Noël´s verjaardag

Woensdag 4 februari vierden we Noël´s verjaardag....Ramona had voor de gelegenheid zelf slingers gemaakt van gekleurde driehoekjes aan een touw geregen, waarop tientallen keren stond: ´Noël=48´...de kamer fleurt er ontzettend van op moet ik zeggen!
Nadat hij zijn kadootjes had uitgepakt, gingen we naar het dorp...waar we buurman Lenny de slangenverschrikker en bushdoctor tegenkwamen, die ons wist te vertellen dat we meteen naar het postkantoor moesten gaan omdat er Heel Belangrijke Post voor ons aangekomen was. Hoe hij dat nou weer wist? Dikke maatjes met Horacio de bijklussende postman zeker, dat heb je natuurlijk in zo´n klein gehucht, dat mensen alles van elkaar weten! Goed, wij als een speer naar het kleine postkantoor van Cahuita , nog geen 4 m2 is het ding groot, waar een grijnzende Horacio ons zat op te wachten, om ons de felbegeerde cédulas uit te reiken, dat zijn plastic ID kaartjes waaruit blijkt dat wij legale residenten van dit land zijn....een heerlijk verjaardagskado van de staat Costa Rica. Het is een heel goed gevoel om er nu eindelijk echt bij te horen en niet langer als een soort eeuwige toeristen met volgestempelde paspoorten rond te lopen. Deze kunnen we nu opbergen tot we weer eens op een buitenlandse reis gaan, om in het dagelijks leven de cédulas te gebruiken, net zoals de Tico´s dat doen. Nu kunnen we eindelijk een betaalbare ziektenkostenverzekering afsluiten en dergelijke dingen meer. En tegen Tico tarief nationale parken en dierentuinen bezoeken, da´s een tiende van de toeristenprijs ongeveer. En niet te vergeten mogen we nu ook een stofzuiger op afbetaling kopen bij een witgoedwinkel, alleen door dat kaartje te laten zien! Dat gingen we meteen vieren met een biertje bij de reggaebar, gezellig. Na een poosje werden we gewaarschuwd door andere bezoekers dat onze motor doordringend naar benzine stond te stinken! Meteen maar naar Ricardo´s reparatiepaleis vlak naast de reggaebar gegaan en hij dacht aan een kapotte carburateur. Motor achtergelaten om hem de volgende dag weer op te halen, bleken er drie gaten in de benzinetank te zitten! Ontstaan door het opspattend gesteente van Black Beach Road, waaraan we wonen en waar we elke dag minstens 8 km overheen crossen om naar de dorpswinkel te gaan. Chinese vehikels zijn wel zorgenkindjes zeg, er hoort een beschermplaat onder die tank te zitten....die heeft Ricardo er nu ondergeknutseld en ook meteen de hele motor uit elkaar gehaald en weer in elkaar gezet om nog een paar andere dingetjes te reparen. Geweldige mécanico en ook helemaal niet duur....die belabberde weg is trouwens wel supergoed voor zijn business, want terwijl wij daar even zaten kwamen er allemaal toeristen met lekke banden en gebroken kettingen aanlopen! Maar ja, zouden ze hem asfalteren dan scheurden de wagens hier met 100 km/u langs en zouden zo heel veel dieren doodrijden...dus laat maar zoals ie is, het ongemak nemen we wel voor lief.
Verder hebben we in deze contreien weer eens last van de zoveelste tropische storm....het spookt op de Caribe en dat brengt heel veel regen en overstromingen met zich mee. Niet zo extreem als in november gelukkig...en ons huis staat hoog, dus voor ons blijft de overlast beperkt tot een modderpoel bij het hek en veel natte kleren die aan geimproviseerde waslijntjes in de bijkeuken hangen te drogen, boven de warmwaterboiler. Daarnet zagen we voor het eerst sinds een week weer wat blauwe lucht, het belooft weer wat op te klaren. Maandag begint Ramona´s nieuwe schooljaar en daar kijken we alledrie erg naar uit, ondanks het heel vroege opstaan dat nu eenmaal bij een tropenrooster hoort.