Niet schrikken...

Oma Limburg werd woensdagavond niet lekker. Omdat het donderdag niet beter ging stond dondermiddag opeens een ziekenauto in de tuin. Hele middag en halve avond in het ziekenhuis van Alajuela onderzoekjes. Blijkbaar heeft H. een buikgriepje of voedselvergiftiging te pakken, plus blaasontsteking. Ze zit nu aan de antibiotica. Die kuur lijkt aan te slaan, ze houdt in ieder geval nu wat binnen. Gooit wel roet in het eten voor wat betreft uitjes. Hopelijk is ze snel weer opgeknapt en kunnen we woensdag naar Cahuita.

Even terug naar de crisis in de regio. De Colombiaanse president Uribe kreeg gisteren tijdens de Latijns-Amerika-top de wind van voren van al zijn collega´s. ¨Leugenaar, maffioos, terrorist, drugshandelaar¨, urenlang gingen dat soort kwalificaties over tafel en de zaak leek alleen maar erger te worden. Uribe verontschuldigde zich wel voor de aanval op Ecuadoriaans grondgebied, weigerde echter herhalingen uit te sluiten en beweerde daarenboven dat de FARC de verkiezing van Correa had gefinancierd. De sfeer verbeterde enigzins toen Chavez aankondigde dat hij van de FARC bewijzen had ontvangen dat een aantal gijzelaars nog steeds in leven zijn en dat de FARC hen binnenkort zou laten gaan. Blijkbaar zijn diplomaten achter gesloten deuren druk bezig geweest want plotsklaps was Uribe bereid te garanderen dat een herhaling niet zou plaatsvinden, zei dat ie de aanklacht tegen Chavez bij het Internationaal Strafhof in Den Haag (steunen internationaal terrorisme) zou intrekken, zei verder dat ie een grensgeschil (paar eilandjes voor de Nica-kust), waar ie twee weken geleden nog met de inzet van de marine dreigde, zou overlaten aan het Internationaal Hof in het Vredespaleis, liep op Correa, Chavez en Ortega af en viel ze zowat om de hals. Chavez kon daar wel om lachen, Correa niet. Die eist vandaag nog steeds dat Colombia wordt veroordeeld tijdens de volgende OAS-top. Gebeurt dat niet, behoudt hij zich het recht voor zelf maatregelen te nemen. Het Ecuadoriaans leger blijft aan de grens gelegerd en heeft het bevel gekregen zonodig te schieten. Volgens Correa is het zowat onmogelijk om Uribe nu nog te geloven. Mocht de OAS het half maart niet eens worden, dan zit het er in dat die organisatie bij de vuilnis wordt gezet en de Midden- en Zuidamerikaanse landen een nieuwe versie opzetten, dit keer zonder de VS, en wellicht zonder Colombia.
Dat Uribe niet in zijn eerste leugen is gestikt bleek gisteren nog maar eens. Aan het begin van de week beweerde hij nog dat FARC-leider Ivan zich schuil hield in Venezuela aan de oostkant van Colombia, Chavez zou hem daar beschermen. Gisterenavond maakte een Colombiaans legerwoordvoerder bekend dat de FARC-commandant afgelopen maandag om het leven was gekomen. In eerste instantie werd gezegd dat de commandant tijdens gevechten met het leger was gesneuveld, een versie van het gebeuren die door anonieme bronnen in het Colombiaans presidentieel paleis werd bevestigd. De gevechten vonden plaats in het westen van het land, een pokkeneind weg van Venezuela... Een paar uur later kwam Bogota weer met een andere lezing, de FARC-commandant zou niet zijn gesneuveld door toedoen van Colombiaanse soldaten maar zijn vermoord door zijn eigen lijfwachten. Het enige wat wel duidelijk is, is dat de FARC-leider dus niet in Venezuela zat, wie nu wel of niet zijn rechterhand heeft afgehakt wordt misschien ooit nog eens duidelijk... En natuurlijk hebben ze ook deze keer weer een pc aangetroffen met allerlei interessante ¨FARC-documenten¨ waarvan nu al wordt beweerd dat die Chavez, Correa c.s. wel eens zouden kunnen belasten... Chavez ontkent ten stelligste dat ie de FARC zou financieren, of dat ook geldt voor de politieke tak, de Bolivariaanse Beweging, daar liet ie zich niet over uit... Laten de $200 miljoen die Chavez in de begroting heeft uitgetrokken voor het opzetten van Bolivariaanse Kringen (in heel Centraal en Zuid-Amerika) nou precies hetzelfde bedrag zijn als Uribe noemde als Chavez´ steun aan de FARC.... wordt vervolgd...
O ja, Oscar ontbrak overigens op de top gisteren, als zowat enige. Hij ontving een mij volkomen onbekende Mexicaanse zanger in zijn paleis. Onze Nobelprijs voor de Vrede-winnaar vond dat blijkbaar belangrijker dan op de top mee te denken over hoe een oplossing te verzinnen voor een potentieel levensgevaarlijke crisis....