Januari aan de Caribbean

Het is tot hier (10 graden boven de evenaar) te merken dat het Amerikaanse continent geteisterd wordt door blizzards oftewel sneeuwstormen...er hangt weer een frente frio voor de kust hier, kouwe stormachtige noordenwind. De top van de ackeeboom is afgebroken en op ons hek gevallen...maar gelukkig schoot buurman Lenny ons te hulp met zijn motorzaag. De wegen liggen vol takken en kokosnoten (die je overigens niet op je kop moet krijgen...want dan gaat het licht uit!)en maandag zaten we de halve dag zonder stroom. Laten we hopen dat het weer opklaart voordat Tabe en Sander hier arriveren, over 18 dagen!!! Maar op de een of andere manier gebeurt dat inderdaad altijd...dat de zon weer door de wolken breekt als er bezoek van overzee komt! Echt waar! Verder gaat hier alles kalmpjes zijn gangetje. Het internetcafé, waar ik dit stukje zit te typen, houdt binnenkort op te bestaan en da´s wel spijtig. Er is nog maar één werkende computer en die verhuist naar het restaurant...het wordt Brigitte te prijzig om alle kapotte bakken weer te repareren. Computers (en alle andere apparaten ook trouwens) hebben hier enorm te lijden onder de zoute zeewind, de hoge luchtvochtigheid, de hitte, het zand en het stof...en massa´s toeries die er met hun lompe poten aanzitten (zouden die thuis ook zo grof met hun eigen spullen omgaan, vraag ik me dan af, nee vast niet). Anyway, het internetcafé verandert binnenkort in een kantoor en naast die ene werkende bak, blijft hier de mogelijkheid om wireless te internetten, op je eigen van huis meegebrachte klapdoos. Iets wat steeds meer toeristen doen; alhoewel het in een ontwikkelingsland als Costa Rica wel ontzettend oppassen is dat je dure apparatuur niet uit je wagen of hotelkamer gestolen wordt.
De arme mensen hier wordt ook nogal de ogen uitgestoken met al die flitsende gadgets, eerlijk gezegd...hoewel(gelukkig) ook steeds meer Tico´s zich zo´n ding- al dan niet op afbetaling- kunnen permiteren.
Het loopt intussen ook weer lekker met Brigitte´s paardenverhuur, ondanks de tropische moessons die hier momenteel neerkletteren...nou ja, misschien juist wel een beetje dankzij al die regen...de zee is te woest en te troebel om te snorkelen en surfen is alleen voor de doorgewinterde diehards nu (gigagolven, jaja), daardoor gaan mensen zoeken naar alternatieve activiteiten, als bijvoorbeeld paardrijden. Met een regenpak aan kun je er ook gerust op uittrekken, waarom niet? Voor die paarden is het trouwens wel weer aanpoten, letterlijk...maar ja, ze hebben maandenlang niks te doen gehad toen het laagseizoen was. Alaska (een van de beste paarden van stal) is in z´n achterpoot gebeten door een giftige spin en zijn hoef lag er bijna af!!!!
Hij heeft een lelijke bacterie erbij gekregen en kan helemaal geen stap meer verzetten!!! Zonder de hulp en verzorging van mensen zouden paarden hier helemaal niet kunnen overleven, vermoed ik. Als het geen spin is, dan is het wel een slang, schorpioen of vampiervleermuis waardoor ze gebeten of gestoken worden. En dan al die tropische parasieten, waarvoor ze voortdurend een heftige mix van allerlei chemicalieën nodig hebben. Anders zouden ze onder de wormen en teken zitten, voortdurend! Je kan wel merken dat ze hier niet inheems zijn, maar door Columbus meegebracht. De wel inheemse dieren hebben veel meer weerstand en zijn ook veel beter ingespeeld op de natuurlijke leefomstandigheden hier. Zo´n paard lijkt wat dat betreft wel een beetje op een computer, die ook constant een hoop Tender Loving Care nodig heeft, om enigzins te blijven functioneren hier....