Naar Limón

Alles gaat goed hier, het huis is inmiddels wit in plaats van groen, lekker fris kleurtje en de termieten zijn gelukkig weg. Van de week zijn we naar Limón geweest: Andrea, Samuel, Ramona & ik allemaal samen in hun oude brik op weg naar de provinciehoofdstad...dit om schoolspullen voor de kids te kopen, voor het nieuwe schooljaar dat op 9 februari van start gaat. Puerto Limón (de volledige naam) heeft nogal een beroerde reputatie van vies, gevaarlijk en desolaat oord. De enige literaire verwijzing ernaar komt uit The Old Patagonian Express van Paul Theroux, waarin hij zich afvraagt: ¨Was there a dingier backwater in the whole world?¨ om vervolgens te vertellen dat Limón rook naar ¨dead barnacles and damp sand, flooded sewers, brine, oil, cockroaches and tropical vegetation which, when soaked, gives off the hot moldy vapor you associate with compost heaps in summer.¨ Nu is dat boek al dertig jaar oud en inmiddels is het er niet meer zo vies en stinkend, gelukkig. Alle havenactiviteiten zijn allang naar het nabijgelegen Moin verhuisd en het centrum vanLimón is gewoon een winkelcentrum voor de hele provincie geworden. We kwamen minstens vijf mensen uit Cahuita tegen! Voor een schappelijk bedrag konden we alle schoolspullen voor de kids aanschaffen, waar je in Talamanca een veelvoud voor zou moeten betalen, omdat alles daarnaartoe met de vrachtwagen 43 km over een smalle, beroerde weg gebracht moet worden. We gingen nog even koffie drinken en een broodje eten, toen weer terug naar huis. Daar zijn we bezig met het beitsen van de dakbalken en het laten ontkiemen van paprika- en tomatenzaden. Dat zijn warmteminnende gewassen die het goed zouden moeten doen in een tropisch klimaat (ze zijn inheems hier, ofwel oorspronkelijk van dit continent afkomstig voor ze over de hele wereld verspreid werden). Wij eten elke dag tomaat en paprika en de supermarkt hier vraagt er een dollar per stuk voor. Het is dus veel economischer om zelf een stuk of vijftig planten in de tuin op te kweken, ruimte zat. Knoflook zullen we er ook tussen poten, da´s lekker en gezond en is ook van nature insectenwerend...zodat we geen gif hoeven te gebruiken, hopelijk. Zo, dat was het wel weer voor deze week....als jullie een stukje naar beneden scrollen zie je een bericht van Noël onder de kop¨Ziekenhuis¨ waarin hij over zijn ervaringen met de gezondheidszorg van Costa Rica vertelt...zijn eerste bericht sinds lange tijd, want eigenlijk schrijf ik dit blog al sinds september in m´n eentje vol. Mogelijk krijgen we binnen enkele maanden internet thuis (de prijzen zijn zo´n 40% gedaald) dan zal hij weer meer van zich laten horen en zullen we ook eindelijk in de gelegenheid zijn om weer wat foto´s te plaatsen.