In Europa hebben jullie de zomer van de eeuw, zegt de Duitse televisie hier; inclusief een pak sneeuw in Tirol en heel veel regen en onweer....maar dan wel met temperaturen van rond de 28 C...het lijkt zowaar de regentijd in de tropen wel...in november hebben wij precies hetzelfde weer hier! Alfred, Andrea en Samuel hoeven dus niet te wennen aan het weer daar in Duitsland, de zomer daar is gewoon net Costa Rica in de ´winter´. Hun hotel-restaurant (200 m. bij ons vandaan) wordt nu bewaakt door Ramona´s muziek- en computerleraar Horacio en zijn vrouw en dochtertjes Noelia en Michelle...dat zijn dikke vriendjes van Ramona, die nu dus extra vaak daar te vinden is voor logeerpartijtjes of gewoon om te spelen. Intussen is Samuel´s hond Charlie Brown zo ongeveer bij ons ingetrokken....hij heeft een gat in het hek gemaakt waardoor hij zichzelf binnenlaat (iedere keer als ik dat gat gerepareerd heb, maakt hij weer een nieuw gat) om alle bakjes eten leeg te slobberen...ook het kattenvoer dat op de koelkast staat... en bij ons op tafel te springen. Dan drinkt hij alle glazen leeg...hij lust zelfs wodka, niet te geloven! Daarna danst hij dronken over de patio en wordt nog opdringeriger dan hij toch al is van nature....springt op de bank en op ons bed met zijn modderpoten enzo. We gaan maar een rekening indienen bij Alfred en Andrea, voor 30 kg hondenhap, 5 kilo kattenhap, een rol ijzerdraad, een pak waspoeder en een lekkere fles Zubrowka, haha (nee hoor, grapje).
Verder gaat alles goed hier, al duurt die kindervakantie wel weer eindeloos lang (de scholen zijn per decreet gesloten i.v.m. die griep). Ramona had van de week een leuk verjaardagsfeestje in het dorpje Bordon, 3 km verderop. Dat was een superfeest met alles erop en eraan, een zaal afgehuurd met clowns en muziek, een trampoline, een piñata-snoepfestijn, heel veel eten en drinken....de vaders en moeders bleven ook allemaal gezellig hangen (wij dus ook). Meester Horacio stond vlees te grillen, dat doet hij er als schnabbel bij, grillparties organiseren in Mexicaanse stijl. Het was erg gezellig! Moeten wij ook eens een keer organiseren, zo´n festijn...nou ja, misschien met Ramona´s tiende verjaardag, in januari.
Jammer genoeg hebben we nog steeds geen telefoon en internet, da´s eigenlijk het enige waar het aan ontbreekt, hier in het paradijs. Wel heeft die stomme ICE onze bomen gesnoeid, die over de weg hingen...alle telefoon- en elektrakabels zijn hier bovengronds, vandaar. Nu liggen er vele kuubs takkenbossen voor de deur en ons aangeplante rijtje zonnebloemen is helemaal bedolven, jammer genoeg. En echt niet dat ze dat opruimen he, dan mag je fijn zelf je handjes laten wapperen.
Soit, maar ik zou zo graag willen dat ze ons eindelijk eens aansloten op het World wide web, waar we potverdrie allang voor betaald hebben en wat binnen 30 dagen rond zou zijn, jaja.
Hier wonen is wel een oefening in geduld hebben....gelukkig is het hier dan wel weer heel mooi en hebben we prachtig zonnig weer, tussen de stortbuien door dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten