donderdag 27 augustus 2009

Vakantiegevoel



Jaja, alweer twee jaar... de tijd vliegt, ook hier, ook al doen we het kalmpjes aan. Iedereen doet het hier trouwens kalmpjes aan, van de ICE, grrr, tot de wegenbouwers die nu alweer 47 jaar bezig zijn met de aanleg van de Costanera Sur die het centrum van het land verbinden moet met Golfito. Nu beweert het ministerie van Openbare Werken dat de nieuwe, deels een halve eeuw oude, snelweg eind dit jaar klaar is. Ze hoeven namelijk nog maar zeven bruggen aan te leggen. Iets zegt me dat de snelweg dus in ongeveer 2016 klaar is, en waarschijnlijk kunnen ze dan weer opnieuw beginnen bij het oudste deel... Twee jaar alweer, en nee, absoluut geen heimwee. Alleen de vakanties zijn er die afgelopen twee jaar een beetje bij ingeschoten. Terwijl jullie elk jaar naar Italië, Spanje, Portugal of Schotland afreizen, zitten wij zielepoten hier vast in de tropen. Een vakantie is lastig want dat vergt een hoop organisatorisch gedoe want iemand moet op het huis en de beestenboel letten. Nou ja, wie weet komt het er volgend jaar wel van, dan zijn we namelijk uitgenodigd om naar Oaxaca, Mexico, te komen. Goed, Mexico is de laatste tijd nou niet bepaald gunstig in het nieuws met z´n losgeslagen drugskartels en afzichtelijke slachtpartijen maar zover ik dat kan nagaan is het in Oaxaca relatief rustig dus als het financieel meezit en Ramona´s maestro van computación de beesten wil voeren en een oogje in het zeil wil houden zou het zomaar eens kunnen dat we in april weer eens op vakantie kunnen. En anders pech gehad, moeten we ons hier maar zien te vermaken met wat paardrijden en een beetje over de Caribe turen, heel zielig allemaal... Of we zouden naar Bocas del Toro kunnen gaan, de Panamese Caribe-eilandjes hier niet zo ver vandaan. Nou goed, Panamees, dat waren ooit Costaricaanse eilandjes voordat de Colombianen het inpikten. Lang hebben ze er trouwens niet van kunnen genieten want de VS pikten het toenmalige noordwesten van Colombia in om er Panama van te maken. Het schijnen wel mooie eilandjes te wezen, sommige wellicht een beetje te toeristisch, maar tja, die mensen moeten ook ergens van leven. Of we zouden naar Osa kunnen gaan, aan de zuidwestkant van Costa Rica, ook nog niet geweest. Schijnt ook heel mooi te wezen, ook al valt er gemiddeld 7 ½ meter regen per jaar. Maar dat is wel weer een hele toer om daar te komen, eerst naar San José, daar overstappen op de bus over het Gebergte van de Dood en dan tig uur later in Golfito. Dat Gebergte van de Dood is nu net de streek waar die bussen zonder profiel op de banden rondrijden, dus bij nader inzien zien we daar maar vanaf.

Geen opmerkingen: