Wat we in Nicaragua zoal hebben gedaan hebben jullie kunnen lezen in Tabe´s gastcolumn hieronder, compleet met twee actiefoto´s. ¨Sander, je weet niet wat je mist¨, wil Tabe nog kwijt.
Deze keer waren het dus 5 dagen Nicaragua omdat we ook nog aan een strand wilden gaan liggen. Na een paar dagen Baardaap (waar ze onze namen nog wisten van de vorige keer) naar een filiaal van hun geweest aan de Laguna de Apoyo wat niet de Lagune van de Steun betekent maar een verbastering is van de oude Indianennaam wat Zouterig Water betekent. Het filiaal heet de Apenhut en ligt direct aan het water. Koken mag je er zelf doen en als je geen boodschappen uit de stad heb meegebracht moet je het doen met de spullen die de pulperia aanbiedt (bijna niets) of met de dingen die de Apenhut op voorraad heeft (spaghetti, tomatenpulp). Da´s niet veel dus we zijn maar in het dorp verderop gaan eten. Teruggewandeld door het stikkedonkere oerwoud. Ramona viel als een blok in slaap want die had de hele dag in het water gelegen. Ikzelf was nogal sjacherijnig omdat Natasha mijn zwembroek niet had ingepakt. Ik zou de hondjes wegbrengen, zij de spullen pakken. Zwembroek dus mooi niet… Kon ik mooi twee dingen doen, ofwel hele dag in de zon zitten en naar het koele water staren, ofwel zonder kleren erin. Dat doen alleen arrogante Yanken die geen respect hebben voor andere culturen. Op het laatst ben ik er maar gewoon met spijkerbroek ingedoken. Op mijn verjaardag vroeg opgestaan. Ramona lag meteen in het water en kwam daar pas weer uit toen de bus klaarstond om ons naar de Baardaap te transporteren. Ikzelf was veroordeeld tot toekijken omdat mijn kleren niet op tijd droog zouden zijn. En dat op mijn verjaardag! Het Gebeuren staat vanaf nu bekend als De Grote Zwembroek-Tragedie. Terug in Granada de rest van mijn verjaardag aan de bar gehangen. Het barpersoneel kreeg het niet voor elkaar om de zaak bij te benen en de laatste liter Victoria was lauw. Bier met ijs is vies, en lauw bier ook. Goed, het was toch al sluitingstijd dus de ramp was te overzien. Dag later weer naar Costa Rica.
Van hier naar Granada, of terug, is maar 7 uur bussen maar omdat je bij de grens drie uur in de brandende zon mag staan voor een onleesbaar stempeltje, ben je bij aankomst zo gaar als een dubbeltje. Bij de heenreis hadden we trouwens bijna 6 uur in de rij mogen gaan staan omdat Ramona, toen we bijna aan de beurt waren om het stempeltje te krijgen, over de agent (die de mensen binnenlaat) opmerkte dat die wel heel veel donuts had gegeten. Het woord ´donuts´ had de agent blijkbaar begrepen, en ook dat het over hem ging, en hij werd nogal boos en begon te schreeuwen dat we achteraan moesten gaan staan. Gelukkig verklaarde een Tico, die in dezelfde bus zat, dat we toch echt bij deze bus hoorden en mochten we alsnog naar binnen. Pff. Goed, we zijn dus weer terug in Ticaland en hebben nog steeds hopeloos traag internet. Zul je zien dat die ICE-pipo´s langs zijn geweest toen wij er niet waren en kunnen we opnieuw een aanvraag gaan indienen…. Vanmorgen Mayah naar de dierenarts gebracht opdat ze niet de kans loopt te worden bezwangerd door de plaatselijke scharminkels (of broerlief). Gaan vanmiddag het beest weer ophalen.

p.s. De gouverneur van Guanacaste heeft eindelijk, na een jaar niets doen, ingegrepen en de sluiting gelast van het Papagaaienhotel aan Playa Caca. Hotel loosde de stront etc. rechtstreeks in een rivier ernaast nadat de dump waar ze eerder de zaak illegaal loosden was gesloten. Hotel had grote borden op het strand met eco- erop. Goed, gasten worden nu geëvacueerd, tent dicht. Op de vraag of de andere hotels van het megaproject de zaak niet ook op dezelfde manier lozen, reageerde de politieke hotemetoot met ¨hoop van niet¨. Het ergste val te vrezen want ook bij de andere hotels regent het klachten van omwonenden over stank. Het ¨eco¨-project, gelegen op een terrein van 16 hectares voormalig mangrovebos, illegaal gekapt, beschikt over 2.500 bedden. Oscar´s natte droom gaat over het tienvoudige….

p.p.s.
Nieuws in het Engels over CR (incl. Playa Caca): http://www.ticotimes.net
Ben tegen reclame, maar voor deze tent maak ik een uitzondering:
http://www.thebeardedmonkey.com

p.p.p.s.
Met Mayah gaat alles goed. Een baarmoeder armer en een litteken rijker. Ze moet 5 dagen rustig aan doen en 8 dagen pillen slikken. Es todo. Kostte omgerekend iets minder dan 60 euro, incl. kap en hoop medicijnen. Moesten alleen in Alajuela de weg vragen, Natasha had ons volledig de verkeerde kant op gestuurd.... Na de Grote Zwembroek Tragedie nu dit weer. Gelukkig had Tabe z´n mobieltje bij zich en konden we het correcte adres vragen....

p.p.p.p.s. En jawel, de ICE-mannetjes zijn tijdens onze afwezigheid langs geweest (tenminste dat beweren ze) en nu mogen we een nieuwe aanvraag indienen :-(