Verkiezingskoorts

La Nacion meldde gisteren dat de Costaricaanse partijen samen 40.000 miljoen colones gaan uitgeven voor de verkiezingen volgend jaar. Wat? Dat moet een drukfout zijn, een nulletje of 3 teveel zeker, want dat kan natuurlijk niet waar zijn, 65 miljoen dollar voor het kiezen van een stuk of 50 parlementsleden en een president in een land met net 4 miljoen inwoners. Omgerekend, en rekening houdend met het bruto nationaal produkt per inwoner zou dat betekenen dat de partijen in NL 600 miljoen euro over de balk zouden smijten voor wat foldertjes, lelijke posters en infantiele websites... Maar nee, het nieuws werd vandaag bevestigd, de Tico´s gaan weldegelijk 65 miljoen dollar uitgeven voor het verkiezen van wat incompetente en corrupte trollen. En het zijn natuurlijk de belastingbetalers die daarvoor gaan opdraaien, Laura c.s. gaan dat natuurlijk niet uit eigen zak betalen. Nergens is ooit geld voor, maar deze ongein mag wel wat kosten. Drie keer zoveel als het totale budget voor hoger onderwijs maar liefst. Dat de bevolking de komende 9 maanden wordt lastig gevallen met de tronie van Laura en wat nietszeggende slogans is natuurlijk van groter belang dan deugdelijke collegezalen, functionerende pc´s en een betaalbaar collegegeld... De PAC gaat ongeveer 20 miljoen uitgeven, en alleen het Frente Amplio, vergelijkbaar met iets GroenLinks-SP´s achtigs hield het nog beperkt met een slordige 2 miljoen, nog een belachelijk bedrag voor die ene vertegenwoordiger die de partij in het parlement heeft zitten ... Een nieuwe club, de Accion Patriotica wil ongeveer 10 miljoen gaan uitgeven. De AP is de politieke vleugel van de Bolivariaanse Cirkels en wordt rijkelijk voorzien van fondsen uit de Bolivariaanse Republiek, Chavez dus, aldus de tegenstanders die het een beetje in de broek doen voor de AP. Hoe ontevreden zijn de Tico´s? Wat voor kans heeft de AP om een factor van belang te worden? De AP gaat dat geld overigens nauwelijks gebruiken voor lullige tv-spotjes e.d., maar voor het organiseren van controleurs die op de verkiezingsdag zelf alle stemburo´s moeten gaan bemannen om te kijken of stemmen niet worden gekocht, een normale praktijk hierzo. Vandaar waarschijnlijk ook dat belachelijk hoge bedrag. Geef mij je stem, en ik betaal jou 30 dollar, zoiets. Of: wil jij niet een poster voor je raam hangen, dan betaal ik de volgende rekening in de kroeg.... Gezien de inkomens, en de prijzen in de kroeg, zou die rekening wel eens op kunnen gaan. Dertig dollar is een immers een half weekloon hier. En omdat minstens de helft toch niet weet wie waar voor staat, of omdat men denkt dat het toch allemaal lood om oud ijzer is, zouden nogal wat stemmen weleens gewoon naar de hoogste bieder kunnen gaan.

Heel ander onderwerp, de Caja oftewel het ziekenfonds hier. Dat had wat voeten in de aarde omdat de computer het in het regionaal kantoor in Hone Creek het niet deed, maar we zijn eindelijk verzekerd. Het ¨Je moet niet hier zijn maar in Limon of Bribri¨, dat kennen we onderhand wel, dus werd meteen naar de chef gevraagd, maar ja, diens pc deed het niet... ¨Geef me je telefoonnummer, en ik bel als ie het weer doet¨, zei die tegen Natasha. ¨Telefoon? Hebben we niet, dankzij de ICE¨. ¨Ok, hier heb je mijn nummer en bel van de week maar¨. Zowaar, de pc deed het weer en de man had de papieren in orde. Ongelooflijk, niet? ¨Ga maar naar de kassa, die berekent de maandelijkse premie¨. Die is namelijk inkomensafhankelijk. Natasha gaf eerlijk het inkomen aan, ikzelf zou het waarschijnlijk hebben gehalveerd, haha, en de man kwam uit op 26.000 colones per maand voor ons alledrie, inclusief tandarts etc. Dat is ongeveer 30 euro p.m. en dus redelijk. De man vond het echter veel te veel en halveerde zelf het inkomen, ¨da´s dan 13,000 colones, da´s genoeg¨. Natasha ging daarna bij de Ebais, het plaatselijk medisch centrum van de Caja vragen of ze ook leesbrillen vergoeden. ¨Natuurlijk¨. Mooi, dat wordt dan een gang naar de huisarts voor een leesbrilletje. En dan naar de tandarts, niet mijn grootste hobby maar er zijn wat vullingen uitgevallen en daar moet wat aan gebeuren. En nee, ik ga hier geen foto plaatsen van mijzelf met een leesbril. Vergeet het, no way.