De vraag wat we hier zoal uitspoken op een dag heb ik eergisteren beantwoord. Voor ons geen existentieel geploeter meer om de financiële eindjes aan elkaar te knopen. Dat was niet DE reden om Nederland gedag te zeggen, maar het speelt wel een aanzienlijke bijrol, dat een maand niet meer een dag of vijf teveel heeft... Geen slecht betaald uitzendwerk meer wat erop neer kwam dat ik allerlei mensen en bedrijven telefonisch op de wekker moest vallen met meestal stompzinnige vragen. ‘Hoe vaak gaat u per week onder de douche meneer?’ ‘En uw vrouw?’ ‘O, u heeft geen vrouw, maar u gaf aan een partner te hebben?’ ‘Juist, hoevaak gaat uw vriend dan onder de douche?’ Verbazingwekkend genoeg werden de meest impertinente vragen ook nog beantwoord... Nee, voor mij geen ‘Goedendag mevrouw Janssen, is uw man aanwezig?’ ‘O, die is dood.... Neemt mij niet kwalijk...’ meer. Nee, allemaal verleden tijd. We worden hier ook niet telefonisch lastig gevallen met aanbiedingen. Niks geen winstverdriedubbelaar of ‘heeft u interesse in een alarminstallatie?’ meer. En zo zijn er nog wel een aantal zaken die niet meer hoeven. Natuurlijk houden we het nieuws uit Nederland bij en vinden we het onrustbarend hoeveel mensen achter Wilders en Verdonk aan lijken te hobbelen. Zotte onderwijshervormingen, Uruzgan etc., we volgen het wel maar het is aan jullie om daar wat aan te doen. Wij mogen ons nu druk maken, en boos, over wat ze HIER allemaal bekokstoven en uitvreten. En dat is meer dan genoeg... Maar warempel, het lijkt erop dat in ieder geval één probleem aangepakt gaat worden, de open riolen. De directeur van ´s land waterbedrijf is het wachten op de heren politici beu (hij vernam dat Honduras – traditioneel beschouwd als het achterblijvertje in de regio – op het gebied van waterzuivering veel verder is dan het o zo moderne Costa Rica en besloot dat het zo niet langer kan) en is zelf maar naar een Japanse investeringsbank gestapt om geld los te peuteren voor een giga-waterzuiveringsinstallatie. Op de vraag waarom de regering er niets aan doet antwoordde de man dat de heren het geen sexy onderwerp vinden en het zo ook geen biet kan schelen dat het land op een sanitaire tijdbom zit. Maar goed, de eerste schep gaat binnenkort de grond in en over een jaar of wat moet er een state-of-the-art installatie staan. Diana kan na het afstuderen dus meteen aan de slag. En warempel, ook het pesticidenprobleem bleek gisteren nieuws. Blijkbaar begint het besef door te dringen dat het spul ongezond is. Weliswaar wordt maar over één mogelijk risico gesproken, longen definitief naar de haaien, en wordt de aandoening eufimistisch als ¨allergische astma¨ omschreven, het heeft in ieder geval nu de aandacht.
Terug naar Nederland: ook de meer aangename zaken uit Nederland zijn niet meer. Geen snel internet (snik!), geen IJ-molen, geen Bierkoning meer en vrienden en familie op afstand... O, en geen zware Van Nelle... Zeker, er waren ook zaken en mensen die het leven in Nederland nog bijna draaglijk maakten en die we missen. Maar niet getreurd, het zijn de jaren vijftig niet en er is regelmatig contact met vrienden en familie. Het terras van de IJ-molen hebben we ingeruild voor een tafeltje buiten in de boekwinkel want behalve boeken hebben ze daar ook fris en bier. Leuke boekwinkel kan ik jullie verzekeren! Laatst zaten we daar, zegt het dienstdoende meisje opeens ‘Jullie wonen in San Isidro!’ Hoe weet die dat nou? Blijkt het meisje hier in het dorp te wonen en ziet ze ons regelmatig voorbij wandelen, op weg naar Schildpadje... Het Costaricaanse wereldje is warempel klein en overzichtelijk... Nee, geen Bierkoning hier met bijna 1000 soorten bier. Hier moeten we het doen met 3 Tico-bieren (Imperial, Pilsen en Bavaria) plus wat Mexicaanse import. En eens in de drie maanden Nica-bier, natuurlijk. En ach, daar is mee te leven... En met een beetje mazzel brengt de postbode straks een pakje shag+vloei. En met nog meer mazzel zijn ze straks bij de ICE eindelijk in de jaren ’90 aanbeland en maken ze me blij met Minder Traag Internet!
Nee, ook geen oliebollen hier. DAAR ga ik zeker geen traan om laten, wat een ongelooflijk smerige dingen... Mogen jullie zelf oppeuzelen... Oud en Nieuw dus. Wat wij vanavond gaan doen, geen idee, hopelijk hoeven we niet naar een schuilkelder... Goede voornemens voor 2008? Eh, nee! Plannen? Meer dan genoeg. 2008 wordt een beslissend jaar. Wat gaat het worden? La Tigra? Andere regio in CR? Toch Nicaragua? Een belangrijke beslissing en zaak om alle voor en na´s goed af te wegen. De vraag of we al dan niet naar Nederland terugkeren, een vraag die formeel pas van de zomer beantwoord zou moeten worden, die vraag is, zoals bekend, allang geen vraag meer. De laatste bijdrage van dit jaar wordt afgesloten met een welgemeend Feliz Año Nuevo 2008! voor iedereen die we missen...
p.s. De Stadsverwarming stuurde vandaag een excuus-mail! Ja, tuurlijk hadden we gelijk... Geld wordt teruggestort.
p.p.s. Octopootje is niet meer.... Opgegeten, slachtoffer geworden van de razende moordzucht van Mayah...
Nogmaals: een Feliz Año Nuevo 2008! van ons alledrie!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten