering. Als deze school zo goed zou zijn, dan wil ik niet weten wat de kwaliteit van het onderwijs elders is... De metropolenmens (die het geld heeft voor de schoolbus) stuurt zijn kroost de berg op omdat de omgeving beter is. Rustiger, veiliger. Geen dope-dealers aan de schoolpoort. De metropolenmens die geen geld heeft voor de schoolbus stuurt zijn kroost, als ie ze al naar school stuurt, naar de plaatselijke opleiding voor toekomstige crack-dealers... Hoe het ook zij, Ramona vindt het prachtig dat ze nu naar school mag in haar uniform, net als de andere kinderen uit het dorp. Hele dorp/klas kende haar trouwens al, dat kind van die mensen met die twee grote witte honden.

Puntarenas

(gisteren deze bijdrage van Natasha niet gepost. nu klopt de volgorde niet :-), soit)

Gisteren met z´n vieren een uitstapje naar de badplaats Puntarenas gemaakt, waarbij we voor het eerst van ons leven de Pacífico (de Grote, Stille Oceaan) gezien hebben. ´s Morgens zat Ramona te mokken dat ze liever naar school wilde (de eerste dag al veel nieuwe vriendjes gemaakt namelijk) maar een dagje zon, zee & zand tussendoor is natuurlijk ook niet verkeerd.
Vantevoren hadden we wel onze twijfels over Puntarenas, hoewel het op het vasteland ligt en niet op het schiereiland Nicoya met al z´n all-inclusive resorts en bijbehorende smurrie in zee. Alle reisgidsen schrijven namelijk: dit is het Zandvoort van San José (Puntarenas betekent ook nog Zandpunt), het is rommelig en desolaat en de enige attractie is de veerboot naar Paquera, Nicoya. En de enige literaire verwijzing naar Puntarenas komt uit Peter Moore´s The Full Montezuma en luidt:
´Puntarenas was a ramshackle harbour town that smelled like an oversized tin of catfood had been opened and left in the sun, and if we hadn´t had to go there to catch the ferry across the Gulf of Nicoya, we wouldn´t have. It was a town of crumbling concrete buildings, exhaust fumes and Chinese restaurants, perched on the end of a sandy peninsula and never more than four blocks wide. Our guidebook said it was popular with holidaying Costa Ricans who were willing to overlook the oily, polluted beaches and the fact that there was absolutely nothing to do there.´
Maar de werkelijkheid is anders: ze hebben kennelijk inmiddels de boel opgeruimd en aangeharkt en we hebben er een prettige, zonnige stranddag beleefd. Op een doordeweekse dinsdag in februari heb je de (schone) stranden zo ongeveer voor jezelf alleen en het zwemwater is OK. Langs het strand loopt de kilometers lange Paseo de los Turistas (inderdaad een boulevard zoals in Zandvoort) met allemaal hotels, restaurantjes en feesttenten, zo goed als verlaten op deze dag. Ramona heeft urenlang in de branding en met zand gespeeld terwijl wij onder de kokospalmen een biertje dronken en bruin zaten te bakken, heerlijk!
De Pacífico is anders dan de stranden aan de andere oceaan: het zand is witgrijs en heel fijn, er zijn geen schelpen maar er staan wel veel bomen op het strand (fijn om onder te liggen bij een middagtemperatuur van 34 graden C.). Het uitzicht is prachtig, allemaal berglandschappen en blauwe zee. Na de obligate zonsondergang trokken we onze kleren maar weer eens aan om lekker te gaan eten. Met z´n vieren gegeten en zes drankjes erbij kostte slechts zo´n 13 euro, de bus (2 uur reizen) kostte slechts 2 euro per persoon, al met al heel betaalbaar dus en zeker voor herhaling vatbaar. Je moet je gewoon niks aantrekken van wat in reisgidsen staat en zelf oordelen over een plaats (andersom hebben diezelfde gidsen ons ook vaak genoeg jubelend naar deprimerende stadjes vol betonkolossen gestuurd, dus).

Ondertussen is dit Tabe´s laatste vakantiedag in Costa Rica, hij is helemaal zondoorstoofd en vanmiddag laat hij zich nog effe knippen& scheren bij de barbería in Alajuela, samen met Noël.
Komt hij weer helemaal als nieuw aan in winters Europa.

Verder is het deze week wennen voor ons om elke dag om 5.30 op te staan en Ramona frisgeboend in een gestreken uniformpje af te leveren bij de Escuela. Een heel prettige school overigens,in een gezonde omgeving met heel vriendelijke juffen, meesters en kindertjes. Zelfs veel stadsbewoners in de vallei sturen hun kroost 10 km omhoog de berg op naar deze school omdat hij zo goed is.
Tot slot hebben we deze week een wandelende schemerlamp in huis gehad, woef Maya heeft zo´n kap om haar kop om te zorgen dat ze niet in haar buik bijt en zo de hechtingen er uittrekt. Wat haar er niet van weerhoudt om met haar broer te ravotten, gelukkig. A.s vrijdag gaan we met haar naar de dierenarts om de hechtingen te laten verwijderen en komend weekend maken we met de advocaat een uitstapje naar La Suiza de Turrialba, om diverse landerijen te bekijken. En maandagavond staan Noël´s ouders alweer op het vliegveld, om hier een maandlang te verblijven.

Kerstkaart is aangekomen ;-)

Tabe vanmorgen naar het vliegveld gebracht voor de lange vlucht terug over de plas. Zien hem over een jaar weer als het goed is, het beviel hem wel geloof ik. Twee-eneenhalve week is eigenlijk te kort voor Costa Rica. Om in die tijd alles te zien is ondoenlijk, of je moet de hele tijd in de bus gaan zitten. Maar soit, de Arenal, de Turrialba en Cahuita komen dan volgend jaar wel. Moet trouwens even kalm aan doen met m´n laatste pakje shag want maandag weer naar het vliegveld, dan om mijn ouders af te halen. Zij blijven een maand. Denk dat we het met hun ook kalm aan gaan doen. Pura vida, zeg maar. Bij terugkomst van het vliegveld lag een kaart in het gras. Kerstkaart van Renate. Kerstkaart... Dat doet de hoop herleven dat ook de pakjes die vanuit Nederland zijn verstuurd nog een keer aankomen. Ook maar even uitzoeken wat die ongein bij DHL moet kosten.
Even terugkomend op Playa Caca. Het ziet er eindelijk naar uit dat het ministerie toch gaat ingrijpen. Hoteliers die zich namelijk wel aan de milieuvoorschriften houden, en best een hoop geld erin hebben gestopt, zijn namelijk woedend op hun concurrenten die het allemaal niets kan schelen. Heb je een miljoen dollar in een waterzuiveringsinstallatie gestopt, loost de buurman zijn drek gewoon in zee. Zwemmen jou klanten (met een wasknijper op hun neus) in de troep van de buren. Die komen ook nooit meer terug. Zoals een van de woedende ondernemers het verwoordde: ¨Dit is onhoudbaar, zo slachten ze binnen een paar jaar de kip met de gouden eireren¨. Iets vergelijkbaars heeft zich jaren geleden afgespeeld in Puntarenas. Zwaar vervuilde stranden, toeristen die hun toevlucht zochten in alternatieve badplaatsen als Jaco etc. Inkomsten in Puntarenas holden achteruit. Noodgedwongen zijn er toen maatregelen getroffen om de boel op te ruimen. Maar zie maar eens van je stinkimago af te komen. Slopen gaat sneller dan opbouwen en in Puntarenas is het op het strand meer dan rustig, in tegenstelling tot andere stranden die vol liggen in het hoogseizoen. Mijn tip van de week voor mensen die overwegen naar CR te komen om aan het strand te gaan liggen: sla Jaco en vergelijkbare door coke en herrie verziekte badplaatsen over en probeer het eens in Puntarenas. Rustig, en het scheelt zo de helft qua poen. Gewoon de Tico-prijzen en niet de fantasieprijzen die ze elders durven te vragen omdat ze er vanuit gaan dat die toeries toch wel schokken...
Vandaag even bijkomen, morgen met Mayah naar de dierenarts om de hechtingen te laten verwijderen, en dan van het weekend met A., onze advocaat, naar de omgeving van Turrialba – La Suiza om wat lappen grond te bekijken. Hypotheekrente zakt, goed nieuws.

Tico-mentaliteit

Het hotel De Gelukkige Papagaai, officieel gesloten vanwege het illegaal lozen van stront e.d. in een ernaast gelegen rivier gaat gewoon verder alsof hun neus bloedt. Autoriteiten kijken gewoon toe. Er is nu wel gekeken naar de andere luxe-resorts in de omgeving en geeneen blijkt zich te houden aan de regels. Alarmerende krantenkop vanmorgen: ¨Rioolwater dreigt Guanacasteekse stranden te vernietigen¨. Naast het populaire strand van Tamarindo lozen tientallen smeerpijpen hun inhoud direct op het strand. Het strand heeft officieel de blauwe vlag maar je surft er op de all-inclusive drollen. Ja, zeggen de gezondheidsautoriteiten, dat vormt zeker een gevaar voor de volksgezondheid maar wij beschikken niet over de middelen om er iets aan te doen. De gemeentelijke autoriteiten zeggen er ook niets aan te kunnen doen. De krant citeert een snuisterijenverkoper op het strand: ¨Mijn vrouw zegt dat we een eind verderop moeten gaan staan omdat het hier stinkt naar stront, maar dit is een goed verkooppunt omdat hier de toeristen het strand opkomen¨. ¨De grote vervuilers gaan gewoon door, onder de ogen van de niet-ingrijpende autoriteiten¨. Krijg je ervan als je geregeerd wordt door mensen die in een fictieve werkelijkheid leven. Dat schijnt een karaktertrek te zijn van meer Tico´s, gewoon niet ingrijpen, lost het probleem zich misschien zelf wel op. Als het zich in de VS en Europa rondspreekt dat je in Guanacaste in je eigen drek zwemt, gaat dat wellicht ook gebeuren.

Nu wat citaten van andere immigranten die een indruk geven van de Tico-mentaliteit, maar dan humoristischer dan de treurige lamlendigheid van de Broertjes:

Agent houdt toerist aan: Jij hebt te hard gereden.
Toerist zuigt uit duim: Kan niet, werd een kilometer terug al door tegenmoetkomende automobilist gewaarschuwd dat jij hier stond.
Agent: Wat voor auto was dat?
Toerist: Eh, een witte Hyundai!
Agent springt in zijn auto en roept: Die krijg ik wel, die vuile verrader!

Man gaat naar meubelmaker die al weken achterloopt met zijn werk.
Meubelmaker: Gisteren kreeg ik het niet af, ben in slaap gevallen.
Klant: Zal ik je dan elk uur even bellen?
Meubelmaker: Nee! Dan wordt ik wakker door het gerinkel!

Een dag later. Zelfde meubelmaker: Vandaag kan ik niet, heb morgen examen.
Klant: O, wat studeer je dan?
Meubelmaker: Voor priester.
Klant: Jij? Jij hebt drie vrouwen en zuipt als een ketter!
Meubelmaker: Nou en. Die daar dealt drugs en die is ook priester!

Man in ijzerwinkel op zoek naar een 10mm staal-betonboor, 20 cm lang.
Verkoper: Welke kleur heeft die boormachine?
Klant: Eh, blauw?
Verkoper: Blauwe boormachines bestaan niet. Alleen rode en gele. Deze boor past alleen op de rode!

Aanlegsteiger veerboot Puntarenas:
Man vraagt aan havenarbeider: Wanneer komt de volgende veerboot uit Paquera aan?
Havenarbeider: Wat kan mij dat schelen, ik heb vandaag vrij!

Tico´s bellen vaak de verkeerde nummers.
Telefoon gaat. Iemand uit de andere hoek van het land vraagt: Is Juan XY (of Maria Zus en Zo) er?
U heeft verkeerd gedraaid. Dit is niet het nummer van Juan XY
Is dit dan niet nummer 1234etc?
Jawel, maar dit is niet het nummer van Juan XY, dit is een hele andere stad!
Dat kan niet, want ik heb het nummer van de tante van Juan XY!
Nee, dit is NIET het nummer van JUAN XY.
Tico geeft het mismoedig op en vraagt: Heb jij dan misschien het nummer van Juan XY?

Naar de Escuala Alberto Echandi Montero

Ramona vandaag voor het eerst naar school. Eerste ¨schooldag¨ bestond uit drie uur zingen, tekenen, met andere kinderen kennis maken, hopen koekjes en chocola eten. Schooldag begon met volkslied, de vlag hijsen en een toespraak over hoe goed de school wel niet was, gracias a dios... Dat wordt nog wat als ik de directrice ga vertellen dat Ramona geen godsdienstles mag. Het is namelijk een openbare school en hoewel het RK-bijgeloof officieel de staatsgodsdienst is mag je godsdienstonderwijs weigeren. Kind krijgt in plaats daarvan dan een uurtje humanisme. Vanmiddag moeten we naar een of andere dienst voor buitenlandse schoolkinderen voor een test om te bepalen in welke klas Ramona mag. Directrice is nu bezig haar in te schrijven, de matricula geheten. Vervolgens mag je een ¨vrijwillige¨ ouderbijdrage lapppen. Benieuwd wat ze van ¨rijke extranjeros¨ verwachten...
Overigens heeft Ramona alweer de eerste vrije dag. Dan mag ze woensdagmiddag weer naar school. Dus gaan we morgen maar naar Puntarenas aan de Pacifico. Hebben we die ook meteen gezien.

p.s. Die Alberto Echandi Montero was een of andere politieke hotemetoot. Presidentskandidaat in 1923. Of zoiets.

Nog een keer de Poas

Zaterdag de Poas opgegaan. Eerst een uur op de bus gewacht naar Fraijanes. Daar weer een uur op een stokoude bus naar Poasito gewacht. Hadden geen trek om de resterende 6 km. naar de top te sjokken. Gelukkig was een Tico bereid om taxichauffeur te spelen. Totale reisduur voor 22 km: 3 ½ uur. De entreeprijzen bleken met 40% verhoogd. Hoogseizoen. Gelukkig hoefde Ramona deze keer niet te betalen en waren we hetzelfde kwijt als die keer in het laagseizoen. Eerst naar de actieve krater gelopen, vervolgens door het regenwoud naar de oude krater. Dat was een flink stuk omhoog en ik kwam daar bekaf aan. Vervolgens vond Natasha het een goed idee om nog een stuk door het bos te wandelen. Volgens haar (en Tabe) ging het pad alleen maar omlaag. Mooi niet! Eerst een kilometer steil omhoog, daarna een kilometer nog steiler naar beneden. Beneden aangekomen passeerden we een Tico-gezin met kinderen op de arm die net aan de klim begonnen. Heb ze maar buena suerte gewenst. Bij de parkeerplaats stonden bussen naar Alajuela en San José. Eigenlijk stoppen die bussen niet onderweg. Directe lijn. Gelukkig wilde de chauffeur wel een uitzondering maken. Hij had ons vanochtend langs de kant van de weg zien zitten... Half uur later weer thuis.

Wat we in Nicaragua zoal hebben gedaan hebben jullie kunnen lezen in Tabe´s gastcolumn hieronder, compleet met twee actiefoto´s. ¨Sander, je weet niet wat je mist¨, wil Tabe nog kwijt.
Deze keer waren het dus 5 dagen Nicaragua omdat we ook nog aan een strand wilden gaan liggen. Na een paar dagen Baardaap (waar ze onze namen nog wisten van de vorige keer) naar een filiaal van hun geweest aan de Laguna de Apoyo wat niet de Lagune van de Steun betekent maar een verbastering is van de oude Indianennaam wat Zouterig Water betekent. Het filiaal heet de Apenhut en ligt direct aan het water. Koken mag je er zelf doen en als je geen boodschappen uit de stad heb meegebracht moet je het doen met de spullen die de pulperia aanbiedt (bijna niets) of met de dingen die de Apenhut op voorraad heeft (spaghetti, tomatenpulp). Da´s niet veel dus we zijn maar in het dorp verderop gaan eten. Teruggewandeld door het stikkedonkere oerwoud. Ramona viel als een blok in slaap want die had de hele dag in het water gelegen. Ikzelf was nogal sjacherijnig omdat Natasha mijn zwembroek niet had ingepakt. Ik zou de hondjes wegbrengen, zij de spullen pakken. Zwembroek dus mooi niet… Kon ik mooi twee dingen doen, ofwel hele dag in de zon zitten en naar het koele water staren, ofwel zonder kleren erin. Dat doen alleen arrogante Yanken die geen respect hebben voor andere culturen. Op het laatst ben ik er maar gewoon met spijkerbroek ingedoken. Op mijn verjaardag vroeg opgestaan. Ramona lag meteen in het water en kwam daar pas weer uit toen de bus klaarstond om ons naar de Baardaap te transporteren. Ikzelf was veroordeeld tot toekijken omdat mijn kleren niet op tijd droog zouden zijn. En dat op mijn verjaardag! Het Gebeuren staat vanaf nu bekend als De Grote Zwembroek-Tragedie. Terug in Granada de rest van mijn verjaardag aan de bar gehangen. Het barpersoneel kreeg het niet voor elkaar om de zaak bij te benen en de laatste liter Victoria was lauw. Bier met ijs is vies, en lauw bier ook. Goed, het was toch al sluitingstijd dus de ramp was te overzien. Dag later weer naar Costa Rica.
Van hier naar Granada, of terug, is maar 7 uur bussen maar omdat je bij de grens drie uur in de brandende zon mag staan voor een onleesbaar stempeltje, ben je bij aankomst zo gaar als een dubbeltje. Bij de heenreis hadden we trouwens bijna 6 uur in de rij mogen gaan staan omdat Ramona, toen we bijna aan de beurt waren om het stempeltje te krijgen, over de agent (die de mensen binnenlaat) opmerkte dat die wel heel veel donuts had gegeten. Het woord ´donuts´ had de agent blijkbaar begrepen, en ook dat het over hem ging, en hij werd nogal boos en begon te schreeuwen dat we achteraan moesten gaan staan. Gelukkig verklaarde een Tico, die in dezelfde bus zat, dat we toch echt bij deze bus hoorden en mochten we alsnog naar binnen. Pff. Goed, we zijn dus weer terug in Ticaland en hebben nog steeds hopeloos traag internet. Zul je zien dat die ICE-pipo´s langs zijn geweest toen wij er niet waren en kunnen we opnieuw een aanvraag gaan indienen…. Vanmorgen Mayah naar de dierenarts gebracht opdat ze niet de kans loopt te worden bezwangerd door de plaatselijke scharminkels (of broerlief). Gaan vanmiddag het beest weer ophalen.

p.s. De gouverneur van Guanacaste heeft eindelijk, na een jaar niets doen, ingegrepen en de sluiting gelast van het Papagaaienhotel aan Playa Caca. Hotel loosde de stront etc. rechtstreeks in een rivier ernaast nadat de dump waar ze eerder de zaak illegaal loosden was gesloten. Hotel had grote borden op het strand met eco- erop. Goed, gasten worden nu geëvacueerd, tent dicht. Op de vraag of de andere hotels van het megaproject de zaak niet ook op dezelfde manier lozen, reageerde de politieke hotemetoot met ¨hoop van niet¨. Het ergste val te vrezen want ook bij de andere hotels regent het klachten van omwonenden over stank. Het ¨eco¨-project, gelegen op een terrein van 16 hectares voormalig mangrovebos, illegaal gekapt, beschikt over 2.500 bedden. Oscar´s natte droom gaat over het tienvoudige….

p.p.s.
Nieuws in het Engels over CR (incl. Playa Caca): http://www.ticotimes.net
Ben tegen reclame, maar voor deze tent maak ik een uitzondering:
http://www.thebeardedmonkey.com

p.p.p.s.
Met Mayah gaat alles goed. Een baarmoeder armer en een litteken rijker. Ze moet 5 dagen rustig aan doen en 8 dagen pillen slikken. Es todo. Kostte omgerekend iets minder dan 60 euro, incl. kap en hoop medicijnen. Moesten alleen in Alajuela de weg vragen, Natasha had ons volledig de verkeerde kant op gestuurd.... Na de Grote Zwembroek Tragedie nu dit weer. Gelukkig had Tabe z´n mobieltje bij zich en konden we het correcte adres vragen....

p.p.p.p.s. En jawel, de ICE-mannetjes zijn tijdens onze afwezigheid langs geweest (tenminste dat beweren ze) en nu mogen we een nieuwe aanvraag indienen :-(

Tabe´s Gastcolumn

Vorige week maandag, al weer meer dan een week geleden, van Frankfurt vertrokken naar Costa Rica. Om 23.50 vertrokken voor een vlucht van bijna 14 uur die grotendeels in het donker plaats vond. Na ongeveer 12 uur, vlak voor Santa Domingo een spectaculaire zonsopkomst mee gemaakt. In Santa Domingo een tussenstop gemaakt van ongeveer een half uur. Om 7 uur aangekomen op vliegveld San Juan, Costa Rica, waar ik werd opgewacht door Noël, Natasha, Ramona en Roy, een huisvriend van NNR die, heel handig, taxichaufeur is. Eerst even naar een grote supermarkt gegaan. Natasha gevraagd of zij Roy wilde uitleggen dat het niet mijn gewoonte is om bier te drinken zo vroeg in de morgen, maar dat het voor mijn bio-klok al 16.30 was. Daarna een rit naar hun huisje en ik was ¨thuis¨. Een efficiënt heerlijk koel huis, met oud spaanse kasten, twee slaapkamers, een grote keuken en hun twee honden, Maya en Sabu. Een soort poolhonden met 6 tenen aan hun achterpoten. Heel jong en heel speels, waakhonden van niks ;). Het vrouwtje, Maya, weet niet dat ze vandaag over een week haar baarmoeder gaat verliezen, het arme beest.
De 1e twee dagen was ik ´s avonds nog wel moe, het was per slot van rekening al 05.30 in Amsterdam toen ik ging slapen. De 1e morgen meteen met Ramona de deur uitgegaan naar de locale ¨pulperia¨, een soort kiosk met brood, fruit etc. om met mijn roestige spaans van meer dan 25 jaar geleden, brood te halen. Dat ging heel goed. Het was een zeer aangename ervaring om s´morgens vroeg in de brandende zon te lopen.
De 1e paar dagen niet veel gedaan, ontbeten met ananas, papaya en fantastische koffie, geluierd, door Alajuela gesjokt, chinees gegeten, in een 2e hands boekhandel gehangen waar ze ook bier verkopen en internet hebben. De enorme, jaren 50, vrachtauto´s bewonderd en me vergaapt aan de grootste brandweerauto die ik ooit in mijn leven heb gezien. Een zonnebril en een mooi petje gekocht. Erg genoten van de sneeuwstorm en het kloteweer in Nederland, typische touristenlol en heerlijk lui geweest, veel gelezen.
Op donderdag vertrokken we voor een busrit van 10 uur naar Granada, Nicaragua, waar we vijf dagen gaan verblijven. De binnenstad van Granada staat op de UNESCO lijst van werelderfgoed. Het was de eerste vestiging van de spaanse kolonialisten en als je er door heen loopt lijkt het net alsof je door een of ander oud spaans stadje met gekleurde gebouwen loopt. Veel rustiger dan Costa Rica, en heel authentiek. Wat ook genieten was, was de anti-imperialistische atmosfeer. Hier en daar rood-zwarte vlaggen, veel anti-Bush, Che stickers op auto´s. Het stadje had een oud fort waar in de tijd van de door de USA gesteunde fascist, Somoza mensen werden gefoltert. Gewoon in de openlucht op de grote binnenplaats. Als je naast dat fort woonde moet je dagelijks de afschuwelijkste geluiden hebben gehoord. Het was een bevestiging van de haat die ik voel tegen het USA imperialisme met haar steun voor de meest fascistsiche Junta´s die dit continent in de zeventiger jaren in bloed hebben doordrenkt, die ontelbare mensen hebben (dood) gemarteld, laten verdwijnen, uit helicopters hebben gegooid of op andere manier hebben vermoord, alleen omdat ze in opstand kwamen tegen de uitbuiting, de onrechtvaardigheid en de schendigen van de mensenrechten ten behoeve van de USA-multinationals. God wat schaam ik me soms voor het feit dat ik uit een land kom wat die amerikaanse misdadigers klakkeloos volgt en ondersteunt, waarvan de kroonprins de verhalen van de Dwaze Moeders uit Argentinie af heeft gedaan als ¨één kant van het verhaal¨. De misdadigers uit die tijd, Kissinger, Negro Ponte etc lopen nog steeds vrij rond en hebben zelfs aanzien binnen de huidige criminele Bush regering, ze spelen vandaag de dag weer een rol in de criminele oorlog in Irak die naar het schjnt al een miljoen Irakezen het leven heeft gekost. Voor wat mij betreft verdienen ze het zelfde lot als Sadam en Ceaucescu. Ze hebben het leven van miljoenen mensen verwoest.
Anyway, we verbleven in een backpackershotel genaamd ¨The Bearded Monkey¨ een absolute aanrader voor iedereen die die kant op wil gaan. Heerlijk eten, gratis koffie, thee en internet, super relaxte atmosfeer. Als gevolg van het USA imperialisme zijn de mensen daar veel armer als in Costa Rica, dat zo ongeveer als enige land in het continent gevrijwaard is gebleven van amerikaanse inmenging. Dat betekent naast het feit dat het onderwijs en de medische zorg daar veel slechter is, ook dat alles daar veel goedkoper is.
´S morgens ontbijten met een fruitschotel bestaande uit Bananen, papaya (Hmmmm!), ananas en meloen, alles vers, overgoten met heerlijke yogurt. Echt een paradijselijk ontbijt. Op de markt 3 obligate tshirts, een portemonee en een hangmat voor A. aangeschaft.
´S zondags vertrokken voor 2 dagen relaxen aan het meer ¨Laguna de Apoyo¨. Een enorme vulkaan krater van 8 bij 4 kilometer die 20.000 jaar geleden is volgelopen met water. Spectaculair en oogverblindend mooi. Er zijn nog steeds heet water bronnen onder water. Het schijnt het mooiste plekje van Nicaragua te zijn, iets wat ik direct aanneem. Heerlijk gezwommen en gekanood in lekker warm water. Eén nachtje was echter mooi genoeg vwm betreft om 9 uur ´s avonds ging de muziek uit en was het pikdonker. In het gastenboek stonden veel verhalen van mensen die ´s nachts gingen zwemmen maar helaas hadden wij geen maanlicht en was dat te gevaarlijk ivm gebrek aan zicht.
Nadien nog 1 nachtje in de Bearded Monkey en toen de terug reis naar Costa Rica. De taferelen bij de grens zijn moeilijk uit te leggen aan iemjand die het nog nooit heeft gezien denk ik. Twee maal controle, honderden mensen in de rij in de brandende zon voor een stempel in het paspoort en een bagage controle die niets voor stelde. Alles puur formalisme en tijdrovende onzin.
De komende dagen gaan we land bekijken dat NN&R eventueel aan gaan schaffen. Ze gaan hun eigen huis ontwerpen en bouwen op die grond waar ze hout gaan verbouwen. Donderdag gaan we naar een Karaoke bar met vrienden van NN&R, iets waarover ik heb getwijfeld of ik dat zou opschrijven :) . Het is zaak om dan nuchter te blijven ben ik bang opdat ik me niet onsterfelijk belachelijk maak. We gaan nog naar een werkende vulkaan, de Turrialba en maandag as. brengen we Ramona voor het eerst naar school. 3 dagen daarna ga ik weer terug naar ons koude kikkerlandje.
Tot zover.
Tabe