zaterdag 11 juli 2009

Oscar de vredesstichter, ahum


Op de een of andere manier heeft Oscar een hoop buitenlandse politici wijs gemaakt dat hij een bijzonder goed diplomaat en bemiddelaar is. Keer op keer begint ie weer over de Nobelprijs voor de Vrede die hij zou hebben gekregen omdat hij in de jaren ´80 zo succesvol zou hebben bemiddeld tussen de Sandinisten en de Contra´s. Dat die onderhandelingen al zowat rond waren voordat Oscar zich ermee bemoeide weet blijkbaar niemand meer. En van echte onderhandelingen was ook al geen sprake, de Sandinisten stonden met de rug tegen de muur en hadden het allemaal maar te slikken. Toen de conflictpartijen eruit waren, nodigde Oscar de heren uit in zijn Casa Presidencial, nam plaats tussen de twee partijen, en zette zijn handtekening onder het document wat ie zelf niet eens gelezen had... En daarmee was de Mythe van Oscar de Bemiddelaar een feit. De rest is bekend, de Nicaraguanen hielden verkiezingen, de Sandinisten verloren en sindsdien kunnen Daniel Ortega en Oscar elkaar niet meer luchten of zien. Maar de Mythe is een feit en nu Honduras na de staatsgreep van vorige week in een diepe crisis is gestort, dacht men op het ministerie van Hillary Clinton: ¨Hé, we hebben daar in een van die landjes toch die Nobelprijswinnaar, laten we die bemiddelen!¨ Dus toen Oscar te horen kreeg dat Hillary aan de telefoon was met de vraag of ie bereid was om te helpen, moest ie wel even slikken want wat valt er in dit geval te bemiddelen? Zelaya, die gisteren in SJ aankwam, eist dat de gorilla´s binnen 24 uur ophoepelen, en Micheletti sluit een terugkeer van Zelaya 100% uit. Zie daar maar eens een compromis tussen te brouwen. Gevraagd naar de kans van slagen, verklaarde Oscar dat het wel moeilijk zou gaan worden, maar hij zou de partijen twee dagen de kans geven om eruit te komen, lukt dat niet, dan pech gehad. Dat zullen lekkere gesprekken zijn, daar aan presidentiële onderhandelingstafel. De nieuwe ¨minister van Buitenlandse Zaken¨ van Honduras spreekt in het openbaar over Obama als ¨dat onwetend negertje¨, Zelaya noemt Micheletti een ¨bruut van een gorilla¨. Wedden dat Oscar daar met watjes in zijn oren zit om het gekrakeel maar niet aan te hoeven horen? Maar in het geval dat de heren er WEL uit komen, dan wordt het pas echt lachen. Dan is de Mythe van Oscar de Grote Vredesengel helemaal onverwoestbaar en is zijn kostje voor de komende decennia gekocht. Dan mag ie in opdracht van de VN de hele wereld over om bij conflicten zijn grote kwaliteiten als vredesstichter ten toon te spreiden. Dat dan tot groot verdriet van Hugo Chavez, die zat zich vorige week tijdens een top in Managua n.a.v. de staatsgreep in Honduras op te vreten toen onze Oscar zijn toespraak gebruikte om maar te blijven ouwehoeren over de vrede die hij in de jaren ´80 had gebracht in de regio. Je zag Hugo denken: ¨Gaat die trol nou nog wat zeggen over de staatsgreep of krijgen we nou weer dat bekende liedje?¨ Daniel, die ook aan tafel zat, keek meer dan bedenkelijk toen Oscar ter afsluiting beweerde dat hij, Oscar, toch maar mooi vrede en stabliteit voor Nicaragua had gebracht. Toen men Oscar vroeg wat hij nu concreet aan Honduras dacht te gaan doen verklaarde Oscar vaag dat hij tegen de coup was, natuurlijk. Maar welke maatregelen had je in gedachten, Oscar? Eigenlijk geen... Ik wil best een veroordeling onderschrijven, maar doen gaan we niets. En zo gaat dat eigenlijk met alles. Costa Rica is altijd bereid om een Verdrag te ondertekenen, bijvoorbeeld tegen de vangst van haaien, maar ondertussen worden de haaien in de Costaricaanse wateren in recordtempo uitgeroeid zonder dat de overheid een poot uitsteekt. Costa Rica is officieel ook tegen de walvisvangst, natuurlijk want Tico´s zijn o zo begaan met het milieu, en Costa Rica is ook lid van de internationale walviscommissie. Alleen werden ze daar uitgegooid omdat ze nooit de contributie betaalden. Nu is het land weer toegelaten omdat de achterstallige schulden deels zijn betaald, niet door de overheid overigens. Betaald hebben milieuorganisaties zoals Greenpeace... Als daar ooit kritiek op komt, wel van alles op papier beloven maar in praktijk geen flikker uit voeren, dan knikt men hier onbegrijpelijk. We hebben toch het verdrag ondertekend? We hebben toch gezegd dat we hartstikke groen zijn, zelfs groener dan groen? Vervolgens is de Tico zwaar beledigd... Want alles draait om imago en quedar bien. Vraag je bijvoorbeeld een Tico-monteur om langs te komen, dan belooft ie op z´n moeders graf dat ie morgen langs komt. Natuurlijk zit je dan de volgende dag vergeefs te wachten. Vraag je de Venezuelaanse of Guatemalteeks monteur om langs te komen, dan komt die wel... Vraag je een Tico wat ie nu vindt van die ongure crimo die al voor de 30ste keer is opgepakt voor een roofoverval, dan verklaart de Tico dat desbetreffend figuur een heel aardige en vriendelijke jongen is. En zo is een volkomen incompetente ICE-monteur of beambte een hardwerkende familievader, de stichter van het moderne Costa Rica, Don Pepe, een putchist en corrupte demagoog, is zo ongeveer heilig verklaard..., een andere ex-president, Calderon, die nu voor de rechter staat wegens corruptie en getuigen tegen hem laat bedreigen en overvallen, is natuurlijk een buitengewoon geschikt presidentskandidaat want hij heeft ook veel goeds gedaan. Wat, dat mag overigens Joost weten... Braulio Carillo, ´s lands laatste dictator en folteraar, is de naamgever van het grootste nationale park... Maar de trots van het land blijft natuurlijk Oscar, een geweldig president, want die leest boeken (!) en hij is toch maar mooi Nobelprijswinnaar... Dat ie verkiezingen manipuleert, mooie praatjes verkoopt maar niks doet, soit.

p.s. quedar bien betekent letterlijk ¨goed blijven¨ en komt neer op vriendjes blijven, door 1 deur kunnen en geen openlijke kritiek op iemand hebben. Not done.

p.p.s. De ¨onderhandelingen¨ tussen Zelaya en Micheletti hebben niets opgeleverd. Micheletti Pinochetti zat drie uur na aankomst in SJ alweer in het vliegtuig terug naar Tegucigalpa. Zelaya mocht van hem wel terug naar Honduras, maar alleen om terecht te staan wegens hoogverraad, terwijl Zelaya alleen was gekomen om ter verklaren dat er niets te onderhandelen viel en Pinochetti gewoon binnen 24 uur moest ophoepelen. Er is vagelijk afgesproken dat verder wordt gesproken, alleen wanneer en waar is onbekend. Oscar heeft het geprobeerd, eerlijk is eerlijk, maar het zat er niet in.

Geen opmerkingen: