donderdag 30 december 2010

Será un fantástico 2011

Het is 30 december en betekent dat 2010 morgen voorbij is en 2011 begint. Wij zijn optimistisch, het wordt vast een mooi jaar. Doemverhalen willen we niet horen, ook niet over 2012 en 2013 trouwens. Het leven in Costa Rica is mooi en goed voor ons, al is het op veel manieren heel anders dan het wonen in Nederland. Om dat toe te lichten, zal ik deze week eens beschrijven (al het nog maar donderdag vandaag). In de nacht van zondag op maandag hoorden we onze honden intens blaffen en niet naar de hotelhonden van de overkant, wat ze de hele tijd doen. Dus wij slaperig naar buiten, bleken ze zich losgetrokken te hebben van de ketting en ze waren bezig een luiaard te vermoorden! De volgende morgen bleek er een weeskindje in onze bloemenstruik voor onze deur te zitten, heel zielig! Het kleine luiaardje zat te wachten op zijn dode mama en hij liet zich zo door ons pakken en in een kattenmandje stoppen. We liepen ermee naar de Bed & Breakfast van Alfred & Andrea, waar de aanwezige toeristen oooh en aah zeiden. Andrea belde met het nabijgelegen Sloth Sanctuary en daarvan kwam een meneer de luiaardbaby ophalen en dat deed hij heel goed. Met een grote knuffelbeer kwam hij en daar legde hij het weeskindje op, net zoals ze op hun moeders buik liggen. Het luiaardje keek helemaal gelukzalig! Dat is in Costa Rica wel heel goed geregeld zeg, ze zorgen goed voor hun bedreigde diersoorten. De moederluiaard hebben we later begraven.
De volgende morgen ging ik mee op een paardentour naar het strand en tot mijn schrik zagen we daar een heleboel zwartkopgieren die bezig waren een dood paard te verorberen! Net op een plek waar we altijd langskomen, bij de ingang van de jungle. Wat een naar gezicht! En we blijven daar langskomen met toeristen, want het is hoogseizoen en de politie doet niks aan dode beesten. Helemaal niet als ze buiten hun district liggen, net 300 meter voorbij Tuba Creek wat feitelijk de grens van het hele kanton Talamanca is ligt het dode paard, in een heel verlaten deel van het kanton Limón-Central, waar bijna niemand woont. Ik was er goed van slag van, want eigenlijk had ik nog nooit eerder een dood paard gezien. Maar het wordt nog erger, vandaag fietste ik naar het postkantoor (de postman Horacio had de dag ervoor naar me geroepen dat het pakje van mijn moeder, waar ik al een paar x om was komen zeuren, nu dan eindelijk gearriveerd was) en onze kleine hond Coyote trippelde achter me aan over de strandweg. Opeens hoorde ik TOEOEOETTT en meteen daarna een knal, is onze kleine Coyote doodgereden door een pick-up truck, die overigens vol gas doorstoof. Ze was op slag dood, door een klap op het hoofdje. We zijn er allemaal heel verdrietig van. Ook haar hebben we begraven op een mooi plekje, vlak aan zee. Ze blijft voor altijd in ons hart, al is ze maar een jaar en drie maanden bij ons geweest.  En voor het pakje moeten we vrijdag opnieuw gaan, want Horacio was tijdens de lunchpauze thuis in slaap gevallen, blijkbaar. Tja, dat is allemaal heel erg Costaricaans.
Gelukkig is er ook nog iets leuks gebeurt wat betreft de dieren; we hebben een nieuw jong poesje in huis. Ze is heel lief en knuffelig en dat geeft ons allemaal wat troost. Morgen gaan we Oud & Nieuw vieren bij Alfred & Andrea en we hopen dat het voor iedereen, vooral ook voor jullie daar ver overzee, een heel erg mooi jaar zal worden, dat 2011.

vrijdag 3 december 2010

Eclipse...en bijna vakantie


Hierboven zien jullie Brigitte's jongste paard, Eclipse. Omdat hij intussen alweer bijna drie jaar is (ja, de tijd vliegt...we kennen hem al vanaf dat hij 1 maand oud was) zijn we begonnen om hem in te rijden. Dat ging supergoed! Eclipse snapt precies wat de bedoeling is, omdat hij als veulentje heel vaak meegegaan is. En hij is zo braaf, dat er nu al toeristen op kunnen rijden. Ongelooflijk, maar waar. Verder is het een heel slim beest, een soort circuspaard. Hij kan de grendel van de schuur (op de achtergrond te zien) met zijn snuit openmaken om de voerton te plunderen. En hij weet overal te ontsnappen, door over hekken heen te springen met zijn lange benen. Dat is soms wel eens lastig, maar het is een paardje met een gouden karakter.

Met Ramona gaat het heel goed, ze is over naar de vijfde klas (groep7 bij jullie) met een mooi rapport. Ze is vandaag voor de laatste keer dit jaar naar school, met een grote fles Ice Tea...omdat iedereen iets te eten of te drinken meeneemt, om het einde van het jaar te vieren. Volgende week is de Graduacion, dat is de rapport- en diploma-uitreiking, daarna hebben de kids weer vakantie tot midden februari. Ze wil lekker vaak mee naar de paarden en spelen met haar vriendjes en vriendinnetjes in de vakantie.

Verderstaat het hoogseizoen op het punt van uitbreken hier, dat gebeurt altijd als het in Europa en Amerika echt koud begint te worden. Nu dus! Mensen willen zich dan graag een poosje koesteren in de tropenzon en daarvoor ben je hier op de juiste plek. Van december tot april is het hier vrij vol met toeristen en dat is gezellig, omdat er dan vaak livemuziek is in de bars en restaurants. Alles leeft helemaal op. We zien er al naar uit.

vrijdag 5 november 2010

Bliksem en stormvloed


Het is weer november en ook hier kan het dan spoken, het is stormseizoen! Twee jaar geleden stond het hier helemaal onder water in november, nu hebben we gewoon wind en regen. Maar in de rest van Costa Rica, in de bergen en aan de Pacifico, zijn zware overstromingen, waar al 35 doden bij gevallen zijn. Hier valt het alleszins mee, we hebben zelfs zonnige dagen tussendoor. Maar vannacht onweerde het hevig, waarbij de bliksem in een telefoonmast naast ons huis is geslagen. Netwerkkaart van de computer kapot! Drie jaar geleden hebben we hetzelfde meegemaakt, maar dat was toen met een goedkoop telefoonmodem. Nu maar even zien, misschien dat we helemaal op wireless overstappen, met zo'n kleine antenne. Tot die tijd hebben we alleen het kleine notebook van Ramona tot onze beschikking, waar ik nu dus dit stukje op zit te typen.
Er was vannacht ook een stormvloed, waardoor de stranden hier vol drijfhout en kokosnoten liggen! Dat ziet er heel ruig uit, je kan goed zien dat de vloed bijna totaan de weg gekomen is. Gelukkig staat ons huisje op een betonnen fundament van een halve meter hoog, geen overbodige luxe in de lustgebieden hier...
Verder is november traditioneel laagseizoen, er zijn weinig toeristen, o.a. vanwege dat stormseizoen. Tijd om cabina's te renoveren en andere onderhoudsklussen te doen. Bij ons thuis wordt de hele elektrische bedrading opnieuw getrokken, dit omdat we al tien maanden steeds bizar hoge stroomrekeningen hebben! Terwijl we helemaal niet veel apparaten hebben, vandaar dat de elektriciën er nu aan te pas komt. Overal wordt trouwens druk geklust en gebouwd in het dorp, men bereid zich voor op het komende hoogseizoen...dat begint op het moment dat het in Europa en Amerika echt koud begint te worden en dat is zo ongeveer midden november. Met de Kerst is het hier dan heel druk met vakantiegangers en dat blijft ook wel zo tot ongeveer maart, wanneer in noordelijke streken de lente weer zo'n beetje aanbreekt. Het hoogseizoen is leuk, omdat het dan gezellig druk is in het dorp en omdat er dan vaak live bandjes spelen, genieten is dat.
Met ons gaat het verder helemaal goed, Ramona heeft nog drie weken school en dan gaat ze naar de 5th Grade, dat is Groep 7, daarvoor is er nog een eindfeest op school, de Graduación. aansluitend heeft ze drie maanden strandvakantie, het is wat dat betreft een echt kinderparadijs hier. Zelfs voor grote mensen zoals wij....

donderdag 23 september 2010

Migración, revisited

Dinsdag 21 september was het dan zover, we moesten opdraven in het nieuwe bijkantoor van de Immigratiedienst in provinciehoofdstad Limón, dit om onze verblijfsvergunning te laten verlengen. De Costaricaanse overheid heeft in twee jaar tijd blijkbaar een grote sprong voorwaarts gemaakt, qua serviceverlening aan burgers op dit gebied. Moesten we twee jaar terug nog helemaal naar San José (200 km) gaan, om half gek te worden de hele dag in de brandende zon, in een rij met zo ongeveer 2000 Nica's en Colombianen....Nu konden we dan bij een plaatselijk filiaal van de Banco de Costa Rica terecht, waar we exact op tijd te woord gestaan werden door een vriendelijke jongedame genaamd Lindsy Chavez (mensen uit Limon hebben vaak Engelse voornamen, maar dan fonetisch opgeschreven, dus dan heten ze dus Maycol of Jayson. Of Lindsy.) Aan haar overhandigden we onze papieren (verzekeringspapieren van de Caja Costaricense de Seguro Social, bewijzen van goed gedrag, onze oude cédulas ofwel plastic ID kaartjes) alsook een slordige $ 400 voor drie nieuwe kaartjes, wel geldig tot najaar 2012...dat dan weer wel. Intussen heeft ook in deze uithoek van de wereld de Gobierno Digital (digitale overheid) zijn intrede gedaan want al onze papieren werden ingescand en naar de Migra gemaild. Inclusief onze digitale vingerafdrukken, foto's en handtekeningen. op 22 oktober kunnen we onze pasjes gaan afhalen bij het postkantoor van Cahuita, wat een service...in elk geval zijn we weer voor ruim twee jaar helemaal legaal in het land en da's toch wel een heel goed gevoel.

vrijdag 17 september 2010

189 jaar CR


September is hier Mes de la Patria, dan hangt het land een maand lang vol met grote Ticovlaggen overal. De 15e is het grote feest van de Onafhankelijkheid, waarvoor de kinderen maandenlang oefenen met trommelen en marcheren. Het feest begint al de dag ervoor met de Antorcha dat is dat, in 1821 dus, de fakkel van de Onafhankelijkheid door het land gedragen werd. Voor zover wij weten heeft die fakkel onze verre uithoek Talamanca nooit bereikt, maar dat mag de pret niet drukken.De kinderen rennen met een vlag en een fakkel over de snelweg in de brandende zon van Bordon (dat is het volgende dorp) naar Cahuita. Dat gaat onder politiebegeleiding en er is ook een ambulance bij, voor mocht er iemand omvallen van alle inspanning in die hitte hier. Ramona was heel trots dat ze voor de tweede keer voorop mocht rennen met die fakkel! 's Avonds verzamelen alle schoolkinderen zich, van de vier scholen die dit dorp rijk is, voor de fakkeltocht door de donkere straten van Cahuita. Leuke traditie, altijd leuk en gezellig. De volgende ochtend begint dan het lawaaispektakel met de grote drums en de tamboerijnen en de dansmeisjes, op z'n reggaeton gaat dat laatste hier overigens. Daarvoor zijn er allemaal ellenlange speeches over de wonderschone geschiedenis van Costa Rica, gevolgd door de Acta Civica, dat is het zingen van het volkslied met zijn allen onder de grootste Ticovlag van het dorp. Het is een mooie traditie en we vinden het leuk om hem alweer voor de vierde keer mee te maken.

dinsdag 7 september 2010

September I'll remember



Goh, inmiddels zijn we al het vierde jaar hier in Costa Rica ingegaan! Nog geen spijt van onze verhuizing naar ver overzee, want het is hier erg mooi en we hebben altijd lekker warm weer. Aan de Caribische kust, waar we nu op de kop af twee jaar wonen, hebben we het enorm naar onze zin. Momenteel passen we een beetje op de toko van Brigitte,samen met de collega's die daar werken...want zij is met haar zus, dochter en nichtje voor drie weken naar Zwitserland gevlogen. Maar half september zijn ze alweer terug, daarbij is het hier momenteel erg rustig qua bezoekers, omdat de scholen e.d. net weer begonnen zijn. Over twee weken moeten we in Limon komen opdraven om onze verblijfsvergunning te verlengen. Gelukkig niet meer in San Jose, waar we twee jaar geleden waren, want daar was het destijds enorm druk. Nu hebben ze 32 bijkantoren in alle uithoeken van het land geopend, zodat er altijd wel eentje in de buurt is. Wij blijven waarschijnlijk voor altijd in Costa Rica, maar van de tien andere Nederlanders, die we hier in Cahuita kennen, zijn of gaan er vijf weer terug naar Nederland. Twee mogelijk voor tijdelijk, om te werken en geld te sparen om terug te keren...maar het racistische Vlaams/ Hollandse zakenliedenstel, waarvan het zoontje bij Ramona in de klas zit, houden het na 8 jaar definitief voor gezien hier en keren z.s.m. terug naar Nederland. Waarom? Ze hebben toch een prachtige villa met zwembad aan Playa Grande en vier bedrijven in het dorp? Nou, volgens eigen zeggen 'wonen hier teveel zwarten en het is te arm, dus die bedrijven lopen allemaal niet goed'. Sjee, ik zal ze niet missen, moet ik zeggen, al hoorde ik wel op van hun plannen. Nu schijnt de helft van de Nederlandse emigranten binnen 10 jaar weer terug te keren, dus ze zijn bepaald de enigen niet. Emigreren vraagt ook wel wat van je aanpassingsvermogen en je moet goed met tegenslagen kunnen omgaan en ook een beetje pit en doorzettingsvermogen laten zien. De culturele smeltkroes die Caribe heet is leuk en interessant, maar niet iedereen voelt zich hier echt op z'n plek. Talamanca is inderdaad een verre uithoek van de armste provincie van het land (Limon). Van oudsher is het hier een piraten/ en smokkelaarsnest en dat is niet iedereen zijn kopje thee. Wij hebben ons hier wel altijd prettig gevoeld hoor, maar sommigen staan raar te kijken, als bijvoorbeeld de burgemeester na een woeste achtervolging op de snelweg, in de gevangenis eindigt (wegens het plunderen van de gemeentekas). Of als een nieuw hoofdstuk van de Amerikaanse War on Drugs zich bij jou op de stoep voltrekt. De Costaricaanse kustwacht heeft hier namelijk maar een (1) patrouilleboot, da's lang niet genoeg om alle smokkelaars te vangen. Dus daarom zijn de Amerikanen ze nu te hulp geschoten met 46 marine schepen, waaronder de USS Iwo Jima, dat is een vliegtuigdekschip dat in Limon afgemeerd ligt. Vandaaruit stijgen dagelijks 15 helicopters op, om drugsboeven te vangen. In Cahuita zie je ze regelmatig overvliegen, het zijn blauwe lawaaibakken waar op de onderkant "POLICE" staat, daaraan kun je zien dat het de Amerikanen zijn. Never a dull moment, hmmm.

zaterdag 21 augustus 2010

Over verblijfsvergunningen enzo...

Toen we hier net waren versleten een aantal hier wonende buitenlanders ons voor gek dat we zoveel geld hadden uitgegeven om een legale status te verkrijgen. ¨Dat doe je toch niet? Je kunt toch gewoon elke drie maanden even de grens over?¨ En dat doen er dus honderden hier. Ondere andere de bakker en die debiele racistische Belg met zijn hotel. Nou, ¨doen¨ is niet meer het goede woord sinds kort. Het is ¨deden¨ geworden... Sinds kort is de migratiewet namelijk aanzienlijk aangescherpt. Je mag nu nog 1 keer de grens over voor een verlenging van 3 maanden van je toerie-visum, de tweede keer moet je via een andere grenspost weer het land in en moet je 100 dollar betalen voor dat stempeltje. Per persoon. Hier betekent dat dus via Sixaola de grens over, met de bus naar Panama City, overnachten in een hotel, dan de bus naar de grensovergang bij Golfito aan de andere kant van het land, weer overnachten, dan de bus naar San Jose, nog een keer overnachten, en dan de bus terug naar Cahuita. Een trip van duizenden kilometers, 300 dollar kwijt voor zo'n rottig drie-maandenstempeltje en nog een smak geld kwijt voor drie hotelovernachtingen, eten etc. Reken maar uit, je bent zo 500 dollar kwijt plus de kosten voor degene die je beestenboel moet voeren.... En dat dan elke drie maanden... Dan ben je rapido meer kwijt dan wij hebben betaald om vanaf het begin legaal te verblijven... Nu zitten die ¨eeuwige toeristen¨ dus met hun handen in hun haar... Nogal wat van die types hebben hier hun zaak en eigen huis en kunnen niet zo maar hupsakee weg... Dat wordt dus ofwel de tent verkopen, of alsnog legaliseren. Dat grapje is ondertussen nog duurder geworden en de toelatingseisen zijn verscherpt. En met een strafblad kun je het al helemaal schudden.... Die nieuwe wet is in maart in werking getreden en nu moeten al die eeuwige toeristen eraan gaan geloven... Er komen dus binnenkort weer een hele hoop huizen in de verkoop...
Ja, wij vonden het natuurlijk ook niet echt aangenaam om een hoop geld uit te geven voor een hoop stempeltjes en dat eeuwige gewacht bij Migracion was ook niet je van het, maar we waren er wel na een dik jaar vanaf... Volgende maand nog 1 keer verlengen, alweer betalen natuurlijk, ongeveer 100 euro p.p., maar dan zijn we er dan ook echt vanaf. Over twee jaar krijgen we dan de definitieve verblijfsstatus.
Waarom doet de Costaricaanse overheid dit? Tja, die heeft ook een chronisch geldgebrek en dan zijn al die ¨rijke¨ buitenlanders, en sommigen zijn inderdaad rijk, een makkelijke prooi. De studenten, ouderen of de ziekenzorg aanpakken, dat zou de regering letterlijk de kop kosten, dus dat gaat niet. Geld lenen van de VS gaat ook niet meer, die hebben zelf niks, dus dan maar de eeuwige toeristen want die kunnen toch geen vuist maken... En dat zijn er tienduizenden. En een flink deel daarvan heeft ook eigenlijk geen keus, die moeten wel betalen want die zijn de VS of de EU ontvlucht met een fikse belastingschuld of zelfs een heus strafblad... Ach, ze hebben wel een keus, ze kunnen natuurlijk verkassen naar Nicaragua, ook al is dat voor een Yank niet echt raadzaam, of Panama, maar die zien de kip met gouden eieren al aankomen...
Al met al zijn we net op tijd vertrokken uit NL, en gelden voor ons de oude regels, en kunnen we gewoon naar Limon, even zwaaien met ons pasje... Hebben we nu medelijden met die eeuwige toeristen? Nou ja, ik niet in elk geval. Die wetswijziging zat er al twee jaar lang aan te komen en iedereen met een rudimentaire kennis van het Spaans had het dus kunnen weten want de kranten stonden er bol van. En ook mensen zonder enig benul van het Español hadden het kunnen weten, want ook de Tico Times, een engelstalig weekblad heeft er maandenlang over bericht en gewaarschuwd... Iedereen had voor maart dit jaar ruim de tijd om de papieren in orde te krijgen maar de meerderheid geloofde er niets van en versleet alle anderen voor gek... Nou, daar zitten ze dan met hun huis, hun negocio en de kinderen die niet meer naar school kunnen. Ach, zo'n Mel Gibson zal het allemaal verder worst wezen, die komt hier voor zijn vakantie, en heeft hier zijn wettelijke woonplaats en betaalt daarvoor 0,2 procent vermogensbelasting. Voor hem een schijntje, voor de overheid toch alweer gauw een paar miljoen... Voor al die andere eeuwige toeristen worden het barre tijden...
Is het nu onmogelijk om je hier als buitenlander te vestigen? Nee hoor, je moet alleen kunnen aantonen dat je minimaal 1000 dollar per maand ontvangt uit het buitenland als pensioen of uitkering, of 2000 dollar als inkomsten uit eigen vermogen. Je kan er ook nog in als je minimaal 100.000 belegt in het land, en verder kom je er ook zonder problemen in als je priester bent, haha. En voor alle anderen die NL willen ontvluchten maar niet aan de criteria voldoen, je kunt altijd de status van politiek vluchteling aanvragen. Die wordt automatisch in behandeling genomen, de procedure duurt eeuwig, en ten lange leste geven ze dan maar een stempeltje... Je kan dan wel nergens aanspraak op maken, en werken mag je ook niet, althans niet officieel, en je moet dan maar zien hoe je het redt...
Nu hoor ik dat een aantal eeuwige toeristen overweegt om het er maar op te wagen en dan maar illegaal hier te verblijven, helemaal zonder geldige stempel... Dat kan inderdaad, mits je maar geen kinderen hebt en niet opeens naar de specialist in Limon moet voor het een of ander... Dan ben je namelijk alsnog de sigaar. Bij Tuba Creek, 7 kilometer ten noorden van hier moet je namelijk je papieren laten zien...
Ik ben benieuwd hoe dit allemaal gaat aflopen. Nou ja, ik weet het eigenlijk al... Die racistische Belg wil vrouw en kind in de steek laten en verkassen naar Nicaragua, de canadeze vriendin van Natasha is blij dat ze nog net op tijd een verblijfsvergunning heeft aangevraagd, en Emilio de bakker heeft zijn huis al in de verkoop gegooid...
Ach, met de meesten heb ik werkelijk geen medelijden. Die hebben hier al die jaren geen cent belasting betaald, hebben het personeel aan alle kanten uitgeknepen, en de taal nooit willen leren. Dat laatste hoeft voor mij ook niet, al is het wel handig als je het op zijn minst een beetje kan... Voor hen geldt: zoek nu maar een ander belastingparadijs of een land zonder uitleveringsverdrag... Ach, het is eigenlijk wel logisch ook, een Tico komt tegenwoordig ook niet zomaar Europa of de VS meer in en moet ook betalen, als die er al in mag... Vroeger kon een Tico via Madrid zo Europa in, nu zetten ze hem of haar zonder pardon op het vliegtuig terug... Een visum naar de VS kost 100 dollar en kan zonder opgaaf van redenen worden geweigerd... Daar hebben ze hier waarschijnlijk ook dat bedrag vandaan voor als je er weer in wil...
Natuurlijk was ik kwaad dat ik 250 euro kwijt was voor een zootje stempels bij het Costaricaanse consulaat in Den Haag. Waardeloze stempeltjes omdat het dossier wat die consul naar San Jose stuurde opeens zoek was en de hele boel opnieuw begon... En dan elke keer weer geld betalen voor alweer een nieuw stempeltje... daar wordt je ook niet vrolijk van. En ach ja, die 1000 dollar voor de advocaat, dat was geheel volgens afspraak en ze heeft haar best ervoor gedaan ook. Zij geeft er nu wel de brui aan, die legalisatieprocedures, het is allemaal teveel werk en levert uiteindelijk niks op... We kunnen haar overigens nog altijd bellen voor een juridisch advies, en dat doet ze met plezier en voor nop. Kwam dat even goed uit toen Natasha onlangs met een knol in aanvaring kwam met een auto...

En dan, tenslotte, wat NL betreft. Ik kan het effe niet meer volgen. Het CDA schijnt opeens, zomaar uit de lucht vallend, een of meerdere dissidenten te hebben in de fractie die geen PVV lusten. Dat had en heeft die Rat Verhagen zich ook van te voren bedacht, dus waarom die hele onderhandelingsfarce? Om Wildeman de wind uit de zeilen te nemen en te beweren: Kijk, we hebben het echt, echt waar, serieus geprobeerd, maar helaas pindakaas, het lukt niet... En nu moeten we wel, in het landsbelang uiteraard, naar een middenkabinet.... Rutte had dat ook moeten zien aankomen, en als Wildeman dat niet heeft gedaan is ie niet alleen xenofoob maar ook dommer dan ik dacht... Al is dat laatste onwaarschijnlijk. Die klootviool wil helemaal geen verantwoordelijkheid dragen, die wil lekker vanuit de oppositie tieren en vloeken tegen een kabinet dat keihard gaat bezuinigen... Terwijl hij het zogenaamd opneemt voor de AOW'ers, de WW'ers en de oudjes... Succes verzekerd bij de volgende verziekingen... 35 zetels en zo gaat ie goed... Bah.
Soit, dat zijn straks mijn zaakjes niet meer, wellicht dat ik nog 1 verkiezing meemaak als Nederlander, en daarna rest alleen nog een diepe zucht. Ik ben er vanaf, en net op tijd.

donderdag 19 augustus 2010

Regen!

Er is geen ontkennen aan, het regenseizoen is defintief begonnen. En dat is ook maar goed ook, want hoewel het elke week wel een keertje heeft gedruppeld in de afgelopen twee maanden, was het kurkdroog, en dat is niet bevorderlijk voor de waterstand in onze put. Het flitst en dondert nu vanaf een uur of acht 's avonds aan een stuk door, en in de komende twee maanden gaat dat ook meer en meer overdag gebeuren. Afgezien van ongemakken als weggespoelde wegen en bruggen, een afgesloten autoweg naar de hoofdstad, waar we sowiso nooit meer komen, levert gedonder en geplens nog wel een echt ongerief op: de stroom valt op de meest onvoorspelbare tijdstippen uit... Soms voor een uur of zes... Als je ligt te slapen is dat niet zo erg, behalve dan dat je de electrische wekker mist en Ramona te laat is voor school... Als je net bezig bent met koken, wordt het wel vervelend... Zo'n electrische kookplaat houdt er sowiso subiet mee op, en als je op gas kookt, sta je met een kaarsje te turen of het water al kookt... Dat gaat dan nog wel, maar met een kaarsje kijken of de groenten en het vlees, of sojaburger, hehe, al klaar zijn, dat vind ik dat wel minder want ik lust geen saus met kaarsvet...
Nou ja, dan zoek je maar wat met dat kaarsje in de opwarmende koelkast om de maag te vullen. Voor het dorp an sich is het wel minder prettig als bruggen wegspoelen en bergpassen onbegaanbaar zijn, want dan zien ze dus dagenlang geen toeristen meer. Toch de belangrijkste inkomstenbron voor de meesten hier, ook al verdienen er hier ook wel behoorlijk wat mensen met de handel en doorvoer van psychotrope stoffen, om dat zo maar even te noemen... En je zal potjandorie maar net staan te pinnen, pasje erin gestopt, code ingetikt, het zootje wordt verwerkt, en dan valt de stroom uit.... Je pasje komt er niet meer uit, je geld ook niet, maar is wel afgeschreven... Kan je daar zes uur of zo gaan wachten tot er weer electra is... In de stromende regen... Dat doe je natuurlijk niet, na een half uur in de stromende regen heb je er wel genoeg van en heeft de eerste de beste klant die na je komt en het apparaat weer werkt de dag van zijn leven... Die pindingen hier geven namelijk niet gewoon je pasje terug en je pecunia, nee, ben je betoeterd, eerst vraagt dat apparaat of je nog meer wil opnemen... Toets maar een bedrag in! Vragen om bevestiging van de code? Haha, natuurlijk niet! Gevolg: je rekening wordt helemaal leeg gehaald... Natuurlijk, je kan dan een klacht indienen bij de bank en na een jaar of wat wordt die dan ook in behandeling genomen en dan subiet afgewezen... Hun gegevens geven namelijk aan dat het geld is opgenomen en het pasje niet is ingeslikt. Zie daar maar een speld tussen te krijgen... Derhalve een goede raad, ga nooit pinnen hier als het onweert of regent. Natuurlijk, de stroom valt ook wel eens voor onbegrijpelijke redenen uit, maar dan niet langer dan een minuut of tien. Maar het is ook wel vaker gebeurd dat de stroom het dagenlang niet meer deed na zo'n bliksemstorm... Niet zolang wij hier nu wonen, gelukkig. Het langst dat ze hier zonder stroom zaten was twee weken... Daar schijnen ze zich toen niet zo heel erg aan gestoord te hebben, behalve dat het bier na een paar dagen wel heel erg warm werd... Iedereen rende toen naar een kroeg die een paar enorme vrieskisten had met ijsblokjes. Dat ging goed voor een dag of vijf, en toen was dat ijs ook helemaal weggesmolten... Vervolgens was het dan een dikke week vloeken en tieren met biertjes van een graad of 32. Proost!

Nu nog even de vrolijke Nederlandse noot! Tegen de tijd dat ik pensioengerechtigd ben is het geld opgesoupeerd! En de AOW-pot is dan ook al vast leeg, hiep hoi! Maar als het meevalt, krijg ik nog wel wat AOW en aangevuld met het Costarciaanse ouderdomspensioen, waar ik recht op heb na het krijgen van de Tico-nationaliteit, gaat dat allemaal wel lukken. Ik wens vanaf het warme edoch zeiknatte Talamanca iedereen die ik een warm hart toedraag in Nederland het allerbeste want dat ¨eerst het zuur¨ zou nog wel eens heel lang kunnen duren... Met het pensioen van die Donner en consorten zit het ondertussen vast wel snor... En Zalm heeft zijn visjes ook vast op het droge...

donderdag 12 augustus 2010

Over cedulas en zo oftewel ¨Hoe ze in Costa Rica wel vreemdelingen accepteren...¨

Van de week gebeld voor een afspraak voor de cedulas, zeg maar de verblijfsvergunningen te verlengen. In september kunnen we naar Limon om die pasjes af te halen, We moeten alleen nog even langs bij de rechtbank om een verklaring af te halen dat we in de afgelopen twee jaar niemand hebben vermoord. Tot mijn grote verbazing had die man die de afspraak regelde in zijn computer staan dat ik ¨libre condiciones¨ ben, met andere woorden, al over een permanente status zou beschikken... Da's mooi want dan kan ik over een dik jaar een Costaricaans paspoort aanvragen. Daarmee zouden Ramona, als mijn kind, en Natasha als mijn espoza, ook gelijk een permanente status hebben. Nu maar hopen dat ze er bij Migracion niet achterkomen dat er iemand een foutje heeft gemaakt, want dat zouden twee jaar tijd en een hele hoop centjes schelen... Ik zie een aantal mensen al fronzen... waarom zou die nou een Tico-paspoort willen? En een aantal andere mensen weten het antwoord wel... waarom zou die inderdaad nog een nederlands paspoort willen? Wat moet je nou met papieren van een land waar de PVV nu virtueel de grootste schijnt te zijn en waar ze niet kunnen wachten om de sociale zekerheid en de gezondheidszorg uit te kleden? Die verdwaasde PVV-aanhangers schijnen geen idee te hebben wat hen te wachten staat... Kijk, van die VVD-ballen snap ik het nog wel, die denken alleen aan hun eigen portemonnee en willen dolgraag die villa-subsidie gehandhaafd zien... Zou ik misschien ook wel denken als ik een huis van een miljoen of wat zou bezitten en die suffe huurders betalen lekker de helft van de rekening.... Goed, die miljarden moeten wel ergens vandaan komen, en daarom gaan dus de huren fors omhoog. Erg logisch allemaal... Aan de andere kant begrijp ik dan weer niet dat de hoofdbureaus van de VVD en het CDA niet allang platgebrand zijn...

Ik hou er maar over op, de nederlandse psyche is voor mij nu toch echt ondoorgrondelijk geworden. Goed, volgende maand dus naar Limon voor nieuwe pasjes. Die gaan dan wel een kleine 400 dollar kosten, en daarmee zit de geplande reis van Ramona deze herfst er niet meer in, ook al omdat ze persoonlijk mee moet om d'r poot te zetten. En ook al weet ik best wel dat een aantal van jullie het jammer vinden dat ze niet komt, in ieder geval deze herfst niet, het zat me toch al niet helemaal lekker dat ze die trip in haar eentje zou moeten doen. Al hadden we een miljoen te verbranden, ik zou dus never nooit niet meegaan... Van Natasha weet ik dat niet, maar anyway, we hebben dat miljoen sowiso niet :-) En ach, helemaal uitsluiten dat ik nog eens naar NL ga voor een vakantie doe ik ook niet, maar dan zal op zijn minst Agnes Kant minister van Volksgezondheid en Sociale Zaken moeten zijn... En dat ziet er vooralsnog niet erg gunstig uit... Maar goed, wie weet en komen al die verdwaasde PVV-adepten er binnenkort wel achter wat het resultaat is van hun geloof in de Nieuwe Heiland... Zoiets als in Duitsland waar ze er blijkbaar ook wel achter zijn wat Merkel en Westerwelle voor hen in petto heeft, of de VS waar mensen zich nu ook beginnen te realiseren dat ze op een waardeloos pak wasmiddel hebben gestemd... Maar daar leren ze het waarschijnlijk nooit, in de VS, daar gaan ze dan weer voor die herzenloze Palin c.s. Niet dat ik me daarover, of over wat er in NL aan de hand is, hier dood zit te ergeren hoor. Verre van. Letterlijk. Het doet allemaal maar. Het spijt me voor al die mensen die dit niet wilden, maar zo is schijnbaar de zeitgeist. Niet dat de politiek in CR nou veel soeps is, maar geen hond die het zijn kop haalt om de ziektezorg de nek om te draaien onder het mom van de heilige marktwerking... Of die roeptoetert dat het wel een paar kilo minder kan met de sociale zekerheid... Niet dat die nu zo denderend is, maar ik krijg op mijn 65'ste wel 100 dollar pensioen als aanvulling op de dan al of niet meer bestaande AOW... Daar zullen ze tegen die tijd de leeftijd wel voor verhoogd hebben naar 80... Ach ja, het belangrijkste is om er maar geen maagzweren van te krijgen. Om de rits op mijn buik weer te laten openen, daar zit ik niet op te wachten, ook al gaat dat dan allemaal zonder eigen risico en eigen bijdrage... We doen het gewoon lekker kalm aan. Ramona gaat gewoon naar school en doet het goed, al moet ik haar wel vaak van haar laptop scheuren, Natasha doet haar paardending, een paard trainen voor een buurvrouw en zo af en toe een tour met toeries op het strand en ik doe zo weinig mogelijk, haha. Dat gaat ook wel een beetje lastig want ik heb een of andere uitslag op mijn poten en dat maakt lopen best lastig. Daarvoor moet ik nog naar een dermatoloog, maar in het ziekenhuis stond een rij van 500 lui om een afspraak met die man te maken... Dat wordt dus te zijner tijd een afspraak met een prive-arts. Ach ja, meer dan 20 euries zal dat niet kosten. En helemaal niks doen, dat is ook niet helemaal waar. Ik help af en toe wat mensen met hun computerproblemen, ik steun de plaatselijke economie... Echt waar, Natasha komt net terug van de Bananas en de eigenaren waren ons enorm dankbaar dat ik daar een kleine twee weken was om een biertje te drinken en Ramona een pasta bolognese liet eten... Kosten: 6 eur, incl. een pakje peuken. Dat onzinbedrag had hen wel door die week gesleept... Ook al zijn er dan nu wel weer wat toeristen, er zijn hier veel te veel hotels, en ze beconcureren elkaar allemaal de grond in... Dat ze dan blij zijn dat buurman even een uurtje langskomt om een paar biertjes te doen en dochter van eten te voorzien, dat kan ik me dan wel voorstellen. Ook al voel ik mij daar niet helemaal bij op m'n gemak. Afgezien van die twintig, dertig crackheads werkt iedereen zich hier het schompes en komt daar dan nog maar nauwelijks van rond... Jawel, er zijn ook wel een paar lui die de schaapjes wel op het droge hebben, maar die houden zich merendeels bezig met zaken waarvoor Bouta tot 11 jaar werd veroordeeld... Costa Rica een paradijs? Ja zeker, maar wel eentje met schaduwkanten. Altijd nog beter dan een rotland met 1 of 2 minieme pluspuntjes... Al moet je me niet vragen welke dat dan zijn... Anyway, over een week of twee gaan we drie weken hotelier spelen, of zoiets. Dan gaat Brigitte, sommigen van jullie wel bekend, naar Zwitserland voor erfenisgedoe en nemen wij even de zaken waar. Natasha gaat dan de middagtours doen met de paarden en ik moet daar dan gaan zitten om eventuele klanten de schrik op het lijf te jagen met mijn kale kop. KALE KOP??? Jawel... Luizenplaag op school... Ramona en Natasha hadden er ook een paar. Ik eerst nog niet, maar van de week begon het toch eigenaardig te jeuken. Dat had natuurlijk kunnen komen doordat ik zo min mogelijk de badkamer van binnen zie, maar het bleek dan toch een beestje te zijn... Ik had er ook allerlei chemische rommel op kunnen smeren, maar daar had ik even geen zin in, en dus kwamen de schaar en het scheermes aan bod. Ergo: kale kop. Ik vind het geen gezicht, maar Natasha vindt het om een of andere reden wel mooi... Mafketel ook.

De plannen voor morgen? Die vraag hoorde ik vandaag op een of ander nederlands tv-programma.
Ramona gaat naar school. En heeft dan een paar dagen vrij. Natasha bemoeit zich weer met wat paarden, en ik schop die hond van Brigitte, die zich nu op de bank heeft genesteld, de deur uit. Of ik nog wat anders ga doen? Vast wel. Ik ga kijken hoe de bananenbomen groeien, hoe het er met de mandarijnen voor staat, en daarna ga ik even een of ander mal windows-programma installeren bij de Bananasbar. Waarom ze nu precies aan die Windhoosrommel blijven vasthouden? Tja, ieder zijn of haar meug. Daarna even hapje eten daar, en een drankje natuurlijk, en daarna hier weer even bekijken hoe knettergek NL is geworden.

p.s. Nederland krijgt dat WK toch niet van die mafiose FIFA. Dat wordt London ofzo. Weer miljoenen over de balkenende gesmeten... JP blij! Hij werd toch weer genoemd!

woensdag 4 augustus 2010

Toeristenseizoen!





Het is druk met toeristen aan onze wonderschone Caribische kust en dat is goed en fijn voor iedereen. Eindelijk zitten de hotels en restaurants vol met mensen en dat geeft een gezellige sfeer in het dorp. Lijkt wel of het ergste van die economische crisis nu voorbij is, want er zijn veel Amerikanen en ook heel veel Europeanen, waaronder plenty Nederlanders! Een gezin uit Dordrecht dat met ons ging paardrijden vertelde dat het in Nederland erg in de mode is om naar Costa Rica te gaan, althans in hun kennissenkring. Hoop nu maar dat jullie ook op deze modetrend inspringen en ons komen opzoeken!
De laatste tijd breng ik erg veel tijd door op paardenruggen, niet meer alleen bij Brigitte waar ik al een jaartje (vrijwillig)werk nu, met veel plezier overigens. Op een dag werd ik door een buurvrouw opgebeld of ik haar wilde helpen met haar paarden te trainen. Ze heeft er vijf namelijk en die staan op een klein lapje grond naast het hotel wat deze mensen hebben. En die dieren hebben allemaal veel beweging nodig, waar het door de drukte van het hotel niet altijd van komt. Intussen zijn twee van die paarden zo wild dat de buurvrouw er niet meer op wil rijden; ze worden binnenkort verkocht (want vijf paarden is wel een beetje veel van het goede op een klein lapje grond, ze moet al het voer kopen en da's prijzig hier). Dus ik maak veel strandritten met ze (om de beurt) en dat is erg leuk! Jammer dat ze weer weggaan, maar ja: voor je tienjarig dochtertje een jonge Arabier kopen (dat zijn hele vurige paarden), is ook wel vragen om problemen of ongelukken, als je het mij vraagt. Die andere is een grote Andalusierhengst en een enorme lastpak (maar wel lief) tja...ik hoop maar dat ze er toch voor kiest om hem te houden, want hij is erg bijzonder.
Verder gaat het leven zijn gangetje hier, onze verblijfsvergunningen moeten binnenkort worden vernieuwd dus ik probeer steeds te bellen voor een afspraak...maar er is geen doorkomen aan! Tuuttuuttuut! Nou stonden we destijds ook wel met duizenden mensen in de rij bij Migracion, dus ik denk dat die nu ook allemaal aan de lijn hangen voor een afspraak. Rustig blijven ademhalen (ook al word je er helemaal iebel van) is de boodschap, want in Costa Rica is geduld een heel schone zaak....

maandag 19 juli 2010

Fotootjes






Dit zijn foto's van Pascale, een Zwitserse die twee maanden vrijwilligerswerk bij Brigitte gedaan heeft...allemaal plaatjes van Cahuita, kijk goed want Pascale heeft echt talent voor fotografie. Een poosje terug is ze weer naar Zwitserland gevlogen.

dinsdag 13 juli 2010

De Tope van Cahuita




Zondag was het zover: tijd voor de Tope of Cabalgata van Cahuita. Uit de wijde omtrek kwamen vrachtwagens vol paarden naar ons mooie dorp toe voor het showfestijn. Zelf hebben we er niet aan meegedaan, omdat Nederland in de finale stond keken we liever daarnaar, samen met vrienden en een biertje erbij. Maar na afloop zijn Ramona en ik wel even samen naar het dorp geweest om nog even in het speed-reuzenrad te gaan en de tweehonderd dansende paarden te bewonderen. Heel mooie paarden, maar bijna allemaal bereden door dronken macho's (er wordt van kroeg naar kroeg gereden, waar alle ruiters aan de tequila gaan, hmmm) die nare stukken gereedschap gebruiken als scherpe bitten, sterretjessporen en lange zwepen, waar hard mee gemept wordt. Dierenmishandeling! Niet ons kopje thee! We zagen een oudere heer met zijn zwarte Andalusier correct de passage & piaffe uitvoeren (da's hogeschooldressuur) de rest probeerde het met grof geweld af te dwingen, waarbij de paarden alleen maar heel raar neurotisch gaan dribbelen (en een begrijpelijke hekel aan mensen krijgen).
Brigitte's paarden waren er ook, die werden door de meiden van de Cahuita Beauty Queen Contest gereden, een soort missverkiezing, en die liepen wel heel vrolijk rond, maar zij hebben dan ook geen gemeen gereedschap. Freestyle-western wordt alleen met een jaquima (een bitloos touwhoofdstelletje)gereden, heel natuurlijk en ontspannen allemaal. Petje af voor de jonge dames op de foto's hierboven en natuurlijk ook voor Raul en Brigitte, die het geheel in goede banen geleid hebben en zeker ook voor Sol, Talamanca, Nieve, Yayo, Santana, Alaska en Rubio die superbraaf waren de hele middag!

Zo, nu wil Ramona ook nog iets zeggen:

jammer dat nederland niet 1ste plaats is :(.. okay ander onderwerp de tope as te gek er was een swart paart die heeeeeeeeeel mooi is.. en er waare paarde die zoo gek waaren se deeden heeelen raare stapen en snel toen we bij het begin waren was er 1 paard die heel gek was en die ging snel het strand op een rende en bokte als een gek....

nu een leuk gedigt:

Daar was er een mannetje
Die had een heel klein pannetje
Hij bakte er in een spiegelei
En zij: dat eitje is voor mij
Maar toen hij het op wilde eten,
Had hij zijn vork vergeeten
Hij stak hand toen in de pan,
AU! riep verschrikt het mannetje
En op de grond viel toen het pannetje.

mooi hé?

komt mam weer!

maandag 5 juli 2010

Carnaval in Cahuita



Traditioneel wordt hier de eerste twee weken van juli een groot zomercarnaval georganiseerd. Dit jaar staat dat in het teken van Cahuita's beroemste zoon: de bijna 100-jarige calypso-zanger Walter Ferguson (die stomtoevallig ook nog eens de vader van onze huisbaas Pete is). Er is twee lang kermis in het dorp en er zijn tal van gratis concerten, dans en theater, rodeo's en paardenshows en natuurlijk heel veel Caribisch eten en sloten vol bier en rum. Leuk! Zondag waren Ramona en ik samen naar de kermis gegaan en hebben een bandje gekeken (dat was Kawe Vibration overigens, die we al iets van 46 keer eerder gezien hadden). Hoewel ik altijd bang en misselijk wordt van die doorelkaarschud-machines, had, ik me toch laten ompraten om in een soort mini-reuzenrad te gaan, stom! Want de slungelige teenager die het ding bediende, zette hem op maximum snelheid: resultaat was een soort speed-reuzenrad waar je als een in verticale centrifuge bijna uitgeslingerd werd, ware het niet dat de bakjes van een veiligheidshekwerk voorzien waren, dat dan weer wel. Ramona is er vier keer in geweest, maar ik stond er naderhand van te trillen op m'n poten, zoals gewoonlijk; dus ik nam maar eens een biertje en ging nergens meer in, altijd dezelfde ellende met die kermisapparaten! Intussen kwam er een vrachtwagen met twaalf stieren aangereden, voor de rodeo van die avond. Dat is een soort rondreizende circusshow, waar een speciale arena met tribunes voor opgebouwd was. Het hele dorp is er geloof ik heengeweest, maar wij gingen bij zonsondergang alweer huiswaarts, dus we hebben niet gezien wie er allemaal zandgehapt hebben. Wel zijn we uitgenodigd voor de mini-tope van a.s. zondag; dat is een oud Tico-gebruik waarbij mensen uit de wijde omtrek met hun paarden naar het dorp komen om een beetje te showen. De paarden worden helemaal mooigemaakt, met bloemen aan het hoofd en babyolie in de manen en staart, voor een mooie glans. Alle paarden van Brigitte gaan er dit jaar heen, om de meiden van de Miss Cahuita 2010 te begeleiden. Eigenlijk vind ik het een beetje boel stom; allemaal van die jonge blommen in bikini die dan te paard door het dorp paraderen...maar volgens Brigitte is het een Caribische traditie dat meisjes en vrouwen sexy gekleed naar het carnaval gaan, net als in Brazilie zeg maar. Haar eigen dochter doet er ook aan mee en dat wichtje is pas 13 jaar. Ramona begint er ook al over te zeuren, maar dat staan we niet toe...nou ja, ze mag best op een (braaf) paard, maar zeker niet in een bikini...dat is alleen voor op het strand namelijk.

vrijdag 18 juni 2010

Geloei in de ochtend




Toeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeot hoor je hier tegenwoordig elke dag in huis vanaf 5:30 uur, dan wordt hier- door het tijdsverschil- de eerste wedstrijd van het Wereldbeker Sokkertoernooi (mooi taaltje dat Afrikaans) uitgezonden. Noel wil daar absoluut niks van missen, dus gaat de wekker hier de laatste tijd al om 5 uur af, dan zet hij koffie en start zijn PC op, waarna de livestream-beelden en geluiden door de huiskamer schallen. Zelf probeer ik dan nog een uurtje slaap te pakken, maar dankzij die vuvuzela's wil dat dus niet zo best lukken. Goh, wat zijn die Zuid-Afrikaanse fans enthousiast zeg! En de Tico's ook, want uit alle huizen en cafe's schalt tot een uurtje of half drie 's middags datzelfde getoeter, maar dan met een hysterisch Spaans commentaar eroverheen (thuis kijken we het in the Queen's English, toch wat rustiger). Morgen (zaterdag) staan we alledrie vroeg op om te kijken hoe de Naranja Mecanica (Oranje) het er vanaf brengt tegen Japan.

Afgezien van de voetbalgekte is het hier erg rustig...weinig toeristen momenteel, maar dat zou in juli/augustus weer aan moeten trekken omdat dan de zomervakanties beginnen in Europa en Amerika. Met ons gaat alles goed, behalve dat ons hondje Mezcla pasgeleden is bezweken aan die nare tekenbeetziekte. We hebben haar begraven aan het strand, waar ze zo graag speelde. Dat is dus dode hond nummer vijf, in nog geen drie jaar Costa Rica! Dacht altijd dat die beesten onverwoestbaar waren zo ongeveer, nou dat is hier dus niet zo! De tropen zijn een vijandige omgeving voor hondjes; als ze niet bezwijken aan parasieten, dan eten ze wel een gifkikker op of worden gebeten door een slang. Ja, het is leuk om in de fraaie tropische bossen te wonen, in een strandparadijs ook nog, maar niet altijd....

woensdag 9 juni 2010

Paars Plus

Bijna alle stemmen zijn nu geteld en het is een puinhoop geworden. Het enige positieve is dat die Balkenende nu eindelijk weg is. Alle andere partijen zijn, heel bizar, hartstikke blij. Dat GroenLinks en D66 blij zijn, kan ik nog wel inkomen, die krijgen wat ze willen: Paars Plus. Halsema en Pechthold willen zo graag op het pluche, die geven gelijk hun hele programma kado. De VVD en de PvdA hebben geen keus, een andere coalitie is onhaalbaar. Die Wilders kan dagdromen wat hij wil want hij komt er gewoon niet in. Die Wientjes van die werkgeversclub hangt morgenvroeg bij Rutte aan de telefoon om hem opdracht te geven tot het formeren van Paars Plus en aangezien de werkgevers die VVD financieren en absoluut geen trek hebben in een kabinet met Wilders erin, heeft Rutte geen keus. Wie betaalt, bepaalt. Al die frustraten die op Wilders hebben gestemd komen bedrogen uit. Dat uitgerekend de meeste frustraten in Limburg blijken te wonen is voor mij meer dan ergerlijk. Bovendien zit de PVV geeneens in de Eerste Kamer, en zie dan de begroting er maar doorheen te krijgen.... Natuurlijk, Rutte zal voor de vorm nog wel even praten met vriend Geert en wie dan ook de nieuwe CDA-pipo wordt, maar het wordt dus Paars Plus, en maak je borst maar nat. Dat ventje met die malle hoed, Plasterk, zat gelijk te kakelen dat ie wel weer minister van onderwijs wilde worden en Cohen kwekte wat over “verantwoordelijkheid nemen¨. Wedden dat ze morgenmiddag hun zonet hervonden principes alweer bij het vuilnis hebben gezet? De vuilnismannen werken ondertussen alweer, dus het spul wordt netjes opgehaald. GL en D66 zijn sowiso zo neo-liberaal als de pest, en die willen wel heeeel erg graag, die zetten overal hun handtekening onder... Moeten ze effe een paar puntjes regelen, de JSF en de hypotheekrenteaftrek bijvoorbeeld. Dat is zo gepiept. Die JSF bombarderen ze tot vrije kwestie en daar mogen de hooggeachte volksvertegenwoordigers dan hun zegje over doen. VVD, CDA, PVV en Klein Rechts zijn verzot op dat ding, dus die komt er gewoon. Dan de HRA.... Daar wordt een onderzoek naar gedaan dat dan over 3 jaar klaar moet zijn om een definitief besluit te nemen. Afhankelijk van de peilingen klapt de boel dan wel of niet uit elkaar. De AOW gaat eraan, toeslagen worden gekort en de huren gaan omhoog. Want die 28 miljard moeten natuurlijk wel door iemand worden opgehoest. Dan geven de heren en dames zichzelf een loonsverhoging van een procent of 15, en is het kabinet rond.

U zegt: En die kerncentrales dan? En het milieu? En de gekozen burgemeester? Halsema haalt het verruimde ontslagrecht binnen, en rept verder met geen woord meer over kernenergie... En de rest? Ach, je kan het ze al in koor horen roepen: Het gaat nu over de eukunnemie! En over wie welke post krijgt, natuurlijk. Maar daar zijn ze het al zowat over eens.

Het was al met al een nachtmerrie om naar te kijken, vanavond. Maar soit, we zijn van die Balk af, Donner zien we ook nooit meer terug en Gerda Verburg en Rat Verhagen hebben nu tijd zat om te gaan twitteren.

zondag 6 juni 2010

Alles goed aan the Caribbean





Alles verloopt hier naar wens, niet veel bijzonderheden te melden...dus we uploaden maar een paar fotootjes (met dank aan Suzanne). Het is aftellen naar het WK en de Nederlandse verkiezingen. De stemwijzer hield het er trouwens op dat we allebei maar op de Partij voor de Dieren moesten gaan stemmen, ja echt waar!

dinsdag 25 mei 2010

Update: warme meimaand



Heet en zonnig is het hier, terwijl in de bergen en aan de Pacifico nu regentijd heerst. Toch is mei/ juni qua toerisme een slappe tijd, net als september-oktober terwijl het weer hier dan ook zo mooi is en je bij veel hotels / cabinas Green season korting krijgt (tip voor wie nog eens naar ons in Costa Rica wil komen).
Ramona had weer een mooi rapport voor het eerste trimester en we hebben ons druk georienteerd op vliegtickets, om haar in de zomer naar Nederland toe te sturen. Jammer genoeg liggen de prijzen voor juli (hoogseizoen) behoorlijk boven ons budget, vooral ook omdat de euro ineens weer naar iets van $ 1,20 kelderde...dankzij de financiele crisis rond de Middellandse zee. Tja, in september/ oktober is een ticket zo'n 300 euro goedkoper, maar daarmee zijn we er nog niet. Er moet namelijk een flight attendant betaald worden om haar te begeleiden (verplicht onder de 12 jaar), er moeten via de ambassade in San Jose papieren geregeld en betaald worden, ze moet een leuk zakcentje meekrijgen plus ook nog twee hotelovernachtingen in SJ voor bij het halen/ brengen van het vliegveld dat hier ruim 200 km vandaan ligt. Zo'n 1500 euro gaat dat kosten en dat geld hebben we gewoon niet, maar bedelmailtjes naar familie en vrienden gaan we zeker ook niet sturen (dat bewaren we wel voor noodgevallen, haha). Nou ja, we zullen het allemaal nog wel zien, maar voorlopig blijft ons geld gewoon even op de spaarrekening staan. Het zijn economisch best barre tijden (we willen ons niet beklagen hoor, integendeel) en dan is zo'n buffertje achter de hand ook wel even errug prettig en geruststellend om te hebben.
Vorige week is mijn lievelingspaard Tilano afgemaakt, hij was positief getest op EIA/ paardenaids en dat afmaken moest wel gedaan worden om de rest van de kudde tegen het virus te beschermen, dat door o.a. paardenvliegen overgebracht wordt.
Euthanasie in Latijns-Amerika betekent de dood door een kogel, da's goedkoper dan de dierenarts met zijn spuit optrommelen. Nu ligt Tilano begraven op de boerderij van Brigitte, ongeveer 2 km van ons huis vandaan. Hoewel er gelukkig nog tien paarden over zijn, was Tilano echt mijn maatje van het stel en ik ben er best bedroefd van dat hij er nu niet meer is. Maar zo gaan die dingen....

donderdag 29 april 2010

Eclipse & Tilano (en update)




Het is alweer bijna mei (jullie vieren nu zo ongeveer het jaarlijkse oranjefestijn) en ik zag dat we in april nog maar een (1) stukje op dit blog geschreven hadden. Voorgaande jaren schreven we weleens twintig stukjes per maand, maar daar is na bijna drie jaar wonen in Costa Rica wel een beetje de klad ingekomen. Eerst is het allemaal exotisch en nieuw, het wonen in zo'n ver tropisch land....maarrr na een jaartje of wat alledaagse besognes, wordt het eigenlijk ook weer heel gewoon, echt waar. En om nou om de paar dagen een stukkie te schrijven over het weer en onze huisdieren? Zelfs de meer bizarre kantjes van Latino-folklore zijn intussen allemaal al eens aan bod geweest. En dorpsroddel zal jullie vast niet kunnen boeien, omdat jullie die mensen toch niet kennen. Ook de nieuwe sociale netwerken als Facebook, Twitter, Skype en de diverse internetforums blijken niet echt bevordelijk te werken op het regelmatig bijhouden van dit blog. Maar goed, we zullen ons best blijven doen;-)Daar gaattie dan:

De wasbak was dus uit de muur gevallen (echt waar) maar datis intussen weer gerepareerd. Ramona wordt de laatste tijd steeds voor allerlei feestjes uitgenodigd, waaronder een pyama-party met nog 8 meisjes...waarbij ze allemaal geen oog dicht gedaan hadden, ahem. En Kelly, de rastafari-barman van Chao's heeft nu verkering met Brigitte...en ze zijn echt een schattig paartje samen. Met onze hondjes gaat alles goed (zelfs die zwarte is weer beter geworden) en het weer is prachtig zonnig: bloedheet, dat dan weer wel...maar in de rest van Costa Rica is nu de regentijd begonnen en spoelen de berghellingen weer als vanouds naar beneden. In Cahuita is het supermooi weer, maar beide toegangswegen zijn dus geblokkeerd, waardoor de toeristen hier niet meer kunnen komen, echt handig is dat. En dat duurt nu al dagen, want Tico's zijn zeker de vlotste niet en zelfs een simpel klusje als het opzij shovelen van wat puin op de snelweg moet hier blijkbaar altijd wekenlang duren.

Intussen ben ik maar begonnen met het trainen van Brigitte's jongste paard Eclipse, want die is ontzettend woest en haalt constant allemaal rare streken uit: hekken kapotmaken of eroverheen springen en door het dorp gaan rennen, om maar wat te noemen. Bloemperkjes leegvreten en kapottrappen zodat de buren overspannen opbellen. De deur van de schuur forceren en vervolgens de hele voerton leegslobberen. Ontzettend bijten en trappen naar de andere paarden. Pubergedrag wat nodig gecorrigeerd moet worden! Maar hij is erg slim en sterk en staat nu al zo ongeveer bovenaan de bijtorde in de groep, samen met zijn mama Luna dan. Eclipse is intussen 2jaar en 3 maanden oud (hij is geboren in de nacht van de maansverduistering in feb. 2008, wel bijzonder als je moeder ook nog Maan heet) maar dat is nog te jong om mensen op zijn rug rond te kunnen dragen; eerst moet het beendergestel goed uitgehard zijn en dat is meestal niet voor de derde verjaardag, hoewel de paarden hier wel iets vroeger 'rijp' dan in Europa. Dus ik ga nu elke dag wandelen met Eclipse, zodat hij leert netjes naast me te lopen, te stoppen op commando en een stapje achteruit te doen. En hij draaft rondjes door een afgezet stukje paddock. Dat gaat goed, tot het meneertje zich begint te vervelen, dan springt hij over het hek en rent naar de andere paarden toe. Maar, hij is erg slim en leert snel, dus ik moet er maar voor zorgen dat hij zich niet gaat vervelen. Volgende week mag hij mee op een strandtour, met mama Luna en aan een touw...dan kan hij vast veel dingen leren en ook wat conditie en kracht opdoen.
Met een van de andere paarden, Tilano, gaat het intussen erg slecht...hij is broodmager geworden en heeft al een paar maanden niet meer gewerkt. Het lijkt wel of hij elk moment dood om kan vallen, zo slecht gaat het met hem! Nu is er bloed afgenomen om te laten onderzoeken op Equine Infectieuze Anemie, dat dacht de dierenarts dat het was. Ik wist niet wat dat was maar heb het uitgezocht op internet en het is een retrovirus, overgebracht door horzels en dazen (dat zijn die nare grote, bloedzuigende vliegen). Dat virus is dus nauw verwant aan het Aidsvirus, zoals dat voorkomt bij mensen, apen, koeien en katten...alleen dan veel besmettelijker, 30 % van de wilde paarden populatie wereldwijd is er al mee besmet en vele huispaarden intussen ook! Als hij dat inderdaad heeft is het einde verhaal: Sacrificio (afmaken dus, de Spaanse taal heeft voor de meest erge dingen nog een mooi woord) of anders zou hij zou voor de rest van zijn leventje in quarantaine moeten. Nou zou ik Tilano best bij ons in de tuin willen neerzetten, maar jammer genoeg was Noel het daar helemaal niet mee eens: 'Weet jij wel hoeveel een paard kost in onderhoud? En de medicijnkosten? En je hebt er helemaal geen moer aan!'
Dus dat ging helaas niet door, nou ja...hij heeft wel gelijk want dat kunnen we echt helemaal niet betalen. Maar zielig is het allemaal wel, hoewel we de uitslag van die bloedtest eerst maar even rustig moeten afwachten....

vrijdag 9 april 2010

Aan de zwerf




Simba de jonge kater is al ruim vier weken geleden weggelopen (tot verdriet van Ramona) maar zijn nakomelingen duiken door heel Cahuita en omstreken op: leuke grijsgestreepte kittens met spikkelbuikjes. Best mogelijk dat Simba zichzelf opnieuw uitgevonden heeft als boskat, levend van de jacht op vogels en muizen...of anders is hij misschien bij een buurvrouw gaan wonen, daar hebben katten ook nogal een neiging toe, als je ze los laat lopen. En Mambo is intussen bij de pandilla gegaan, dat is een meute straathonden uit het dorp...allemaal jonge mannetjes die met z'n allen zoeken naar eten en vriendinnetjes, intussen de dorpsbewoners ergerend met hun nachtelijk geblaf en constante geravot. Dat snoezige puppie Mambo is in de grote macho van Cahuita veranderd de laatste tijd en zwalkt het liefst alleen nog over straat...soms herinnert hij zich weer dat hij ook nog een huis en een voerbak heeft, dan komt ie thuis om te eten en lang te slapen...helemaal vuil, vermagerd en te moe om met het puppie te spelen (die trouwens ook weleens meeglipt om alvast van het straathondenleven te proeven).
Mambo en Simba zijn alletwee niet gecastreerd en de testosteron giert gewoon door ze heen de laatste tijd...spring is in the air ,ook hier. Ik wilde ze dan ook allebei maaaanden geleden al naar de veterinario brengen om ze te laten ‘helpen’ ,want ongecastreerde mannetjes gaan gewoon altijd aan de zwerf en maken veel te veel kindjes overal (die niemand wil hebben), maar toen begonnen Noel en Ramona de actiegroep ‘Laat Mambo en Simba hun ballen houden!’ want casteren is ‘zo zielig’ en ‘kijk maar wat Charlie Brown een slome vetzak is geworden’ en vooral ‘ja mama, twee tegen een, dusss wij onze zin’. Mijn stelling is dat dat soort (d)emocratie feitelijk tot belabberde besluitvorming voert, kijk maar…want misschien worden ze nu eerdaags wel door een auto overreden als ze een keer verdwaasd van de hormonen de snelweg oversteken, ja ja… of een nijdige buurman die genoeg heeft van hun nachtelijk hondengeblaf\ kattengejank en hakt ze met een machete de kop af of strooit vergiftigd vlees in de buurt rond, want dat is in Latijns-Amerika heel gewoon (niet dat ik het gewoon vind hoor). Dus Mambootje houdt nu Mayah gezelschap als kettinghond, al moet ik gauw een dikkere ketting gaan kopen bij de ijzerwinkel, want de standaard kettinghondenketting kan hem dus ook al niet tegenhouden. Puppie, die intussen opgegroeid is tot een soort coyote (ik zag daarvan een plaatje in een natuurgids en ze lijkt er echt precies op en Mambo lijkt trouwens net op een Australische dingo en Mayah op een Canadese wolf,maar dat terzijde) , die mag er dus wel aan geloven qua castratie, want da’s een vrouwtje en ik wil zeker geen nest Cahuita coyotes in huis, nee zeg…het idee alleen al.
Hengstveulen Eclipse van Brigitte heeft er ook een handje van om aan de zwerf te gaan, die springt gewoon pardoes over het hek van de wei, steekt de snelweg over en gaat op zoek naar zijn moeder en de rest van de kudde (als die aan het werk zijn en hij met een paar andere paarden in de wei moet achterblijven) dan kom je hem plotseling op Black Beach Road tegen, levensgevaarlijk! En die is trouwens wel onlangs gecastreerd, alleen is dat nog niet helemaal bij hem doorgedrongen blijkbaar, want nu springt hij vaker de wei uit om ook al aan de zwerf te gaan. En tot overmaat van ramp heeft hij ook nog vlak voor zijn castratie zijn halfzuster Sol bezwangerd…daar is Brigitte echt heel blij mee, straks nog een (overbodig) paard erbij dat gezellig lekker mee eet, haha.
Intussen hadden we ook nog een weekje bezoek hier van Sonia, die was hier ook al in februari met mijn familie meegekomen, en nu wilde ze graag nog een keertje Cahue aandoen. Ze heeft Ramona een heel leuke Semana Santa bezorgd en nu zijn de dames samen nepzusjes geworden…echt waar, in het dorp werd me ook al gevraagd of Sonia (19 jaar) mijn dochter of mijn nichtje was?! Nu is Sonia met een vriendin verder doorgereisd naar de eilandjes Bocas del Toro, voor de Caribische kust van Panama, maar zondag keren de dames alweer terug naar ons dorpje, om nog een dagje National Park te doen (en een avondje te stappen in de Cocosbar, die Wild West saloon hier in de dorpsstraat) alvorens ze terug zullen reizen naar Tamarindo, aan de andere kant van het land, in Guanacaste.

woensdag 24 maart 2010

Weer Semana Santa...



Vrijdag heeft Ramona een schoolfeest en daarna weer twee weken vakantie; Pasen staat ook hier weer voor de deur, intussen al de derde keer dat we dat in Costa Rica meemaken. Cahuita zal weer vollopen met allerlei toeristen, zowel Tico's als buitenlanders en er zal vooral weer ongelooflijk veel gezopen worden...da's traditie onder Tico's en ook de extranjeros doen er dapper aan mee, soms kotsend in de bosjes eindigend (die rum hier is straf), maar alla...daar doen Cahuitanen niet moeilijk over, toeristen brengen nu eenmaal geld binnen. Het weer is echt goddelijk lekker de laatste tijd, volop zomer is het en alle bomen zitten vol zoetgeurende bloemen...fantastisch is het dan ook om hier te wonen!
Maar ook in een tropisch paradijs gaat het gewone leven door, electriciteitsrekeningen moeten worden betaald en dat soort van alledaagse dingen meer. Zo zaten we deze week alledrie in de dorpskliniek bij de dokter, met uitslag en wondjes op onze benen die maar niet weggingen. Ramona kreeg naast medicijnen ook een bloed- en urine onderzoek, dat wordt gedaan bij het ziekenhuis/ laboratorium in Hone Creek. Eerste bloedprik van haar hele leven was dat en dat was wel even slikken want dat deed pijn (nou ja, een beetje dan). Uit de resultaten bleek dat ze een licht verlaagd ijzergehalte in het bloed heeft, daarom heeft ze ijzerpillen en vitamine B. meegekregen, drie maanden lang in te nemen om aan te sterken. Ook heeft ze van de dokter een wormenkuur gekregen, dat krijgen alle kinderen hier blijkbaar regelmatig bij de Ebais kliniek in het dorp (dat Ebais staat voor Equipo Basico para la Attencion Integral a la Salud -dat kunnen jullie vast wel ontcijferen, het is een uitgebreide huisartenpost; zoals aanwezig in elk dorp en elke stadswijk in heel Costa Rica).
Noel heeft jammer genoeg weer erg last van allergisch eczeem, mogelijk veroorzaakt door de uitbundig bloeiende vegetatie hier, met opgezwollen enkels en voeten erbij...daarom loopt hij nu dus sinds kort bij de dermatoloog in Limon. Hopelijk knapt het gauw op, want hij is door het eczeem onder zijn voetzolen niet erg goed ter been en heeft best veel pijn.
Zelf had ik een stomme muggenbult opengekrabt en dat was flink gaan ontsteken...huisarts stuurde me meteen door naar Hone Creek, om het door de afd. Microbiologie te laten onderzoeken op de hier veelvuldig voorkomende tropische parasieten...die bleken er gelukkig niet in te zitten, maar wel vervelende bacterien: stafylococcen...dus ik zit weer eens aan een antibioticakuur (nadat ze die bult op de eerste hulp met een scheermes hadden opengemaakt, auw). Goed, tot zover dan deze aflevering in de serie 'NNR bij de dokter'...alhoewel, woef moest de dag daarna ook nog naar de dierenarts in Bribri. Dat had nogal wat voeten in aarde want de taxi had panne en kwam daardoor niet opdagen...en honden mogen tegenwoordig niet meer mee in de bus,dus ik had de doodzieke Mezcla (sterk vermagerd en wou al tijdje niet meer eten en drinken) in een draagdoek verstopt als een soort baby en dat was wel gelukt, om zo langs de chauffeur te komen. Maar die hond stonk zo erg dat de Tico 's hoofdschuddend hun neus dichtknepen en niemand wou ook naast me zitten, raar maar waar. De hond bleek Ehrlichia canis te hebben, een door tekenbeten overgebrachte rotziekte...waar de mens trouwens ook vatbaar voor is. Dus ook woef heeft een antibioticakuur en vitaminespuiten en zal hopelijk met wat extra lekkere hapjes snel weer opknappen...50 % kans geeft de dierenarts haar. Bij de dierenarts kwam ik Elvi tegen, da's een Spaanse dame die in Cahuita een hotel heeft en haar hondje had dezelfde ziekte, dus dat heerst hier blijkbaar. Zij had haar hondje in een soort kattendraagkooi verpakt en mooi dus dat zij dus op de terugweg de bus niet in mocht!!! Zelf had ik Mezcla toen net alweer succesvol de bus ingesmokkeld, dus ik kon er niks meer aan doen...maar vond het bar lullig voor Elvi, die waarschijnlijk de taxi terug naar Cahuita moest nemen. Tja, life in paradise heeft ook zo z'n mindere momenten, denk ik dan. Ramona vraagt net 'wat we met Pasen gaan doen?' en hoopt op een chocolade eieren speurtocht. Zeker zullen we lekker naar het strand gaan, om een beetje aan onze tan te werken en lekker te genieten van Semana Santa...snoeiharde raggaton! stomdronken taferelen! vuilnishopen op het strand! maar dat hoort allemaal bij het Pura Fiesta wat we hier in Costa Rica beleven.

maandag 8 maart 2010

zondag 7 maart 2010

Kiesregister Den Haag

Op welgeteld één punt zou die frustraat uit Venlo wel eens gelijk kunnen hebben: het zou op 9 juni weleens uit kunnen draaien op een race tussen hem en Bos en de PVV zou weleens de grootste kunnen worden... Al zet GW vijftig hersendoden op z'n lijst, het schijnt z'n aanhang allemaal niks te kunnen schelen...

We hebben hier lang zitten twijfelen, gaan we stemmen of niet? Nu het mogelijk blijkt te zijn om per brief te kunnen stemmen is een lange reis naar San José overbodig, het enige wat we moeten doen is ons per e-mail inschrijven in het kiesregister van Den Haag. Niet dat het veel uitmaakt, die twee stemmen, maar het gaat deze keer wel ergens over. Als het de SP niet lukt om een fors deel van de naar GW overgelopen kiezers terug te winnen, ziet het er triest uit. Nee hoor, CDA en VVD sluiten een coalitie met GW niet uit, te treurig voor woorden... In de hele wereld wordt Wilders beschouwt als een fascist, en dat is ie ook, alleen mag je dat in NL niet zeggen. Een vergelijking trekken met de Tweede Wereldoorlog, foei hoor! Daarmee zou je z'n aanhangers uitmaken voor fascisten... ja, nou en? Hoe noem je zo iemand dan die bewust stemt op een leider die pleit voor knieschoten en massadeportaties, een democraat??? ¨Ze zijn alleen gefrustreerd en bang¨. Ja, dat waren die gefrustreerde Duitsers in '33 ook. Gefrustreerd en bang, en dan maar achter iemand aanhobbelen die een zondebok aanwees en simpele oplossingen beloofde... Iemand die op 9 juni op die geblondeerde gek stemt, is een fascist, of die dat nu leuk vindt of niet. En al die media en politici die vinden dat je dat niet mag zeggen, zijn onverantwoord bezig. Denken zeker dat ze het kunnen opnemen tegen GW omdat ze zoveel slimmer zijn... Dan hebben ze het goed mis, GW is een gevaarlijke gek, maar dom is ie zeker niet. Hij neemt wat ¨linkse¨ standpunten op (AOW en zorg) om te ¨bewijzen¨ dat ie helemaal niet zo rechts is en om een hele hoop stemmen weg te halen bij links. Voor de VVD-aanhang belooft ie belastingverlagingen, doet het ook altijd goed, en voor de bange autochtone 40-plusser heeft ie natuurlijk de Islam en de straatterroristen paraat. Explosieve mix, en niet voor 1 gat te vangen. Nog een paar door hem zelf uitgekozen TV-optredens, en de verzamelde nederlandse media doet de rest. Gegarandeerde aandacht tot aan de verkiezingen, en klaar is kees... ¨We kunnen hem niet uitsluiten, geen cordon sanitaire, want daar wordt ie alleen maar groot van¨. Wat een kolder! Gewoon zeggen: ¨Geef 'm dan maar 30 of 40 zetels, de regering komt ie hoe dan ook niet in! Jullie stem is daarmee een effectief een weggegooide stem, we gaan niet samen regeren met een fascist, punt uit!¨ Maar dat signaal durven CDA, VVD en CU niet af te geven... Nee, de bangerikken koment precies met het verkeerde signaal: ¨Stem gerust PVV, want wij sluiten niets uit. Als een partij zoveel stemmen haalt, mag je die niet uitsluiten.¨ Apekool, dat staat nergens. Dat verzinnen ze zelf. Waarom niet gewoon gezegd: ¨Nee, we sluiten GW categorisch uit, zo'n stroming hoort in een fatsoenlijk land gewoon niet thuis. En als het dan na 9 juni echt niet anders kan gezien de uitslag, dan maar een nationaal kabinet, dan doet iedereen maar wat water bij de wijn. Er zijn tussen de verschillende gewone partijen genoeg overeenkomsten te vinden om met een minimumprogramma te komen. Het gaat er voor de kiezer om, om te bepalen wie van de gewone partijen, van SP tot VVD, de grootste wordt. En die neemt dan het initiatief. Bij deze leggen alle democratische partijen zich vast: een kabinet met GW komt er NIET, ook geen kabinet dat door hem wordt gedoogd.¨ Maar ja, DAT zeggen de gristenen en de rechts-liberalen nu net niet... Goed, PvdA, GL, SP en D66 sluiten samenwerking met Wilders WEL uit maar de PvdA durft dan weer niet zover te gaan om van tevoren een voorkeur uit te spreken voor een kabinet met in ieder geval als kern PvdA, GL en SP. Nee, mevrouw Hamer beschouwt die van Geel als ¨best wel progressief¨... waar haalt dat mens dat vandaan? Hamer droomt van een kabinet Paars Plus. Dat mens is wereldvreemd. De VVD WIL helemaal geen Paars Plus. Die wil een snoeihard bezuinigingsprogramma over de ruggen van de zwakkeren. Een aantal partijbaronnen spreekt zich openlijk uit voor samenwerking met Wilders in de wetenschap dat dat gewoon een neo-liberaal is als het op belastingen en economie aankomt, en in de veronderstelling dat GW wel zal inbinden op zaken als de islam... En dat schijnt de top van het CDA ook te geloven. Soit, mevrouw Hamer weigert gewoon de werkelijkheid onder ogen te zien en droomt verder... En CDA en VVD nemen een onverantwoorde gok... Gokken op een herhaling van Balkenende I waarbij de PVV na verloop van tijd wel uit elkaar zal vallen... Maar de PVV is de LPF niet. Tot nu toe heeft GW aangetoond in staat te zijn om de fractiediscipline te handhaven. En wie zegt dat het 'm niet lukt nog een stuk of 30 kandidaat-Kamerleden te vinden die kritiekloos achter hem aanlopen? Die vindt ie heus wel, want intelligent hoeven de kandidaten niet te zijn, liever niet zelfs. ¨Ja maar, hij vindt nooit geschikte kandidaten om als minister te leveren!¨ Ik durf te wedden dat hij die wel vindt. Er zijn na de verkiezingen gegarandeerd meer dan genoeg ¨specialisten¨ te vinden die maar al te graag een PVV-ministerspost accepteren, aangeboden op een presenteerblaadje... Neem nu zo'n mr. Tiddema, die kan niet wachten tot ie minister van Justitie wordt... En zo zijn er meer, daar durf ik wel een fles wijn op te wedden...

Goed, het is wel duidelijk, ik ben er niet gerust op en ik ga nu dus voor het eerst in decennia weer eens stemmen. Jammer dat dat niet meer kan op Agnes Kant. Ik denk dat ik maar ga voor Krista van Velzen. De e-mail naar Den Haag gaat morgen de deur uit. In de, hopelijk niet ijdele, hoop daarmee iets bij te dragen om het ergste te voorkomen. Ik voor mezelf natuurlijk. We hebben gewoon de ruimte niet hier in Cahuita om al die drommen op te vangen die na 9 juni halsoverkop de benen nemen... De eerste kandidaten hebben zich al gemeld...