De weermevrouw en de muggetjes

De weermevrouw hield het er in het avondnieuws gisteren erbij dat het vandaag, zondag 14 oktober, eindelijk weer eens een droge dag zou worden. Goed nieuws voor de bewoners van diverse kustplaatsen waar het rivierwater 1 meter hoog in de woonkamers staat. Goed nieuws ook voor de 3.500 Costaricanen die volgens de Rampenbestrijdingsdienst accuut gevaar lopen bedolven te worden onder naar beneden glijdende berghellingen. Minder goed nieuws: de weermevrouw sloeg de plank helemaal mis... Het regent en dondert op dit moment zoals het de hele week nog niet gedonderd en geregend heeft. En dan te bedenken dat vanaf afgelopen maandag tot vrijdagavond evenveel water naar beneden is gekomen als normaal in de hele maand oktober. Morgen, aldus dezelfde weermevrouw, bereikt een tropische depressie de Atlantische kust en dat levert weer een hele week regen op, dag en nacht. De wetenschappers in CR houden het op een combinatie van La Niña en een veranderend klimaat als gevolg van de globale opwarming. Diezelfde opwarming wordt ook gezien als oorzaak van het snel oplopende aantal dengue-gevallen (en doden). Elke graad verhoging zorgt ervoor dat de muggetjes die de dengue verspreiden het ook honderd meter hogerop overleven. Dat heeft ertoe geleid dat die beestjes het nu ook goed doen in steden in de Centrale Vallei zoals San José en Alajuela. By the way, wij zitten een flink stuk hoger... Honderden ambtenaren van Gezondheidszorg zijn er op uit gestuurd om in de meest betroffen gebieden bij alle huizen aan te kloppen om de bewoners te wijzen op mogelijke maatregelen die ze zelf kunnen nemen, zoals bijv. het opruimen van oude autobanden etc. die nogal wat mensen gewoon in hun achtertuin flikkeren en voor de vrouwtjesmuggetjes een ideale plek vormen om hun eitjes te deponeren. Mochten de ambtenaren in een huis de lieftallige beestjes aantreffen, dan biedt men de bewoners aan om het huis eens flink uit te roken. Bij uitzondering wordt er nu dus wel eens een keer ingegrepen door de overheid en laat men het niet alleen bij mooie woorden. Complicerende factor in dit geheel is dat men in Guanacaste, Limon en ook Alajuela de desbetreffende ambtenaren niet eens te woord wil staan, laat staan het huis in laat. ¨Nee hoor, bij ons ligt geen basura in de tuin, dan moet je bij de buren zijn¨. Of: ¨Nou, de buren ruimen ook niets op, dus waarom zou ik?¨. De minister van Gezondheidszorg kondigde daarop harde maatregelen aan. De behuizingen van weigerende bewoners zouden onbewoonbaar worden verklaard, de bewoners zouden tijdelijk moeten verkassen en pas hun huizen weer in mogen nadat de Ongediertebestrijdingsdienst de beestjes heeft uitgemoord en de basura verwijderd. De harde woorden van mevrouw de minister hadden nul komma nul effect. De desbetreffende bewoners weten immers heel goed dat over een week of zes dengue geen actueel thema meer zal zijn. Dan begint
het droge seizoen, hebben de beestjes minder broedplaatsen, daalt het aantal ziektegevallen vanzelf, de krant publiceert een grafiekje waaruit de dalende lijn moet blijken, de voorlichter van de minister verklaard dat dit alles duidelijk aantoont dat het beleid van mevrouw de minister een doorslaand succes is, de minister – die ook wel weet dat dit allemaal kolder is – glundert en gaat over tot de orde van de dag: het knippen van lintjes. Komt nog bij dat nogal wat boeren (in bijv. Guanacaste) hebben verklaard de ambtenaren van hun terrein te schieten...