Goudgravers

Als je hier de krant leest, of het nieuws bekijkt, zou je bijna denken dat de verkiezingen over twee weken zijn, en niet over een maand of acht, Vergeet de corrupte rechters, vergeet de criminelen in uniform, HET item: wordt het Laura of toch Otton, of maakt de nieuwe AP wellicht een kans. De Arias-kliek, die een ongezonde grip hebben op de media – al is het nog niet zoooo erg als Berlusconi – wilden en kregen Laura als kandidaat. Als zij president wordt is hun kostje voor de komende periode gekocht: de tientallen bedrijven waar Oscar belangen bij heeft, zijn verzekerd van de nodige en profijtelijke overheidsopdrachten, en Broer Rodrigo krijgt dan hoogstwaarschijnlijk zijn droombaan: voorzitter van een nieuwe Grondwetgevende Vergadering. De Ariassen c.s. vinden de huidige grondwet namelijk veel te lastig. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat de Hoge Raad hier, de Sala IV, vergunningen ongeldig verklaard die de Ariassen net hebben verleend, bijvoorbeeld aan een Canadees goudmijnbedrijf die in Noord-Costa Rica een groot stuk oerwoud willen kappen, daar vervolgens met allerlei gif het goud uit de grond willen spoelen, en de overgebleven zwaar-giftige blubber vervolgens in de San Juan willen dumpen. De heren hebben natuurlijk een fikse som ontvangen, als commissie zeg maar, en nu willen die Canadezen dat natuurlijk terug. Dat kan natuurlijk niet, niet nog een Harken-affaire. Harken is het oliebedrijf van George W. Bush en dat kreeg een aantal jaren geleden een concessie, tegen de nodige pecunia natuurlijk, om hier in zee naar olie te gaan zoeken. Dat vond de Sala niet goed, het gaat namelijk om een beschermd natuurgebied, en de concessie werd ingetrokken. Nu sleept Harken de Costaricaanse overheid voor de rechter wegens contractbreuk en wil tientallen miljoenen schadevergoeding. Denken ze een deal te hebben met de president, gaat verdorie het hele feest niet door... omdat een paar rechters zich WEL aan de wet houden, i.t.t. de president. Dus dat moet allemaal anders, zodat de heren ongestoord kunnen graaien. Dat graaien doen ze overigens toch wel, en dat gaat zo: overheidsopdrachten mogen niet naar privébedrijven van de politici zelf, dat zegt de wet. Dus gaan de opdrachten naar bedrijven van een broer, vader, moeder, zus of ander familielid dat formeel eigenaar van het bedrijf is. Daar is niks illegaals aan, zegt Oscar, en strikt gezien is het inderdaad niet verboden. Dat zal dan wel, dat het niet verboden is, het is weldegelijk onethisch vond de PAC. Of Oscar en Broer maar even voor de Ethische Commissie van het parlement wilden verschijnen om hun zakelijke belangen uit de doeken te doen. Oscar, die altijd de mond vol heeft van transparentie, was daar zeer verbolgen over en verklaarde dat de oppositie de boom in kon. Het zijn allemaal privé-aangelegenheden en dat gaat niemand een snars aan, ¨Ik kom niet!¨