zaterdag 1 maart 2008
De Zoo Ave
Gisteren maar weer eens een uitstapje gemaakt. Omdat Ramona naar school moet blijven uitstapjes door de week beperkt tot de directe omgeving van Alajuela. Gisteren had Ramona overigens Mathematica, zo noemen ze op school de tafel van 10... De juf zag ook wel in dat het onzinnig zou zijn om Ramona weer te laten beginnen vanaf 0, dus terwijl de klasgenootjes 1+1 leren mag Ramona eigen sommetjes verzinnen in haar schrift en juf controleert aan het eind van de les de uitkomsten. Mooi, zou je zeggen. Toen Ramona thuiskwam vroeg ze: ¨Papa, 16 plus 7 is toch 23?¨ ¨Jawel, dat klopt¨. ¨Nou, volgens de juf is dat fout. Kijk maar in mijn schrift¨. En jawel, in Costa Rica is 16 plus 7 wat anders. Wat het hier is weet ik niet, dat had de juf er niet bijgezet maar het is wat anders... Maar goed, we zouden het hebben over uitstapjes. Gisteren dus naar de Zoo Ave, een project waar ze allerlei gewonde tropische beesten opvangen, ze opkalefateren en indien mogelijk weer uitzetten in hun natuurlijke habitat. Daarvoor heeft een stichting een flinke lap bos opgekocht en dat omgetoverd in een soort dierentuin annex educatief centrum. De beesten variëren van mini-schildpadden, van aapjes en vogels tot bergleeuwen (het is geen leeuw maar een poema maar de Spaanse kolonisten noemden het een leeuw net zoals ze de jaguar tijger noemden), bosvarkens en krokodillen, allemaal gehuisvest in onderkomens die hun natuurlijke leefomgeving zo goed mogelijk moeten benaderen. De entree is aan de prijs maar dat is niet verwonderlijk, het project moet natuurlijk gefinancierd worden en Oscar heeft zoals gewoonlijk weer eens geen geld... En ach, ¨aan de prijs¨ is relatief, Artis is een stuk duurder en kan qua huisvesting bij lange na niet tippen aan de Zoo Ave. En de opzet van Artis is natuurlijk ook niet om bergleeuwen en krokodillen weer uit te zetten. Zo wel wat hebben, bergleeuwen in het Amsterdamse Bos en wat krokodillen in de Amsterdamse grachten... Na een paar uur rondsjokken in het tropenbos weer terug naar Alajuela voor een paar biertjes en cola in de bookshop en een hap bij de Chinees. Bij thuiskomst rees de vraag ¨wat gaan we morgen doen?¨ Ramona wou naar het pretpark. Op TV verscheen de aankondiging dat ze op zaterdagmiddag de voetbalwedstrijd Schalke 04 tegen Bayern München zouden uitzenden en T. had opeens geen zin in een dagtrip pretpark... De dames zijn dus nu naar Uruca-San José en de heren zijn in afwachting van een middagje Duits voetbal. Bijna hadden de mannetjes van de ICE trouwens roet in het eten gegooid want vanmorgen was er weer eens geen stroom. Op 20 maart, zo heeft de ICE bedacht, worden de telefoonnummers verandert. Het aantal nummers was te beperkt geworden dus komt er een nummer bij. Vaste lijnen krijgen allemaal een 2 ervoor. Het aantal beschikbare aantal nummers blijft daardoor exact gelijk... Blijkbaar hebben ze bij de ICE vroeger les gehad van Ramona´s juf... Om alvast te oefenen zou de ICE dit weekend de centrales voor mobiele telefonie uitschakelen, zo was het plan. Waar dat goed voor is, geen idee maar dat was het plan. Naast telefoniemonopolist is de ICE ook de enige electriciteitsboer en vannacht hebben de ICE-mannetjes de schakels in de verkeerde centrales omgegooid. Het heeft zes uur geduurd voordat ze daarachter kwamen en de schakels weer in de goede stand hadden... Maar goed, we hebben weer stroom een met een beetje mazzel vinden ze vanmiddag de weg naar de goede centrale en blijven ze vanmiddag van de electraschakels af en kan T. naar Schalke kijken... De vakantie van T. en H. zit er bijna voor de helft op en wat we verder nog gaan doen is nog niet helemaal duidelijk. Waarschijnlijk een dag of drie Cahuita aan de Caribische kust, aan het strand liggen, rastameuk luisteren en een tocht door het tropisch laaglandoerwoud. De rest zien we wel. T. wil persé naar San José want volgens hem moet je ook de hoofdstad gezien hebben. Behalve krottenwijken en een hoop kantoren valt daar weinig te zien. O.k., ze hebben er een Jade en een Goudmuseum en een tentoonstelling van etsen van ene Rembrandt. Het Jademuseum en dat Goudmuseum lijken me nog wel wat, duizenden pre-Columbiaanse objecten, die etsen van Rembrandt kunnen ze wat mij betreft houden...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten