Derde kersdag werd ik dus half buiten bewustzijn afgevoerd naar het ziekenhuis van Limon, via een tussenstop voor wat plasma in Hone Creek. In mijn maag of darmen kijken konden ze in Limon niet, daarvoor moest ik naar Calderon Guardia in SJ. Daar stopte op zondag 28-12 een dokter een buis in mijn neus, koekeloerde in mijn maag en zag niets vreemds. Twee uur later kwam een andere deskundoloog die een buis door mijn strot duwde, en van alles en nog wat raars ontdekte. Geen probleem, dat gingen ze wel even weghalen via die buis. Resultaat: gat in mijn maag, fikse bloeding, spoedoperatie. Joepie! Mocht meteen mijn juwelen inleveren - trouwring ligt nog steeds in het hospital -, en werd met Kurt Cobain en zijn Teen Spirits in een kunstmatige slaap gesukkeld om een paar uur later schreeuwend van de pijn weer wakker te worden. Kurt c.s. omdat ze niet wisten wie ik was en waar ik vandaan kwam, dus moesten ze op het uiterlijk afgaan, anders hadden ze me wakker gemaakt met Jantje Smit op mijn oren...
De vijf dagen in het ziekenhuis heb ik geen oog dicht gedaan, ook vanwege een priester die midden in de nacht een patient naast mij ging stervensbegeleiden... Na die vijf dagen heb ik me maar zelf gezondverklaard en ben vertrokken. De rekening van het hele gebeuren staat op naam van ene Don Kir Kines...
Nu, na ongeveer een maand, is alles weer in orde en resteert alleen een litteken van ongeveer 20 centimeter... Nee, geen foto..
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten