NNR op weg naar Talamanca

Over een week wonen we dus aan Playa Negra, Cahuita. We hebben er veel zin in. Een tuin van 4000 vierkante meter met een eigen waterbron en tal van fruitbomen (bananen, avocado, papaya, citrusfruit mjammie). We gaan er ons eigen paradijsje van maken! Ramona´s nieuwe school ligt er vlak naast en ziet er heel gezellig uit; er is ook een kleuterschool en een middelbare school bij dus er zitten kinderen van 4 tot 18 jaar op (maar in totaal niet meer dan 70 leerlingen). We hebben op de school in San Isidro een overgangsrapport geregeld zodat ze daar direct verder kan.
De verhuiswagen is ook al besteld en staat zaterdag 27 september om 8 uur voor de deur. Zaak dus om alles op te ruimen en in te pakken...opmerkelijk hoeveel spullen we eigenlijk in een jaarje tijd verzameld hebben, hopelijk past het allemaal in die vrachtwagen! Nou ja, dat zal wel lukken. Wat moeilijker is, is het regelen van telecomverbindingen in Cahuita. Er loopt langs die strandweg geen telefoonlijn! We waren dus van plan een mobieltje met GPRS-Internet (er staat in het dorp wel een grote GSM-mast) te kopen en hadden helemaal uitgezocht hoe ons door de horrible Tico-burocratie heen te worstelen....onze bedrijfspapieren laten authentiseren door een notaris en zo nog vele fratsen meer. Blijkt dat er bij de ICE helemaal geen mobiele telefoonlijnen meer beschikbaar zijn, alleen van een oud netwerk, TDMA genaamd, dat ook nog eens in 2009 afgeschaft wordt!!!
Volslagen incomunicado zullen we daar dus in het begin zijn, afgezien van een telefooncel in de straat en het internetcafe een kleine kilometer verderop. Noël heeft deze week een hele zoektocht gedaan naar alternatieve mogelijkheden: wireless of satelliet-internet. Dat laatste kost $ 600 per maand plus aansluitkosten plus borg, voor een slechte verbinding....laat maar zitten dan. Onze hoop is dat een van onze buren (de school of een hotel) wireless-internet heeft en dat we daarop mee mogen liften, tegen een vergoeding uiteraard. Anders wordt het plan B: een geactiveerde GPRS-telefoon overkopen van iemand...daar bestaat in dit land een levendige handel in, niet geheel onbegrijpelijk.
Telecommonopolist ICE heeft de internetrevolutie, die toch alweer z´n vijftiende verjaardag viert, helemaal gemist en heeft bij lange na niet de capaciteit om het land aangesloten te krijgen op de digitale snelweg. Ze kunnen niet eens aan de vraag naar telefonie voldoen. Kortom, we zitten hier helemaal te snakken naar UPC en Vodafone (ja, lach maar) en hopelijk gaat het niet al te lang meer duren voordat hier de grenzen opengaan voor buitenlandse telecomaanbieders. Dan wordt namelijk de verbinding tien keer zo snel en de rekening tien keer zo laag!
Maar er zal nog wel heel wat water naar de zee stromen voordat het zover is, dus het wordt voorlopig een beetje behelpen voor ons. We zullen regelmatig het internetcafe binnenlopen om onze mail te checken en af en toe een stukje te posten op het blog.
En hopelijk krijgen we het voor elkaar om ons tropisch strandparadijs on-line te krijgen, we houden jullie op de hoogte.