donderdag 27 augustus 2009
Vakantiegevoel
Jaja, alweer twee jaar... de tijd vliegt, ook hier, ook al doen we het kalmpjes aan. Iedereen doet het hier trouwens kalmpjes aan, van de ICE, grrr, tot de wegenbouwers die nu alweer 47 jaar bezig zijn met de aanleg van de Costanera Sur die het centrum van het land verbinden moet met Golfito. Nu beweert het ministerie van Openbare Werken dat de nieuwe, deels een halve eeuw oude, snelweg eind dit jaar klaar is. Ze hoeven namelijk nog maar zeven bruggen aan te leggen. Iets zegt me dat de snelweg dus in ongeveer 2016 klaar is, en waarschijnlijk kunnen ze dan weer opnieuw beginnen bij het oudste deel... Twee jaar alweer, en nee, absoluut geen heimwee. Alleen de vakanties zijn er die afgelopen twee jaar een beetje bij ingeschoten. Terwijl jullie elk jaar naar Italië, Spanje, Portugal of Schotland afreizen, zitten wij zielepoten hier vast in de tropen. Een vakantie is lastig want dat vergt een hoop organisatorisch gedoe want iemand moet op het huis en de beestenboel letten. Nou ja, wie weet komt het er volgend jaar wel van, dan zijn we namelijk uitgenodigd om naar Oaxaca, Mexico, te komen. Goed, Mexico is de laatste tijd nou niet bepaald gunstig in het nieuws met z´n losgeslagen drugskartels en afzichtelijke slachtpartijen maar zover ik dat kan nagaan is het in Oaxaca relatief rustig dus als het financieel meezit en Ramona´s maestro van computación de beesten wil voeren en een oogje in het zeil wil houden zou het zomaar eens kunnen dat we in april weer eens op vakantie kunnen. En anders pech gehad, moeten we ons hier maar zien te vermaken met wat paardrijden en een beetje over de Caribe turen, heel zielig allemaal... Of we zouden naar Bocas del Toro kunnen gaan, de Panamese Caribe-eilandjes hier niet zo ver vandaan. Nou goed, Panamees, dat waren ooit Costaricaanse eilandjes voordat de Colombianen het inpikten. Lang hebben ze er trouwens niet van kunnen genieten want de VS pikten het toenmalige noordwesten van Colombia in om er Panama van te maken. Het schijnen wel mooie eilandjes te wezen, sommige wellicht een beetje te toeristisch, maar tja, die mensen moeten ook ergens van leven. Of we zouden naar Osa kunnen gaan, aan de zuidwestkant van Costa Rica, ook nog niet geweest. Schijnt ook heel mooi te wezen, ook al valt er gemiddeld 7 ½ meter regen per jaar. Maar dat is wel weer een hele toer om daar te komen, eerst naar San José, daar overstappen op de bus over het Gebergte van de Dood en dan tig uur later in Golfito. Dat Gebergte van de Dood is nu net de streek waar die bussen zonder profiel op de banden rondrijden, dus bij nader inzien zien we daar maar vanaf.
zondag 23 augustus 2009
Reggaeton rage
Helemaal vergeten te melden, maar een paar weken geleden werd Ramona op school door een slang gebeten, en met haar nog vier kinderen. De kinderen speelden in het gras en daar zie je zo´n gifgroen beest snel over het hoofd. De biologieleraar kwam erbij, zag dat het geen giftig exemplaar was en smeet het beest over het hek, in de tuin van de buren. De wondjes werden verzorgd met jodium en een pleister en klaar was kees. In het begin schrik je nog wel van zo´n dier, maar na een tijdje raak je er min of meer aan gewend. We wonen immers min of meer in het oerwoud, en daar horen die dingen gewoon bij. Als je daar niet tegen kan moet je in de stad gaan wonen en daar moeten we echt niet meer aan denken. Ik zou geen enkele reden kunnen bedenken om in een stad te gaan wonen. ¨Vanwege het culturele aanbod¨, zei vorig jaar onze advocaat. We wonen nu twee jaar in Costa Rica en wat dat culturele aanbod dan zou moeten zijn is me nog steeds een groot raadsel. Tico-cultuur, da´s reggaetonwedstrijden en voetbal. Bij de reggaetonwedstrijden gaat het niet om de muziek maar om de billen- en tietenschuddende meisjes. Die worden elke avond live uitgezonden op de katholieke familiezender Teletica en ze schijnen razend populair te zijn. Wie kijkt daar nou naar?, zou je denken, een halfweg normaal mens kijkt toch liever naar wat anders? Nou, hier niet. Gevraagd naar wat ie de hele week gedaan had tijdens zijn griepje, en of ie nog informatieve programma´s had bekeken op tv, verklaarde DE intellectueel van het land, Oscar, dat ie elke avond naar het rakketonprogramma had gekeken. En in plaats dat ´m het schaamrood naar de wangen steeg, zat de Nobelprijswinnaar daarbij te glunderen... Ook in het nabije buitenland vinden ze de reggaetonrage in Costa Rica maar raar. Voor de interland Honduras-Costa Rica gaf een Hondureze sportjournalist een aantal tips om het Tico-elftal te ontrgelen: Stuur een stuk of wat reggaetondanseresjes in de avond naar het hotel van de Ticos en we lopen er morgen overheen. Of die tip inderdaad werd opgevolgd is niet bekend, maar Costa Rica verloor met 4-0... Die uitslag was voor alle Ticos een grote schande en de nationale coach kreeg de volle laag, die had namelijk allemaal krukken opgesteld. Waarom had ie niet Brian Ruiz opgesteld, Costa Rica´s beste spits? Ik had nog nooit van die man gehoord, maar elke Tico weet ondertussen waar Enschede ligt en hoe FC Twente het doet in de eredivisie en het Europese voetbalgebeuren. Ruiz heeft namelijk deze week twee keer gescoord voor de Tukkers en is daarmee hier een nationale held. En FC Twente is in de ogen van de Tico-sportdeskundigen natuurlijk een absolute wereldclub. Brian werd door ALLE tv-zenders telefonisch geinterviewd om verslag te doen van zijn fenomenale optreden en om trots te verklaren dat ie nu speelde voor een topclub in een topcompetitie. Vanaf nu kunnen we hier wekelijks gaan genieten van de live-wedstrijden van de Nederlandse wonderclub... en als de Kenton, de nationale coach, Ruiz niet opstelt wordt ie vast gelyncht... De Tico-selectie, volkomen van het veld gespeeld door de Hondurezen, zijn ondertussen zwaar beledigd. Hoe durfden ze, de journalisten, om kritiek te hebben op hun spel? Goed, ze trapten over de bal, de schoten op doel belandden ergens bij de cornervlag, het middenveld had net zo goed in de kroeg kunnen gaan zitten en de verdedigers hadden ze ook kunnen vervangen door een paar lantaarnpalen, misschien dat de doelman dan de ballen WEL had zien aankomen..., maar waag het niet om daar wat van te zeggen... Want dat is ook Tico-cultuur, ze kunnen hier absoluut niet tegen kritiek. Het ergste wat je een Tico kan aandoen is hem te bekritiseren of, nog erger, zijn woorden te betwijfelen. Flik je dat, heb je er een een levenslange erfvijand bij... En dat leidt ertoe dat ze hier de grootst mogelijke lariekoek gewoon slikken. Politici en bestuurders komen hier gewoon weg met aperte leugens, en niemand die er wat van durft te zeggen. Een voorbeeld: het nieuwe spoorlijntje van San José naar Heredia, 9 kilometer lang en tien jaar bouwtijd, functioneert nu net een week. Het treintje is ondetussen zo´n 20 keer op en neer gereden tussen de twee steden. Gelukkig rijdt het treintje nergens harder dan 15 km per uur want er zijn in die week al twee auto´s tegen het ding geknald en van de 20 ritjes eindigden twee in een ontsporing. Dat was natuurlijk aanleiding om de directeur van Incofer, de Tico-NS, te interviewen: hoe kan dat nou, Don Spoorlijn? Tja, allemaal de schuld van anderen, wellicht vandalen, of anders de gemeente. In ieder geval valt Incofer niets, maar dan ook helemaal niets te verwijten, die heeft puik werk geleverd. Ondertussen filmde de camera een stuk rails, helemaal scheef en verzakt... Wa´s dat, Don Spoorlijn? Tja, kijk, dat komt door de overvloedige regen van de afgelopen tijd, daar kunnen WIJ helemaal niks aan doen. Nee, natuurlijk niet, Don Spoorlijn, bedankt voor de medewerking! Con Mucho Gusto! Dat het met die ¨overvloedige regenval¨ dit jaar wel meevalt door El Niño, zeker in de Centrale Vallei, zag de verslaggever gemakkelijkheidshalve maar even over het hoofd... Een ander voorbeeld, een paar weken geleden schoot een lijnbus richting San Isidro El General van de weg en belandde dertig meter lager in een beek. Woedende buurtbewoners, het busbedrijf rijdt met allemaal ondeugdelijke bussen. Helemaal niet waar, beweerde de directeur, kijk maar, hier zijn de technische rapporten van de Tico-APK: allemaal 100% in orde. Eh ja, maar die banden van die bus hebben nul komma nul profiel, hoe kan dat? Geen idee, de APK zegt dat het allemaal o.k. is, en daar gaat het om! Juist ja, maar een medewerker van uw bedrijf beweert dat U de slechte banden voor de keuring wisselt voor dat ene paar goeie en na de keuring de slechte er weer opgooit. Wie zegt dat, briest de directeur, vuile leugenaar! Tja, de medewerker wil anoniem blijven, bang voor represailles. Tja, daar kan ik niks mee, met anoniem, nergens voor nodig ook want wij zijn een goudeerlijk bedrijf en wij staan altijd open voor constructieve kritiek, echt waar. Nou, bedankt dat u de zaak heeft opgehelderd voor de kijkers en de kijkers kunnen ervan op aan dat u de voortreffelijke dienstverlening voortzet? Ja natuurlijk, Con Mucho Gusto!
Oeps, Natasha klaagt dat ik ook eens wat positiefs moet melden. Goed dan, de bussen van San José naar Cahuita hebben wel profiel en belanden hoogst zelden in een beek. Het bananenspoorlijntje naar Limon ontspoort nooit en er zijn maximaal twee aanrijdingen met dat ding per jaar. De ICE is dan wel uiterst incompetent maar de stroomprijs gaat met 7% omlaag, kom daar in NL maar eens om. Goed, de AYA wil de waterprijs met 30% verhogen, maar daar heeft in Cahuita niemand last van, hier heeft iedereen een eigen put en het water is hier zo kalkhoudend dat je de fluitketel elke twee weken moet ontkalken, dus voor osteoporose hoeft hier niemand te vrezen. Kijk, in een paar regeltjes zo maar liefst 4, 5 positieve dingen. En ik wil ook nog wel iets positiefs zeggen over Oscar, ik heb nog nooit een president of premier met zoveel overgave en enthousiasme mooie vrouwen zien kussen bij een lintjesknipperijgebeuren als de onze. Wellicht met uitzondering van billenknijper Ruud Lubbers en hoerenlopende Berlusconi maar die hebben dan weer geen Nobelprijs en Oscar is niet getrouwd, heeft momenteel ook geen vriendin, dus dat vindt hier verder niemand een probleem, dat ie een oog heeft voor vrouwelijk schoon. Verder is het hier elke dag 31 graden, rijpen de ananassen, de tomaten, de limoenen, sinasappels en advocado´s en hebben we helemaal niks te klagen, dat lijkt maar zo. Verder wonen we nu, eergisteren op de kop af, alweer twee jaar in dit land en met doorgaans met veel plezier, oftewel con mucho gusto!
woensdag 19 augustus 2009
Guaro olé!
De toeristensector heeft het dit jaar moeilijk omdat nogal wat buitenlanders dit jaar wegblijven. Daar heeft het Toerisme Instituut iets op bedacht: het aantal Ticos dat in eigen land op vakantie gaat moet omhoog. Op het eerste gezicht denk je: daar zit wat in, of het nou een Tico is of een buitenlander die de rekening betaalt, dat zal de hotelier of de restauranthouder toch niet uitmaken. Zou je denken, maar is niet waar. Nu zal een hotelier hier in Cahuita een Hooglandtico niet snel de deur wijzen, maar hij/zij ziet ´m liever gaan dan komen. De Hooglandtico, op de uitzondering na, gedraagt zich arrogant, heeft overal wat op aan te merken, vindt alles veel te duur, is al vroeg op de dag ladderzat en verder de hele avond en nacht uiterst luidruchtig. Bezat heeft de Hooglandtico zich met van huis meegenomen bier en guaro (dat is enkelgestookte suikerrietalcohol in plastic containers, waar je barstende koppijn van krijgt...niet te vergelijken met rum, dat is ook gemaakt van suikerriet, maar is dubbelgestookt en heeft 5 jaar gerust in een eikenhouten vat, als het goed is). Zo´n Hooglandtico sleept op z´n minst twee enorme koelboxen met zich mee, plus drie enorme plastic zakken vreten, zodat ie niks hoeft uit te geven in de plaatselijke restaurants, kroegen en winkels. Het enige wat ie in de plaatselijke winkel koopt zijn een paar Alkaseltzers tegen de kater... Na drie dagen doorzakken verlaat de Hooglandtico met zijn gezin de hotelkamer, maar niet eerder dan dat ie alles heeft ingepikt wat in de koffers past en niet in de grond is verankerd...
De meeste Hooglandtico´s die Cahuita aandoen zijn echter dagjesmensen. Die pakken midden in de nacht hun hele hebben en houden in hun SUV en zakken af naar de kust. Daar parkeren ze hun gevaarte op het strand, claimen 100m2 strand en pakken alles uit. Oma wordt onder een parasol geparkeerd, voor de baby hebben ze de box meegezeuld, en nadat pa de koelboxen en de barbecue heeft uitgepakt kan het dagje uit beginnen. De indrukwekkende geluidsinstallatie van de SUV gaat op 100, de deuren staan vanzelfsprekend helemaal open, en het halve strand kan ¨meegenieten¨ van de reggeaton. Hoewel er een vuilniston naast de SUV staat, dropt de hele familie de godganse dag z´n vuilnis om zich heen. Op het eind van de dag zitten ze letterlijk op een berg plastic, vieze luiers, weggooiborden en bestek en natuurlijk talloze lege flessen en blikjes. Na zonsondergang is het tijd om oma weer onder de parasol vandaan te plukken, baby – na het wisselen van een laatste luier – in zijn stoeltje te parkeren, ma werkt nog snel een laatste worst naar binnen, dochterlief neemt mokkend plaats naast de baby – haar baby uiteraard – en pa klokt nog een laatste cerveza naar binnen. Daarna neemt ie waggelend plaats achter het stuur en het gaat weer richting huis. De enorme berg afval laten ze natuurlijk gewoon liggen,want dat doen al die andere families met hun SUV´s immers ook. Het was weer een geslaagde dag... De volgende dag mogen de inwoners van Cahuita de rotzooi opruimen, ze willen immers graag hun Bandera Azul behouden, ook al hebben ze geen cent aan het dagjestoerisme overgehouden. Dat geloof je niet? Toch is dat zo. Het gaat zelfs zover dat ze het door de Reggeabar of de Cocosbar georganiseerde – en betaalde – gratis concert bijwonen met zelf meegenomen bier. Zo brutaal dat ze plaatsnemen aan de bar zijn ze nog net niet, ze staan een meter verderop, op straat. Ze maken natuurlijk wel graag gebruik van het toilet, want na zo´n hele dag biertanken is dat wel eens nodig...
Dat doen ze toch niet allemaal? Nee, niet allemaal. Er zijn wel degelijk ook weldenkende Hooglandtico´s die het fatsoen hebben hun eigen troep op te ruimen. De meerderheid verdomt dat echter gewoon. Nu ruimen de mensen in Cahuita, en natuurlijk ook diverse andere plaatsen, de rotzooi zelf op, uit welbegrepen eigenbelang, maar op talloze andere plaatsen in het land doen ze dat niet, daar struikel je gewoon over het zwerfafval. Dat is ook de milieu-organisaties opgevallen, die zijn nu een nieuwe campagne begonnen. Eerst zie je in het spotje een traditionale ansichtkaart: prachtig groen oerwoud met de tekst Costa Rica Pura Vida. Op de tweede ansichtkaart zie je de Rio Tarcoles met allerlei daarin gedumpte koelkasten en autobanden, op de derde een gigantische berg plastic. Het spotje eindigt met de tekst: Wordt dat het nieuwe image van Costa Rica? Willen we dat? ¨Natuurlijk niet!¨, zullen de meeste Tico´s zeggen, maar op een of andere onbegrijpelijke manier zien ze niet dat het HUN koelkast is in de Rio Tarcoles, en HUN plastic flessen. Die link wordt gewoon niet gelegd. Hoe dat komt? Dat moet iets te maken hebben met hun opvoeding, of beter, het gebrek aan opvoeding. Ze worden namelijk gewoon niet opgevoed, tenminste niet thuis. Ze moeten hun moeder vereren, en daarmee houdt het met de opvoeding wel een beetje op. Wat ze aan opvoeding genieten, gebeurt op school. Daar leren ze, als het goed is, hoe ze zich sociaal horen te gedragen, en dat ze hun troep moeten opruimen: die lege zak snoep moet in de vuilnisbak. Aan het eind van de morgen wordt kindlief dan van school opgehaald door pa met z´n SUV. Op weg naar huis knikkert pa een blikje, een plastic fles en een lege zak chips uit het autoraam... En nu maar hopen dat bij kindlief iets van de les van vanmorgen is blijven hangen...
Toch ben ik niet pessimistisch. Het aantal jongeren dat beter weet neemt toe, en steeds meer scholen doen mee aan een door een NGO bedachte campagne om de eigen buurt op te ruimen. En binnenkort gaan duizenden middelbare scholieren de stranden op om die op te ruimen.
zondag 16 augustus 2009
African Roots
Van het Limon Roots Festival Afrocultural had ik al wel eens van gehoord, echter niet dat dit plaatsvindt in het kader van El Dia Del Negro op 31 augustus. Die dag schijnt ooit in het leven geroepen door Marcus Garvey, oprichter van de Universal Negro Improvement Association in het begin van de vorige eeuw. Marcus Garvey was voorvechter van de rechten van de¨negers¨, ver voor de tijd van M.L. King en Malcolm X. Garvey heeft rond 1910 een tijdlang in Limón gewoond en daar was ook zijn Black Star Line gevestigd. Die had tot doel de Afro-Amerikanen en de Afro-Cariben terug te brengen naar Afrika. Dat is er nooit echt van gekomen maar het gebouw van de Black Star Line staat er nog steeds en is een nationaal monument. Officieel heet het Patrimonio Nacional Liberty Hall maar iedereen kent het nog steeds als Black Star Line. De Nationale Negerdag, om het zo maar te noemen, is een landelijke aangelegenheid die zich vooral op de scholen afspeelt. Op die dag worden alle kinderen onderwezen in het culturele erfgoed en de geschiedenis van de zwarte minderheid. Dat kan natuurlijk nooit kwaad, komen de kinderen wellicht af van het vooroordeel van veel oudere Tico´s, die is ervan overtuigd dat de Afrocariben geen klap uitvoeren en de hele dag in een hangmat joints ligt te roken. Die heb je natuurlijk ook, maar voor de meesten is het gewoon hard ploeteren voordat ze aan het eind van de dag van een biertje, en wellicht zo´n pretpeuk, kunnen genieten.
Die Marcus Garvey was trouwens, om even op de Negerdag terug te komen, beslist geen onomstreden figuur. Hier in Costa Rica liet hij zich door de United Fruit Company rondkoetsieren en betalen om de bananenarbeiders af te houden van stakingen. United Fruit zag in de beweging van Garvey een mooie gelegenheid om de macht van de communistische bond en partij te breken. Die waren destijds machtig en invloedrijk in Costa Rica en zeker in de provincie Limon. Daar is tegenwoordig bijna niks meer van te merken al is de machtige havenarbeiderbond in Limon zeker niet de minst radikale bond in het land. Verder werd Marcus Garvey ervan beschuldigd het geld dat zijn leden hem gaven voor de te maken terugreis naar het Beloofde Continent, te hebben verdonkermaand. Zijn huidige fans ontkennen dat en noemen het een lastercampagne. Hoe dan ook, van het toch al idiote Afrika-plan kwam zoals gezegd niks terecht en Garvey stierf als een gebroken man. Het opzetje van United Fruit slaagde echter wonderwel, de staking werd gebroken en de bananenmulti zorgde er zelfs voor dat Garvey op audiëntie mocht bij de toenmalige president in San José, opmerkelijk want een ¨normale¨ neger mocht in die tijd de provincie Limón niet eens verlaten... en het idee alleen al dat een president destijds een neger een hand zou geven...
Nog meer varkensgriep
Een van Ramona´s klasgenootjes zit met griepverschijnselen ziek thuis in Puerto Viejo en zoals dat zovaak gaat gaan er gelijk geruchten dat het kind de varkensgriep heeft. Dat was voor velen aanleiding om gisteren verstek te laten gaan bij het schoolfeest ter gelegenheid van Moederdag. Zonde, want dat soort feesten zijn fund raisers die de school goed kan gebruiken. De griep dreigt nu ook nog roet in het eten te gooien wat de nationale feestdag betreft. De schoolkinderen in heel Costa Rica zijn druk bezig met oefenen voor de parade naar aanleiding van de onafhankelijkheid, medio september. Grote kans dat dat allemaal voor jan lul was omdat het ministerie overweegt om de defilés te verbieden. Ook het carnaval in Limon loopt weer eens gevaar, en dat zou dan voor de derde keer op rij zijn. Hopelijk voor deze provincie gaan de Internationale Zeilwedstrijden in november wel door want dat zou duizenden extra bezoekers aantrekken, maar niemand die weet wanneer deze epidemie over zijn top is. Aanvankelijk verklaarde de minister dat de griep medio juli over het hoogtepunt zou zijn, maar dat bleek, zoals gewoonlijk, weer voor de beurt gepraat. Het aantal gevallen stijgt alleen nog maar verder, nu zo´n duizend, n het aantal doden loopt op, nu 28. Dat is dan zon 3 procent maar nog altijd geen reden om van de Gripe Mortal te spreken, maar dat doet de popi-pers maar al te graag. En nu de Geliefde Leider ook al de griep heeft, is de beer helemaal los. Eergisteren ging ook nog eens het gerucht dat de fractievoorzitter van de PLN de zwijnengriep zou hebben en dat was dan voor alle andere parlementsleden gisteren aanleiding om maar gelijk thuis te blijven. Nu zouden ze eigenlijk over allerlei hoognodige wetswijzingen gaan stemmen, maar dat is maar weer eens uitgesteld... De zieke Leider heeft wel gisteren een decreet uitgevaardigd: zwangere vrouwen mogen vanwege de griep nu telewerken. Prachtig, maar het slaat weer eens nergens op. Bijna niemand heeft hier een werkende breedbandverbinding en hoe kan een kassameisje of restaurantsmedewerkster nu telewerken? Soit, dat telewerken was Het Item in het nieuws gisteren en geen journalist die zich afvroeg hoe dat dan in de praktijk uitpakt...
Zijn ze in Europa nog steeds zo weg van Obama? Nou, hier niet meer. De VS gaan 7 bases openen in Colombia en het conflict tussen dat land en Venezuela en Equador dreigt nu verder te escaleren. Obama beweert weliswaar dat de Amerikaanse troepen er alleen zijn voor de War on Drugs en het terrorisme maar Chavez en Correa zien het als directe bedreiging tegen hun landen. De belofte van Obama dat hij zich meer zou gaan bemoeien met het welzijn van de Latijnsamerikaanse landen blijkt nu dus neer te komen met directe VS-inmenging en samenzweringen tegen politieke leiders die Washington niet ziet zitten. En geheel toevallig zijn dat de politieke leiders van landen met enorme voorraden olie en gas. Dat die voorraden zijn genationaliseerd zint de Amerikanen maar niks want zo gaan honderden miljarden voorbij de neus van de Amerikaanse olieconcernen, en dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn. De VS-propaganda heeft er ondertussen voor gezorgd dat mensen als Chavez, Correa en Morales in het Westen de naam hebben dictators te zijn. Nu heeft het Westen doorgaans geen problemen met dictators, zolang ze dan maar rechts zijn... Dat Chavez c.s. keer op keer open en eerlijke verkiezingen hebben gewonnen doet er verder niet toe: het zijn communisten, punt uit. Om een later ingrijpen te ¨legitimeren¨ komt de Colombiaanse president Uribe, ingefluisterd door het Pentagon, steeds opnieuw met onthullingen: Correa heeft geld gekregen van de FARC voor zijn verkiezingskas, Chavez zijn anti-luchtdoelraketten hebben geleverd aan de FARC en de ELN en blabla. Bewijzen? Nergens voor nodig. De rechtse pers hier en ongetwijfeld ook elders toetert de ¨onthullingen¨ van Uribe vrolijk na en maakt zo de weg vrij voor staatsgrepen zoals in Honduras en VS-interventie, allemaal in naam van het verspreiden van de ¨democratie¨, uiteraard. Hiep Hiep Hoera! De Latinos worden allemaal bevrijd en de olie en gasdollars vloeien weer daar naar toe waar het hoort: de zakken van de aandeelhouders van de oliemulti´s. Dat die olie en gasdollars worden besteed aan onderwijs, gezondheidszorg en woningbouw, dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn.
woensdag 12 augustus 2009
Beestenspul (2)
Kredietcrisis en varkensgriep
Ik verneem net van de buis dat het Internationale Jongerendag is. Dat wordt natuurlijk gevierd hier want hun baronnetjes en prinsesjes zijn natuurlijk heilig. De jeugdminister legt daarom ook maar weer even uit wat de rechten zijn van de jongeren. Als eerste noemt de ministera het recht op onderwijs, vervolgens het recht op werk, ahum: ga liever naar school, en als laatste rept de ministera over het recht op voortplanting. Daar kijk je dan toch weer raar van op. Kinderprostitutie is verboden, en natuurlijk volkomen terecht, maar een 13-jarig wicht heeft wel het recht om zich te laten bezwangeren? Zolang het maar niet tegen betaling is? Dat verklaart dan weer wel waarom er zoveel zwangere tienermeisjes in dit land rondlopen, dat is hun recht en waag het niet om het je kind te verbieden in het weekend halfnaakt naar de disco te gaan, dat is kindermishandeling en vrijheidsberoving. Je baron of prinses hangt meteen aan de Kindertelefoon en je bent als ouder zwaar de lul. En dat is geen grap, een jaar geleden werd aan de Pacifico een duitse immigrant op hardhandige wijze opgepakt omdat zijn dochter zich had beklaagd dat ie zo streng was. De moeder, een Tica, was het helemaal met dochterlief eens en vader werd na een middernachtelijke inval door zwaarbewapende agenten in de lik gegooid... Zijn misdaad? Hij had zijn dochter van 13 gevraagd waar ze om 9 uur ´s avonds nog heen wilde. Dochterlief vond dat dat hem niks aanging en dat ie zich met z´n eigen zaken moest bemoeien. Ma was het volmondig met haar prinses eens en de Duitser werd vervolgens boos en stuurde de dochter naar haar kamer. Daar pakte de meid haar mobieltje, belde de Kindertelefoon die daarop de politie waarschuwde. De plaatselijke politiemacht, 2 agenten, vond het maar link, een inval met maar 2 man, en alarmeerde omliggende politieburo´s. Toen ze 10 agenten bijelkaar hadden, genoeg wapens en een stormram, begaven ze zich naar het huis van de Duitser, rukten de voordeur uit de sponningen met een ketting en een pickup, en sloegen de man in de boeien. Moeder en dochter begaven zich vervolgens naar de O.I.J. om aangifte te doen. De man vertrouwde erop dat de rechter hem wel gelijk zou geven, wat moet een wicht van 13 ´s avonds immers op straat?, maar de man keek raar op zijn neus toen de rechter hem een huisverbod oplegde...
p.s. Oeps. Oscar Arias heeft de varkensgriep. Dat schijnt ie al vanaf afgelopen zondag te hebben maar toen heeft ie zich laten nakijken door zijn huisarts, die die toevallig ook minister van Salud heeft gemaakt, en die meid vond het geen probleem dat Oscar nog eventjes op zondagmiddag, maandag en dinsdag wat staatszaken ging afwerken waarbij ie dus honderden mensen in hun bek heeft gehoest, waaronder de directeur van de ICE, haha, maar vanavond verklaart de minister dat Oscar dat allemaal heel verantwoord aanpakt, want nu blijft ie 8 dagen binnen en kan ie niemand aansteken. Nee, dat hep ie al gedaan... Wellicht de doctora ook, en dan heeft die nu alle ministers van Salud van Midden-Amerika aangestoken... Goed, het nieuws ging dus bijna uitsluitend over Oscar en zijn griep, en dat ie een risicopatiënt is omdat ie astmatisch is. Ondertussen stoppen ze ´m vol met Tamiflu, hem wel... Oscar weigert trouwens tijdelijk plaats te maken als president, blijkbaar vertrouwt ie de parlementsvoorzitter die hem een poos zou moeten vervangen niet meer helemaal. Dank je de koekoek, die Micheletti Pinochetti van Honduras is ook begonnen als parlementsvoorzitter en is nu als feitelijk president niet meer weg te branden. Denkt ie...
p.p.s. Bij de oorspronkelijke inwoners van Cahuita, de Afro-Caribs met hun Engels dialect, heten we ondertussen ¨Dem Gypsie Dutch¨. Toch beter dan ¨Dem Nazi-Dutch¨...
Lege kas
Een schandaal van een geheel andere orde komt, hoe kan het anders, uit de koker van Oscar. Die had, geheel volgens de verplichting van de wet, een gebied aan de Pacifico aangewezen als Nationaal Zeeschildpaddenpark. Amerikaanse investeerders hebben daar echter, geheel in strijd met de wet, peperdure strandvilla´s uit de grond gestampt en die willen nu geld zien, ook al wisten ze verdomd goed dat ze daar helemaal niet mochten bouwen. Oscar, een groot vriend van investeerders, wist daar wel wat op: ik ga de wet veranderen, die schildpadden moeten maar een beetje inschikken, die villa´s blijven, jullie investering is zeker. Hoho, zei het Constitutioneel Hof, jij kan die wet helemaal niet veranderen, beste Oscar, want jij hebt allerlei internationale verdragen getekend en daar ben je aan gebonden. Krijg nou wat, vond Oscar, wat nu? Geen probleem, zei zijn adviseur, jij hoeft die wet niet te veranderen, je kan het per decreet doen. O ja? Hoe dan? Nou kijk, je verandert per decreet gewoon de omvang en grenzen van het park zodat de villa´s er buiten vallen. Die paar lapjes grond die over blijven zijn dan het nieuwe Nationale Zeeschildpaddenpark. Die paar lapjes grond zijn echter veel te klein om de zeeschildpadden effectief te beschermen en bovendien is het niet eens een aaneengesloten gebied. Alle internationale milieuorganisaties, die jaarlijks een niet onaanzienlijk bedrag overmaken naar de Costaricaanse overheid, staan nu op hun achterste poten, voor de zoveelste keer blijken de groene beloftes van Oscar slechts holle frasen, en Oscar heeft haast, die wil zijn decreet er snel doorheen jassen vóór de verkiezingen want je weet maar nooit. De vijftien internationale milieuorganisaties die hier zijn gevestigd zijn nu een handtekeningcampagne begonnen om de Permanente Milieucommissie van het parlement te alarmeren, die heeft namelijk de bevoegdheid om het decreet te torpederen, mits ze op tijd wakker zijn en eventjes opletten bij de hamerstukken. En laat het Ramona niet horen, die snode plannetjes van Oscar, Ramona is namelijk dol op schildpadden, die heeft een tijdje geleden zo´n pas uit het ei gekropen padje uit de vreetgrage bek van een gier gered en het padje terug gezet bij zijn broertje. Dat doen hier wel meer mensen, schildpadden redden. Hele hordes vrijwilligers uit de VS en Europa besteden hun vakantie om ´s nachts pasgeboren schildpadjes naar zee te dragen. Normaal gesproken haalt net één padje van een nest de zee, de rest wordt te grazen genomen door de gieren... De ene pad is niet genoeg om het overleven van de soort te garanderen, daarvoor zijn het er te weing ondertussen. Ook zijn er hier in het dorp, en ook elders, mensen die die schildpadden kweken en als ze wat groter zijn uitzetten. Kijk, dat vindt Oscar nu geweldig, het kost hem allemaal niks, integendeel, die vrijwilligers geven hier hun geld uit, én hij kan er goeie sier mee maken...
Wat Oscar c.s. bezielt, het blijft me een raadsel. Costa Rica moet het juist hebben van de ¨groene¨ toeristen die er niet voor terugdeinzen om 100 dollar uit te trekken voor een tripje naar Tortuguero, of nog liever 2000 dollar voor een duiktrip bij Isla de Cocos... Die toeristen komen niet helemaal hier naar toe om een pompeuze roze strandvilla van een smakeloze Yank te bewonderen, die zien liever een tweetenige luiaard in de boom hangen... En ik kan het weten, we hebben al herhaaldelijk toeries hier in de tuin gehad die zo´n beest kwamen bewonderen. Nu ik erover nadenk, ik had er entree voor moeten vragen... Maar dat is wel wat de gemiddelde toerist naar Costa Rica trekt, de Poas, Manuel Antonio, Monteverde, de schildpadden in Tortuguero en een paar dagen strand en wiet, en niet die walgelijke casino´s in de 5-sterrenhotels van San José... Die dreigen trouwens nu ermee om de boel te verkassen naar Panama-Stad nu Financiën een minimale winstbelasting voor de gokpaleizen wil invoeren. Nou fijn, hoepel maar op, en neem gelijk dat andere slag toeries mee die hier alleen komen voor de hoeren en om te gokken. De milieuorganisatie zijn het ondertussen zat, die willen van de komende regering daden zien i.p.v. woorden, anders gaan hun miljoenendonaties naar projecten in andere landen. Kun je ze niet kwalijk nemen ook als de heren zo roekeloos met ¨hun¨ natuurschatten omgaan. Het zou wel jammer zijn voor al die duizenden vrijwilligers, uit binnen- en buitenland, die zich hier voor de goede zaak inzetten en die wel in de gaten hebben dat niet elke investering noodzakelijkerwijs ontwikkeling betekent. i.t.t. een aantal zaagselhoofden in de hoofdstad die dromen van een Cancunisering van de Pacifico, open goudmijnen in de rimboe en luxe cruiseschepen in Limon. Gelukkig ziet niet iedereen ze hier vliegen en zit een nieuwe generatie eraan te komen die het anders wil. En gelukkig hebben we een Sala IV, het Constitutioneel Hof, die de meest desastreuze besluiten van regering en parlement weer ongedaan maakt.
Zo, nu moet ik even aan mijn oude dag gaan denken want die Donner gaat m´n AOW door m´n neus boren en van de Caja, tja de Caja... De kliniek in Hone Creek werkt efficiënt, eerlijk is eerlijk, we stonden van de week binnen een uur weer buiten na het afgeven van een potje pies en wat buisjes bloed. Waarom ze dat allemaal nodig hebben voor het verstrekken van een leesbril is mij verder een raadsel maar je schijnt hier ook een bloedtest te moeten ondergaan voor een rijbewijs, dat zegt nu eenmaal de wet, maar soit de kliniek ziet er verder goed uit, dat is wel aan de Caja besteed, maar met pensioenen moeten ze zich liever niet bemoeien. Maar zo gaat dat in dit land, de electraboer bemoeit zich met internet, het ziekenfonds met de pensioenen en het ministerie van Milieu met de telecom en dus werkt het allemaal voor geen meter...
maandag 10 augustus 2009
Tja, Tiquicia
Tico TV (deel zoveel)
En er is nog een minister die wel iets weet van z´n vak, dat is namelijk de minister van Sport, die weet namelijk alles over voetbal, net als alle andere Tico´s en Tica´s natuurlijk. Nu is de volgende kwalificatiewedstrijd van de ¨Sele¨ op 12 augustus, namelijk tegen Honduras, in Honduras, maar er wordt al weken volop op de buis gediscussieerd over de kansen van de Sele. De FIFA moet de wedstrijd naar een ander land verplaatsen, zo vindt men hier, de Tico-fans kunnen namelijk niet naar Honduras omdat er vanwege de staatsgreep daar geen vliegtuigen meer heengaan. En dan zitten er alleen maar Hondurezen op de tribunes, en dat kan natuurlijk niet... De minister van Sport heeft beloofd zich persoonlijk met de zaak te gaan bemoeien, hij gaat contact opnemen met de FIFA want als de Sele drie punten meeneemt uit Honduras, dan is deelname aan de WK in Zuid-Afrika zo goed als een feit en zijn alle zorgen vergeten.
Dat de TACA (Tico chartermaatschappij) niet meer op Tegucigalpa vliegt heeft overigens niets met een boycot of zo te maken. TACA vindt het risico te groot dat in Tegucigalpa de kerosine opraakt nu Venezuela de kraan heeft dichtgedraaid en dan staan ze daar met hun kist en kunnen niet meer weg...
Dat een minister geen verstand heeft van zaken is natuurlijk helemaal niet uitzonderlijk, ook in NL komt dat regelmatig voor, neem nu zo´n Camiel Eurlings, maar meestal weten ze na een tijdje toch min of meer de indruk te wekken dat ze in ieder geval een beetje weten waarover ze praten. Maar hier zijn we gezegend met een minister van Salud die klaarblijkelijk het verschil niet weet tussen een bacterie en een virus. Nu moet ik van mevrouw minister anti-bacteriële zeep kopen die Ramona dan mee moet nemen naar school. Dat helpt tegen het griepvirus zegt de minister, nee, gewone zeep is niet genoeg, anti-bacteriële moet het wezen. De ¨journalist¨ die mevrouw minister interviewt weet blijkbaar ook niet dat het om een griepvirus gaat en dat een griepbacterie niet bestaat want hij staat mevrouw alleen maar aan te gapen... Bij de drogisterijen verdubbelen ze ondertussen de prijzen voor de wonderzeep, dat mag weliswaar niet, maar wat dan nog; morgen bestormen hordes Ticas de schappen want mevrouw ministra zal immers wel weten waar ze het over heeft... Je kan natuurlijk redeneren, ¨laat maar kletsen¨, maar nu MOET ik van school die zeep kopen of de biologieleraar het verschil gaan uitleggen tussen een bacterie en een virus... Dat hier blijkbaar niemand fatsoenlijk kan rekenen, ook de ¨economen¨ van de Centrale Bank niet, soit. Dat allerlei ministers ongestraft de ene blunder na de andere begaan, ook soit. Dat ik voor een simpel leesbrilletje woensdag eerst naar Hone Creek moet voor een bloedtest en vervolgens naar Limon voor een ogentest wordt echter al ergerlijk en als de minister die daar verantwoordelijk voor is ook nog eens allerlei kolder uitkraamt, tja...
O, Nederland...
woensdag 5 augustus 2009
Beestenspul
Ik was even een poosje uit de running door een griepje (geen A/H1N1 hoor) en een smak van de fiets, zere knie....maar het gaat alweer wat beter. Hier loopt het griepseizoen ongeveer gelijk met de regentijd (mei-november) en de winter op het zuidelijk halfrond, dus er lijden flink wat mensen aan griep momenteel, vijf verschillende virussen circuleren er dit jaar, maar liefst.
Verder gaat alles goed met ons, kater Simba is weer vader geworden, van zes jonge poesjes deze keer en alweer bij de poes van de Jehova´s getuigen naast ons....waarschijnlijk mogen die huisdieren van hun ook geen voorbehoedsmiddelen gebruiken ofzo, want het arme beest werpt jonkies bij de vleet, allemaal kadootjes van onze lieve heer Dios. En ze zijn echt van Simba, want ze hebben precies zijn grijsgestreepte vacht en grappige spikkelbuikjes. ´T is even wachten tot de Faculteit voor Diergeneeskunde Cahuita weer aandoet; maar dan gaan Simba´s balletjes er dus echt wel af! Niet alleen heeft hij z´n genen al door heel het dorp verspreid, hij begint ook hinderlijk te sproeien in huis. De studenten van de UNA komen twee of drie keer per jaar hier langs in een castratie-campagne tegen kostprijs (9 dollar) en dat doen ze goed....wat je niet kunt zeggen van de plaatselijke veeartsen hier, die zijn wel goed met koeien en paarden, maar helemaal niet met kleine huisdieren!
De honden maken het goed (afgezien van die tekenplaag die nog steeds woedt, maar ja, je woont hier midden in een bos). Ze smikkelen van de rotte avocado´s die overal op de grond liggen momenteel...wij hebben vier van die bomen in de tuin staan en zoveel avocado´s krijg je helemaal niet op! Maar zij dus wel, dat scheelt weer mooi wat hondenvoer ook...want dat rottend fruit zit vaak vol met krioelende wurmen...ik griezel ervan, maar die hondenbeesten peuzelen het met smaak op! Extra vlees!!!
Met de paarden gaat het ook goed, daar zijn we bijna elke dag wel te vinden, en we hebben daar veel plezier! Ramona is ook al helemaal in zo´n paardenmeisje veranderd, vaak gaat ze na school op eigen houtje nog naar de paarden toe, om ze te borstelen etc. Zelf ga ik er meestal ´s morgens heen om de driejarige Sol een beetje te trainen en dat gaat best wel goed...maar er kan nog steeds geen toerist op; want ze schrikt constant van allerlei dingen (vrachtwagens, honden, drijfhout, golfjes, quadbikes die over het strand racen....dat laatste mag weliswaar niet, maar ja het is hier een soort wild westen en iedereen doet maar waar die zin in heeft). Maandag schrok ze ontzettend van Fifi (de hond van Raúl) en sloeg verschrikkelijk op hol en was kilometers lang niet te stoppen!!! Er waren ook twee Franse toeristen bij en hun paarden gingen ook mee aan de kletter....toen ik dat beest uiteindelijk wist te stoppen, klopte mijn hart keihard in m´n keel van de stress en angst, maar zij zeiden:´zo, dat was leuk, lekker hard! Zullen we dat nog een keer doen?´ Ik was echt onder de indruk van ze, want ze zaten allebei voor het eerst op een paard, nou gelukkig maar dat iedereen in het zadel was blijven zitten, zelfs ik was er niet afgedonderd!!!! Het waren aardige mensen ook, dat stelletje uit Toulouse, want na afloop hielpen ze mee de paarden afzadelen en douchen en kochten ze een lekker glas tropisch fruitdrank voor me! En dat smaakte hartstikke goed, kan ik je wel vertellen!
maandag 3 augustus 2009
Calderón de Schone
Het Finse bedrijf Fischel kreeg in 2003 van de Caja de opdracht medische apparatuur te leveren, waarde: 38 miljoen dollar. Een Spaanse concurrent wilde de spullen wel leveren voor 8 miljoen dollar minder maar kreeg gek genoeg de opdracht niet. Een jaar later bleek waarom, ex-president Rafael Calderon had namelijk ¨bemiddeld¨ en voor zijn ¨bemiddeling¨ 1 miljoen dollar opgestreken. Dat geld had ie laten overmaken op bankrekeningen in Panama en Miami, rekeningen op naam van een bedrijf van zijn vrouw. Ja, klopt, ik heb geld gekregen van Fischel maar dat was voor juridisch advies, niks mis mee. Onzin, verklaarde Fischel, er was helemaal geen sprake van een advies. Dat bleek de afgelopen maanden tijdens het proces tegen Calderon en het Openbaar Ministerie eist nu 24 jaar bajes tegen hem. Calderon beweert natuurlijk volkomen onschuldig te zijn, het is allemaal een hetze-campagne tegen hem en zijn familie. Papa Calderon was ooit president en zoon Rafael heeft de christen-democratische partij, PUSC, bij wijze van spreken ge-erfd. Ze willen me kapot maken en verhinderen dat ik opnieuw president wordt en allerlei geweldige dingen ga doen voor het land. Wat ie dan precies wil doen is volstrekt onduidelijk, het enige wat wel duidelijk is, is dat de PUSC hartstikke tegen nieuwe anti-mafia wetgeving is. Dat de Mexicaanse en Colombiaanse drugskartels hun hoofdkwartieren naar Costa Rica hebben verplaatst, interesseert de PUSC verder weinig. De Mexicaanse en Colombiaanse ¨zakenmannen¨ brengen geld in het laatje en Calderon moet immers voor zijn oude dag zorgen... En het is sowiso een schande dat niemand hem op zijn woord gelooft, allemaal volstrekt legaal en iedereen doet het! Dus waarom moeten ze nu mij hebben? Allemaal heel oneerlijk! Ik heb helemaal geen getuigen bedreigd! Wie die getuigen dan een pistool op hun kop heeft gezet? Hoe moet ik dat weten? Wie de laptops van de procureur – met allerlei processtukken - heeft gejat? Ik zweer op mijn moeders graf, ikke niet!
Hoe groot is de kans dat Schone Rafael echt achter de tralies verdwijnt? Tja, dat ligt eraan hoeveel geld ie over heeft om de rechters om te kopen. Als ie meer geld biedt als de mensen die van ´m af willen, is ie een vrij man en mag ie in 2010 aantreden als presidents-kandidaat. Dat ie in de opiniepeilingen op ongeveer 4% staat interesseert ´m weinig. Allemaal manipulatie, de familie Calderon is hartstikke populair en papa en ik waren de beste presidenten ooit! Het waren in ieder geval niet de armsten... Hoe de man aan die 4% komt? De familie en de PUSC runnen allerlei caritas-instellingen waar de minder bedeelden een zak rijst en een zak bonen cadeau krijgen in ruil voor hun stem. Hoe die stichtingen aan hun geld komen is volstrekt onduidelijk, maar laat zich raden. Nu is de Calderon-partij niet de enige die op die manier zaken doet. Ook de PLN trekt tientallen miljoenen uit voor de komende verkiezingen en weigert te verklaren wie de gulle geldgevers zijn. Laura Chincilla beschikt over een verkiezingskas die 30 keer groter is dan die van de belangrijkste oppositiepartij, de PAC. En het Frente Amplio heeft al helemaal geen cent te makken... ze hebben nu eenmaal niet de ¨juiste¨ connecties....
Hé, Gaap de Hoop Scheffer heeft het Tico nieuws gehaald! Hij is nu NAVO-zetbaas af en wordt opgevolgd door een of andere Deen die al meteen begint te kwaken over meer troepen in Afghanistan... Gaap zal z´n schaapjes wel op het droge hebben en de kans dat er ooit 24 jaar tegen hem wordt geeist is natuurlijk nul. In Nederland is namelijk niemand te koop, dat lijkt alleen maar zo. Bananenrepublieken, die vindt je hier, aan de Noordzee heb je alleen appeltjes-monarchiën en wat olieboeren. Allemaal
goudeerlijk.
p.s. Ramona is nu naar ballet en flamenco. Daar wil ze echter weer vanaf, na net 1 maand. Godver, ik heb net die flamenco-laarzen betaald en die tutu-gein! Je gaat gewoon! Maar papa, dat is oneerlijk! Isabelle hoefde toch ook niet meer? Ga jij maar lekker zelf naar ballet! Dit is mijn vrije dag en ik wil naar de paarden! Tja, daar sta je dan...