Nog meer nieuws uit Nederland, twee berichten in La Nación van zondag 11 november. Een kleintje in de rubriek Gezondheid en Familie met als strekking: Drugs in de apotheek! De Nederlandse regering wil het gebruik van cannabis in de vorm van mediwiet bevorderen alsook de ontwikkeling van nieuwe medicijnen gebaseerd op de mala yerba (onkruid) aanmoedigen...daarmee is het kleine landje weer eens pionier in de hele wereld.
Verderop in dezelfde krant een paginagrote vertaling van een artikel van Ian Buruma, schrijver van het boek ´Murder in Amsterdam: The Killing of Theo van Gogh and the Limits of Tolerance´ waarin het Nederlandse volk en vooral de ´lafhartige regering´ een forse verbale afranseling krijgen. Nergens ter wereld vind je een plek met meer rijkdom en vrijheid, de Nederlanders hebben helemaal geen reden om zich zorgen te maken; maar toch neemt de aanhang van rechts-populistische partijen (Geert Wilders, Rita Verdonk etc.) nog steeds toe. Hij analyseert de situatie als volgt: grote groepen Nederlandse burgers voelen zich in de kou gezet door de politieke (liberale) elites en vrezen dat ze zullen worden verzwolgen door golven van immigranten waar de gevestigde politiek nooit grenzen aan stelde. Datzelfde sentiment leeft ook wel in landen als Frankrijk, België en Zwitserland maar is in het geval van Nederland verrassend omdat het land geen rechts-populistische traditie kende, integendeel juist altijd trots was op zijn openheid en tolerantie jegens buitenlanders.
Vervolgens maakt hij de Nederlandse regering uit voor lafaards, inzake de toestanden rondom Hirsi Ali en schaart zich achter Salman Rushdie, die haar kennelijk ´de eerste vluchteling uit West-Europa sinds de Holocaust´ noemde. Verraden door haar eigen partijgenoot (Verdonk), die tot het slag Hollandse xenofoben behoort die geen zwarte, afrikaanse vluchtelingen meer op het grondgenbied wensen toe te laten, zeker niet degenen die hun opinies zo openlijk ventileren als Hirsi Ali deed.
Met leedvermaak merkt hij ook nog op dat de emoties zo hoog opliepen dat de waarheid daaraan ondergeschikt raakte. Kijk nou toch eens hoe die Hollanders, altijd zo trots op hun liberalisme en tolerantie, reageren als lafaards wanneer hun principes werkelijk op de proef gesteld worden! Om te eindigen met (laatste alinea): ´Het is waar dat de Hollanders, trots en verwend volkje in hun benauwende mini-staatje, altijd naar de buitenwereld keken met een air van zelfgenoegzaamheid. Vandaar dat ze nu afgestraft worden, wat het natuurlijke lot is van alle kleine mazzel-landjes in West-Europa´. Wat trouwens ookde kop van het artikel is :¿Pequeños países con suerte? Waarschijnlijk is dit artikel ook wel in de Nederlandse bladen gepubliceerd, zo niet kun je het helemaal nalezen (in het Engels) op: www.project-syndicate.org
Zelf vind ik het leuk om berichten over Nederland te lezen, dan weet ik weer waar ik me destijds allemaal groen en geel aan liep te ergeren en waarom ik ook weer zo nodig moest emigreren. En als ik me hier weer eens loop te ergeren aan die Tico´s met hun vergaande nonchalance gemixt met onwetendheid & doodsverachtiging,; hun struikelstoepen, vuilnishopen en eeuwige rotherrie: dan hoef ik maar zo´n artikeltje te lezen om dat allemaal weer te kunnen relativeren en te genieten van al het goede wat dit beeldschone paradijsje hier allemaal te bieden heeft.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten