woensdag 3 juni 2009

De postbode van Cahuita



De postbode van Cahuita, die gewoonlijk niets te doen heeft, weet ondertussen onze brievenbus te vinden. Vanmorgen, bij het naar school brengen van Ramona, zat zowaar een brief in de bus, een brief uit Gouda van Ramona´s nichtje Kim. Die heeft een 8,5 gekregen voor haar werkstuk over Costa Rica, felicidades Kim! Je tante Natasha roept heel hard: Bedankt voor de zonnebloemzaadjes! Eens kijken hoe die het hier gaan doen, zon zat hiero. Mooi dat Jari het goed doet op voetbal, ook al staat zijn club voorlaatste... Met Ramona gaat alles goed, ook op school. Na school gaat ze bij vriendjes in de buurt spelen of zwemmen in de pozo, dat is een soort natuurlijk zwembad aan het strand. Nu wil ze spullen om te vissen, die moet ik vanmiddag in het dorp gaan kopen. Als ze maar een beetje oppast bij dat vissen, ze hebben hier in Cahuita namelijk twee soorten gifvissen aangetroffen die eigenlijk alleen in de Pacifico voorkomen, de Rode Leeuw en de Vuurduivel, oftewel de pterios volutans en de pterios miles. Best wel mooie vissen, zoek maar eens op via internet, dan vindt je vast wel een plaatje. Hoe die vissen in de Caribe terecht komen? Twee Amerikanen in Florida hadden een zee-aquarium en dat begon ze blijkbaar een beetje te vervelen, dus lieten ze hun verzameling gifvissen maar gewoon los... De sukkels. Nu is het Visserij Instituut van Costa Rica hard op zoek naar een tegengif voor het geval dat iemand door zo´n vis gestoken wordt. Dat is gelukkig nog niet gebeurd en het is nog niet gevaarlijk om hier de zee in te gaan. Da´s maar goed ook, want dat is wel af en toe nodig met die 32 graden hier. Goed, ik zie op tv dat het in Europa ook best mooi weer is, en hopelijk is dat ook zo als je naar het ponypark gaat van de zomer. Alvast veel plezier!

A propos, 32 graden. Nou niet bepaald een lekkere temperatuur om twee uur lang met trommels en bekkens rond te marcheren, maar dat is precies wat Ramona nu drie keer in de week doet... Ze heeft zich namelijk aangemeld om dit jaar mee te marcheren in de jaarlijkse optocht door het dorp naar aanleiding van de nationale feestdag. Dan trekken alle scholen, in dit geval dus welgeteld twee, door de straten van het centrum, in dit geval drie, om een hoop lawaai te produceren. En daar moet natuurlijk voor worden geoefend, op het schoolplein, hier 50 meter vandaan... KABOEM KABOEM KABOEM BENG BENG!! Maar soit, het is voor de nationale feestdag, ergens in september of zo, en dan stroomt Cahuita vol. Van her en der komen de omwonenden en oud-bewoners aangestroomd om het spektakel te bewonderen en zich vervolgens vol te stoppen met stukken kip en zich klem te zuipen met cerveza en guaro. Een soort Koniginnedag zeg maar, alleen niet met Uit de Sloot maar met de schoolfanfare... Tot dan zijn we gedwongen om nog 24 keer de marteling van KABOEM KABOEM KABOEM BENG BENG!! te ondergaan. In juli hebben ze gelukkig vrij en ik neem maar even hoopvol en gemakshalve aan dat er dan niet geoefend wordt... 15 september is de heuglijke dag, zo informeert mij net Ramona... Tegen die tijd verschijnt hier dan wel een foto van een bekkenslaande Ramoon... het geluid moeten jullie je er dan maar even bij fantaseren, oorverdovend is het in elk geval wel... Nationale Onafhankelijksdag, arbitrair vastgesteld op de 15de, want de bode te muilezel die de onafhankelijksbrief vanuit Guatemala-stad kwam overhandigen arriveerde de 14de ofzo in Alajuela, de 16de in Heredia zeg maar, een paar dagen later in San Jose en nog weer later in Carthago. In Limon of Talamanca is die befaamde muilezel trouwens nooit geweest en de Limonenses werden tot in de jaren ´50, van de vorige eeuw, niet eens erkend als Costaricanen, nog mooier, de zwarten mochten tot die tijd niet eens de Centrale Vallei in... Ja nu, nu de verkiezingen eraan komen, nu lopen de heren en dames politici hier zowat de deur plat, want elke stem telt, zelfs die van een neger of een Bribri-indiaan... En helaas, Epsy heeft het niet gehaald, de PAC heeft met een laagterecord aan deelnemers gestemd voor Otton Solis, de Grote Droogkloot. Daarmee hebben de leden van de PAC hun eigen glazen ingegooid want Otton maakt geen schijn van kans tegen Laura Chinchilla, de volgende presidente van CR, dat staat wel vast, al zou een schandaal a la Engeland met die pornominnende echtgenoot van de minister van BiZa natuurlijk wel behoorlijk wat roet in het eten kunnen gooien...

Geen opmerkingen: