Het is half oktober en een normaal mens zou denken dat Kerst nog wel even op zich kan laten wachten. Nu, daar denken ze hier toch ietwat anders over. Van tafellakenwinkel tot mega-supermarkt: kerstbomen, kerstballen, kerstlampjes, kerstmutsen en nog vele kubieke meters ander kerstspul. En dat vindt de Tico/Tica helemaal niet gek, getuige de hoeveelheden bomen, lampen en mutsen die worden ingeslagen. Vandaag staat voor de Tico´s het tweewekelijkse salaris op de rekening en vanmorgen was het in Alajuela dus een drukte van jewelste. Afgelopen vrijdag was het namelijk De Dag van de Culturen, een nationale feestdag. Wat de logica erachter is, ontgaat mij ten enenmale, maar vanmiddag zijn dus de winkels dicht en geniet menig Tico/Tica vandaag van een vrije middag. En die vrije middag wordt benut om de plastic boom in elkaar te knutselen om dat ding vervolgens vol te hangen met lampjes. Roy en Andrea hadden nog een reserve-exemplaar, incl. lichtjes e.d. in huis en kwamen daar vanmorgen enthousiast mee aanzeulen. Twee minuten later was het gevaarte in elkaar gezet en keken de twee vrienden voldaan naar het resultaat. ¨Prachtig, ruim maar weer op, dan zetten we hem in december wel ergens in een hoek¨. ¨Nee hoor, vandaag zet iedereen hier de boom op¨, zo luidde de nogal onverwachte reactie... ¨Jongen, als ze in Nederland horen dat wij half oktober al een kerstboom in huis hebben, verklaren ze ons voor gek¨. Dat wederom vonden zij weer onverwachts... Ramona vroeg vervolgens wat er allemaal werd gezegd en na het antwoord verscheen er een brede smile op haar gezicht. ¨Hoera, Kerstmis! Mag ik de ballen in de boom doen?¨ ¨Ja doei, het is maldito pas oktober!¨ Onze vrinden maakten zich op om weer huiswaarts te keren en bij het uitlaten van het stel verklaarde Andrea dat ze ons om een uur of vijf wel met de auto zou komen ophalen. ¨Waarom?¨ ¨Nou, het regent vast wel om vijf uur¨. ¨Ja, dat zal wel. Maar wat is dan om vijf uur de bedoeling?¨ ¨Nou, dan kom ik even jullie boom bewonderen en dan gaan we bij ons thuis de onze bekijken!¨ ¨Nou nee, we komen wel wandelend, zijn de hondjes ook weer even uit¨, zo probeerde Natasha zich eruit te redden. ¨Niks ervan, het regent straks pijpenstelen¨. Om het maar even kort te houden: het regent inderdaad pijpenstelen en in de woonkamer staat een plastic gedrocht, volgehangen met knipperlichtjes en ballen...
Voor diegenen aan de overkant die eraan doen: alvast een Feliz Navidad!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten