Puntarenas

(gisteren deze bijdrage van Natasha niet gepost. nu klopt de volgorde niet :-), soit)

Gisteren met z´n vieren een uitstapje naar de badplaats Puntarenas gemaakt, waarbij we voor het eerst van ons leven de Pacífico (de Grote, Stille Oceaan) gezien hebben. ´s Morgens zat Ramona te mokken dat ze liever naar school wilde (de eerste dag al veel nieuwe vriendjes gemaakt namelijk) maar een dagje zon, zee & zand tussendoor is natuurlijk ook niet verkeerd.
Vantevoren hadden we wel onze twijfels over Puntarenas, hoewel het op het vasteland ligt en niet op het schiereiland Nicoya met al z´n all-inclusive resorts en bijbehorende smurrie in zee. Alle reisgidsen schrijven namelijk: dit is het Zandvoort van San José (Puntarenas betekent ook nog Zandpunt), het is rommelig en desolaat en de enige attractie is de veerboot naar Paquera, Nicoya. En de enige literaire verwijzing naar Puntarenas komt uit Peter Moore´s The Full Montezuma en luidt:
´Puntarenas was a ramshackle harbour town that smelled like an oversized tin of catfood had been opened and left in the sun, and if we hadn´t had to go there to catch the ferry across the Gulf of Nicoya, we wouldn´t have. It was a town of crumbling concrete buildings, exhaust fumes and Chinese restaurants, perched on the end of a sandy peninsula and never more than four blocks wide. Our guidebook said it was popular with holidaying Costa Ricans who were willing to overlook the oily, polluted beaches and the fact that there was absolutely nothing to do there.´
Maar de werkelijkheid is anders: ze hebben kennelijk inmiddels de boel opgeruimd en aangeharkt en we hebben er een prettige, zonnige stranddag beleefd. Op een doordeweekse dinsdag in februari heb je de (schone) stranden zo ongeveer voor jezelf alleen en het zwemwater is OK. Langs het strand loopt de kilometers lange Paseo de los Turistas (inderdaad een boulevard zoals in Zandvoort) met allemaal hotels, restaurantjes en feesttenten, zo goed als verlaten op deze dag. Ramona heeft urenlang in de branding en met zand gespeeld terwijl wij onder de kokospalmen een biertje dronken en bruin zaten te bakken, heerlijk!
De Pacífico is anders dan de stranden aan de andere oceaan: het zand is witgrijs en heel fijn, er zijn geen schelpen maar er staan wel veel bomen op het strand (fijn om onder te liggen bij een middagtemperatuur van 34 graden C.). Het uitzicht is prachtig, allemaal berglandschappen en blauwe zee. Na de obligate zonsondergang trokken we onze kleren maar weer eens aan om lekker te gaan eten. Met z´n vieren gegeten en zes drankjes erbij kostte slechts zo´n 13 euro, de bus (2 uur reizen) kostte slechts 2 euro per persoon, al met al heel betaalbaar dus en zeker voor herhaling vatbaar. Je moet je gewoon niks aantrekken van wat in reisgidsen staat en zelf oordelen over een plaats (andersom hebben diezelfde gidsen ons ook vaak genoeg jubelend naar deprimerende stadjes vol betonkolossen gestuurd, dus).

Ondertussen is dit Tabe´s laatste vakantiedag in Costa Rica, hij is helemaal zondoorstoofd en vanmiddag laat hij zich nog effe knippen& scheren bij de barbería in Alajuela, samen met Noël.
Komt hij weer helemaal als nieuw aan in winters Europa.

Verder is het deze week wennen voor ons om elke dag om 5.30 op te staan en Ramona frisgeboend in een gestreken uniformpje af te leveren bij de Escuela. Een heel prettige school overigens,in een gezonde omgeving met heel vriendelijke juffen, meesters en kindertjes. Zelfs veel stadsbewoners in de vallei sturen hun kroost 10 km omhoog de berg op naar deze school omdat hij zo goed is.
Tot slot hebben we deze week een wandelende schemerlamp in huis gehad, woef Maya heeft zo´n kap om haar kop om te zorgen dat ze niet in haar buik bijt en zo de hechtingen er uittrekt. Wat haar er niet van weerhoudt om met haar broer te ravotten, gelukkig. A.s vrijdag gaan we met haar naar de dierenarts om de hechtingen te laten verwijderen en komend weekend maken we met de advocaat een uitstapje naar La Suiza de Turrialba, om diverse landerijen te bekijken. En maandagavond staan Noël´s ouders alweer op het vliegveld, om hier een maandlang te verblijven.