13.07 uur, live vanuit La Casa Presidencial, Rodrigo Arias roept de nationale noodtoestand uit. Rodrigo Arias is de broer van Oscar Arias, de president, en maakt deel uit van de regering. Hij mag zich ´minister van het presidentschap´noemen. Wat dat inhoudt weet niemand, maar feitelijk heeft hij touwtjes in handen. Als er weer eens lastige vragen worden gesteld (over fraude bij het referendum bijvoorbeeld), krijgt meneer de president plotsklaps weer last van een onsteking in zijn onderbeen en meldt zich ziek... Broer Rodrigo neemt de zaak over, maakt critici uit voor castristen, leugenaars en landverraders, en zorgt ervoor dat de aandacht wordt afgeleid naar aangenamere zaken. Is de crisis weer voorbij, dan verdwijnt de onsteking bij meneer de president net zo snel als ie was opgedoken en huppelt meneer de president weer door het televisiebeeld om verslag te doen van zijn (natuurlijk buitengewoon succesvol) staatsbezoek aan China. Gisteren, terwijl de noodtoestand al in de lucht hing en het halve land zich afvroeg waarom meneer de president zich niet liet zien in de noodgebieden, ontving Oscar het Costaricaanse atletenteam dat terugkeerde van de Paralympics, riep de atleten uit tot zijn persoonlijke vrinden, schudde wat handjes, en dat alles met een stralende glimlach richting een hele batterij camera´s. Daarna maakte Oscar zich weer kwiek uit de voeten, geen woord over de 14 doden in Atenas...
Maar goed, vanmiddag dus Rodrigo op de buis die verklaart dat de regering toch echt niet heeft stilgezeten, getuige de twee graafmachines die gisteren ter beschikking werden gesteld door meneer de president hemzelve... En dan vandaag de Nationale Noodtoestand per presidentieel decreet. Denk daarbij niet aan een avondklok en dictatoriale volmachten, veel meer dan het vrijmaken van fondsen voor noodbruggen, asfalt en waterfilters is het niet. Okay, er wordt wat gemompeld over het aanpakken van de duizenden ´huizen´die zonder wat voor vergunning dan ook zijn gebouwd op volkomen ongeschikt terrein. Om het eigen stoepje schoon te vegen, mompelt men nog wat over ´schuld van de betroffen families zelf´, voor het gemak even voorbijgaand aan het feit dat ook de overheid zelf gebouwen heeft neergezet aan de rand van modderhellingen, basisscholen bijvoorbeeld...
En over een aanpak van dit probleem wordt trouwens al jaren gepraat, zonder dat het ooit tot iets geleid heeft...
Hoe het ook zij, de schone schijn van een functionerende en krachtdadige overheid is weer gewekt. Over een week of wat wordt het weer droger, daalt het waterpeil van de rivieren, spoelt de rest, incl.verzopen koeien en kippen, per decreet de zee in... Probleem opgelost. Lang leve de President, Lang Leve zijn Broer!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Heey !
Vet cool dat jullie zo'n blog hebben. Dan kan ik heel vaak kijken hoe het met jullie gaat.
Als er echt een noodtoestand is uitgeroepen zal dat wel echt heel erg balen zijn. ( lijkt me zacht genoeg uitgedrukt ) Zeker omdat jullie er pas wonen. Als ik zo jullie weblog lees gaat het alleen over het weer en de president ( ok, en z'n broer ) maar vertel eens iets over de leukste dingen. Je hebt de hondjes en Ramona gaat naar school. Oh, is die niet helemaal onder water gelopen nu ? Dat zou ook niet zo mooi zijn. Hoe komt het eigenlijk dat jullie, gelukkig, geen gevaar lopen voor al die regen en overstromingen enz. ?
Wat doen jullie in het dagelijks leven zoal. Lekker zonnen zal er wel niet bij zijn he ;P En dat terwijl het nu in Nederland heel erg mooi weer is :D
Nou ja, ik vind het heel erg cool dat jullie zo'n blog hebben. Blijven posten ! Vooral vrolijke berichten !
Dikke zoenen,
Emily
Ola Emily,
Ramona gaat in februari naar school, na de zomervakantie. Omdat we midden op de berg zitten, loopt het water allemaal naar beneden en blijft het hier niet staan, gelukkig. Ga proberen ook vrolijke berichten te posten. o.k.?
Dikke zoen van Ramona en van ons.
Zoek je in Google op 'costarica noodtoestand' dan staat jullie blog op plek 1. Nog wat over toerisme, huttenverhuur, tropische bomen en wijn erbij, en je kunt over een jaar je handel niet aangesleept krijgen!
Dit terzijde, want het gaat vooral om geestelijk geluk natuurlijk. Daarom verlaat je Nederland, het land waar straks een nieuw volkslied zal klinken, want dat hebben we tijdens jullie afwezigheid gekozen (en Frans Bauer heeft het gezongen en bedacht, samen met zijn componist/songwriter). Er gebeurt niet weinig hier - eerder veel.
Maar in Nederland is desondanks en nog steeds niet de noodtoestand uitgeroepen. Hier is verder ook niemand doe in aanmerking komt voor - noem eens wat - de Nobelprijs voor de vrede, daarvoor is het nog te vroeg. Hoewel men er in Amsterdam bijvoorbeeld alles aan doet om 'Parijse toestanden' te voorkomen (dit na het doodschieten van een Marokkaan die eerst zelf twee politieagenten neerstak - hadden die agenten maar niet daar moeten zijn waar gestoken werd, aldus Marokkaande onruststokers). En nee, geen minister van financiën die in een lendedoekje de troonredezaal betreedt met een plastic zakje met daarin een verfrommelde begroting... of die noodruftigen en stervenden in zijn eigen woning persoonlijk de noodzakelijke voeding toedient. Maar dat komt nog wel.
Ik dwaal af, er moet weer gewerkt worden.
Heb Frans een nieuw volkslied in elkaar geknutseld? Hoeven Sven en Sophie dus niet meer het Wilhemus uit hun hoofd te leren...
Ga meteen iets schrijven over huttenverhuur en de wijnexpo in San Jose :-)
Een reactie posten