Denguebestrijding

Zoals jullie weten zitten we hier boven de muggengrens. Af en toe lift er een beestje mee met de bus de berg op om vervolgens zielig het loodje te leggen, het is ze hier gewoon te koud. Dankzij de klimaatverandering en opwarming van de aarde voelen allerlei muggensoorten zich ondertussen wel thuis op een hoogte van 1000 meter en dus ook in steden als San Jose, Alajuela, Heredia etc. Een van die muggensoorten, de Aedes aegypti is verantwoordelijk voor de verspreiding van dengue, oftewel knokkelkoorts of breakbone fever. Dit jaar werden, tot nu toe zo´n 24.000 Costaricanen geveld door die ziekte, waarvan minstens 7 permanent. Hoeveel toeristen die ziekte hebben geëxporteerd is onbekend. Er zijn op dit moment 4 soorten dengue. Wordt je voor de eerste keer besmet, dan lig je twee weken plat. Enig voordeel: je bent daarna wel immuun voor de variant waar je ziek van werd. Helaas niet voor de 3 resterende varianten. Neemt een van die 3 je vervolgens te grazen, dan is het ziekteverloop heel wat ernstiger. In het ergste geval beginnen allerlei organen te bloeden en overleef je het dus niet. De kans op een dodelijk verloop is, net als bij de gewone griep, het grootst bij kleine kinderen en bejaarden. Een geneesmiddel of preventieve inenting is er dus niet. Het beestje moet dus fysiek worden bestreden, en het opruimen van de broedplaatsen is daarbij het meest effectief. De vrouwtjemug deponeert haar eitjes het liefst in plassen water in vuilnishopen en bejaarde autobanden. Lekker warm. Jaarlijks gaan er zo´n 800.000 autobanden met pensioen en de meesten daarvan worden gewoon weggegooid en belanden op een braakliggend stukje grond of in de achtertuin. Op 15 november, en dus voor dit dengueseizoen sowiso te laat, wordt een wet van kracht die de verkopers van autobanden verplicht de afgedankte exemplaren terug te nemen. De consument is dan wettelijk verplicht de pensionados in te leveren. De bandjes moeten dan terug naar de fabrikant voor recycling. Zoals gezegd, voor dit jaar helpt het niet meer veel, en het is nog maar de vraag of de Tico zich van deze wet wel iets aantrekt... Naast oude autobanden zijn dus ook hopen basura langs de straatkant, braakliggende terreinen, hofjes, stegen en tuinen favoriet bij de vrouwtjes. In de afgelopen maanden zijn honderden ambtenaren van het ministerie van gezondheid het land ingetrokken om de ergste probleemgevallen in kaart te brengen. De gegevens zijn verwerkt, en het ministerie heeft inmiddels de 81 gemeentes in het land opdracht gegeven de basurahopen te verwijderen. Zes van de 81 hebben gehoor gegeven aan het ministerieel bevel. De gemeentes in Guanacaste en Limon doen gewoon alsof hun neus bloedt. Of het ministerieel bevel is nooit aangekomen omdat het faxapparaat het al jaren geleden heeft begeven, dat kan natuurlijk ook nog... Waar het vuilnis wel wordt opgeruimd, dat zijn de toeristencentra en de toeristenstranden. Uit welbegrepen eigenbelang hebben de hoteliers en horeca-ondernemers daar zelf een vuilnisophaaldienst georganiseerd. Waar de toerist zich niet laat blikken, is dus ook geen vuilniswagen te bekennen en blijft de rotzooi net zolang liggen tot dat de plaatselijke bevolking de stank wel weer genoeg vindt en het zaakje in de fik steekt... La Nacion heeft van de week geprobeerd in contact te komen met de gemeentes Nicoya, Liberia, Limon, Santa Cruz en Cañas, de vijf gemeentes met de meeste dengue-gevallen. Waarom is de bestrijding van dengue (en dus het opruimen van de basura) geen prioriteit in jullie gemeente, wilde de krant weten. Niet een van de vijf heeft gereageerd... Dan maar gebeld met de directeur gezondheidsbevordering: ¨Nee, klopt. Onze strategie werkt alleen in functionerende gemeentes die het belang ervan inzien¨. En hoezo kan het dan andere gemeentes niets interesseren? ¨Zij richten zich liever op andere zaken die bestuurlijk gezien minder gecompliceerd zijn¨. Je kan je natuurlijk afvragen wat er nu bestuurlijk gezien gecompliceerd kan zijn aan het organiseren van een vuilniswagen, of voor mijn part een pickup, en schoppen en bezems voor de mannen van Publieke Werken, maar die vraag wordt niet gesteld, niet door de directeur, en ook niet door de krant... Curieus genoeg krijgt het Nationale Ziekenfonds voor bestrijden van het probleem dan weer wel hulp van particuliere bedrijven, hier ¨strategische ondernemingen in de strijd tegen dengue¨ geheten. Blijkbaar beschikken ze bij de Bierbrouwerij Costa Rica wel over bestuurlijke daadkracht. Het gemeentelijk bestuur overdragen aan de brouwers, dat zouden ze nog kunnen doen... Kortom, het landelijk bestuur is traag en weinig capabel, gemeentelijke overheden bestaan vaak alleen op papier. En onze President en Zijn Broer? Die hebben het druk, druk, druk. Net terug van de Chinareis, zijn ze alweer bezig met de koffers pakken voor de 17de Ibero-Amerikaanse Top van Staatshoofden en Regeringsleiders om daar te praten over de armoede op het continent. Onze president gaat daar wijze woorden wijden aan ¨sociale cohesie¨ en wijzen op zijn behaalde successen... En dat staat volgende week dan allemaal in de krant, ja ja, de krant van Fabeltjesland...